پروژه عبور بر خاتمي كليد خورد

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
پروژه عبور بر خاتمي كليد خورد

با قطعي شدن خبر كانديداتوري خاتمي و شكلگيري زود هنگام ستادهاي ايشان، انگيزهها و اهداف چنين تصميمي در معرض نقد و بررسي تحليلگران قرار گرفته است؛ برخي تصور مي‌كنند اين يك تصميم فردي است كه آقاي خاتمي شخصاً اتخاذ كرده است، ولي پرواضح است كه ايشان شخصاً روحيه ورود به اين بازي خطرناك را ندارد، زيرا در آخرين روزها توديع با رياست جمهوري هشتم رسماً چنين تصميمي را اعلان كرد كه ميخواهد از اين پس در چهره يك فرهنگي نقش آفريني كند نه يك ليدر سياسي. « تصميم دارم پس از پايان دوران رياست جمهوريام وقت و توان خود را صرف موضوع گفت و گوي تمدنها كنم، از هم اكنون طرح تأسيس يك سازمان غير دولتي كه گستره آن شخصيتها، متفكران، مصلحان ونهادهاي ذي‌ربط بينالمللي را به همكاري دعوت ميكند، در ذهن دارم» (خراسان 17/1/84، ص 2 ) وي در مصاحبه با هفته نامه اميد جوان در پاسخ به اين سؤال كه آيا در دور آينده نامزد خواهيد شد، اظهار داشت: «الا‌ن نمي توانم به طور قطعي كانديداتوري رياست جمهوري آينده را انكار كنم اما اگر الا‌ن، چند سال آينده بود ومن مي‌توانستم كانديدا شوم، حتما كانديدا نمي شوم» (اميد جوان 9/4/84، ش 438، ص 1) در مورد ديگري تصريح كرده بود «با صراحت ميگويم در 8 سال آينده حتما نامزد رياست جمهوري نمي شوم. نيروهاي جوان و خوبي هستند كه مي‌توانند در اين عرصه فعال باشند.» (كيهان 31/2/84، ص11) پيش از اين نيز در وزارت ارشاد از اين روحيه برخوردار بوده است. عطريان‌فر او را عنصري فاقد روحيه تصميم و ايستادگي معرفي كرده، ميگويد: «خاتمي همان چهرهاي بود كه وقتي با درصدي از نظراتش در وزارت ارشاد مخالفت شد خودش را راحت كرد و از دولت خارج شد. او در دوران وزارتش در ارشاد نتوانست ده درصد هم نظر مخالفان خود را تحمل و هضم كند و بپذيرد» (ويژهنامه اعتماد ملي12/11/87 ص16) از نظر خانوادگي نيز، چنانكه عطريان‌فر اظهار داشته «خانواده و نزديكانش با آمدن او مخالفند» درباره وضعيت روحي او هم ميگويد: رفقاي ما مدام ميگويند كه نبايد بعضي چيزها را بگوييم چون بر ترديدهاي آقاي خاتمي مي‌افزايد ....به نظر من اگر ايشان بر اساس نظر شخصيشان تصميم بگيرند نميآيند، ايشان خودشان مي‌گويند وقتي در طول 8 سال اصلاحات يك يار همراه هم نداشتند و با آن همه مشكل كه داشته و دارد براي چه بايد بيايند؟..منظور من از «يار همراه»، «نخبگان همراه» است كه وجود نداشت (همان) بنابراين چنانكه ذكر شد وي بيش‌تر فردي نظريه پرداز و فرهنگي است تا يك شخصيت سياسي و اجرايي، از نظر شخصيتي نيز داراي روحيه‌اي نرم ومنفعل است، صلح و سازش تا ايستادگي و مقاومت، كه اين روحيه با كار اجرايي چندان تناسبي ندارد؛چنانكه در دوران رياست جمهورياش نيز نشان داد بيش‌تر به فكر نظريهپردازي است تا حل و فصل مشكلات مردم! او در واپسين روزهاي عمر مسؤوليتش اظهار داشت كه تازه فهميده است مهم‌ترين دغدغه مردم مسايل اقتصادي بوده است!! وي مي‌گويد «اگر بهنظر سنجيها نگاه كنيد، وقتي از مردم سؤال مي‌شود مشكل عمده شما چيست، 70 تا80 در صد آنها مي‌گويند مشكلات اقتصادي ...» (همبستگي 3/4/80) درست به‌دليل ضعف روحيه بود كه عطريان‌فر مي‌گويد: وي گرچه از دل مجمع روحانيون بيرون آمد، ولي با تكيه بر كارگزاران كار خود را شروع كرد.