نشست ماكاندو در مهر ـ 2/ماكاندو با جادوي ماركز كودك درون مخاطب را صدا مي‌زند

واضح آرشیو وب فارسی:مهر: نشست "ماكاندو" در مهر ـ 2/"ماكاندو" با جادوي ماركز كودك درون مخاطب را صدا مي‌زند
آرش پارساخو در نشست نقد و بررسي نمايش "ماكاندو" در خبرگزاري مهر با اشاره به اينكه داستان گابريل گارسيا ماركز فضاي دراماتيك نداشت، ايجاد فضاي نمايشي را در "ماكاندو" يكي از تفاوت‌هاي متن با داستان اصلي ذكر كرد.

به گزارش خبرنگار مهر، پارساخو درباره نحوه نگارش "ماكاندو" گفت: مهمترين ويژگي "پيرمرد فرتوت با بال‌هاي بزرگ بزرگ" ماركز وجود خلاقيت در تمام قسمت‌هاي آن است و ويژگي كارگرداني آزاده انصاري باعث شد اين متن اجرايي جديد و خلاقانه داشته باشد. به دليل عضويت در گروه تئاتر معاصر با فضاي ذهني گروه آشنا هستم و از ابتدا تقريبا شكل كلي نمايش و فضاي آن در ذهنم مشخص بود.

نمايشنامه‌نويس "ماكاندو" افزود: متن را براي تمرينات آماده كردم و در حين تمرينات تغييراتي در آن ايجاد شد. در ابتدا اين متن به صورت اپيزوديك بود، ولي چون شرايط مناسب براي اجراي آن فراهم نشد متن به يك نمايشنامه تك اپيزودي و برگرفته از داستان ماركز تبديل شد. به همين خاطر چيزهايي به متن جديد اضافه كرديم.

وي اظهار داشت: فضايي كه ماركز در داستان خود داشت دراماتيك نبود و تغييراتي كه ما ايجاد كرديم در جهت دراماتيك كردن متن و اضافه كردن چيزهايي بود كه روي صحنه نشان دهيم. در داستان عناصر بسياري وجود داشت كه فقط كافي بود به هم مرتبط شوند. به همين خاطر ما با نخي فرضي ارتباط تمامي اين عناصر را ميسر و همگي را روي صحنه نشان داديم.

سيامك صفري ـ افسانه ماهيان

پارساخو درباره نگارش نمايشنامه به صورت كارگاهي و حين شكل‌گيري نمايش خاطرنشان ساخت: ما متن اوليه را داشتيم و بر اساس آن تمرين را شروع كرديم. در اين ميان چيزهايي كه در تمرين ديده مي‌شد و ايده‌هايي كه بازيگران ارائه مي‌دادند در متن به صورت پرداخت شده گنجانده شد. البته اين الگويي است كه در گروه تئاتر معاصر وجود دارد و اكثر اوقات از آن پيروي مي‌كنيم.

وي افزود: خانم بهزادي طراح عروسك نمايش نيز باعث شد من بيشتر با فضاهاي مختلف آشنا شوم. هر روز در تمرين و اجرا متن تغيير مي‌كند و هيچگاه براي ما متني به صورت قطعي و تغييرناپذير وجود ندارد. من در طول تمرين و اجرا ايده‌هاي خوبي از بازيگران نمايش گرفتم، زيرا آنها بهتر از من كاراكترها و فضا را مي‌شناسند و با آنها زندگي مي‌كنند.

افسانه ماهيان بازيگر اصلي زن "ماكاندو" درباره حضور در اين نمايش گفت: من تا به حال تجربه كار عروسكي به اين شكل را نداشتم. سال 73 در سريالي تلويزيوني با نام "نازنين خانم" در كنار يك عروسك به ايفاي نقش پرداختم. ولي آنجا به خاطر نوع بازي جلو دوربين مجال ورود به دنياي عروسكي را پيدا نكردم.

وي يادآور شد: من زياد به تماشاي كارهاي عروسكي نمي‌نشينم. ولي وقتي نمايش‌هاي "اپيزودهاي مرگبار" و "تنهاترين زيبا مرده" انصاري را ديدم تصورم نسبت به تئاتر عروسكي تغيير كرد. زيرا شاهد بودم كليشه‌هاي رايج در نمايش‌هاي عروسكي شكسته شده است. به همين خاطر وقتي پيشنهاد بازي در "ماكاندو" به من داده شد آن را پذيرفتم.

اين بازيگر تئاتر اظهار داشت: البته با دنيايي پر از ابهام وارد اين كار شدم. اعتراف مي‌كنم در اين اثر نمايشي رقباي سرسختي به نام عروسك داشتم و انرژي زيادي صرف كردم تا خود را به آنها برسانم. به نظر من بازيگر در كار عروسكي انرژي مضاعفي صرف مي‌كند. بخصوص در اين كار كه از بيان استفاده نمي‌شد و انرژي بايد در حركات بدن و صورت صرف مي‌شد تا مفهوم و مقصود به مخاطب منتقل شود. به طور كلي به دنياي عروسك نزديك شدن كاري بسيار سخت است.

ماهيان درباره نوع بازي خود در اين نمايش و احتمال نزديك شدن به بازي كودكانه گفت: من هم مانند ساير بازيگران به سمتي هدايت مي‌شدم كه مد نظر كارگردان نمايش بود. سعي من اين بود كه دنيايي فانتزي و تخيلي را با همراهي عروسك‌ها نشان دهم و قصدم اين نبود كه بازي كودكانه داشته باشم. البته به نظر من اين نمايش براي گروه سني هفت تا 70 ساله است.

