تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان میشوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835253781
وقتي زني مادر مي شود !
واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: وقتـي بـراي اولـيـن بـار مــادر شــدم، 22 سالم بود. خرداد امسـال کـه دخـتـر 22 سـالـه ام بـچه دار شـد، مـادر بـزرگ خواهم شد. به عنوان زني جوان، بـچـه دار شـدن و مـــادر شـدن در شـکل گـيري هويت من نقش موثري داشت. کار کردن و در عين حال بـچـه داري و مــراقبت از يک کودک، به من در پيدا کردن خودِ وجوديم کمک زيــادي کرد. با گذشت سالها قدرت بيشتري بدست آوردم، اما در طـي اين دوران زخم هايي هم خوردم. هـمــچنين با مسئوليت فرهنگي-اجتماعي که مادر شدن مـتـضمن بـود روبـرو شـدم. مــادر شــدن از ديدگاه اجتماع انـتــظارات و مسئوليت هاي بيشتري نسبت به پدر شدن بـــراي رشد عاطفي کودک به همراه داشت. اين احساس مسئوليت، بيـشــتر احساس مـي شد. اگر اتفاق بدي در زندگي کودک رخ دهد، نقش مادر بايد اين باشد که نه تنها به طور طبيعي با کودک خود همدلي کند، بلکه تقصير کار را نيز بر عهده گرفته و سرزنش هاي جامعه را پذيرا شود. همينطور که سالها مي گذشتند و دو بچه ي من پا به بزرگسالي گذاشتند، توانسته بودم توازني بين نيازهاي خودم و آنها، رابطه ام با شوهرم و کارم ايجاد کنم و چيزهايي درمورد نگاه ديگران به يک مادر و انتظارات ناخودآگاه از زناني که مادر شده اند براي پرستاري از ساير اعضاء خانواده و احترام گذاشتن به نيازهاي ديگران و گذشت از نيازهاي خودشان چيزهاي ياد گرفته بودم. بخشي از هويت من با تشخيص ناخودآگاه اينکه چه زماني چه کسي نياز به پرستاري و مراقبت من دارد خلاصه مي شد. بيشتر اين نکات را از خانواده ام نگرفتم، از يکي از همکاران آموختم. بعد از آن مي دانستم چه زماني و چطور بايد فرزندانم را تربيت کنم و چه وقت نبايد. با اين آگاهي توانستم خودِ وجوديم را نيز حفظ کنم و از قدرت اراده و اختيار خود لذت ببرم. با کوچکترين اطلاعاتي که پيدا مي کردم، آن را با خانواده مطرح کرده و با آنها به گفتگو مي نشستم. وقتي از 7 روز هفته، فقط 4 روز مي توانستم شام درست کنم، شوهر خوب و دوستاشتنيم گاهي به شوخي سرزنشم مي کرد. فرزندانم که به سن نوجواني رسيده بودند هرکدام يک شب مسئوليت آماده کردن غذا را بر عهده داشتند و يک شب نيز با شوهرم بود. فکر مي کنم دليل مقايسه کردن و سرزنش کردن شوهرم اين بوده که خود قبل از ازدواج از کودکي هر 7 روز هفته دستپخت مادرش را مي خورده است، و حالا از اين مسئله تعجب مي کند. درصورتي که من بيرون از منزل نيز کار ميکردم و قسمتي از درآمد خانواده را تامين مي کردم، درحاليکه مادر او چنين مسئوليتي بر عهده اش نبود، به همين خاطر کار او به نظرم ناعادلانه مي آمد. خوشبختانه پسر 15 ساله ام که اين مطالب را در مدرسه در کلاس زندگي اجتماعيشان آموزش مي ديد به دفاع از من برمي خاست. ماري پيفر در کتاب "تجديد حيات افيليا" مي نويسد: "تمدن غربي تاريخچه اي از انتظارات نامعقول از مادران دارد. آنها مسئول خوشبختي فرزندانشان و سلامتي احساسي و اجتماعي خانواده