محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1845688271
دست دراز دولت
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: دست دراز دولت نقدتصدی گری دولت در بخش نشر از همان روزی که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و دست اندرکاران امور نمایشگاه دوپاره شدن نمایشگاه بین المللی کتاب تهران را اعلام کردند، ما ( گروه کتاب و اندیشه روزنامه کارگزاران) نوشتیم که این تصمیم برمبنای کار کارشناسی انجام نشده است و ارشاد در این زمینه بدون توجه و مشورت خواهی از تشکل های شناخته شده نشر کشور و نیز رایزنی با نهادهایی که در این امور دخیل و دست اندرکاراند، تصمیمی اتخاذ کرده است که یکی از مضرات آن فرسوده کردن وقت و انرژی خود و دیگران است و از قول مثنوی مولانا آوردیم که؛ تک مران چون مرد کشتیبان نئی / دست خوش می باش تا گردی خمیر البته اگر فشار های اهل فکر و فرهنگ و رایزنی جدی و موثر هیات مدیره اتحادیه ناشران وکتابفروشان تهران ونیز تعاونی ناشران تهران و همراهی برخی از نمایندگان مجلس، نمایندگان شورای شهر تهران و دیگر اهل فرهنگ نبود، این عقب نشینی صورت نمی گرفت، اما به مصداق آن ضرب المثل معروف که جلوی ضرر را از هرجا بگیری منفعت است، باید از دست اندرکاران ارشاد و نمایشگاه هم سپاسگزار بود که چوب بر فرش لجاجت نکوفتند و از موضع خود کوتاه آمدند. متن زیر میزگردی است که یکی، دو روز بعد از اعلام ارشاد مبنی بر برگزاری دوپاره نمایشگاه در خبرگزاری مهر با حضور داوود موسایی (مدیر انتشارات فرهنگ معاصر و از اعضای موثر هیات مدیره تعاونی ناشران تهران)، امیر حسین زادگان ( مدیر انتشارات ققنوس) و سید ابوالحسن مختاباد ( روزنامه نگار و کارشناس امور نشرو کتاب) صورت گرفت . برخی از مباحث این میزگرد به موضع حاضران در نمایشگاه باز می گردد و برخی دیکر هم به دخالت های دولت و البته شهرداری تهران در امور نشر و کتاب و اصولا تضعیف بخش خصوصی و گنده کردن بخش دولتی که از نظر شما گرامیان می گذرد. گرداننده این میزگرد هم مسعود لواسانی(روزنامه نگار حوزه نشر) بود که ما با حذف سوالات و برخی تغییرات ویرایشی مطالب را تقدیم شما خوانندگان می کنیم. حوزه ای در تسلط دولت داوود موسایی؛حوزه نشر ایران به طور کلان در تسلط دولت است، چه اینکه هم تعداد زیادی ناشر دولتی و شبه دولتی وجود دارد و هم اینکه در بخش سیاست گذاری و در حوزه اجرا (در زمینه فروش و عرضه کتاب در نمایشگاه ها) همه امور در اختیار دولت است. دولتی بودن نمایشگاه کتاب هم یکی از آن مسائلی است که مشکلات زیادی برای این بخش به وجود آورده است. از ابتدای کار به دلیل اینکه بخش خصوصی توان و بنیه برگزاری چنین نمایشگاهی را نداشت دولت این کار را آغاز کرد ولی معمولا اینگونه است که دولت ها با گذشت یک دوره زمانی و با توانمندشدن بخش خصوصی آرام آرام این کار را به مردم واگذار می کنند.متاسفانه در ایران از ابتدای برگزاری این نمایشگاه همه امور در اختیار دولت بود تا اینکه در چهار سال اخیر و در دولت قبل به فکر واگذاری بخشی از مسوولیت های اجرایی به بخش خصوصی افتادند. اما از دوره نوزدهم نمایشگاه کتاب ( اردیبهشت 1385) این تصمیم لغو شد. هم اکنون دولت هم در بخش اجرایی نمایشگاه و هم در زمینه ارائه یارانه های نشر همه امور برگزاری نمایشگاه را خود بر عهده دارد. در دنیا هیچ نمایشگاهی از سوی دولت برگزار نمی شود و اگر این حرکت ها موفق بوده به همین دلیل است. به عنوان مثال، یکی از موفقترین نمایشگاه های کتاب، نمایشگاه فرانفکورت است که از سوی شرکتی وابسته به اتحادیه