واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
خبرگزاري فارس: مسئول مركز آفرينشهاي ادبي حوزه هنري استان اصفهان معتقد است كه شاعر قبل از اينكه از وجود حساسي برخودار باشد، بايد آگاهي داشته باشد. غلامحسين مردانيان امروز در گفتگو با خبرنگار فارس در اصفهان افزود: ترس بيمورد مسئولان فرهنگي كشور و استادان ادبي از فراموش شدن ذخاير ادبي گذشته باعث شده كه با قوانين ادبي 50 سال گذشته شعر و ادب فارسي به دانشجويان آموزش داده شود در حالي كه دور ماندن دانشجويان و استادان از نظريههاي مدرن و پستمدرن ادبيات باعث ايجاد يكنواختي كسلكننده بر حوزه شعر و ادب فارسي شده است. وي با بيان اينكه شعر فارسي از گذشته با ظهور حافظ، سعدي، فردوسي و بسياري از شعرايي قديمي ديگر، حرفي براي گفتن داشته و دارد، تصريح كرد: فقدان نگاه علمي مسئولان به موضوع شعر و حوزه كاري شاعران، اشتباه گرفتن ترانه و نظم با شعر، بيتوجهي استادان ادبيات و دانشجويان ادبي و دانشگاهها به پيشرفتهاي ادبي جهان باعث عقب ماندن شعر و ادب فارسي از مسائل ادبيات روز دنيا شده است. مسئول مركز آفرينشهاي ادبي استان اصفهان خاطرنشان كرد: شعر پيامي است كه بايد با تناسب كلامي، نحوي، آوايي، ساختماني، ظرافيت ادبي و تكنيك همراه بوده و كشف تازهاي را به دنبال داشته باشد. وي با اشاره به اينكه شعر و ادب فارسي در حال حاضر جايگاه مشخصي در آموزش و مسائل فرهنگي، ديني و اجتماعي كشور دارد، اظهار داشت: امروزه نگاه عامه مردم و اكثر مسئولان به شعر به صورت كلامي آهنگين و موزون است كه اغلب از آن به صورت انتقال پيام و ابزار تبليغاتي استفاده ميشود كه اين نگاه، شعر را از ماهيت اصلي خود دور ساخته و در قالب ترانه مطرح كرده است. مردانيان با بيان اينكه شعر الزاماً به منظور تعليم، آموزش و تبليغ استفاده نميشود، تصريح كرد: يكي دانستن شعر با نظم در گذشته باعث شده كه از شعر به عنوان يك وسيله تعليم و آموزش صرف و نحو عربي استفاده كنند. مسئول مركز آفرينشهاي ادبي استان اصفهان با بيان اينكه يك شاعر قبل از اينكه از يك وجود احساسي برخوردار باشد بايد وجود آگاهي داشته باشد، افزود: عامه مردم با اين ديد كه شعر آموزشپذير نيست و يك كلام خودجوش است كه از درون يك فرد شاعر تراوش ميكند بدون آشنايي به قوانين شعر و الهام گرفتن از كلام شعراي بزرگ فارسي زبان خود را شاعر مينامند و انتظار چاپ كتاب خود را دارند كه چنين چيزي امكانپذير نيست. وي با اشاره به اينكه كاغذ و قلم ابزار سرودن شعر نيست بلكه وسايل نوشتاري شعر محسوب ميشوند، گفت: يك شعر بايد با ابزاري مانند زبان، فرم، شناخت نحو و موسيقي كلام همراه باشد. مرادنيان بيان داشت: بيمه نبودن شعرا، نداشتن حقوق كافي، برخوردار نبودن از شأن و امتيازات اجتماعي و گذاشتن قوانين دست و پاگير و حساسيتهاي بيمورد مسئولان فرهنگي كشور بر سر راه چاپ كتاب شاعران باعث شده كه بسياري از شعرا قيد انتشار كتاب خود را زده و به جاي انتشار 100 نسخه از كتاب خود در دست اهل علم و فن مجبور به انتشار ميليوني شعر خود از طريق سايتهاي اينترنتي و وبلاگ شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 385]