شان هستند. مادران را هميشه در داستان هاي پريان و رمان هاي مدرن امريکايي، به صورت ايده آل و خيالي تصوير مي کنند. همه ي آدم ها رابطه اي محکم و خاص با مادرانشان دارند. همه ي ما طوري بزرگ ميشويم که نمي توانيم مادرمان را هم مثل همه آدم هاي معمولي تصور کنيم. زنان بايد اين احساس را داشته باشند که چه بيرون از خانه کار کنند چه نکنند، چه قسمتي از درآمد خانه را بر دوش بکشند چه نه، بايد در تصميم گيري هايشان قدرتي يکسان با ساير افراد خانواده داشته باشند. موقعيتشان نبايد به خاطر انتظارات خودشان يا ديگران به خطر بيفتد. گفتگوها و رابطه ي بين همسران بايد به گونه اي باشد، که وقتي اولويت دادن به کارهاي بيرون از خانه پيش مي آيد، براي هر دو برخوردي يکسان در خانه ايجاد شده و قدرداني و حسن نيت بين طريفين حکمفرما باشد. با اين کار صميميت بيشتري بين آنها حاصل خواهد شد. قدرداني و حسن نيت براي حفظ و بقاي سلامت خانواده ضروري هستند. ما مي توانيم فرزندانمان و مادر بودنمان را دوست داشته باشيم. بدانيد که برآورده شدنآرزوها، اميال و استعدادهايتان با بچه دار شدن از بين نخواهد رفت. فقط بايد خودتان را علاوه بر يک مادر، يک انسان هم به حساب بياوريد. اين باعث خواهد شد که قدرداني فرزندانتان هم از شما بيشتر شود. حس قدرداني در يک خانواده ايجاد گرمي و حسن نيت مي کند. حرمت در يک خانواده وقتي بالا مي رود که از مادر، پدر و فرزندان همه به طور يکسان به خاطر وجودشان به عنوان يک انسان علاوه بر نقشي که در خانواده ايفا مي کنند قدرداني شود. اخيراً يکي از دوستان و همکارانم که متخصص درماني و مادر يك فرزند است تصميم گرفت که انجمني در رابطه با هويت زنان برگزار کند. مي خواستيم اين انجمن از گروهي زن تشکيل شود که مادر هم بودند و روي هويت زنان به عنوان يک انسان و نه فقط يک مادر بررسي هايي انجام دهيم. اسم آن "انجمن زناني که مادر هم هستند" نامگذاري شد. تعريف فرهنگ از يک زن وقتي مادر مي شود ابراز مي کرد که انتظارات يا نقش يک مادر بايد قبل از نقش او به عنوان يک زن يا يک انسان در نظر گرفته شود. چه مي توانيد بکنيد؟ درميان گذاشتن احساستان با زن هاي ديگر که مادر هستند، فايده هاي زيادي در حمايت و تقويت شما خواهد داشت. نکات زير تفکراتي است که اين انجمن بررسي کرده اند. اين تفکرات بر اين نظر استوار است که مادران با بودن مثل انسانها مي توانند بهترين مراقبت و پرستاري را از فرزندانشان بکنند و با درميان گذاشتن آسيب پذيري ها و شکستگي هايشان با ساير اعضاء خانواده، باعث مي شود که کودکان نيز بتوانند مادرانشان را مثل بقيه انسانها دانسته که نيازها و محروميت هايي دارند و با اين حال از آنها مراقبت کرده و آنها را دوست مي دارند. وقتي از مادري قدرداني شود، منفعت اصلي به فرزندان مي رسد. وقتي او احساس کند که کسي هست که کارهاي او را ديده و به حرفهايش گوش دهد، بااينکه کاري که براي فرزندانش انجام مي دهد، بي حاصل است، اما منفعتش را فرزندان مي برند. اعتماد و احترام به نفس با شناختن نيازهايمان ايجاد مي شود. بچه معمولاً خوشحال مي شوند که براي کسي کاري انجام دهند، چه برسد که آن فرد