آقاي خاتمي خود نيز بر اين ادعا مهر تأييد زده مي‌گويد: «من در مواقع بحراني از مشورتها وپيشنهادهاي آقاي‌هاشمي رفسنجاني استفاده فراواني كردم. آقاي‌هاشمي از سرمايههاي بزرگ انقلاب است»( آفتاب يزد 9/5/84، ش438، ص1) علاوه بر آن، او معترف است كه سكان دار دولتش آقاي‌هاشمي بوده است» «باهدايت شخص آقاي‌هاشمي وتجربه‌اي كه ايشان داشتند از مشاورههاي وي در مواقع بحراني استفاده كرديم.‌هاشمي يكي از سرمايههاي بزرگ است كه در هر موقعيتي مي‌توانيم از نظرات وي استفاده كنيم.» (اعتماد 9/5/ 84، ص3) اكنون در شرايطي كه خاتمي اكثر دوستان خود را از دست داده با كدام اميد و اطمينان مي‌خواهد وارد عرصه شود؟ طيف وسيعي از دوستان وحاميان سينه چاكش امروز بهدليل خيانت به انقلاب و جمهوري اسلامي ‌و جاسوسي براي دشمنان به آغوش آنها گريختهاند؛ آقايان اكبر گنجي، ابراهيم نبوي، علي افشاري، درخشان، جهانبگلو، شادي صدر، روزبه، مهاجراني، شيرين عبادي، مسعود بهنود، نيك آهنگ كوثر، عبد الكريم سروش، محسن كديور و حسين باستاني عضو حزب مشاركت و عضو دفتر رياست جمهوري آقاي خاتمي، تهيه كننده بولتن‌هاي خبري براي آقاي خاتمي رييسانجمن صنفي روزنامه نگاران نويسنده روزنامههاي زنجيرهاي و...كه الا‌ن از مديران روزنامه اينترنتي «روز آن لاين» است و اخيراً مبلغ 730 هزار يورو از مؤسسه هلندي آمريكايي «هيفوس» براي سايت خود كمك دريافت كرده است. شهرام رفيع زاده، عضو سابق روزنامه دولتي ايران، هفته نامه ايران جوان و عضو تحريريه روزنامه اعتماد و همكار انتشارات طرح نو- از انتشاراتيهاي متعلق به جبهه دوم خرداد- و...، اكنون در خارج كشور با سايتهاي ضد انقلابي همكاري نزديك دارد، مهدي خلجي پادو سروش و همكار سابق روزنامه انتخاب و چند روزنامه زنجيره‌اي ديگر كه اكنون در هلند با راديو ضد انقلابي «زمانه» همكاري مي‌كند. اميد معماريان، عضو شوراي سردبيري روزنامه «حيات نو»، روزبه ميرابراهيمي عضو تحريريه روزنامه اعتماد، مجيد محمدي عضو روزنامههاي زنجيرهاي، حسين درخشان، مسؤول بخش فني روزنامههاي مدعي اصلاحات و... مسعود بهنود، هوشنگ اسدي و نوشابه اميري هر سه از اعضاي سابق ساواك و نويسنده روزنامههاي زنجيرهاي كه هم اكنون از اعضاي اصلي شبكه عنكبوتي هستند.‌هاله اسفندياري همسر شائول بخاش، كيان تاجبخش نماينده موسسه آمريكايي «جامعه باز» و بنياد «سوروس» در ايران، علي شاكري عضو فعال اين شبكه و از اعضاي سابق جبهه ملي و عنصر نزديك به تشكيلات خاورميانهاي حزب جمهوري‌خواه آمريكا و... همه از كساني بودهاند كه در آن روزها از حاميان جدي جريان اصلاحطلبان و آقاي خاتمي بودهاند و اكنون در خارج از كشور در سايتهايي از قبيل سايت «امروز» با مركزيت به ظاهر داخلي و سايت گويانيوز GOOYA NEWS كه ابتدا، در بانك اطلاعاتي مؤسسه NIKE در آمريكا ثبت شده و بعد از واقعه 11سپتامبر، محل آن به بروكسل منتقل گرديده است، سايت فارسي بي بي سي BBCPERSIAN مشغولند. (كيهان 6/3/86، يادداشت روز) تبليغات اينگونه افراد از چنين سايتهايي كه پايگاه دشمناند، تا چه اندازه مي‌تواند براي ايشان مؤثر باشد؟ دوستان اصلاح طلب ايشان نيز كه در كشور باقي مانده‌اند به سه دسته تقسيم شده اند؛ يك دسته معتقدند خاتمي فرصت سوزي كرده، از همه فرصتها براي متلاشي كردن نظام استفاده نكرده است. در اين گروه مي‌توان تحكيم وحدت افراطي شاخه علامه را دستهبندي كرد. خود آقاي خاتمي نيز بر اين نكته تصريح كرده است «كساني بودند كه توقع داشتند مي‌بايست تندتر وشتابانتر در اين راه پيش رفت» (فرهنگ آشتي 1/5/84، ص3) برخي اصلاحطلبان نيز بهدليل تندرويهاي خاتمي و طيف همراهش از او بريدهاند، آن‌ها معتقدند اهانتهاي تند و بيشرمانه به خدا و پيامبر و ارزشهاي الهي موجب رويگرداني مردم از اصلاحطلبان شده است. اين طيف معتدل اصلاحطلبان با تشكيل حزب اعتماد ملي به دنبال حفظ اين جريان با معيارهاي اعتدالي است، چنانكه در انتخابات مجلس هشتم وخبرگان نيز راه خود را از آنها جدا كرد. كارگزاران نيز كه در گذشته تكيهگاه آقاي خاتمي به حساب مي‌آمد، حزب فرصتطلبي است كه همواره به نحوي تصميم مي‌گيرد كه منافعاش تأمين شود. هماكنون بعضي از آنها مثل كرباسچي زنبيل خود را در صف كروبي گذاشته‌اند و برخي هم در صف خاتمي جا گرفتهاند. تنها گروه باقي مانده و وفادار براي آقاي خاتمي حزب مشاركت وسازمان مجاهدين است كه با تمام وجود از آقاي خاتمي حمايت مي‌كنند. البته اين گروه افراطي در ميان مردم جايگاه چنداني ندارند كه بتوانند براي آقاي خاتمي را‡ي آوري كنند. به‌راستي‌هاشم آغاجري كه منشأ نامشروع شدن اصل سازمان شد و دين را افيون ملتها ودولت‌ها دانسته و در نتيجه به ارتداد محكوم شد تا چه اندازه مي‌تواند براي خاتمي راي جمعآوري كند؟ بهزاد نبوي كه روزي مجلس ششم را زودتر از موعد رها كرد و همراه خانم حقيقتجو و آرمين پس از دريافت آخرين حقوق خود از حاكميت خارج شده اند چقدر براي مردم جاذبه دارند كه مردم بهخاطر آن‌ها به خاتمي اقبال كنند؟ ابطحي، سعيد حجاريان، احمد قابل، تاج زاده، محمد‌ هاشمي، حسين مرعشي، خانم كولايي، محمدرضا خاتمي كه روزي خواهان استيضاح امام زمان شده بود با كدام جاذبه و شعار مي‌خواهند آراي مردم را در صندوق خاتمي بريزند؟جبهه ملي و نهضت آزادي كه در انتخابات شوراهاي دوم با آن همه تبليغات و حمايت همه جانبه آقاي خاتمي، تنها 2 درصد آراي مردم را كسب كردند، نميتوانند براي ايشان قوت قلبي باشند. بنابراين، طبيعي است كه آقاي خاتمي از نظر شخصي دچار ترديد باشد. تصميم جمعي اصلاح طلبان تصميم جمعي اين طيف افراطي بر اين است كه آقاي خاتمي بايد بيايد. او متعلق به خودش نيست و حق نيامدن ندارد! او بايد تسليم تصميم جمعي گردد. اين نكته را آقاي عطريان‌فر به صراحت بيان كرده، مي‌گويد: «آينده را ما مي‌سازيم و بايد بسازيم. بايد آقاي خاتمي را قانع كرد براي اين مسأله» (ويژه نامه اعتماد ملي 12/11/87، ص16) در سال‌هاي گذشته نيز كارگزاران با همين نگاه خود را متولي واقعي كشور مي‌دانست؛ مثلا در سال 80 در پاسخ به سؤال خبرنگاري كه درباره بيانيه نخست كارگزاران كه بهطور اغراق‌آميزي از آقاي‌هاشمي تعريف و تمجيد شده بود، بهگونه‌اي كه اين تصور را بهوجود مي‌‌آورد كه از نظر كارگزاران‌ هاشمي يعني ايران، ايران يعني‌هاشمي... پرسيده بود اين واژه‌هاي اغراقآميز از آن يك نظام اقتدارگر مستفاد مي‌شد نه يك نظام مبتني بر دموكراسي. مي‌خواهم بدانم دموكراسي چگونه با آن بيانيه قابل جمع است؟ مي‌گويد: «در آن دوران قابل جمع بود چرا كه ‌هاشمي منظر و نماد سازندگي و پيشرفت كشور بود ...كما اين‌كه همه تعريف و تمجيدهايي كه امروز از آقاي خاتمي مي‌شود و به حق هم هست، با دموكراسي مغاير نيست و معناي فردپرستي نمي‌دهد، اين نحوه ابراز محبت مردم به رهبران‌شان ناشي از روح صميمت مردم شرقي و پرعاطفه ايراني است كه منشوري از بازتاب‌هاي روحي خود را به چهره‌هاي مورد علاقه خود مي‌تابانند... آقاي‌هاشمي هم چهره مقتدر و دلسوزي بود كه اراده و عزم بالاي او به‌سوي تقويت زير ساخت‌هاي اقتصادي كشور جهت‌دار بود، لذا كارگزاران نمادسازي كردند و تصوير موفقيت كشور را در سيماي آقاي‌هاشمي بازتاب دادند» (روزنامه نوروز 18/2/80 ) با همين روحيه و به همان دلايل بود كه كارگزاران در انتخابات سال 80 نيز بر آوردن آقاي خاتمي متمركز شد. عطريان‌فر در اين باره مي‌گويد «در خدمت آقاي‌ هاشمي بوديم. در آن جلسه بحث رياست جمهوري آينده مطرح شد. از فحواي صحبت‌هاي ايشان دريافت مي‌شد كه معتقد به ادامه خدمت آقاي خاتمي هستند و مناسب‌ترين گزينه براي رياست‌ جمهوري آينده را با توجه به شرايط موجود آقاي خاتمي مي‌دانند. بعضي از دوستان گفتند ممكن است آقاي خاتمي بنابر برخي دلايل كانديدا نشود كه آقاي‌هاشمي خطاب به كساني كه با آقاي خاتمي روابط دوستانه دارند، گفتند شماها كه با ايشان مناسبات شخصي داريد، بكوشيد كه حتما ايشان بيايد و كار را ادامه دهد.» (همان) اكنون نيز اين جريان براي رسيدن به اهداف خود براي آوردن ايشان سخت تلاش كرده و براي ماندن او در صحنه فعاليت مي‌كند. البته اينبار براي آمدنش ظاهراً قول و قرارها و توافقاتي نيز داشتهاند و از او خواستهاند تا رويكرد خود را در آينده تغيير دهد. عطريان‌فر در پاسخ به اين سؤال كه اگر اين بار خاتمي بيايد در برابر اتفاقاتي چون رد لوايح دوگانه و... سكوت نكرده و به گونه ديگري عمل خواهد كرد؟ مي‌گويد «بايد به گونه ديگري عمل كند. چون اگر اينگونه نباشد كه اصلا آمدن ايشان بيفايده است» (اعتماد ملي 12/11/87، ص16) وي در پاسخ به اين كه علايم تغيير در ايشان ديده نميشود مي‌گويد: «بنا نيست بيايد روي سن تئاتر و بگويد من تغيير كردهام، در جلسات اين بحث‌ها مطرح شده است.» (همان) ظاهرا قرار است اينبار آقاي خاتمي براي ملت ايران مدل جديدي طراحي كنند» من تصور مي‌كنم كه امروز مدلي مثل تركيه حتماً ذهن و توجه آقاي خاتمي را به خودش جلب كرده است.