تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
سفر به بالی؛ جزیره‌ای که هرگز فراموش نخواهید کرد!
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1865752923
وطن فروشى سينمايى
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: وطن فروشى سينمايى "اخبار ويژه" کيهان عناصر ضد ارزشى را كنار بگذاريد امام جمعه مشهد در خطبه هاى اين هفته نماز جمعه با انتقاد شديد از عملكرد سازمان تربيت بدنى براى اعزام تيم واليبال بانوان كشورمان به رقابتهاى بين المللى مختلط در خارج از كشور، اظهار داشت: چگونه اجازه داديد در اين رقابتها، زنان كشورمان در مقابل مردان و چشمان نامحرم جست وخيز كنند و مسابقه بدهند؟! حجت الاسلام والمسلمين «سيداحمد علم الهدي» افزود: سازمان تربيت بدنى در توجيه اين اقدام خود، عنوان مى كند كه زنان ورزشكار كشورمان با پوشش اسلامى به اين مسابقات اعزام شدند؛ در صورتى كه نفس اين اقدام مغاير موازين شرعى است. وى با اشاره به فتواى مجتهدان جامع الشرايط كه چنين تحركاتى را از جانب زنان در مقابل چشمان نامحرم غيرشرعى اعلام كرده اند، گفت: ما با پيشرفت بانوان و ورزش آنان مخالف نيستيم، اما اين كار بايد در سالنهاى سرپوشيده و به دور از چشم افراد نامحرم انجام شود. علم الهدى همچنين با اشاره به حمايت خاص رهبر معظم انقلاب از دولت نهم به دليل مردمى بودن، ارزشى بودن و تلاش براى توسعه كشور، خواستار حذف عناصر ضدارزشى و نامطلوبى شد كه لياقت حضور در اين دولت را ندارند و افزود: اين افراد به جاى اينكه در اين دولت خوب باشند، بهتر است كنار بروند. وطن فروشى سينمايى دو ايرانى مقيم آمريكا، در توليد فيلم ضد ايرانى 300همكارى كردند! اين در حالى است كه اين فيلم مورد اعتراض تمامى ايرانيان در سراسر جهان قرار گرفت و حتى ابتذال و وقاحت آن، موجب شرمسارى بسيارى از فيلمسازان هاليوود شد. «دارن شهلاوي» و «اعظم علي» دو ايرانى الاصل ساكن آمريكا هستند كه اولى به عنوان بازيگر و دومى به عنوان خواننده، اقدام به اين وطن فروشى سينمايى كرده اند. شهلاوى كه يك بدلكار هاليوودى است، اخيرا در مصاحبه با يكى از نشريات ايرانى كه در آمريكا چاپ مى شود در توجيه اقدام خود گفت: در اين فيلم بيشتر وقت ها، صورت من پوشيده بود و براساس نياز آنها، گاهى در نقش يك ايرانى و گاهى نيز در نقش يك اسپارت ايفاى نقش مى كردم؛ البته احساس من درباره اين نقش ها اين بود كه طرف ايرانيان هستم(!) و بايد از مهارت هاى خود، حداكثر استفاده را كنم تا ظاهر ايرانى ها به عنوان جنگجويانى عليه اسپارت ها هرچه قوى تر به نظر برسد. گفتنى است، اين اولين بار نيست كه ايرانيان ضدانقلاب و در خدمت آمريكا، در چنين پروژه هايى همكارى مى كنند. پيش از اين نيز شهره آغداشلو، بازيگرى كه پس از پيروزى انقلاب به آمريكا گريخت، در فيلم هاى ضد ايراني، عليه مردم كشور خودش نقش آفرينى كرده بود. از امام خجالت بكشيد چرا روزنامه «اعتماد ملي» از پاسخ به رازگشايى هاى مستند «كيهان» پيرامون همنوايى با كارتونيست هاى صهيونيست و طراحان هتاك به ساحت پيامبراعظم(ص) امتناع مى كند و از رويه منطبق با افكار كانون هاى فكرى معاند و معارض تبرى نمى جويد؟! در حالى كه پژوهشگران روزنامه كيهان از هفته