ناشران این کشور برگزار می شود و دولت دخالتی در آن ندارد. دولت مجری خوبی برای نمایشگاه کتاب نیست در طول چهار دور های که نمایشگاه کتاب از سوی اتحادیه و تعاونی ناشران تهران برگزار می شد بر اساس نظرسنجی هایی که صورت گرفت 95 درصد از مردم (ناشران و بازدیدکنندگان) از برگزاری نمایشگاه کتاب رضایت داشتند. دولت به جای اینکه از این تجربه های ناشران استفاده کند چه در دوره نوزدهم و چه در دوره بیستم دوباره امور اجرایی نمایشگاه را خود بر عهده گرفت. این نحوه برگزاری نمایشگاه کتاب مشکلات زیادی را برای ناشران به وجود می آورد. از جمله اینکه تا لحظات آخر نمی دانیم قرار است چه تصمیمی گرفته شود. سال گذشته در روز 25 اسفند اعلام شد که مکان نمایشگاه کجا است و امسال هم تصمیم فعلی گرفته شده است . وقتی بعد از دو دهه برگزاری نمایشگاه به شکل دولتی هنوز ( دو ماه مانده به نمایشگاه)تکلیف مکان برگزاری نمایشگاه مشخص نیست خود نشاندهنده یک بیماری در نظام تصمیم گیری و اداره امور است.در کجای دنیا اینگونه عمل می کنند؟ این رفتاری که با نمایشگاه صورت می گیرد در خور شأن جمهوری اسلامی نیست، چرا که این نمایشگاه ویترین فرهنگی ما است و اسباب تاسف است که هر ساله ناشران در روز های پایان سال ندانند که این نمایشگاه برگزار می شود یا خیر. دولت در حال بسط تسلط خود در حوزه نشر است امیر حسین زادگان؛ اگرچه بحث خصوصی سازی در سطح مسوولان بلندپایه کشور مطرح است اما به نظر می رسد که بخشی از بدنه دولت با خصوصی سازی موافق نیست و در عرصه نشر شاهد چاق ترشدن دولت نسبت به گذشته می شود. دولت هم اکنون نمایشگاه کتاب در تهران و دیگر استانها برگزار می کند، به ناشران کاغذ می دهد، خرید کتاب انجام می دهد، کتاب را ممیزی می کند و به دنبال افزایش تعداد کتابفروشی های دولتی نیز هست. ناشران با طرح حذف یارانه کاغذ قصد داشتند از این طریق تصدی دولت در عرصه نشر را کاهش بدهند در صورتی که ارشاد هم اکنون به صورت گسترد های در حال بسط تسلط خود در حوزه نشر کتاب است. نکته مهمی که وجود دارد این است که این اقدامات را می توان به نوعی در ادامه اجرای برخی از ایده و طرحهایی قدیمی ارزیابی کرد که قبلا شکست خورد و اکنون نیز محکوم به شکست است؛ در سال 1353 طرحی برای دولتی کردن نشر در کشور به میان آمد که موسس های با عنوان نشردانش نو راه اندازی کند و این طرح با شکست مواجه شد و به نتیجه نرسید.دولت در حال فراهم کردن شرایطی است که نشر کتاب را هرچه بیشتر به سمت دولتی شدن سوق دهد. داوود موسایی؛ در شرایطی که همه بر اجرایی شدن خصوصی سازی در کشور تاکید می کنند، به ناگاه طرح ایجاد کتابفروشی 5 هزار متری در تهران مطرح می شود. این طرح فی نفسه ایده خوبی است - چون کتاب باید از حالت نمایش عطفی جلد خارج شود و به صورت نمایش روی جلدی تبدیل شود - ولی واقعیت امر این است که در شرایطی که همه بر خصوصی سازی تاکید می کنند یکی از نهادها کلنگ تاسیس کتابفروشی 5 هزار متری را بر زمین می زند. واقعیت این است که ایجاد این فروشگاه به کسانی که سال های سال در صنف کتابفروشی زحمت کشیده اند لطمه می زند. باید از مسوولان این طرحها پرسید که واقعا ایجاد یک فروشگاه بزرگ دولتی در جایی که کتابفروشان بخش خصوصی با صرف زمان زیاد و قبول زحمات بسیار تبدیل به یک پاتوق فرهنگی در تهران کرده اند چه توجیهی دارد. مدیران اگر به فکر کار فرهنگی هستند و صادقانه عمل می کنند در مکانی که هیچ کتابفروشی وجود ندارد این فروشگاه را ایجاد کنند نه اینکه از حاصل زحمات دیگران و جریان آماده استفاده کنند. تعدادی از