واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: صفحه آخر - عمليات تكثير كريس
صفحه آخر - عمليات تكثير كريس
امير پوريا : يك) پريشب در نخستين روز يورو 2008، پرتغال اولين زنگ خطر جدي را براي تيمهاي اميدوار به قهرماني به صدا درآورد. نه فقط بابت اينكه سه بار يا – اگر آن نفوذ از زاويه بسته بوسينگوآ و مماس شدن توپ و تيرك عمودي و سينه دميرل، دروازهبان دوم تركيه را هم بشماريم- چهار بار به تير دروازه حريف كوبيد؛ نه فقط بابت اينكه در سه لحظه غفلت تركها، كريستيانو رونالدوي خودشيفته و «خوره» به حركات سوپرسريعش دست زد و آمادگي قابل انتظارش را يادمان آورد. بلكه بيشتر از اين جهت كه دستكم دو سه بازيكنشان با عملياتي در ابعاد كريس پا به توپ شدند و از جمله، زنده كردن و به تور رساندن يك توپ مرده خارج از جريان حركات تيمي توسط پپه و آن چرخش ساحرانه موتينيو كه منجر به رسيدن توپ به ميره لس و گل دوم شد، عملا اين نتيجه هراسآور را ميداد كه انگار تيم اسكولاري هوچيگر، كريس را تكثير كرده است. به نمايندگي از ايتالياييها كه ميدانند احتمال رويارويي با پرتغال تا فينال براي تيمشان وجود نخواهد داشت، از اينكه رقيب ما بهرغم سر پرباد و ريخت سينهكفتري و طبع مظلومنما و جنجالگرش در برابر داوري، تبحراتي هم دارد و ميتواند مقاديري موي دماغ آتزوري بشود، ابراز خرسندي ميكنم. غلبه بر حريف ضعيف، لذت سرشاري ندارد. از اين نمايشگري هرچند گل كوچكوار پرتغال، استقبال ميكنيم.
دو) از ميان سه فينال بالقوهاي كه در مرحله اول مسابقات و در گروه C برگزار ميشود، امشب شاهد اوليناش خواهيم بود: ايتالياي ما و هلند نارنجي كه براي جذب هوادار، منهاي رنگ دلپذير لباسش، چند بازيكن دوستداشتنياش (بهويژه روبن و كويت) و نوستالژي ناشي از بازيهاي دو دهه پيش سرمربياش فانباستن، چيزي جز شخصيت متوسط «نايبقهرماني» و نوعي ميان مايهگي تاريخي مزمن ندارد. ضمن اينكه با حضور شش بازيكن نسبتا مهم اردوي هلنديها در ليگ برتر، احتمال تعلق خاطر برخي طرفداران انگليس نسبت به اين تيم، در غياب تيم محبوب خودشان، وجود دارد. با توجه به شور و استرسي كه براي اولين بازي ايتاليا دارم، صحبت از نكات فني بلاهتبار به چشم ميآيد. منتظريم و اميدوار. فقط بابت علاقه به آاسرم و همچنين نوع بازي در ميانه ميدان، به گمانم استفاده از آكوئيلاني زشت سمپاتيك از ابتداي بازي، ميتواند از عوامل حياتبخش براي تيم ما باشد.
سه) رفتار تلويزيون ما در پرهيز از پخش مراسم و بهويژه بازي افتتاحيه- به همان شكل كوتاهشده كه عادتمان شده- تعجبآور بود. محافظهكاري محسوسي كه باعث شد در آخرين روز سوگواريهاي پياپي اخير، بازي سوئيس- چك همزمان با ايران – امارات، حتي از شبكه دو پخش نشود، يادآور رفتار تلويزيون در طول دهه 1360 بود كه ميترسيد پخش زنده فوتبال يا احيانا پخش صرف اذان مغرب در ميانه يك مسابقه و پرهيز از پخش ادعيه، عملكردي ضد اجتماعي و نامومنانه تلقي شود. اين واقعيتي بارها تكرارشده است كه اينگونه رعايتهاي افراطي، با موانعي كه در مسير دستيابي جوانان به فوتبال محبوبشان ايجاد ميكند، حتي ميتواند به دلزدگيهايي چند بينجامد كه در وهله اول نسبت به خود رسانه و رفتارش ابراز ميشود؛ اما در درازمدت و در صورت تكرار، ميتواند كليت نگاه رسمي و ترويجات آن را هم از چشم جوان بيندازد. اتفاقي كه بيتعارف، در دهه 1360 براي جوان ايراني همنسل ما رخ داده بود.
[email protected]
دوشنبه 20 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 92]