گذشته اسنادى را مبنى بر نفوذ رسمى لابى صهيونيسم بر «كميته ارتباطات و اطلاعات عمومي» سازمان ملل متحد و حمايت نظريه پرداز اين كميته (راران لورى) از كاريكاتوريست هاى هتاك به مبانى اصولى و قدسى نظام اسلامى منتشر كرد، «اعتماد ملي» بدون پاسخ گويى به اخبار و تحليل هاى منتشره هدفگذارى جدال خود را به سوى پندارهاى موهوم و فرامتنى پيش برده كه اعتراض شديد برخى از همفكران و هم جبهه اى هاى اين حزب را نيز درپى داشته است. «اعتماد ملي» با تحريف اخبار و تحليل هاى كيهان در پاسخ هاى خود، به يك فضاسازى رسانه اى مبتنى بر جعل خبر براى تهيه آتش يك جنگ روانى عاميانه و مضحك روى آورد و در آخرين گام خود ادعا كرده كه «كيهان» مى گويد: «ارتباط با اين سازمان ]ملل متحد[ و يا نهادهاى وابسته به آن ذنب لايغفر و به معنى همنوايى با صهيونيسم جهانى و لاجرم توطئه براى براندازى است...» نويسندگان روزنامه «اعتماد ملي» يا با روش شناسى «تحليل متن» در چنين مباحثات و منازعات رسانه اى آشنا نيستند كه نمى توانند آموزه هاى فرهنگى وسياسى كه در تاروپود انديشه انقلابى امام خمينى(ره) و اسلام اصيل تنيده شده را دريابند و يا برخلاف مدعاهاى بسيارشان كه داعيه «اخلاق رسانه اي» و «آزادى بيان» دارند، در اين مواجهه چنان به استيصال فكرى افتاده اند و فقدان دليل، راه ادامه اين حضور در چالش را برآنان بسته است كه مقبول ترين گزاره را تشبث به انواع صنايع ادبى غيرحرفه اى چون جعل و تزوير ديده اند. اما، از رسانه اى كه در دومين پاسخش (29/1/1386) خود را «پيشرو» و «منتقد» مى خواند و رقباى فكرى را متهم به انواع اتهامات غيراخلاقى و... مى كند، از اين پيشروان خودخوانده گزاره اول پذيرفتنى نيست و البته تبارشناسى اين جنس از رسانه هاى پيشرو! و منتقد! در يك دهه گذشته نشان مى دهد كه آنان در هنگامه شكست در رقابت هاى فكري، برخلاف تمام قواعد بازى و موازين گفت وگو و نقد، هر وسيله اى براى هتك حرمت رسانه هاى مخالف را جايز و بلكه واجب مى دانند! «اعتماد ملي» در دومين پاسخ خود با كيهان نيز همين رويه را پيش گرفت و حتى تهديد كرد كه به «آنجايى كه اسرار نهفته دارد!» راه دارد و هم آغوش با «محافلى است كه بى گمان سخن گفتن از آن ها برايتان ]كيهان[ خوشايند نخواهد بود!» در حالى كه «اعتماد ملي» در هفته گذشته بارها، «كيهان» را متهم به دسترسى به منابع اطلاعاتى و اسناد طبقه بندى شده مى نمود، در اين گاف رسانه اى چهره پنهان خود را ناخواسته عيان كرد؛ اما سومين پاسخ «اعتماد ملي» كه پاسخى در آفسايد است، نشان از آن دارد كه عقلاى قوم اين روزنامه را از لاف زدن هايى چنين برحذر داشته اند و حتى دبيركل حزب نيز در جلسه اي، يكى از «جوجه اردك هايي» كه نقش سوق دادن چالش هاى فكرى را به منازعات بيش از قد و قواره برعهده داشته، از فعاليت در ارگان رسانه اى حزب «اعتماد ملي» بازداشته است كه صدالبته با دلخورى شديد باقيمانده طيف مزبور در حزب و روزنامه اعتماد ملى روبرو شد. اين لاف زدن ها و تهديدها، به ناگاه ادعاى هم آغوشى با مراكز سرى و پستوهاى اطلاعاتى داشتن، در كنار فرياد عجز از پاسخى كه در مقاله «راز رمزگشايي» (اعتماد ملي، مورخه 1/2/1386) نهفته است، طرح پرسش هايى از «كيهان» كه نسبتى هر