ناشران با زحمات زیاد در سال های گذشته - با دریافت وام های کلان - خیابان کریمخان را به یکی از قطب های کتاب در تهران تبدیل کرده اند و اقدام شهرداری به هیچ وجه قابل ستایش نیست. باید در مورد آن تجدید نظر شود و ناشران و بخش خصوصی را در اجرای آن مشارکت دهند. در غیر این صورت ما شاهد این خواهیم بود که بخش عظیمی از سرمایه های کشور صرف ایجاد فضای می شود که به زودی ناکارآمدی خود را نشان می دهد و مانند شهر کتاب اداره آن را در نهایت به بخش خصوصی واگذار می کنند. شهر کتاب هم با فقدان تجربه ایجاد شد و در نهایت هم به صورت اجاره واگذار شد. سوال اصلی این است که چرا مردم باید چنین بهایی بپردازند در صورتی که از ابتدا می توانند یا مشارکت دادن بخش خصوصی طرح های بهتری به اجرا در آید که این خسارتها را هم به دنبال نداشته باشد. خبرگزاری مهر؛ به نظر می رسد که حرکت جمعی و تصمیم گیری گروهی ناشران برای ثبت نام نکردن در نمایشگاه کتاب مخالفت با همین تصدی گری کلان دولت در عرصه نشر باشد؟ سید ابوالحسن مختاباد؛ پیش از آنکه به این بحث شما بپردازیم باید نکته ای را اضافه کنم و آن اینکه یکی از موضوعاتی که در ابتدا باید به آن اشاره کنم این است که دولت در عرصه اطلاع رسانی در زمینه نمایشگاه کتاب - به دلیل حساسیت هایی که احساس می کند - بسیار بد عمل می کند و این عدم شفاف سازی فرصتی را برای آنها به وجود می آورد که هر تصمیم شخصی و غیر کارشناسی را به راحتی به اجرا در آورند، در حالی که اگر این اقدامات در یک سیستم واجد اطلاع رسانی شفاف صورت می گرفت مسوول مربوطه مجبور به استعفا می شد. ناشران از منافع صنفی خود دفاع کردند یکی از دلایلی که باعث شد ناشران و بدنه تشکل های خصوصی عرصه کتاب احساس کنند باید وارد عمل شوند دفاع از منافع صنفی شان بود. آنها احساس کردند که این منافع از سوی دولت و بدون هیچ ملاحظه ای به خطر افتاده و طبیعی است که در مقابل این تحدید تلاشی را آغاز کنند. اصولا این تشکل ها زمانی شکل می گیرند که دولت وارد محدوده فعالیت های بخش خصوصی می شود. وقتی که همه به این نکته می رسند که برای دفاع از منفعت جمعی باید اقدامی صورت دهند دست به تشکیل اتحادیه صنفی می زنند. البته یکی از دلایل تصدی کلان دولت به این مسئله باز می گردد که نهاد های نشر در ایران لاغر و فقیر هستند. این مسئله هم ناشی از این است که دولت اجازه عرض اندام را به آنها نداده است. متاسفانه در حوزه فرهنگ مشکلی که وجود دارد این است که سرمایه گذاری در این عرصه با خطرپذیری زیادی همراه است، چون دولت به بخش خصوصی اعتماد ندارد. هیچ بعید نیست اگر طرح برگزاری نمایشگاه کتاب یا ایجاد فروشگاه های بزرگ کتاب از سوی بخش خصوصی دنبال شود، دولت یکباره وارد عرصه شود و این حرکت را متوقف و یا آن را تعطیل کند، چنانکه برخی از همین رفتارهایی که از سوی سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران انجام می شود( مثل احداث کتابخانه 5 هزارمتری، و دخالت نشر شهر در امور چاپ و خرید کتاب و ...) و یا حرکتهایی که به صورت برگزاری نمایشگاه های استانی از سوی ارشاد انجام می گیرد، به شکل خیلی محترمانه، چوب لای چرخ بخش خصوصی گذاشتن است. دولت به بخش خصوصی اجازه آزمون و خطا بدهد در بحث خصوصی سازی چند مانع عمده وجود دارد. اول لاغر بودن نهاد های بخش نشر و بعد اعتمادنکردن دولت به نهاد های نشر در مقابل خطاهایی که به هرحال ممکن است در فعالیتی رخ دهد. دولت تحمل رخ دادن هیچ خطایی را ندارد در صورتی که در هر سیستمی تا درصد مشخصی خطا پذیرفته شده است.