امام خميني(ره) مردي از جنس عشق و ايمان (بخش دوم و پاياني)

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: امام خميني(ره) مردي از جنس عشق و ايمان (بخش دوم و پاياني)
هنگامه انقلاب است، انقلابي بزرگ با اميدهاي نهفته اما درخشان و رهايي بخش.

رهبر اين انقلاب تنها كسي مي‌تواند باشد كه امواج خروشان اين انقلاب او را بپذيرد و نماينده و راهبر خويش بشناسد.

مبارز و تبعيدي، صنعتگر و بازاري، دانشجو و طلبه، خانه دار و دانش‌آموز، همه و همه در خروش آمده بودند.

نوعي انتظار مطرح بود، انتظار براي حكومت صالحان، انتظار براي برپايي همه اميدهاي يك ملت، يك نسل و يك جامعه.

اميدهايي كه بهترين‌هاي يك ملت بر سر آن به باغ فين كشانده شدند و با كودتا نابود شدند و عاقبت در زندان‌هاي ساواك پرپر گشتند.

و پس از آن همه رنج و بدبختي، امام خميني(ره) توانايي خويش را براي رهبري و هدايت مردم نشان داد و با مبارزات خود حرفهاي دل مردم را زد تا در دل مردم جاي گرفت و همه با او همراه شدند.

زندان، شكنجه، تبعيد و سالها سختي و انتظار هر روز قدرت ايمان را در وجودش بيشتر مي‌كرد و وقتي كسي به ريسمان محكم الهي چنگ زند نه تنها خدا ياريش مي‌كند بلكه از بهترين مخلوقاتش براي ياريش مي‌فرستد.

با هزار سلام و صلوات و درود وارد ايران شد و دولت تعيين كرد و با ابهت تمام در دهان دولت قبل زد و وفاداريش را به انقلاب و اسلام و ملت اثبات كرد.

بديهي است رهبري و هدايت هر انقلابي پس از پيروزي به مراتب شكننده تر و سخت تر است زيرا تا قبل از پيروزي و تا زمان وصول آن هر گروه و حزبي، و همه انگيزه فراوان براي وحدت كلمه به منظور استيلا يافتن بر دشمن مشترك دارند.

گرووهاي معارض، هر چند با نيني ناپاك همگام با مردم مي‌شوند اما پس از پيروزي ادعاي سهم خواهي مي‌كنند.

گروهكاري مختلف همچون منافقان و ملي گرايان ماهيت خود را از همان ابتداي پيروزي نمايان كردند و امام توهم پوچ آنان را براي ملت هويدا كرد.

انقلاب و نهضت امام خميني(ره) ريشه در اعماق قلوب مردم داشت پس هيچگاه تصور خام مخالفان اسلام و انقلاب مصداق نيافت.

هيچ كس نيست كه امام را بشناسد و به عظمت و رهبري او صحه نگذارد، به استواري اراده‌اش، تحكم كلامش، خلوص نيتش، كرامت نفسش و بزرگواري مقامش.

همه تاريخ اين ملت در وجود اين مرد خلاصه شده است، جانها به جانش بند است و نفسها به نفسش.

گويي همه بغض‌هاي فرو خفته هزاران مادر فرزند از دست داده از گلوي اين مرد به فرياد درآمده است.

همه تاريخ معاصر ما درد است و سركوب و سختي و هجوم بيگانه و اين مرد تجسم خواست يك ملت است تا بر همه اين تسلسل باطل پايان بخشد، تسلسلي از تباهي‌ها و خودفروشي‌ها دخالت بيگانه و شكست و قتل عام همه مصلحان و خيرخواهان اين ملت.

شهيد مرتضي مطهري در وصف امام بيان كرد:" چه بگويم از كسي كه صحبت از او همه وجودم را به لرزه درمي‌آورد، خيلي كم مي‌شود كه تمام تجسم خواست يك ملت در وجود يك مرد خلاصه شود."
آن روز كه دست تقدير دل همه ملت ايران و عاشقان يك رهبر شجاع را شكست، ملتي را در سوگ خورشيد عالم تاب ايران زمينشان نشاند، ميليونها عاشق دلباخته را عزادار كرد، روزي غير قابل باور و دور از انتظار بود.