چند اندك با رازگشايى هاى مستند «كيهان» ندارد، همگى حكايت از يك آشفتگى فكرى مى كند و البته كنار هم قرار دادن پرسش هاى «كيهان» و پاسخ هاى «اعتماد ملي» نشان خواهد داد كه تهديد و ارعاب مخالفان فكري، مهندسى تك منبعى ذهن مخاطب، جعل خبر و تحريف مدعاى منتقدان، رسم كدام جريان فكرى است. «كيهان» در يادداشت «باز هم انكار مى كنيد؟! (مورخ 30/1/1386) ضمن بازخوانى كيفيت شكل گيري، اهداف و انگيزه هاى اعطاى لقب FUN به كاريكاتوريست هاى منتخب اين كميته، به آقاى كروبى هشدار داد كه همكاران ايشان در حزب اعتماد ملى و روزنامه اين حزب چه خواب آشفته اى براى سوابق وى ديده اند و چگونه زير پوشش آقاى كروبى به همنفسى با نحله هاى فكرى معاند و دشمنان مردم مشغولند. اما اعتماد ملى باز هم زير پوشش آقاى كروبى به جاى پاسخ به اين پرسش ها و انذارهاى مستند، مدام و مستمر بر طبل نبش قبر كوبيد و مدعى شد كه «كيهان» ماجراى هفده سال پيش را در آستانه بازگشت محتمل اصلاح طلبان به قدرت! بزرگنمايى مى كند؛ حال آنكه لقب FUN در فروردين ماه 1386 به كاريكاتوريست «اعتماد ملي» تعلق گرفته است. در برابر همه اين انكارهاى بدون پايه و فاقد دليل، فرض را بر اين گذاشتيم كه آقاى حسن كريم زاده و هواداران حمايت هاى مادى و معنوى محافل غربى و بين المللى از تفكر اصلاح طلبى (كه در اعتماد ملى مجتمع شده اند) بنيانگذار لقب FUN را كه مقيم اسرائيل بوده و سمت مشاورت رسانه اى نخست وزيران رژيم اشغالگر قدس را در كارنامه خود دارد و ده سال مديريت در پرتيراژترين روزنامه اسرائيلى يديعوت آحارونت در سوابق وى مضبوط است، را نمى شناسند، فرض را بر اين گذاشتيم كه اين كاريكاتوريست صدر و ذيل پروفايل خود را در سايت معرفى كارتونيست هاى سياسى حاضر در سمينار سازمان ملل متحد نديده است، نديده كه با آن بيوگرافى اى كه در آن تجليل از هتاكى هاى او گشته، اتفاقاً آن دانماركى هتاك به ساحت پيامبر اعظم (ص) و طراح اسرائيلى و اتفاقاً خود «راران لوري» حضور دارند، با تمام اين پيش فرض ها، روز پنجشنبه «كيهان» پرسش ديگرى را طرح كرد كه بى پاسخ مانده است: «آيا آقاى كريم زاده طراح موهن كاريكاتوريستى را كه با او عكس يادگارى گرفته هم نديده است؟! آيا از اعطاى نشان شجاعت به اين طراح الجزيره اى كه براى مطبوعات آژانس يهود طرح هاى زيادى زده، بى خبر است؟!» (كيهان، پنجشنبه، 30 فروردين 1386) سكوت «اعتماد ملي» در برابر رازگشايى جديد كيهان از همنفسى با كسانى كه ناجوانمردانه پاك ترين بنده حضرت حق، حضرت رسول اكرم(ص) را با طرحى موهن مورد تعرض قرار داده و براى اين اهانت خود به اسوه قدسى و ازلى مسلمانان جهان، در كلوپ انتشارات Denver نشان شجاعت دريافت كرده خبر مى دهد. اين سكوت انگار كه رمز و رازهايى در خود دارد! «ديلم» كارتونيست صهيونيست كه در عكس «روزنامه اعتماد» در كنار «حسن كريم زاده» ايستاده در طرحى كه براى آن مدال شجاعت گرفته، نام مبارك پيامبر اعظم را با حروف لاتين در پس زمينه اى سياه تصوير كرده كه به جاى حرف وسط آن، دايره(تابلو) قلم ممنوع نقش بسته است. از حيث زيباشناسى اين طرح موهن را مانيفست بصرى تفكرى مى دانند كه معتقد است اسلام دين جنگ و خشونت و استبداد مى باشد. در عرف هنري، هر هنرمند