دولت باید در یک روند طولانی مدت اقدام به اصلاحات کرده و نهاد های نشر را مستقل و از خطاها هم چشم پوشی کند. نکته نهایی و مهمتر هم این است که همان طور که یکی دو روز قبل آقای دکتر حداد عادل در سمیناری که برای پیاده کردن تغییرات به وجود آمده در اصل 44 به آن اشاره کرد ند این بود که دست اندرکاران دولتی نسبت به اصل 44 و تصدی گری دولتی توجیه نیستند و اصولا نمی دانند که کم کردن تصدی گری دولتی چگونه صورت می گیرد .به اعتقاد من هم اکنون هیچ یک از مدیران وزارت ارشاد نسبت به خصوصی سازی توجیه نیستند. و البته شاید توجیه باشند و منافع آنها اجازه ندهد. وقتی مسوولیتی به نهادی واگذار شده - و این کار هم خوب جواب داده است - دیگر نمی توان این مسوولیت را بدون هیچ توجیهی از این نهاد پس گرفت. ارشاد در فضایی گام برمی دارد که از نهاد های متخصص مشورت نمی گیرد و اگر هم نظر می گیرد این مشورتها تصمیم ساز نیست. درواقع تصمیمی را از پیش گرفته است و تنها برای رفع تکلیف از یکی دو نفر نظر می گیرد ولی در مجموع کار خود را می کند. استفاده نکردن از نظرات مردم قطعا تبعاتی دارد که باید پرداخت و تشکل هایی که در اقدامی هماهنگ اعلام کرده اند که در این نمایشگاه ثبت نام نخواهند کرد قطعا در موقعیت های مختلف مطالبات بیشتری را مطرح می کنند. این نشانه دیده می شود که بخش خصوصی در حوزه های وسیع تری به وحدت نظر برسد و با طرح مطالبات حداکثری خود در جهت سامان دادن به اقتصاد نابسامان و دولتی نشر اقدام کند. بیستمین نمایشگاه، فقیر ترین نمایشگاه این بحث عدم ثبت نام 12 تشکل نشر در نمایشگاه کتاب تهران به هیچ وجه سیاسی، گروهی یا جناحی نیست. البته برخی قصد دارند این حرکت را به عد ه ای از ناشران که از ارشاد مجوز پیش از انتشار یا اعلام وصول دریافت نکرده اند، منتسب کنند.ولی واقعیت این است که حرکت ناشران کاملا صنفی است و با هدف دفاع از حقوق صنفی و منافع ملی صورت می گیرد. نمایشگاه کتاب هم اکنون جنبه فروشگاهی قوی ای دارد و این در فرهنگ ایرانی جا افتاده است. مردم از مناطق مختلف به نمایشگاه کتاب می آیند و برای صرفه جویی در وقت و هزینه، خرید یک ساله کتاب خود را انجام می دهند. به نظر من اگر ارشاد در تصمیمش تجدید نظر نکند، امسال شاهد فقیرترین نمایشگاه کتاب خواهیم بود چرا که بزرگترین ناشران بخش خصوصی از این نمایشگاه انصراف داده اند. انصراف از نمایشگاه و صرف نظر از منفعت مادی امیر حسین زادگان؛ اقدام اخیر اتحادیه ناشران مورد حمایت اکثر ناشران عضو قرار خواهد داشت و من به عنوان عضوی از این مجموعه چون به بررسی های کارشناسی همکاران خود در اتحادیه اعتقاد دارم از این تصمیم حمایت می کنم . یکی از مسوولان ارشاد مدتی قبل اعلام کرده بود که منفعت شخصی و نگاه اقتصادی نباید ملاک ناشران شرکت کننده در نمایشگاه کتاب باشد؛ هم اکنون نیز ناشران بدون توجه به نفع شخصی که ممکن بود با شرکت در این نمایشگاه کتاب نصیب شان شود از شرکت در آن انصراف داده اند و از منفعت های زودگذر صرف نظر کرده اند. از سوی دیگر مسوولان برگزاری نمایشگاه کتاب با طرح پیشنهاد تخفیف در اجاره غرفه به جای تخفیف در فروش کتاب سعی در تحریک ناشران برای توجه به منفعت شخصی و کسب سود بیشتر دارند.من هم مانند آقای پرویز اعتقاد دارم که نگاه اقتصادی ملاک اهل نشر نیست و تصمیم اخیر تشکل های نشر کشور این موضوع را به خوبی نشان می دهد که اگر آنها به دنبال کسب سود بودند حاضر می شدند نمایشگاه کتاب را تحت هر شرایط نامناسبی برگزار کنند و تنها به فکر سود خود باشند.