احمدی نژاد، برنده واقعی ژنو

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
احمدی نژاد، برنده واقعی ژنو

توافق های غیر رسمی و نانوشته ای که در ژنو بر سر پرونده هسته ای ایران صورت گرفت به صراحت بیان می‌کند که گزینه‌ نظامی علیه ایران پشت سرگذاشته شده است نویسنده نوشت، سولانا توانست با ایرانی ها درباره اقتصاد چانه زنی و امریکا را با طرح موسوم به "نقشه راه" که با ایرانی ها بر سر آن توافق دارد ، غافلگیر کند.این طرح مبتنی بر توقف توسعه طرح غنی سازی اورانیوم ایران است.نویسنده درباره "نقشه راه" نیز نوشت، مفاد این نقشه عبارت است از: پشت سرگذاشتن مقوله‌ توقف غنی سازی.به رسمیت شناختن نقش منطقه ای و اساسی ایران در حل مسائل مربوط به منطقه.تلاش برای گرفتن تضمین هایی از جامعه جهانی مبنی بر به رسمیت شناختن کامل نظام ایران و عدم تلاش برای بی ثباتی یا براندازی ان. و همه این درخواست ها در برابر توقف توسعهی غنی سازی مطرح شد.الحسینی افزود: ویلیام برنز نیز در حالی وارد نشست ژنو شد که در برابر عمل انجام شده قرار گرفته بود و جز همسویی با این عمل چاره دیگری نداشت.نویسنده با اشاره به موضع مثبت رییس جمهور ایران در قبال حضور امریکا در نشست ژنو نوشت، این مسائل نقطه آغازین مهمی برای روند عادی سازی ( روابط) ‌بین تهران و واشنگتن است اما مسیر رسیدن به روابط عادی میان این دو کشور طولانی و پر پیچ و خم است و علاوه بر این با وجود رقابت میان جمهوری خواهان و دمکرات های امریکا ابتکار تحول واقعی که اروپایی ها از همکاری با ایران به دست آوردند، از امریکایی ها گرفته است.همچنین نویسنده فرصت دو هفته ای را که به ایران داده شد راهی برای سرپوش گذاشتن شکست برنز در گفتگوهای ژنو دانست و گفت : به نظر می‌رسد احمدی نژاد بزرگترین برنده در این بین است زیرا از یک سو توانست در جبهه داخلی قوی ظاهر شود و در خارج نیز به مثابه‌ مردی میانه رو تر و با جرات تر از گذشتگان ظاهر شد و این در حالی است که وی به رادیکالیسم و تندروی متهم است.الحسینی ادامه داده است، بنابراین احمدی نژاد توانست توپ را به زمین سیاست داخلی امریکا بیندازد و رقابت بر سر پرونده هسته ای ایران را بین دو رقیب شدیدتر کند.ویسنده با اشاره به مخالفت روسیه با دادن مهلت دو هفته ای به ایران و نیز تماس های سفیران فرانسه و المان در تهران برای ابلاغ مخالفت با گزینه نظامی علیه ایران، به وزارت خارجه این کشور، نوشت، گفتگو کننده ایرانی توانست عملا آنچه را می‌خواست از سیاست " لبه پرتگاه"‌ به دست آورد و تهران نیز توانست در عمل و از طریق دیپلماسی موسوم به "بافت فرش" کشورهای غربی را مجبور کند که به آن روی آورند.دیپلماسی که بسیار سخت و نفس گیر است اما نتیجه آن در بردارنده یک هنر فارسی است

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 192]