در ژانري، با سياقى و اثرى به شهرت مى رسد؛ تعاملات هنرى و تبادل ديدگاهها برپايه شاخص هاى هنرمند در حيطه اى كه كار مى كند، در عرصه هايى كه توانسته مفهوم را درونى كند يا جلوه اى سزاوارتر بيافريند، شكل مى گيرد. آيا «اعتماد ملي» «ديلم» اين افراد و آن نشانه ها را نيز نشناخته و كاريكاتوريست اين روزنامه بى اطلاع از هويت هنرى او نمايشگاه مشترك گذاشته و... مگر مدعى نيستيد كه مهم نيست چه كسى از چه كشورى در چنين نمايشگاههايى شركت داشته «چرا كه مهم مفهومى است كه در طرح هاى هنرمندان ارائه مى شود...»؟! پس آيا با جسارت به ساحت پيامبر اعظم(ص) كه در مفاهيم طرح هاى «ديلم» درونى گشته موافقيد!! «ديلم» كيست؟! «ديلم»، كاريكاتوريست الجزايري، از ايدئولوگ هاى ارشد در شبكه بين المللى حقوق كاريكاتوريست ها است. وى به سبب طرحى كه به پيامبر اسلام(ص) اهانت كرده بود، مدال شجاعت سال 2006 را از سوى اين شبكه جهانى گرفت. وى دو سال قبل طرحى را با عنوان «چهره واقعى اسلام» پايه ريخت با اين اعتقاد كه نوعى خودسانسورى در مورد موضوعات مرتبط با اسلام در ميان كارتونيست ها در حال رشد است. بر مبناى طرح وي، يازده كاريكاتوريست دانماركي، دوازده كاريكاتور موهن را طراحى كردند كه توسط روزنامه «جيلاندز پوستن» منتشر شد. كاريكاتورهايى كه سبب موجى از اعتراضات در جهان اسلام و برپايى تظاهرات وسيع در ايران و ساير كشورهاى اسلامى گشت، تا جايى كه شبكه بين المللى حقوق كاريكاتوريست ها مجبور به مخفى نگه داشتن هويت Carsten Grabeak (كاريكاتوريست هتاك دانماركى) شد. «ديلم» را بانى طرح بصرى «ناتوى فرهنگي» در هتاكى به دين مبين اسلام بايد خواند. بنابراين انتقاد و اعتراض كيهان معطوف به ارزيابى حمايت هاى سازمان ملل متحد از چنين زاويه ديدى است. بديهى است كه بايد با دول مشروع و قانونى در جهان و سازمان هاى بين المللى تعامل داشت؛ اما باور ما حفظ «تعاملى منتقدانه» و فارغ از «مرعوب» شدن در فضايى است كه نظريه پردازان آنان براى استيلاء بر تفكر هنرمندان و فرهنگمردان مى سازند. با اين همه از سوى ديگر كاريكاتوريست جوانى در صفحه دوم اين ارگان حزبى (1/2/1386) نوشته است: «با ادعاهايى كه كيهان مطرح مى كند، هر كسى كه مى خواهد در هر همايش يا مسابقه و يا فستيوال بين المللى شركت كند، حتماً بايد بيوگرافى شركت كنندگان آن را بيابد و پس از اطمينان از هويت واقعى شركت كنندگان تصميم به شركت يا عدم حضور بگيرد!» به اين كاريكاتوريست بايد گفت زياد خودتان را نگران نكنيد! كسى از شما چنين انتظارهايى ندارد، روى سخن با هنرمندانى است كه دغدغه هنر متعهد دارند، اما گاه راه به خطا مى برند. كريم زاده اى راكه خود از آن گذشته بى فروغش تبرى جسته، در ستايش هاى سازمان ملل، از دلايل و انگيزه هاى پنهان و پيداى آن به ترديدهاى جدى افتاده، بازيچه خود نكنيد. شما به كار خود مشغول باشيد! هنرمند اگر هنرمند باشد، اگر متعهد باشد- كه اين داعيه بسيار است- همانند هنگام آفرينش كه تمام اجزاى دراماتيك و تمام معمارى اثر خود را مهندسى مى كند، تحليل مى كند و ريز به ريز چينش اثرش را آناليز مى كند، پس اگر به اثر و مفهوم مستتر در اثر خود ملتزم باشد، با هر كسى هم كاسه نمى شود؛ همانطور كه صهيونيست ها