سفرنامه يازدهمين جشنواره ملي تئاتر مقاومت-فتح خرمشهر‌:به فكر تالارهاي خرمشهر و آبادان باشيد‌

واضح آرشیو وب فارسی:آفرينش: سفرنامه يازدهمين جشنواره ملي تئاتر مقاومت-فتح خرمشهر‌:به فكر تالارهاي خرمشهر و آبادان باشيد‌
گروه‌هاي تئاتر در هتل كاروانسراي آبادان مستقر شده بودند تا در يازدهمين جشنواره ملي تئاتر مقاومت-فتح ‌خرمشهر كه براي اولين بار در سطح كشور برگزار مي‌شد، شركت كنند.‌‌‌در اين جشنواره 16 گروه براي رقابت و 2 گروه تهراني در بخش ميهمان شركت كرده بودند. امير دژاكام از ‌همان روز پنجم خرداد در تالار شهرداري خرمشهر هر شب ساعت 30/19 نمايش "آسمان و زمين" را اجرا ‌مي‌كرد و حميدرضا آذرنگ از هشتم خرداد برنامه اجراهايش را در تالار مهر آبادان آغاز كرد تا دوازدهم، نمايش ‌‌"خيال روي خطوط موازي" را در آنجا اجرا كند.‌ ‌تالارهاي خرمشهر اصلاً تعريفي نداشت و امكانات انجمن نمايش اين شهر در حد صفر بود. امير دژاكام هم در ‌تالاري غيراستاندارد نمايشش را پيش روي مردم گذاشته بود و شنيده‌ها دلالت بر نارضايتي از سالن بود اما او با ‌افتخار براي مردم خرمشهر نمايش خود را 4 شب اجرا كرد.‌‌‌تالارهاي آبادان، تميزتر و مرتب‌تر بود و به درد اجراي تئاتر مي‌خورد، هرچند با تئاتر امروز دنيا اصلاً همخواني ‌نداشتند براي آنكه تالار قاب عكس ايتاليايي، ديگر مد روز اجراهاي امروز نيست.‌ ‌روز اول، روز سعيد آلبو عبادي نويسنده و كارگردان نمايش "1417" از ماهشهر بود. در اين اثر، سه نمايش به ‌هم پيوسته اجرا شد. در سال 1417 مردي براي همسر خود، نمايشنامه‌اي را مي‌خواند بـا مـوضـوع هـشت سال دفاع ‌مـقـدس و... ايـن نمايش برنده اول نمايشنامه‌نويسي، برنده دوم كارگرداني، برنده سوم بازيگري مرد (آرمين ‌ميرزايي) شد و به عنوان كار دوم بـرگزيده براي شركت در جشنواره تئاتر فجر دعوت شد. تكنيك‌هاي جاري در ‌متن و اجرا و بازي‌هاي نسبتاً حسي و گيرا عوامل مطرح شدن اين اجرا بودند.‌‌‌در اين روز همچنين "دخيل سبز" از خرمشهر به نويسندگي و كارگرداني محمد شيرالي از خرمشهر با آن كه قصه ‌جذابي داشت، اما در اجرا و متن نقاط ضعفي در آن ديده مي‌شد كه مانع از بالا آمدن كار مي‌شد. اين كار برنده ‌بخش موسيقي و برنده دوم بازيگري زن و برنده سوم بازيگري مرد شد. البته سالن فانوس خرمشهر هم ‌نمي‌توانست مكان برازنده‌اي براي اين اجرا باشد. در يك فضاي ميداني كار مطلوب‌تر به نظر مي‌رسيد. "دخيل ‌سبز" درباره پناه دادن به يك سرباز ايراني مجروح توسط يك دختر عراقي بود كه به مرگ سرباز ايراني منجر ‌شد.‌‌مصطفي بوعزار از اهواز نمايش واقع‌گرايانه "خاك روي خـاك" و پـژمـان شـاهـوردي از بـروجـرد نـمـايـش تـك‌گويي ‌‌"آن‌سوترين‌ها" را اجرا كردند كه اين دو نمايش اصلاً به چشم نيامدند.‌‌روز دوم، روز نمايش "خرمشهر 11" از اصفهان بود. اين نمايش در تالار مهر آبادان اجرا شد و چون سالن قاب ‌عكسي، مناسب اجراي آن نبود، اصغر خليلي نمايشنامه‌نويس و كارگردان از مردم خواسته بود تا در بالاي سن به ‌تماشاي اين كار بنشينند. اين نمايش ايراني داراي ساختاري كاملاً ايراني بود و يك سكو و فضاي خالي كه با اتكا ‌به بازيگران پيش مي‌رفت كار را جلو مي‌برد. شيوا مكي نيان برنده اول بازيگري زن براي بازي در "خرمشهر ‌11‌" شد. او بهترين بازي ممكن را در اين جشنواره به صحنه آورد. يك زن عرب خرمشهري و معلم كه با گذشت ‌زمان ساكن اصفهان شده و حالا پس از مدت‌ها به آنجا رفته تا تجديدخاطره كند. انسيه محمدي براي بازي در اين ‌كار برنده جايزه دوم شد و برنده سوم بازيگري مرد هم نصيب اين كار شد. اصغر خليلي جايزه بهترين كارگرداني ‌و جايزه دوم نمايشنامه‌نويسي را براي "خرمشهر 11" گرفت و اين كار به عنوان كار برگزيده براي شركت در ‌جشنواره تئاتر فجر امسال دعوت شد. بازي‌ها، شيوه اجرايي و پرهيز از ابتذال و شعارگرايي از جمله عوامل ‌برگزيده شدن اين كار بودند.