طرح های غیرکارشناسی مسوولان امسال به فروشگاهی شدن نمایشگاه کتاب بیشتر دامن زده است. تصور کنید در نمایشگاه کتاب ناشران بالای غرفه هایشان بنویسند کتاب های این غرفه با ده درصد، بیست، سی، چهل، پنجاه، شصت و یا با تخفیف های بالاتر به فروش می رسد. این مسئله نمایشگاه کتاب را تبدیل به بازار مکار های می کنند که تا کنون بی سابقه بوده است. نمایشگاه کتاب یا حراجی کتاب؟ در مقام مقایسه در نمایشگاه فرانکفورت که کاملا جنبه اقتصادی دارد به هیچ وجه کتابی به فروش نمی رسد و مردم تنها برای نمایش کتاب حضور پیدا می کنند ولی در نمایشگاه کتاب تهران که به گفته مسوولان جنبه فرهنگی و غیر اقتصادی دارد بازار مکاره و شرایط نابسامانی را شاهد خواهیم بود که اصلا در شان کتاب و فرهنگ نیست. دولت باید تصمیم هایی بگیرد که نمایشگاه کتاب تهران واقعا نمایشگاه باشد و به این جنبه از این رویداد توجه کنند نه اینکه حراجی کتاب راه بیندازند ! مهر؛ چرا ارشاد علی رغم اینکه می گوید ناشران نباید در نمایشگاه کتاب نباید به دنبال کسب سود باشند، پیشنهادهایی را مطرح می کند که به منفعت طلبی ناشران دامن می زند؟ داوود موسایی؛ در همه جای دنیا نمایشگاه های کتاب محل تبادل اطلاعات میان ناشران و نویسندگان و محل انعقاد قرارداد های تولید کتاب است که به مراتب از نظر اعداد و ارقام بالاتر از ارقامی است که ما در نمایشگاه کتاب تهران داریم. اما از آنجایی که در ایران چنین سازوکاری وجود ندارد و نمی توان حق نشر کتاب را - با توجه به پایبند نبودن به کپی رایت - به کسی فروخت، نمایشگاه کتاب راه فروشگاه شدن در پیش می گیرد. استقبال از نمایشگاه کتاب نشان می دهد که مردم طالب کتاب هستند منتها کتابی که مناسب خواسته شان باشد. رفتار و گفتار مسوولان با هم متناقض است سید ابوالحسن مختاباد؛ باید این سوال را از آقای پرویز پرسید که اگر کسی اقتصادی فکر کند، کار غلطی میکند. من معتقدم که برخی از کسانی ( فروشنده و خریدار) که به نمایشگاه می آیند اتفاقا این پدیده را اقتصادی می بینند. می گویید نه بهتر است دست اندرکاران ارشاد در بخش خارجی به جای اینکه قیمت ها را تا یک سوم و یک چهارم کاهش دهند این کتاب ها را به قیمت واقعی خود به فروش برسانند و آن وقت ببینند چند نفر برای خرید کتاب به نمایشگاه می آیند و اصولا چند ناشر خارجی رضایت می دهند که در چنین جایی حضور پیدا کنند. شهروندان بطور فطری و طبیعی به دنبال صرفه جویی در وقت و هزینه هایشان هستند ولی مسوولان این مسئله طبیعی را که در نهاد هر آدمی وجود دارد می خواهند نادیده بگیرند. اگر می خواهند نگاه اقتصادی بر نمایشگاه کتاب حاکم نباشد و این رویداد به ویترین فرهنگی ما تبدیل شود باید بستر های لازم را در نقاط دیگر فراهم بیاورند. نمایشگاه کتاب زمانی واقعا نمایشگاه می شود که فروشگاه کتاب به قدر کافی در همه نقاط کشور وجود داشته باشد. آن زمان دیگر نیاز نیست که نمایشگاه در چنین فضایی برگزار شود و مکان کوچکتری هم برای این رویداد فرهنگی کافی خواهد بود. سیر طبیعی اقتصاد نشر در ایران فراهم نیست چون سیر طبیعی اقتصاد نشر در ایران فراهم نیست، و دولت به صورت کلان در همه عرصه های چرخه نشر کتاب حضور دارد و دخالت میکند، نمایشگاه کتاب تهران هم به ناچار همین مسیر را طی می کند. مسوولان اگر به دنبال تغییر شرایط نمایشگاه کتاب هستند فکری برای کم کردن حضور دولت در عرصه کتاب بکنند. اگر دخالت دولت در نشر کمتر شود و اجازه بدهند که این طفل نوپای نشر ایران که در این کشور پا گرفته، راه خود را پیدا کند فضای توسعه نشر هم ایجاد می شود.