علی‌(ع) در طول تاريخ الهام‌بخش شاعران شيعه و غيرشيعه بوده است

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
علی‌(ع) در طول تاريخ الهام‌بخش شاعران شيعه و غيرشيعه بوده است

«رضا اسماعيلی»، شاعر در گفت‌‌وگو با خبرگزاری قرآنی ايران(ايكنا) با بيان اين مطلب گفت: شاعران كلاسيك فارسی مانند مولانا، اشعار بسياری در ستايش حضرت علی(ع) دارند، برای مثال مولانا می‌گويد «از علی آموز اخلاص عمل/ شير حق را دان منزه از دغل» اين شعر جزو شاهكارهای بزرگ فارسی است، به‌هر حال جذابيت‌های شخصيتی علی(ع) الهام بخش شاعران و بسيار تأثير‌گذار در شعر فارسی بوده است. خالق كتاب «عاشقانه‌های شرقی» افزود: شعر علوی يكی از زيرشاخه‌های شعر آيينی است كه از شاخه‌های برجسته آن نيز به شمار می‌رود، از دير‌باز تا امروز شعرای فارسی زبان و مسلمان در آثار خود تلاش داشتند، شعری برای حضرت علی(ع) بسرايند، اگر ديوان شاعران را از زمان سنايی، عطار، فردوسی، مولانا و سعدی تاامروز بررسی كنيم، غير‌ممكن است كه شعری در ستايش علی(ع) نيابيم. برای مثال حافظ در ديوان خود در قالب رباعی به مدح و منقبت حضرت علی(ع)پرداخته و می‌گويد، «مردی زكننده در خيبر پرس/ اسرار كرم زخواجه غمبر پرس». او ادامه داد: امام علی (ع) الگويی برای تمام اقشار جامعه بوده و تنها اختصاص به شاعران ندارد، برای نمونه درجامعه ورزشی ما به عنوان الگوی جوانمردی، فتوت و پهلوانی مطرح است، برای يتيمان، الگوی يتيم‌نوازی و پدری مهربان، برای آزادگان الگوی آزادگی و ساده‌زيستی بوده است، برای زاهدان و با‌تقوايان الگوی يك انسان كامل و سرآمداست. حافظ‌والهام‌از‌علی‌(ع) حافظ درديوان خود در قالب رباعی به مدح و منقبت حضرت علی(ع)پرداخته و می‌گويد، «مردی زكننده در خيبر پرس/ اسرار كرم زخواجه غمبر پرس» نويسنده كتاب «رفتارشناسی ادبی» افزود: سخنان گهربار اين حضرت كه در نهج‌البلاغه گرد‌هم آمده است، به عنوان سرمايه معنوی مورد استناد شاعران فارسی بوده و همواره تلاش كرده‌اند تا نامه‌ها و خطبه‌های آن حضرت را به صورت منظوم برگردانند، در گذشته «ابوالقاسم حالت» كلمات حضرت امير را منظوم كرد و ازشاعران در قيد حيات هم موسوی‌گرمارودی و طاهره صفار‌زاده نهج‌الابلاغه را به زبان فارسی برگردان كرده‌اند. او افزود: واقعه غدير هم به عنوان يكی از فراز‌های تاريخ اسلام بسيار مورد توجه شاعران قرارگرفته است و فصلی در ادبيات فارسی با نام غديريه وجود دارد كه اكثر شاعران فارسی‌زبان سعی كردند جهت عرض ادب به ساحت مولا علی(ع) يك غديريه در اشعار خود داشته باشند، حماسه برجسته غدير را به نظم بكشند و با زبان شعر و ادبيات روايت كنند، آمار اين غديريه ها به حدی است كه اگر آن‌ها را جمع‌آوری كنيم، در واقع مشتمل بر صدها جلد كتاب می‌شود كه منبعی ارزشمند به حساب می‌آيد. او تصريح كرد: شاعران بعد از انقلاب بيشتر در اعتراض به برخی مسائل سياسی و اجتماعی، از شخصيت حضرت امير الهام می‌گيرند، چون چون امام علی(ع) در ساده‌زيستی الگو بوده‌اند، شاعران ما با الهام‌گيری از شخصيت علی(ع) سعی كردند، دولت‌مدران وسياست‌مداران جامعه را با اين الگو مورد قياس قرار بدهند و اگر فاصله‌ای از كمالات و كرامات و عدالت حضرت علی(ع) گرفته شد، با زبان شعر به مخالفت برخيزند. اين شاعر آيينی گفت: شاعران پس از انقلاب در حد توانمندی خود، در حوزه شعر علوی سرمايه‌گذاری كرده و در قالب‌های مختلف مثنوی، غزل ، قطعه، رباعی، دو‌بيتی و هم‌چنين شعر نيمايی و آزاد اشعار فاخر و ارزنده‌ای خلق كردند، البته نقد و بررسی اين اشعار زمان و دقت خاص خود را می‌طلبد، اگر ما بخواهيم بررسی كنيم كه اين اشعار همتراز شعرهای كهنی مانند، شعر «علی ای همای رحمت» شهريار است يا نه، نياز به گذشت زمان دارد و در آينده‌ای نه جندان دور، ادبيات انقلاب اسلامی مورد كارشناسی كارشناسان و منتقدان قرار خواهد گرفت.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 239]