هم با منتقدان هولوكاست عكس يادگارى نمى گيرند و ما هم با شما! همانطور كه همان لابى صهيونيست حاكم بر فستيوال هاى هنرى جهاني، نگذاشت كاريكاتوريست متعهدى كه به صلح و دين، به آزادى و تعهد، به حقوق و كرامت آدميان، واقعى مى انديشد، براى حضور در چند همايش بين المللى ويزاى فرانسه و آلمان بگيرد! پس ادعا نكنيد كه «هنر، رينگ بوكس نيست»، شما از هنر چه مى فهميد از نظر شما، هنر، ميدان مينى است كه مخالفان حزب شما بايد در آن نفله شوند. در همين دنياى فراخ و جهان بينى گشاد است كه از فرخ غفاري، مشاور فرح پهلوي، قائم مقام دبيركل جشن هنر شيراز، معاون فرهنگى تلويزيون رژيم ستم شاهى و فيلمسازى كه رسما از برهنگى فرهنگى و جنسى در هنر حمايت مى كرد، و با همان عقايد چندى قبل مرد و «اعتماد ملي» از او تجليل كرد. هتاكى آن كاريكاتوريست، راه به ساليان پيش مى برده است، «اعتماد ملي» كه يك هفته قبل به بهانه مرگ «فرخ غفاري» (52 فروردين 6831، صفحه 01) بخش هايى از گفت وگوى منتشر نشده «زاون قوكاسيان» با اين نظريه پرداز فرهنگى دربار شاه معدوم را به شكل تمام صفحه منتشر كرد! گفت وگويى كه به زودى در قامت يك كتاب قرار است روانه بازار شود تا از يك حامى و تئوريسين برهنگى فرهنگى- هنري، متفكرى بى بديل در حوزه سينما بسازد. (قابل توجه مسئولين فرهنگى وزارت ارشاد اسلامى!) در شناخت «فرخ غفاري» كه «اعتماد ملي» به سبب مرگ او عزادارى و عكس و گفت وگويى تمام صفحه از او منتشر مى كند، همين بس كه سال ها پس از اجراى نمايش «خوك، بچه، آتش» كه خشم مردم، مراجع تقليد و كانون هاى مذهبى را برانگيخت، اين مشاور فرح پهلوى با توهين به مردم طى مصاحبه اى با يك هفته نامه ضدانقلابى چاپ لندن، مورخ 2/4/1367 گفت: «جشن هنر مسئول سطح نازل فرهنگى مردم و بى خبرى آنان از تحولات هنرى نبود... ما دو برنامه ديگر ]در جشن هنر شيراز[ داشتيم كه در آن اجرا كنندگان برهنه بودند، اما صداى هيچكس درنيامد... در باله «هيوگابل» همه رقاصان زن به طور كامل عريان بودند.» آقاى فرخ غفاري، فيلمساز مورد تجليل «اعتماد ملي» كه از حاميان سلمان رشدى مرتد است، در سال 4731 گفت كه «مبارزه مردم ايران با رژيم تهران، مبارزه با ارتجاع مذهبى و بينش توتاليتر سياسى براى نظامى است كه در آن حقوق بشر و پلوراليزم تضمين شده باشد.» و بيانيه اى را در اين رابطه امضاء كرد كه در آن امضاى رامين جهانبگلو، داريوش شايگان، بهروز صوراسرافيل، حسين مهري، باقر پرهان و پرويز نقيبى هم بود. چگونه مى شود روزنامه اى كه از وصف «اعتماد اپوزيسيون» برمى آشوبد و خود را حامى خط امام و رهبرى مى داند از فيلمسازى ستايش مى كند و به بهانه مرگ او، گفت وگوى منتشر نشده اش را مجال نشر مى دهد كه در گفت وگو با راديو اسرائيل (10/9/1368) به حجاب بازيگران زن در سينما اعتراض مى كند و تاسف مى خورد كه «شما ديگر يك زن را بدون روسرى نمى بينيد»؟!!! براندازى فرهنگى كه به حق از سير جديد تكوين و تحول آن با عنوان «ناتوى فرهنگي» ياد شده است، شاخ و دم ندارد، در پستوها و نهان خانه ها نبايد آن را جست وجو كرد، آيا از ساحت مقدس حضرت امام(ره) خجالت نمى كشيد؟!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 327]
-
گوناگون
پربازدیدترینها