مادرشان باشد که هميشه در خدمتشان بوده است. 1- با فرزندانتان خوش بگذرانيد وقتي در انجمن اين سوال مطرح شد که "دوست داريد کدام جنبه ي شخصيتيتان به عنوان يک انسان را کودکانتان بدانند؟" يکي از زناني که بسيار با فراست ولي درعين حال باتوجه به نظر دوستانش بسيار شوخ و بذله گو بود گفت که اين قسمت از شخصيت او، به خاطر احساس مسئوليت و وظيفه هيچوقت مورد توجه فرزندانش قرار نگرفته است. و اين يکي از مهمترين قسمتهاي هويت اين زن بود که دوست داشت کودکانش از آن با اطلاع شوند. همين مسئله باعث مي شود که ما مادران در ايجاد رابطه با فرزندانمان خودِ وجوديمان را بيشتر نشان دهيم. با اين کار رابطه ي ما با فرزندانمان هم هيچگاه کليشه اي و يکنواخت نخواهد شد. 2- اهداف شخصيتان را حفظ کنيد زنان بسياري در انجمن از اين مسئله شکايت داشتند که وقت کافي براي رسيدگي و حفظ دوستي هاي خودشان، ورزش کردن يا ساير اهداف شخصيشان ندارند. وقتي شما مادر مي شويد، وقتتان کمتر مي شود. و خيلي راحت ممکن است آنقدر درگير کارهاي روزانه تان شويد که ديگر هدف ها و زندگي شخصي خودتان را فراموش کرده و کنار بگذاريد. اما رعايت حد تعادل در اينجا مهم است. لازم نيست که خود را کاملاً قرباني کنيد، گرچه سازش يکي از مهمترين شرايط پدر يا مادر بودن است. درست است، ممکن است نتوانيد همان برنامه ورزشي که قبل از مادرشدن انجام مي داديد را پيش گيريد، اما با پايين آوردن انتظاراتتان و واقع بين بودن مي توانيد هنوز هم ورزش کنيد. اينکه ديگر نمي توانيد برنامه هاي سابقتان را انجام دهيد نبايد شما را وادار و مجبور کند که خودتان را کنار بگذاريد و فراموش کنيد. علاوه بر رسيدگي و توجه به کودکانتان، بايد به خودتان هم برسيد و توجه کنيد. و هرچه سن فرزندانتان بالاتر ميرود، وقت بيشتري براي رسيدگي و توجه ب ه علايق و هدف هاي خودتان خواهيد داشت. 3- احساساتتان را بيان کنيد مادر ديگري در انجمن بيان مي کرد که مي تواند جلوي پسر چهار ساله ي خود گريه کند و از مشکلاتش براي او بگويد، و احساساتش را تمام و کمال براي او بيان کند، و به او بگويد که با تمام اين مشکلات هنوز مي تواند از او پرستاري و مراقبت کند. اين توانايي در بيان احساس براي فرزندان، بدون خدشه دار کردن احساس امنيت، باعث مي شود که فرزندان مادران خود را نيز مثل ساير انسانها بدانند، با همان مشکلات و همان احساسات. اين باعث خواهد شد که مادران نيز کمتر گرفتار افسردگي شوند. زنان بايد اول از شناختن مادران خود به عنوان يک انسان شروع کنند. مادر بودن فرصتي عالي بود و کمک زيادي به کامل شدن من کرد. جايي در زندگي ام، اين توانايي را يافتم که بتوانم علاوه بر افتخار کردن به مادر بودنم به انسان بودنم هم افتخار کنم. براي حس مراقبت و پرستاري از فرزندانم ارزش زيادي قائل شدم، برخلاف جامعه که آن را کاري بي ارزش و نامهم مي پندارد. همه ما بايد توازني بين مادر بودن و انسان بودنمان ايجاد کنيد تا بتوانيم هم مادر خوبي براي فرزندان و هم انسان کاملي براي اجتماعمان باشيم. سایت مردمان پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 536]
-
گوناگون
پربازدیدترینها