راز موفقيت ايران در جنگ تحميلي

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
راز موفقيت ايران در جنگ تحميلي

رمز موفقيت ايران در جنگ تحميلي، وجود حضرت امام خميني (ره) به عنوان رهبر پر نفوذ ملت ايران و فرمانده عالي جنگ از يك سو، پشتوانه عظيم مردم ايران از نظام جمهوري اسلامي و از رزمندگان اسلام در جبهه هاي جنگ از سوي ديگرو...بود رد پاي عبور پيروزمندانه از جنگ تحميلي وقتي صدام در روز 31 شهريور سال 1359 با تمام قواي نظامي ارتش بعثي عراق به خاك ايران حمله كرد، انتظار داشت تا ظرف حداكثر چند هفته، استان خوزستان را از ايران جدا نموده و شهرهاي مرزي غرب كشور مانند نفت شهر، قصر شيرين، سرپل ذهاب، گيلان غرب، اسلام آباد، مهران، دهلران و ... را تصرف نمايد و به پيروزي بزرگي نايل شود. او تصور مي كرد در اين حمله همه جانبه، ايران قدرت مقاومت و ايستادگي در برابر چنين ارتش مجهزي را نداشته و به سرعت شكست خواهد خورد. در آن زمان صدام از سوي قدرتهاي بزرگ جهاني مانند شوروي، امريكا و اروپا حمايت نظامي، سياسي و تبليغاتي مي شد و بسياري از سران كشورهاي عربي نيز خود را در كنار او مي ديدند. اولين گلوله توپ را صدام بعثي - كه هم پيمان شوروي بود - به همراه شاه حسين اردني - كه وابسته به امريكا بود - به سمت خاك ايران پرتاب كردند. از سوي ديگر در آن زمان، ايران انتظار و تصور حمله نظامي سراسري را از سوي همسايه غربي خود نداشت و به همين علت بسياري از واحدهاي نظامي ايران در پادگان ها و پايگاههاي خود به سر مي بردند. براي مثال امير سيروس لطفي فرمانده لشكر 16 زرهي قزوين در روزهاي آغاز جنگ، در نهمين همايش پيشكسوتان جهاد و شهادت كه در تاريخ دوشنبه 18 شهريور 87در مسجد وليعصر تهران برگزار شد، اعلام كرد كه در روز 31 شهريور كه جنگ تحميلي آغاز شد، در ساختمان ستاد فرماندهي لشكر در قزوين بودم كه ابتدا شهيد فلاحي رئيس وقت ستاد مشترك ارتش و سپس رئيس جمهور وقت با من تماس گرفتند و گفتند كه لشكر را به منطقه جنگي خوزستان منتقل كن. به دليل كمبود تريلي و كمرشكن و نيز امكانات حمل و نقل يك ماه طول كشيد تا لشكر را به دزفول رساندم. سپاه پاسداران انقلاب اسلامي نيز كه در آن روزها در اوايل عمر خود به سر مي برد هيچ تصور و ادراكي از جنگ و جنگيدن نداشت. سطح اطلاعات و دانش نظامي سپاه، اندك بود و ساختار سازماني آن هم به صورت نظامي شكل نگرفته بود. غير از سلاح هاي انفرادي، هيچگونه تجهيزات و تسليحات سنگين و نيمه سنگين در اختيار نداشت؛ حتي سپاه شهرهاي استان هاي مرزي مانند خوزستان، ايلام و كرمانشاه كه خط مقدم جبهه به شمار مي رفتند، راكت انداز آرپيجي7 هم در اختيار نداشتند. از سوي ديگر امريكا كه احساس مي كرد كشور مهم ايران را از دست داده است، جمهوري اسلامي را تحريم تسليحاتي كرده بود و شوروي هم به دليل مخالفت ايران با اشغال افغانستان از سوي ارتش سرخ، و پنبه شدن تفكر ماركسيسم با ظهور انقلاب اسلامي، دل خوشي از ايران نداشت. شاهان حاكم بر كشورهاي عربي جنوب خليج فارس و نيز روساي كشورهايي مانند اردن و مصر نيز نگران تاج و تخت خود بودند و بخاطر نگراني از تكرار نهضت اسلامي در سرزمين هاي خويش، به دنبال راهي براي ناكام گذاشتن انقلاب اسلامي مي گشتند. صدام كه فضاي محيط بين المللي را آماده مي ديد و ايران را در شرايط ضعف قواي نظامي و سياسي تصور و ارزيابي مي كرد، با اطمينان از پيروزي خويش، مي خواست تا قهرمان جهان عرب شده و خود را «سردار قادسيه» بنامد. او احساس مي كرد با حمله به ايران، هم جمهوري اسلامي را به شكست مي كشاند، هم مدال افتخار از سوي قدرتهاي شيطاني دريافت مي كند و هم از تداوم حكومت خود، اطمينان مي يابد. حال پس از گذشت 20 سال از پايان تهاجم ارتش صدام، مشاهده مي شود كه اين جنگ نه تنها هيچ دستاوردي براي صدام و حزب بعث عراق در برنداشته است، بلكه موجب سرنگوني و اعدام صدام حسين و اضمحلال حزب و ارتش بعث عراق و از بين رفتن حاكميت استبداد و ديكتاتوري در منطقه بين النهرين شده است. اما چگونه ايران توانست دشمن خود را ناكام گذاشته و تهديد عظيم جنگ را تبديل به فرصتي بزرگ براي تثبيت جمهوري اسلامي و توسعه قدرت خود بنمايد؟ به نظر مي رسد كه عوامل ذيل نقشي اساسي را در موفقيت و پيروزي ايران در جريان جنگ تحميلي داشته اند: 1-ديدگاهها و اقدامات حضرت امام خميني (ره) در طول جنگ تحميلي نوع تفكر و نظرات امام خميني (ره) نقش تعيين كننده اي در عدم نگراني مردم از بروز جنگ و همچنين ايجاد روحيه اي مصمم در آنان براي مقابله با دشمن، پديد آورد. ايشان با تبيين ماهيت تهاجم صدام به ايران، در همان روز 31 شهريور مي فرمايند: «ارتش عراق بايد بداند كه اين جنگ، جنگ با اسلام است به هواداري كفر، و يك همچو جنگي بر خلاف رضاي خداست.» همچنين ايشان در تاريخ 2 مهرماه 1359 مي فرمايند: «اين جنگ بين ايران و بعثي هاي عراق، جنگ بين «اسلام و كفر» و«قرآن كريم و الحاد» است. از اين جهت بر همه شما و ما مسلمانان جهان لازم است از اسلام عزيز و قرآن كريم دفاع كنيم و اين خيانت كاران را به جهنم بفرستيم.» بر اين اساس، امام امت (ره) شركت در اين جنگ و دفاع از جمهوري اسلامي را به عنوان دفاع از اسلام تلقي كرده و روح مقاومت را در بين اقشار مختلف ملت ايران دميدند. امام (ره)، همواره جنگ را در رأس امور مي دانستند و مي فرمودند «اگر اين جنگ 20 سال هم طول بكشد، ما ايستاده ايم». نگاه حضرت امام (ره) به جنگ باعث شد تا دولت مردان نيز لباس خاكي بسيجي را بر تن كرده و پشتيباني از رزمندگان را اولويت كار خود تلقي نمايند. گرچه رزمندگان اسلام توقع بيشتري از آنها براي حمايت و توسعه قدرت رزمي كشور داشتند. همچنين امام در پيام خود در 3 مهر 1359 فرمودند: «ما متكي به خدا هستيم و با اتكا به خدا از هيچ چيز ترسي نداريم و شما ملت عزيز مجتمع باشيد، مصمم باشيد و از هيچ چيز هراس نداشته باشيد كه هراسي هم نيست.» امام(ره) در 4 مهر1359 نيز فرمودند: «قواي انتظامي، نظامي و سپاه پاسداران ما مجهز به قوه الهي هستند. سلاحشان الله اكبر است و هيچ سلاحي در عالم مقابل همچو سلاحي نيست. ملت ما هم، همينطور است. با بررسي سخنان حضرت امام (ره) در طول جنگ تحميلي، مشخص مي شود كه ايشان نقش اول را در نترسيدن مردم از جنگ و سازماندهي و ظهور قدرت ملت ايران در برابر تجاوز دشمن داشته اند.» 2- حضور فعال قواي مسلح و بسيجيان داوطلب در رويارويي با قواي دشمن واحدهايي از ارتش و سپاه كه در استانهاي مرزي حضور داشتند بلافاصله پس از تهاجم ارتش بعثي به سرزمين ايران با كمك مردم مناطق تحت هجوم ارتش دشمن، نگذاشتند كه قواي بعثي، همه اهداف نظامي از پيش تعيين شده خود را در هفته هاي اول جنگ به تصرف درآورند. اشغال خرمشهر با مقاومت مردم و نيروهاي مسلح 35 روز به طول انجاميد. دشمن نتوانست در محور اهواز پيش روي كرده و از حميديه جلوتر آمده و مركز استان خوزستان را به تصرف خود درآورد. آبادان را محاصره كرد ولي ايستادگي مردم و رزمندگان نگذاشت تا اين شهر به دست لشكر 3 زرهي دشمن بعثي بيفتد. ارتش صدام نتوانست از پل نادري عبور كند تا به سمت دزفول حركت نمايد و بتواند شوش را تصرف نموده و جاده انديمشك- اهواز را به اختيار خود درآورد. مقاومت در شهرهايي مانند گيلان غرب، اسلام آباد، قصرشيرين در منطقه غرب كشور هم مانع از پيشروي دشمن به اهداف مورد نظر خود و پيش روي به سوي كرمانشاه شد. بنابراين ايستادگي همه جانبه مردم و نيروهاي مسلح در روز هاي آغازين جنگ تحميلي باعث شد تا دشمن در نهايت، بدون تكميل برنامه نظامي خود، زمين گير شده و خط دفاعي نامناسبي را تشكيل دهد. البته رژيم صدام حسين پس از اطمينان از عدم امكان پيشروي بيشتردر خاك ايران، تلاش نمود تا سرزمين