چه كسي باور داشت، رهبر و چشم و چراغ ملتي يك‌باره آنها را تنها بگذارد و به ديار ابدي رهسپار شود؟
چه كسي تصور مي‌كرد در دل هزاران مادر شهيد كه خون فرزندانشان را در راه آرمانها و هدفهاي الهي اين مرد بزرگ براي حراست و حفاظت از كيان اسلام كه به نداي رهبر خود لبيك گفتند، از دست داده بودند اكنون مالامال از غم و اندوه باشد و در رساي اين عزيز به جاي اشك براي عزيزانش از ديده خون ببارند؟
اما همه ديدند، مردم عزادار و گريان را ، ملتي در جوش و خروش ناله سر مي‌زند، فغان مي‌كند از درد جدايي، فرياد برمي‌آورد ، بر سر مي‌زند از غم از دست دادن پدر مهربانش.

همه ديدند، گريستن مردم داغداري را كه در سوگ عزيزشان ضجه مي‌زند و سياه پوش نوحه سر مي‌دادند.

همه ديدند آن روز را كه كوچه كوچه و خيابان به خيابان سياه پوش مردمي بر سر و سينه مي‌زدند و آمده بودند نه اينبار به استقبال بلكه به وداع با جانشان.

همه ديدند، آسمان با همه وسعتش شرم داشت از بذل اين مهر به امام كه در دل مردم موج مي‌زد و خورشيد كم آورده بود در برابر اين همه عظمت و تجلي حضور براي وداع ...

هيچ كس باور نداشت، غم فراغ پير جماران را، يعني ديگر نيست، سنگ فرش جماران ديگر انتظار قدمهاي باصلابتش را نداشته باشد...

كاش همه آن لحظات كابوس بود اما اين حقيقت بود، پير جماران، محبوب قلوب ملت ايران آرام و مطمئن به ديار حق شتافته بود و ملتي را اين چنين عزادار كرده بود.

راديو بي‌بي سي پس از اعلام خبر رحلت جانگداز امام خميني(ره) گفت: " امروز مردي چشم از جهان بست كه با درگذشت او چشم‌هاي بسياري در جهان غرب آسوده خوابيد"
زهي دل غافل كه اين خواب گران مايه كابوس دهشت و وحشت را براي جهان غرب به ارمغان آورد وقتي كه مجلس خبرگان يك روز پس از ارتحال امام راحل(ره) با انتخاب يكي از فرزندان رشيد اسلام و شاگرد خلف و شايسته امام خميني(ره) بر تداوم راه رهبر راحل مهر تاييد زد.

امروز همه جهان بر اين نكته اعتراف دارند كه پاياني براي انقلاب اسلامي متصور نيست و ايران اسلامي به عنوان تنها ملجا و مامن محرومان و پشتيبان مستضعفان شناخته شده است.

هر ايراني مسلمان و آزاده بر خود مي‌بالد كه كشورش در شمار مستقل‌ترين و آزادترين ممالك دنيا است و رهبرش راهي را مي‌پيمايد كه بنيانگذار فقيد جمهوري اسلامي ايران از نخستين روزهاي قيام به پيروان وفادارش نشان داد.

اين انقلاب مردمي است و با رهبري مردي از جنس عشق و ايمان شكل گرفته و تنها رضاي حق و توجه به مردم در جاي جاي ساختارش به چشم مي‌خورد.

از اين رو است كه با گذشت سالها دوري و رحلت امام عالي قدر هنوز عشق و نام امام در قلوب دوستان و يارانش موج مي‌زند.

نامش جاودان در وجودمان، يادش گرامي در قلب هايمان و راهش پر رهرو. ك/‪۴‬ ‪۱۱۳۹/۶۳۳/۷۱۷۷‬
دوشنبه 13 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 271]