واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: افراد ديابتي مبتلا به عارضه كبد چرب در معرض خطر بيماريهاي كليوي قرار دارند
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: بهداشت و درمان - عمومي
نتايج يك پژوهش جديد نشان داد: بيماران مبتلا به ديابت نوع دوم كه با عارضه غير الكلي كبد چربي (NAFLD) نيز دست به گريبان هستند در معرض خطر بالاي ابتلا به مشكلات و ناراحتي هاي كليوي ناشي از ديابت قرار دارند.
به گزارش سرويس بهداشت و درمان ايسنا، اين عارضه نوعي بيماري كبدي مزمن است كه در آن ذرات چربي در داخل كبد تشكيل مي شوند و طبق آمار شيوع اين بيماري رو به افزايش است.
اين مطالعات روي هزار و 760 بيمار بزرگسال ايتاليايي مبتلا به ديابت نوع دوم صورت گرفته است كه از اين تعداد، 547 بيمار طي يك دوره شش و نيم ساله به بيماري مزمن كليوي دچار شدند.
در اين پژوهش، بيماران ديگر با ساير عوامل متداول در بروز عارضه كبد چرب مانند مصرف الكل، ابتلا به هپاتيت مزمن ويروسي و استفاده از داروهايي با تاثيرات سمي بالقوه روي كبد گنجانده نشدند.
دكتر گيو واني تارگر از دانشگاه شهر وروناي ايتاليا و دكتر مايكل كونكول از مركز علوم بهداشتي دانشگاه كلورادو در شهر دنور در ايالت كلورادوي آمريكا درباره نتايج يافته هاي خود اظهار داشتند: تشخيص بيماران مبتلا به عارضه كبد كم چرب بر ضرورت مداواي بيشتر زير گروهي از بيماران ديابتي تاكيد مي كند به طوري كه خطر ابتلا به بيماريهاي كليوي در اين گروه از بيماران كاهش پيدا كند.
بيماران ديابتي مبتلا به عارضه كبد چرب در واقع 69 درصد بيشتر از افراد ديابتي كه با اين عارضه دست به گريبان نيستند، در معرض خطر ابتلا به بيماري مزمن كليوي قرار دارند.
پژوهشگران مي گويند پس از محاسبه و در نظر گرفتن طيف وسيعي از ساير فاكتورهاي خطر زاي بالقوه از جمله سن، جنسيت، چاقي بدن، طول دوره ديابت، كنترل گليسميك، فشار خون بالا، سيگار، مصرف داروهاي كنترل فشار خون، ديابت يا نارسايي چربي ليپيدي، تفاوت بر جاي مانده كه نشان دهنده تاثير اين عارضه كبدي در تشديد احتمال بروز بيماري كليه بود، بسيار فاحش و مهم بود.
نتايج تحقيقات نشان داد كه ارتباط بين عارضه كبد چرب و بيماري مزمن كليه به آساني منعكس كننده فاكتورهاي خطر زاي مشترك (مانند چاقي) بين دو بيماري نيست.
متخصصان مي گويند ديابت مربوط به بيماري كليه يا ديابت نفروپاتي مي تواند به از بين رفتن دائمي عملكرد كليه منجر شود كه در نتيجه فرد نيازمند دياليز يا پيوند كليه خواهد شد.
با اين حال، درمان زود هنگام و به موقع نفروپاتي در بيماران ديابتي در مواردي كه بيماري هنوز در مراحل اوليه است در كاهش سرعت پيشرفت بيماري بسيار موثر است.
از اين جهت تشخيص زود هنگام پيش نشانه ها و فاكتورهاي خطر زاي بيماري مزمن كليوي بسيار اهميت دارد.
پژوهشگران معتقدند كه درمان صحيح و موثر مي تواند به پيشگيري يا به تاخير انداخت احتمال بروز بيماري كليوي در اين بيماران كمك كند.
سالها طول مي كشد تا بيماري كليوي ناشي از ديابت بروز كند. در برخي افراد در نخستين سالهاي ابتلا به ديابت عملكرد فيلتر كردن كليه ها در واقع شديدتر از حد طبيعي است.
طي چند سال افرادي كه به بيماري كليه مبتلا مي شوند داراي مقادير اندكي پروتئين خون آلبومين خواهند بود كه به داخل ادرار آنها نفوذ مي كند.
اين نخستين مرحله از بروز بيماري كليوي است. با پيشرفت بيماري مقدار آلبومين بيشتري به ادرار نفوذ مي كند و در اين وضعيت معمولا عملكرد فيلتر كردن در كليه افت مي كند. معمولا همزمان با آسيب كليه، فشار خون افزايش پيدا مي كند.
به طور كلي ندرتا آسيب كليوي در 10 سال اول ابتلا ديابت بروز مي كند و معمولا 15 تا 25 سال طول مي كشد تا اين بيماران به مشكلات و نارسايي كليوي مبتلا شوند. به علاوه در بيماران ديابتي كه بيش از 25 سال بدون هيچ علايمي از نارسايي كليوي زندگي مي كنند، احتمال ابتلا به مشكلات كليه كاهش پيدا مي كند.
آمارها نشان مي دهد كه در آمريكا سالانه بيش از 100 نفر به نارسايي كليه مبتلا مي شوند و البته ديابت شايعترين عامل بروز بيماري مزمن كليه است كه 44 درصد موارد جديد ابتلا به اين بيماري را موجب مي شود.
انتهاي پيام
پنجشنبه 16 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 265]