در مورد صرف نظرکردن ناشران از سود شخصی و منفعت موجود در نمایشگاه کتاب باید گفت تشکل های نشر به دنبال منفعت درازمدت هستند و اگر این نمایشگاه دوپاره شود نمایشگاه کتاب مانند قبل نخواهد بود. مصلی واقعا جایی نیست که مردم برای خرید کتاب به آن مراجعه کنند. خود به خود با دوپاره شدن نمایشگاه بخشی از منفعت ناشران از دست رفته است و با این تصمیم در واقع ناشران چیز زیادی را از دست نمی دهند.ناشران به دنبال تحریم نیستند بلکه آنها می خواهند که اقبال به نمایشگاه بیشتر و مانند سال های قبل باشد. تشکل های نشر می خواهند دولت از تصمیم خود بازگردد و نمایشگاه را به مکان سابق بازگرداند و اگر هم همچنان بر نظر خود اصرار کند واقعا سود چندانی را از دست نخواهند داد چون آنها به این جمع بندی رسیده اند که این نمایشگاه( دوپاره شدن) منفعت مادی چندانی را به همراه نخواهد داشت.ناشران باید به این صرافت بیفتند که در درازمدت با تاسیس یک شرکت سهامی، به صورت مستقل از دولت خود به راه اندازی نمایشگاه کتاب واقعی اقدام کنند. امیر حسین زادگان؛ چنین کاری ممکن نیست زیرا خرید مکانی برای نمایشگاه نیازمند صرف هزینه کلانی است که از عهده ناشران ما خارج است و اصلا ضرورتی هم به برگزاری چنین نمایشگاه وجود ندارد. داوود موسایی؛ اصلا تصور چنین چیزی هم ممکن نیست و ما نیازی به فروشگاه بزرگ کتاب مانند نمایشگاه نداریم. برای توسعه نشر ایران باید کتابفروشی ها رونق بگیرد. اگرچه ممکن است ناشران در نمایشگاه کتاب به سودی قابل توجه برسند اما در درازمدت این امر مشکلی را از نشر ایران حل نمی کند. اگر می خواهیم نشر ایران رونق بگیرد باید کتابفروشی ها توسعه پیدا کنند. البته باز هم تاکید می کنم که این توسعه باید بدون دخالت مستقیم دولت با راه اندازی مثلا فروشگاه های ده هزار متری کتاب باشد. این یک اصل روشن است که دولت هیچ وقت تاجر خوبی نیست و نمی تواند باشد. جالب است که ما هر وقت سخن از مشکلات نشر می گوییم دولت به یک باره وارد میدان می شود و می خواهد همه کارها را تحت تسلط خود بگیرد. مهر؛ چرا ناشران از فروش تولیداتشان در نمایشگاه کتاب صرف نظر کرده اند؟ ناشران به منفعت بلندمدت فکر می کنند داوود موسایی؛ من به عنوان یک ناشر با این تصمیم به منفعت بلندمدت موسسه خود و کلیت نشر حرف های در ایران می اندیشم.ناشران با ارائه راهکار های خیرخواهانه بهترین تصمیمی را که در حال حاضر می توانستند، گرفته اند. ما و مسوولان وزارت ارشاد همه ایرانی هستیم و اختلافی بین ما نیست. تشکل های نشر تنها کاری را که از نظر آنها بهتر بود انجام دادند. اعضای یک صنف نمی توانند خلاف جریان آن صنف حرکت کنند چون این رفتار حرف های درستی نیست و ما بر اساس یک نگرش کلی صنف به این جمع بندی رسیده ایم. در مورد پیشنهاد تخفیف 90 درصدی اجاره غرفه به ناشران در ازای 40 درصد کتاب به مردم از سوی مسوولان ارشاد، باید بگویم مسئله این است که با گذشت بیش از بیست دوره از نمایشگاه کتاب این نخستین باری است که پیشنهاد کرده اند ناشران کتاب هایشان را با 40 درصد تخفیف به فروش برسانند که این پیشنهاد به ظاهر تخفیف است ولی در باطن به زیان مردم، ناشران و کتابفروشان است. لطمه طرح غیرکارشناسی به کتابفروشان و ناشران هر ناشر به طور متوسط در ایام نمایشگاه در حدود 6 میلیون تومان فروش خواهد داشت که با تخفیف معمول 10 درصد که در نمایشگاه اجباری است در هر روز بین 400 تا 500 هزار تومان تخفیف داده است ولی اگر بخواهد از 40 درصد این رقم در مقابل 300 هزار تومان اجاره غرفه چشم پوشی بکند ضرر زیادی متحمل شده است. جالب است که مسوولان اعلام می کنند بعد از کار کارشناسی چنین طرحی مطرح شده است.