حجاب در رقابت‌ها به من نيرو مي‌دهد

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
حجاب در رقابت‌ها به من نيرو مي‌دهد

گفت‌وگوي اختصاصي با «رقيه القصرا»: احساس بسيار خوبي در ميان زنان محجبه‌ي ايران دارم

"رقيه القصرا" معروف‌ترين و بهترين دونده‌ي دنياي اسلام است كه با لباس‌ها و پوشش مخصوص خود قهرماني‌هاي متعدد و مدال‌هاي با ارزشي كسب كرده و توانسته جايگاه ويژه در ميان علاقه‌مندان به ورزش در كشورهاي اسلامي كسب كند. او در دومين حضورش در ايران به خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، گفت: «من احساس بسيار خوبي از حضور در ايران و از رقابت در يك كشور اسلامي دارم كه زنان آن حجاب‌شان را رعايت مي‌كنند.» ، "رقيه القصرا" در سال 1982 – سال 1361 هجري شمسي- در روستاي "اعلي" در 10 كيلومتري شهر منامه، پايتخت كشور كوچك بحرين در جنوب خليج فارس به دنيا آمد. او به عنوان يك زن، پله‌هاي ترقي را با حفظ اصول و ارزش‌هاي جامعه‌ي سنتي و اسلامي‌اش طي كرده و اكنون به فتح قله‌هاي بلند در ورزش مي‌انديشد. القصرا در طول دوران ورزشي‌اش بسياري از "نخستين‌ها" را به خود اختصاص داده است. او نخستين زن بحريني بود كه در سال 2003 در رقابت‌هاي بين‌المللي دووميداني شركت كرد و دو مدال طلاي 100 و 200 متر كشورهاي عربي را كسب كرد. هم‌چنين او نخستين ورزشكار زاده‌ي بحرين بود كه در بازي‌هاي آسيايي مدال طلا كسب مي‌كند. پيش ازآن نيز القصرا نخستين زن دونده‌ي جامعه‌ي مسلمان و اعراب دنيا بود كه وارد بازي‌هاي المپيك آتن شده بود. او هم‌چنين از سال 2004 تاكنون دو بار به ايران سفر كرده و نتيجه‌اش كسب سه مدال نقره و يك مدال طلا بوده است. وي در اين رابطه به خبرنگار ايسنا گفت: «من براي نخستين بار سال 2004 و براي حضور در رقابت‌هاي دووميداني قهرماني داخل سالن آسيا به تهران آمدم و در رقابت‌هاي 60 متر، 200 متر و 400 متر سه مدال نقره را كسب كردم. در رقابت‌هاي امسال جام فجر هم در دوي 60 متر مدال طلا را كسب كردم. البته مسابقه‌ي قبلي به دليل اينكه در چارچوب رقابت‌هاي قهرماني آسيا برگزار مي‌شد، سطح بالاتري داشت. اما به طور كلي حضور و رقابت در ايران براي من دلنشين است و من احساس خوبي در ايران دارم. من در اينجا در يك كشور اسلامي با زن‌هاي محجبه هستم كه پوشيده بودن من در داخل و يا خارج مسابقه برايشان مساله‌ي غير منتظره‌اي نيست. من از حضور در ايران بسيار راضي هستم.» اوج كار "رقيه القصرا" در بازي‌هاي آسيايي دوحه در سال 2006 بود. او در سن 24 سالگي مدال طلاي دوي 200 متر و مدال برنز دوي 100 متر را با همان پوشش و حجاب مخصوص خود كسب كرد تا يكي از معروف‌ترين ورزشكاران اين دوره از رقابت‌ها شود. لباس‌هاي او در حين رقابت شامل يك شلوار و تاپ بلند و مخصوص به همراه يك روسري سنتي اسلامي است كه حجاب موهايش در ميان مردم است. او حتي نه در رقابت در ميان استاديوم‌هاي بزرگ، بلكه در سالن كوچك آفتاب انقلاب تهران، در ميان رقابت‌هاي زنان كه حتي هيچ مردي هم حضور ندارد، باز هم با لباس‌هاي خاص و معروف خود مي‌دود. وي در اين رابطه گفت: «در همه‌ي رقابت‌هاي دنيا كه شركت مي‌كنم، بسياري از مردم در مورد نوع پوشش من مي‌پرسند. مي‌پرسند اين چيست؟ چرا اينها را بر تن مي‌كني؟ اين مساله براي خارجي‌ها سوال برانگيز است و سوال‌هاي متعددي در اين زمينه از من مي‌كنند.» او با خنده ادامه مي‌دهد: «شايد يك سري فكر مي‌كنند به دليل اينكه موهاي من به هم ريخته است آنها را مي‌پوشانم.» القصرا در ادامه‌ي گفت‌وگوهايش خاطرنشان كرد: «من در حين رقابت به اين فكر نمي‌كنم كه چه چيزي بر تن من است. به اين هم فكر نمي‌كنم كه بقيه چه چيزي پوشيده‌اند. من فقط به خط پايان فكر مي‌كنم. اين لباس‌ها نه تنها براي من هيچ مشكلي ايجاد نمي‌كند بلكه من به آن به عنوان يك مساله ضروري مي‌نگرم كه به من نيرو مي‌دهد. من فكر مي‌كنم قلب و روح من با حجاب يكي شده است.» رقيه داستان جالبي هم از ورودش به دووميداني دارد. در ابتدا از دوران مدرسه‌اش مي‌گويد: «من يكي از با استعدادترين دخترهاي مدرسه‌مان در ورزش بودم و هميشه براي اينكه در هندبال و يا بسكتبال يار تيمي شوم، دعوا مي‌كردند. من در آن دوران سريع‌ترين دختر مدرسه‌مان هم بودم. وقتي يك معلمي مي‌خواست پيامي را براي كسي بفرستد، سايرين به او مي‌گفتند آن را به من بگويد تا زودتر از همه بتوانم پيام را برسانم.» وي تصريح كرد: «من فاتح رقابت‌هاي مهمي در دوران مدرسه بودم، اما 17 سالم بود كه معلم مدرسه‌مان به نام "سوسن تقوي" من را به فدراسيون دووميداني بحرين معرفي كرد. آنجا بود كه پس از يك سري آزمايش‌هاي اوليه، مورد قبول فدراسيون قرار گرفتم. با اين حال نه مربي اختصاصي داشتم و نه برنامه‌ي خاصي براي تمرين. تنها هفته‌اي سه روز و هر بار يك ساعت و نيم مي‌دويدم.» او از سال 20032 بود كه تمرين خود را با "نورالدين تاجين" آغاز كرد. اين مربي جوان الجزايري سابقه‌ي حضور در تيم ملي دووميداني كشور در دوي 110 متر با مانع رقابت‌هاي جهاني دووميداني در سال 1993 را هم دارد. پس از آن تمرين‌هاي رقيه با تاجين به شش ساعت در هر روز رسيد. تنها در هفته يك روز استراحت داشت. وي در حالي كه از نخستين زنان كشورش بود كه در رشته‌ي ورزشي دووميداني به صورت حرفه‌اي فعاليت مي‌كند، مشكلات زيادي داشت. القصرا در اين رابطه به خبرنگار ايسنا گفت: «روساي روستاي من از فعاليت حرفه‌اي من در دووميداني اظهار نگراني مي‌كردند و مي‌گفتند اين ورزش براي يك زن مسلمان نيست اما، در اين ميان تنها حامي من پدرم بود كه سابقه‌ي حضور در فوتبال حرفه‌اي را هم داشت. با اين وجود من به تمرين‌هايم ادامه مي‌دهم و هر روز براي حضور در يك رقابت مهم آماده مي‌شدم. تا اينكه در همان سال 2003 به رقابت‌هاي قهرماني