وي تأكيد كرد: "ماكاندو" براي سن خاصي نيست و مخاطب اين را تشخيص مي‌دهد. كار سادگي خاصي دارد و در بازي، طراحي صحنه و عروسك و گفتار ماركز نيز اين بضاعت ديده مي‌شود. با اينكه قصه نمايش سوررئال است، ولي اين موضوع باعث نشد من تجزيه و تحليل خاصي براي نقش داشته باشم. شايد چون كاراكتر من در نمايش به گونه‌اي است كه فقط حس بيروني را نشان مي‌دهد و كمتر به سمت احساسات دروني مي‌رود، گاهي ذهنيت بازي كودكانه در مخاطب ايجاد شود.

سيامك صفري كه در "ماكاندو" به جاي شخصيت ماركز صحبت مي‌كند نيز درباره تجربه خود در اين نمايش گفت: اين تجربه براي من تازگي داشت و صحبت به جاي ماركز برايم بسيار جذاب بود. سادگي، بي‌تكلفي و صميميت خاصي در شكل اجرا وجود دارد كه به نظر من به كاراكتر خود ماركز نزديك است. در اين اثر در سادگي تمام تخيل به كار مي‌افتد و دنياي خيالي شكل مي‌گيرد.

وي اظهار داشت: احساس مي‌كنم اين نوع كار كودكي مخاطب را بيدار مي‌كند. مخاطب ما ظاهرا كودك نيست ولي فضاي نمايش به گونه‌اي است كه سن مخاطب را كنار گذاشته و گفتگويي تازه را با وي شروع مي‌كند. اين جادوي ماركز است كه در اجرا نيز وجود دارد و در تمام لحظات كودك درون مخاطب را صدا مي‌زند.

رامين سياردشتي بازيگر مرد نمايش "ماكاندو" نيز در ادامه نشست مهر گفت: من از قبل با دنياي عروسكي آشنا بودم و ورودم به حوزه تئاتر با تجربه‌هاي عروسكي شروع شد. سال 75 بود كه با دوستانم اولين نمايش عروسكي را با نام "سيمرغ" برگرفته از شاهنامه فردوسي تجربه كردم. سال 82 اولين تجربه من در مقام كارگردان نمايش عروسكي بود كه در آن نمايش "برج" را براي گروه سني بزرگسال در تالار هنر به صحنه بردم.

وي افزود: من جادوي نمايش عروسكي را دوست دارم. به نظر من گروه تئاتر معاصر حرفه‌اي است و حضور در "ماكاندو" براي من فرصتي براي همكاري با اين گروه و همچنين پيوند مجدد با دنياي عروسك بود. براي من حضور در فضاي نمايش "ماكاندو" بسيار جذاب بود، زيرا آدم‌ها در اين شخصيت ما به ازاء عروسك دارند كه گاهي خود آنها را حركت مي‌دهند. اين نوع كار و اجراي عروسكي را بسيار دوست دارم.

سياردشتي در بخش ديگر سخنان خود گفت: به نظر من نيز نمايش "ماكاندو" مرزبندي خاصي براي گروه سني مخاطب ندارد. من معتقدم نمايش عروسكي داراي ويژگي‌هايي است كه در تلقيق با بازي بازيگر مي‌تواند بسيار اعجاب‌آور و تأثيرگذار باشد. بازيگر و عروسك كنار هم روي صحنه ظرفيت‌هاي زيادي دارند كه نمايش "ماكاندو" توانسته از اين ظرفيت‌ها به خوبي استفاده كند.

فرزين محدث هم كه در "ماكاندو" نقش پيرمردي اثيري را ايفا مي‌كند درباره نقش خود توضيح داد: من پيش از اين تجربه كار عروسكي نداشتم. ما مرحله تمرين بسيار خوبي را براي اجراي نمايش پشت سر گذاشتيم. شهريورماه سال گذشته قرار شد من در اين نمايش بازي كنم و از آن زمان دست به آزمون و خطا زديم تا به جنس بازي و شيوه اجرايي مناسب دست يابيم.

وي تأكيد كرد: اگر سال گذشته اين نمايش را اجرا مي‌كرديم شايد چيزهايي كه در اجرا اتفاق افتاد وجود نداشت. تمرين خوبي كه كار براي اجرا طي كرد باعث شد همگي ما به يك شناخت خوب از نمايش و جنس بازي دست يابيم. بازيگري اين نمايش با كارهاي ديگر متفاوت است زيرا بر اساس رئاليسم جادويي اتفاق مي‌افتد. جنس بازي‌ها هم به درستي شكل گرفته و در عين اينكه بازيگران در كنار عروسك‌ها حضور دارند ولي عروسك وار بازي نمي‌كنند.

اين بازيگر تئاتر ادامه داد: صادقانه مي‌گويم نقش من بسيار سخت بود و تنها يكماه مانده به اجراي نمايش به اين نتيجه رسيديم كه بازي من چگونه باشد. من پيش از آن مانند سايرين بازي مي‌كردم ولي بعد به اين نتيجه رسيديم كه اين پيرمرد چون موجودي اثيري است واكنشي نسبت به ديگر كاراكترهاي نمايش نداشته باشد و تنها در قسمتي كه عاشق مي‌شود شاهد واكنش وي باشيم.

محدث در بخش ديگر گفت: كار من فقط روي صحنه اين است كه نگاه كنم و در عين حال به حرف‌هاي ماركز گوش مي‌كنم تا بتوانم لحظه‌هاي مورد نظر را درست بازي كنم. همچنين به عروسك خود و اتفاق‌هايي كه روي صحنه مي‌افتد توجه مي‌كنم تا در فضاي مناسب قرار بگيرم.
يکشنبه 19 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مهر]

[مشاهده در: www.mehrnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 196]