(همان) اينكه مدل تركيه چه نوع مدلي است و چه ويژگي‌هايي دارد و چه ارتباطي با مدل ايراني و بومي ‌دارد و چرا در اين دور اصلاحطلبان اين مدل را برگزيدهاند مطالبي است كه تحليل جداگانهاي را مي‌طلبد، ولي آنچه مسلم است اين است كه احزابي مثل كارگزاران، مشار كت و مجاهدين با فشار مضاعفي كه روي آقاي خاتمي آوردهاند مي‌خواهند از او استفاده ابزاري كرده و بهنحوي با پروژه «عبور بر خاتمي» ميدان مين عرصه سياسي را منفجر كرده گام‌هاي بعدي خود را كه در گذشته ناكام ماندهاند، بردارند. همان كساني كه در سال 1380 شعار عبور از خاتمي را مطرح كرده بودند! البته اين افراد در صورتي هم كه به آن هدف دست نيابند همچون گذشته سهام اصلي خود را از او خواهند گرفت، چنانكه در دولت‌هاي قبلي او نيز مهم‌ترين وزارتخانه‌هاي او را مثل نفت، آموزش و پرورش، ارشاد، اقتصاد و رياست بانك مركزي را از چنگ وي درآوردند. با كدام اميد ؟ اكنون بايد ديد اين بخش از اصلاحطبان با كدام اميد و پشتوانه مي‌آيند؟ روزنامه مردم سالاري در تيتر اول خود حقيقتي را بيان كرد ونوشت: «جلب آراي خاموش با اتحاد اصلاحطبان» (12/11/87، تيتر اول) اين اعتراف، كه تفسير درستي از شرايط واقعي جامعه است، بهنحوي استراتژي اصلاحطلبان را نيز در آينده تبيين مي‌كند. حمايت قاطع بوش و هيأت حاكمه آمريكا از اصلاحطلبان كه اخيراً مورد اعتراض آقاي صانعي نيز قرار گرفت، طرح ترور احمدي نژاد از سوي رژيم صهيونيستي، بيرون بردن نام سازمان منافقين از ليست تروريسم توسط دولت‌هاي غربي،تأسيس تلويزيون فارسي زبان بي بي سي در آستانه انتخابات با پيش برنامه تصوير آقاي خاتمي، همگي حاكي از آن واقعيتي است كه بر زبان آقاي كواكبيان جاري شده است، كه تصميم دارند با برنامه‌اي حساب شده آراي خاموش را به نفع آقاي خاتمي جمعآوري كنند!! به‌راستي اين اميد تا چه اندازه تحقق خواهد يافت؟ آيا فعاليت سازمان تروريستي منافقين كه سال‌ها در زير چتر رژيم بعثي عراق دست‌شان تا مرفق به خون ملت ايران آغشته است بر اقليت خاموش نيز بيتأثير است، بلكه حتي اثر معكوس دارد. حمايت آمريكا و اسراييل و غربي‌ها نيز در گذشته اثبات شده است كه بر نامزد مورد حمايت نتيجهاي معكوس داشته است، زيرا اينگونه حمايت‌ها اولاً آراي بيدار را حساستر مي‌كند و عزم آن‌ها را براي شركت حتمي در انتخابات و راي به رقيب كسي كه مورد حمايت دشمن است فعال مي‌كند. ثانياً طبقه آراي خاموش نيز گرچه به دلايلي نسبت به انقلاب خوشبين نباشند، ولي غيرت ملي آن‌ها نسبت به دخالتهاي دشمنان پذيرفتني نيست؛ درست به همين دليل است كه آقاي صانعي به اين نكته گوشزد كردهاند كه كانديداي مورد تأييد غربي‌ها در ايران نميتواند را‡ي بياورد. البته شايد تلويزيون‌ها خارجي از جمله بي بي سي بتوانند تا حدودي كساني كه از سيستم ماهواره برخوردارند را تحت تأثير قرار دهند ولي تجربه گذشته نشان داد كه نه در انتخابات 84 و نه در انتخابات مجلس و نه در شوراها نتوانستند موفق باشند. بنابراين تكيه دادن بر اين ديوار پوسيده براي اصلاحطلبان جز شكست نتيجهاي ندارد. ما آمدن آقاي خاتمي را به فال نيك مي‌گيريم و از آمدنش استقبال مي‌كنيم، چون در صورت تأييد از سوي شوراي نگهبان هم تنور انتخابات گرم خواهد شد و هم در روز 22خرداد توسط ملت ايران براي هميشه پرونده ماجراي اصلاحطلبي آمريكايي در كشورمان بسته خواهد شد

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 474]