واقعا اهل کتاب فکر می کنند ناشران چه سود کلانی به جیب می زنند که در اینجا 40 درصد تخفیف داده اند؟ این حرکت جو بدبینی بین اهل کتاب و ناشران به وجود می آورد.البته به طور طبیعی عد ه ای از ناشران از چنین طرحی استقبال می کنند و آن هم ناشرانی هستند که به طور طبیعی با 50 درصد تخفیف هم کتاب هایشان به فروش نمی رسد. اما از طرف دیگر، اگر کتاب های نمایشگاه با 40 درصد تخفیف به فروش برسد یک فاجعه اتفاق می افتد و آن این است که ممکن است برخی افراد به بهانه تخفیف های 40 درصدی که باید در نمایشگاه کتاب بدهند، در فرصت باقی مانده قیمت پشت جلد کتاب را به همان میزان افزایش دهند. می بینیم که این به اصطلاح طرح کارشناسی هم به سه گروه کتابفروشان، ناشران و مخاطبان کتاب لطمه وارد می کند. عقب نشینی وزارت ارشاد؛ نمایشگاه کتاب یکپارچه برگزار می شود مناقشه دوماهه میان وزارت ارشاد و 12 تشکل شناخته شده نشر کشور با عقب نشینی دست اندرکاران وزارت ارشاد پایان یافت و نمایشگاه بین المللی کتاب تهران به صورت یکپارچه در محل مصلی تهران برگزار می شود . خبر توافق میان ارشاد و ناشران را خبرگزاری مهر به نقل از یک منبع آگاه اعلام کرد و همزمان خبرگزاری میراث خبر نیز در گفت وگویی با رسول خادم از وی نقل قول کرد که رایزنی ها نتیجه داده است و نمایشگاه به صورت یکپارچه برگزار خواهد شد و « گزینه نهایی به احتمال زیاد مصلای تهران است.» در پی این اتفاقات، اتحادیه ناشران وکتابفروشان تهران هم که با 11 تشکل شناخته شده نشر از ثبت نام در نمایشگاه خودداری کرده بودند، از برگزاری یکپارچه نمایشگاه در مصلی استقبال کردند. جعفر همایی دبیر و سخنگوی اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران در گفت وگویی با میراث خبر گفت« به دلیل اینکه شرط اصلی ما برای حضور در نمایشگاه بیستم برگزاری یکپارچه این نمایشگاه بود اگر وزارت ارشاد این مسئله را به صورت رسمی تایید کند ناشران تهرانی در نمایشگاه شرکت می کنند.» عقب نشینی وزارت ارشاد در این زمینه، پیروزی یکی از نهادهای مهم صنفی عرصه فرهنگ به شمار می رود که با رایزنی های فشرده در دوماه گذشته با نهادهای منتخب و برخی از چهره های ذینفوذ در دولت احمدی نژاد( ازجمله اشعری ، رئیس کتابخانه ملی و مشاور فرهنگی رئیس جمهور)دیدگاه کارشناسانه خود مبنی بر یکپارچه برگزار شدن نمایشگاه را به کرسی نشاندند. اگرچه به نظر می رسد دست اندرکاران وزارت ارشاد هم چندان از این نتیجه ناراضی نیستند، چرا که توانستند نمایشگاه را از محل دائمی خود انتقال داده و به مکانی بکشانند که سالها برای این کار تلاش ورزیده بودند. دیدگاه های مخالفان و موافقان تا پیش از اعلام برگزاری یکپارچه نمایشگاه کتاب، برابر تصمیم مسوولان وزارت ارشاد که با همراهی برخی از نمایندگان کمیسیون فرهنگی مجلس هم همراه بود، نمایشگاه باید در دو پاره مجزا برگزار می شد؛ بخش خارجی در محل قبلی و بخش داخلی در مصلی تهران .اما به اعتقاد مخالفان تصمیم وزارت ارشاد که دوازده تشکل شناخته شده نشر از سراسر کشور و برخی دیگر از نمایندگان مجلس( از جمله 35 نماینده ای که به وزیر ارشاد در این زمینه تذکر دادند)،اعضای شورای شهر تهران و شهردار تهران را می توان در این گروه جای داد، دوپاره شدن نمایشگاه بر کیفیت آن لطمه وارد می سازد، بار ترافیکی تهران را افزایش می دهد و از شان و جایگاه آن می کاهد.