كشورهاي عرب در لبنان رفتم. آنجا دو مدال طلا 100 و 200 متر را كسب كردم. وقتي به كشورم بازگشتم، ديدم كه نمايندگاني از روستايمان براي استقبال و تبريك به فرودگاه آمده بودند. معلوم بود كه قهرماني‌ام فضاي جامعه را عوض كرده بود. در سال 2004 براي حضور در رقابت‌هاي قهرماني داخل سالن آسيا به تهران آمد و در آن رقابت‌ها كه نخستين حضورش در رقابت‌هاي قهرماني آسيا بود، سه مدال نقره كسب كرد. همچنين پس از آن به رقابت‌هاي جهاني داخل سالن در بوداپست راه يافت و در تابستان همان سال به بزرگترين رقابت زندگي‌اش تا آن سال وارد شد. او در رقابت‌هاي المپيك آتن با همان پوشش اسلامي‌اش دويد و مورد توجه بسياري از رسانه‌هاي دنيا قرار گرفت. البته او در اين رقابت‌ها در دور مقدماتي پنجم شد و از صعود به مرحله‌ي بعد بازماند اما، همين حضور او در المپيك به عنوان نخستين زن محجبه جهان، بسيار مهم و با ارزش بود. وي درمورد المپيك آتن به ايسنا گفت: «وقتي كوچكتر بودم، آرزو مي‌كردم كه المپيك را از نزديك ببينم و رقابت در آن برايم بسيار با ارزش و هيجان انگيز بود. البته هميشه در آن زمان مي‌گفتم "ان‌شاءالله".» القصرا در سال 2005 در رقابت‌هاي بازي‌هاي غرب آسيا پس از كسب مدال طلاي 100 متر اين بازي‌ها مصدوم شد و مدتي استراحت كرد. او تمرين‌هاي خوبي را در اواخر سال 2005 و اوايل سال 2006 انجام داد تا وارد بهترين سال ورزشي‌اش شود. او در بازي‌هاي آسيايي دوحه در دو رقابت 100 و 200 متر بسيار درخشان بود. دونده‌ي زن و محجبه‌ي دنياي اسلام در دوي 100 متر مدال‌هاي برنز گرفت و در دوي 200 متر با كسب مدال طلا به يكي از ستاره‌هاي بازي‌ها بدل شد. او نخستين زاده‌ي كشور بحرين بود كه به اين افتخار مي‌رسيد. او سال 2007 را هم با كمي مصدوميت و بدون موفقيت چندان طي كرد اما، در بازي‌هاي المپيك پكن از دور مقدماتي دوي 200 متر صعود كرد و در دور نيمه نهايي با ركورد 22 ثانيه و 72 صدم ثانيه ششم شد. القصرا درمورد آينده‌اش هم گفت: «من آرزوهاي بزرگي دارم. اما بين آن چيزي كه مي‌خواهم و آن چيزي كه هستم فاصله‌ي زيادي وجود دارد. من به موفقيت در بازي‌هاي المپيك نگاه مي‌كنم و بايد براي رسيدن به اين موفقيت قدرتم بيشتر شود.» وي در پايان درمورد رقابت‌هاي جام فجر هم خاطرنشان كرد: «رقابت‌هاي جام فجر از لحاظ فني و تجربي براي من چيز خاصي نداشت اما، چون مربي‌ام اين رقابت را در برنامه‌هايم قرار داده بود، مجبور بودم كه به ايران بيايم.» بهترين ركوردهاي او در دوهاي داخل و خارج سالن به شرح زير است خارج از سالن؛ 100 متر: 11 ثانيه و 12 صدم ثانيه 200 متر: 22 ثانيه و 65 صدم ثانيه 400 متر: 55 ثانيه و 17 صدم ثانيه داخل سالن؛ 60 متر: 7 ثانيه و 40 صدم ثانيه 200 متر: 24 ثا نيه و 16 صدم ثانيه 400 متر: 53 ثانيه و 28 صدم ثانيه

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 383]