هاي اشغالي را حفظ كرده و با درخواست آتش بس از ايران، از ادامه مقاومت رزمندگان اسلام جلوگيري نمايد و با اين ترفند، بدون ادامه درگيري ها، حدود 17000 كيلومتر مربع سرزمين هاي اشغالي ايران را در تصرف خود نگه دارد. 3- وجود يك فرماندهي خلاق در ميدان جنگ گرچه در ماه هاي اول شروع جنگ تحميلي، اداره جبهه هاي ايران، از يك فرماندهي يكپارچه و منسجمي برخوردار نبود، ولي آرام آرام مديريت جبهه هاي جنگ، سر و ساماني به خود گرفته و به خصوص از سال دوم جنگ با هماهنگي بين سپاه و ارتش، فرماندهان حاضر در جبهه ها توانستند ابتكار عمل را به دست گرفته و با تثبيت دشمن، تدابيري را اتخاذ نموده، و راه حل هايي را براي بيرون راندن ارتش بعثي از خاك كشور عزيز، با كمك حضور گسترده داوطلبان بسيجي و سلحشوران نظامي ارائه نموده و به اجرا در آورند. خلاقيت اين فرماندهي، موجب شد تا با كسب اطلاعات صحيح و درست از نحوه گسترش و آرايش دشمن، طرح ريزيهاي مناسبي براي اجراي عمليات هاي پي در پي براي آزادسازي سرزمينهاي اشغالي، انجام شود. برآوردهاي صحيح و واقع نگري نسبت به دشمن، در اين شرايط زماني نقش مهمي در اين موفقيت ها ايفا نمود. لازم به ذكر است كه در ماههاي اول جنگ، بدليل عدم تجربه و نيز اشتباهات صورت گرفته در برآورد درست از استعداد و توان دشمن و نيز خطا در طرح ريزي عمليات ها موجب شد تا چهار عمليات صورت گرفته از سوي سلحشوران ارتش در ماههاي اوليه جنگ به شكست منجر شده و برخي از تجهيزات و جنگ افزارهاي آنها نيز از دست برود. در اين رابطه فرمانده لشكر 16 زرهي قزوين در روزهاي اول جنگ، مي گويد «در حمله 15 دي ماه 1359 به دليل برآورد غلط، لشكر 16 زرهي را در مقابل استعداد حدود يك سپاه از ارتش عراق قرار دادند و باعث ناكامي اين لشكر شدند. گرچه رزمندگان اين لشكر به همراه برخي از دانشجويان پيرو خط امام از جمله شهيد حسين علم الهدي كه به صورت داوطلبانه به جبهه هاي جنگ آمده بودند به خوبي با دشمن جنگيده و حدود 130 نفر از آنها نيز به شهادت رسيدند ولي در نهايت مجبور شدند به مواضع قبلي خود عقب نشيني نمايند.» بدين ترتيب مشخص مي گردد كه عامل اصلي شكست عمليات هاي چند ماه اول جنگ، در حمله به پل نادري در منطقه غرب دزفول در 21 مهر ماه سال 1359 و نيز حمله لشكر 77 در آبان ماه 1359 براي شكستن حصر آبادان و نيز عمليات توكل، بدليل طرح مانور نامناسب و عدم اطلاع كافي از وضعيت و توان دشمن بوده است. از سال دوم جنگ، با ميدان يافتن وسيعتر سپاه و ايجاد هماهنگي بيشتر و بهتر بين ارتش و سپاه، و همچنين حضور انبوه رزمندگان داوطلب و با ايمان، قدرت عظيمي در جبهه هاي جنگ خلق شد كه توانست نقاط ضعف دشمن را پيدا نموده و با طرح هاي ابتكاري و با تمركز قوا عملياتهاي سلسله واري را همانند ثامن الائمه، طريق القدس، فتح المبين و بيت المقدس برنامه ريزي كرده و قواي ارتش بعثي را با جهاد بزرگ و تلاش مستمر از سرزمين هاي ايران ، اخراج نمايد. بنابراين مي توان گفت كه رمز موفقيت ايران در جنگ تحميلي، وجود حضرت امام خميني (ره) به عنوان رهبر پر نفوذ ملت ايران و فرمانده عالي جنگ از يك سو، پشتوانه عظيم مردم ايران از نظام جمهوري اسلامي و از رزمندگان اسلام در جبهه هاي جنگ از سوي ديگر، و تشكيل قدرت جديد و مكمل از سوي رزمندگان داوطلب بسيجي براي تغيير موازنه قوا به نفع ايران، و نيز حضور يك فرماندهي مقتدر در جبهه هاي جنگ كه توانست با خلاقيت خود، طرح هاي عملياتي مناسبي را عليه دشمن به كار گيرد و همچنين توسعه ساختار و سازمان جنگي ايران با كمك انبوه نيروهاي داوطلب مردمي و اعتقاد به نصرت و پيروزي الهي بوده است؛ در دوران دفاع مقدس همه رزمندگان معتقد بودند«ان تنصروالله ينصركم و يثبت اقدامكم» و همچنين «ان تنصروالله فلا غالب لكم» .

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 465]