نکته اختلاف دیگر بر سر جای برگزاری نمایشگاه است که دست اندرکاران دولتی مکان مصلی را مناسب این کار می دانند و در مقابل منتقدان معتقدند که تا برپایی محل دائمی تازه که از سوی شهرداری تهران در شهرک آفتاب تهران در حال ساخت است، مکان فعلی نمایشگاه مناسب ترین فضا برای برگزاری نمایشگاه کتاب خواهد بود. این دیدگاه در یکی دو روز گذشته تعدیل شد و به جز اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران که همچنان معتقد است محل کنونی نمایشگاه مناسب ترین مکان برای برگزاری این رخداد فرهنگی است، بقیه منتقدان، ازجمله نمایندگان شورای شهر ونیز کارشناسان ترافیک مکان مصلی را بهتر از مکان کنونی نمایشگاه ارزیابی کرده اند. این درحالی است که در زمستان گذشته چه شهردار تهران و چه کارشناسان ترافیک محل کنونی(مکان دائمی نمایشگاهها) نمایشگاه را بهترین مکان برای نمایشگاه می دانستند و معتقد بودند که تا زمانی که نمایشگاه دائمی در شهرک آفتاب ساخته نشده است، این مکان بهتر از دیگر مکانها است. ناشران مصلای تهران را مکانی نامناسب برای برپایی نمایشگاه می دانند که برخلاف سالنهای نمایشگاه که چندگانه است، فضایی یکپارچه دارد و فرصت استراحتی به بازدیدکنندگان از نمایشگاه نخواهد داد. مخالفت ارشاد با برگزاری بخش ناشران داخلی از منظری دیگر هم قابل تحلیل است. در چند سال اخیر هواداران دولت و نیز برخی از روحانیان بلند پایه قم و حتی برخی از نمایندگان مجلس که گرایشهای مذهبی پررنگ تری دارند، نسبت به برخی رفتارهای مراجعه کنندگان به نمایشگاه، به خصوص قشر جوان، انتقاداتی داشتند؛ چنانکه خبرگزاری کتاب، رسانه خبری وابسته به وزارت ارشاد، در گزارش خود از دیدار روزهای پایانی سال دست اندرکاران امور نمایشگاه کتاب وزارت ارشاد با روحانیان بلند پایه قم از قول آیت الله فاضل لنکرانی آورد که« وی بر ضرورت رعایت مسائل اخلاقی در محیط نمایشگاه تاکید کرد و گفت؛وجود برخی صحنه های غیر فرهنگی در نمایشگاه کتاب زیبنده نیست.» پیشینه تاریخی ماجرا مناقشه بر سر تغییر مکان نمایشگاه بین المللی کتاب تهران به دوره شهرداری آقای احمدی نژاد باز می گردد، اما به دلیل مقاومت نهادهای نشر و فشارهای وارده از سوی مخالفان، هر ساله با عقب نشینی آقای احمدی نژاد و شهرداری زمان تصدی گری وی روبه رو می شد . ولی در نمایشگاه سال گذشته آقای احمدی نژاد از دو وزیر ارشاد و بازرگانی خواست که در فکر فضایی برای نمایشگاه بین المللی کتاب تهران باشند و افزود؛ به وزیر بازرگانی و ارشاد اسلامی هشدار می دهم که اگر این نمایشگاه سال آینده نیز در این مکان باشد، یا من حضور ندارم یا شما این سخنان در آن زمان هم واکنشهای متفاوتی را به دنبال داشت که از جمله آنها واکنش قالیباف، شهردار تهران، بود که در گفت و گویی با میراث خبر گفت؛ «تازمانی که محلی ویژه برای نمایشگاه کتاب ساخته نشود، مکان فعلی نمایشگاههای مناسب ترین محل برای برپایی این رویداد فرهنگی مهم است»در پی این اظهار نظر رئیس جمهور دست اندرکاران وزارت ارشاد به دنبال مکانی برای برگزاری نمایشگاه غیر از مکان کنونی بودند که از جمله آنها برگزاری نمایشگاه در ورزشگاه آزادی بود که در نهایت به این جمع بندی رسیدند که نمایشگاه را در دو بخش برگزار کنند. با توجه به اینکه افتتاحیه مراسم این نمایشگاه با حضور رئیس جمهور در میان ناشران داخلی و اهدای جوایز به آنها برگزار می شود، لذا می توان پیش بینی کرد، سخن احمدی نژاد به کرسی نشسته است که وی در مکان سابق حضور نخواهد یافت.نمایشگاه بین المللی کتاب تهران 12 تا 22 اردیبهشت هر سال در تهران برگزار می شود. منبع: روزنامه کارگزاران
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 333]
-
گوناگون
پربازدیدترینها