‌‌‌‌"‌به موازات" هم اثر امين آبان از كرج كار مطرحي بود كه در دومين روز قابل تأمل مي‌نمود، اما فقط تقدير براي ‌نمايشنامه‌نويسي تنها جايزه اين كار بود. تئاتردرماني شيوه اجرايي اين كار بود و بازيگران زن با توانايي و انرژي ‌در آن مي‌كوشيدند. كارگرداني امين آبان در اين كار مثال‌زدني و حرفه‌اي بود.‌‌ ‌دو نمايش "آخرين قطعه گمشده" و "نيمه تمام" آثار غيرمطرح روز دوم بودند. "آخرين قطعه گمشده" نوشته ‌عليرضا حنيفي و به كارگرداني جاويد رخشاني از اردبيل در تالار اشراق آبادان اجرا شد كه جايزه سوم ‌نمايشنامه‌نويسي را نصيب حنيفي كرد. "نيمه تمام" كار حسن حاجت‌پور از تهران هم بدون جايزه جشنواره را ‌ترك گفت.‌‌روز سوم، روز نمايش "پوكه‌هاي برنجي" به نويسندگي شهرام كرمي و كارگرداني زري اماد بود. زري اماد براي ‌اين كار برنده جايزه اول طراحي صحنه شد و امير كربلايي‌زاده بازيگر اين كار، برنده جايزه اول بازيگري مرد ‌شد. شهرام كرمي هم جايزه سوم متن را گرفت. ‌‌‌در اين روز نمايش "به رنگ آب" به نويسندگي يعقوب صديق جمالي و كارگرداني نير غائب‌زاده از تبريز در حد ‌انتظار نبود. "نقطه ته خط" كار مالك حدپور سراج از تهران هم فقط برنده جايزه بازيگري دوم مرد شد. "مردي ‌با چشمان آبي" كار خسرو اميري از كرمانشاه هم توفيقي در بر نداشت و فقط جمعي از تماشاگران از ديدنش ‌اظهار رضايت مي‌كردند. ‌‌در روز چهارم عباس جان‌فدا و فرشاد منظوفي‌نيا به لحاظ كارگرداني ادعايي داشتند. "كاغذ، باد" نوشته صحرا ‌رمضانيان و حامد امانپور، به كارگرداني عباس جان‌فدا از مشهد در تالار فانوس خرمشهر اجرا شد كه در اين ‌كار اجرا و طراحي صحنه و طراحي پوستر مي‌توانستند جزء مدعيان جوايز جشنواره باشند.‌‌‌فرشاد منظوفي‌نيا از تهران نمايش "از خواب تا مهتاب" اثر چيستا يثربي را در آبادان اجرا كرد كه برنده جايزه ‌سوم كارگرداني شد.‌‌‌‌"‌بوتيك رنگارنگ" كار مرتضي هواسي در روز آخر نتوانست جاذبه زيادي ميان تماشاگران، داوران و منتقدان ‌ايجاد كند. اين كار در متن و اجرا كاملاً پر ضعف مي‌نمود.‌‌در اين روزها گروهي از روزنامه‌نگاران باتجربه اهوازي نشريه روزانه جشنواره را منتشر مي‌كردند و با ارائه ‌تصاوير، گزارش،‌ گفت‌وگو و نقد در صدد برآمدند تا نگاهي حرفه‌اي به اين جشن ملي داشته باشند.‌‌ ‌از ضعف‌هاي عمده اين جشنواره سرويس دهي نامناسب در هتل آبادان بود كه عدم مديريت و هماهنگي به اين ‌مسايل بيشتر دامن مي‌زد. همچنين از برنامه‌هاي جانبي و نقد و بررسي حضوري آثار نيز خبري نبود. ديدار از ‌پالايشگاه آبادان تنها برنامه جنبي اين جشنواره بود كه با استقبال گروه‌هاي شركت‌كننده روبه‌رو شد.‌‌نكته ديگر اين كه با يك بازانديشي در تالارهاي خرمشهر و آبادان، مي‌توان آنها را تبديل به تالارهاي كاملاً ‌تئاتري كرد و با صرف هزينه‌اي ناچيز آنها را از اين حالت غيركاربردي بيرون آورد. برداشتن سن و يا عمق ‌دادن به آنها تا حد زيادي در رفع اين نقص مؤثر خواهد بود.‌‌‌
سه شنبه 21 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آفرينش]

[مشاهده در: www.afarineshdaily.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 309]