واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: *15خرداد42، زمينهها و بسترها* پژوهشگر دفتر ادبيات انقلاب اسلامي: امام خميني (ره) اولين و اصليترين مخالف لايحه انجمنهاي ايالتي و ولايتي بود
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: تاريخ
پژوهشگر دفتر ادبيات انقلاب اسلامي بيان كرد: پيوند بهاييان با سلطنت پهلوي پس از كودتاي 28 مرداد 1332 به اوج رسيد.
به گزارش خبرنگار تاريخ ايسنا، جواد كامور در همايش «15 خرداد 42 زمينهها و بسترها بسترها» درباره "فرقه بهائيت؛ پيدايي، اوج و فرود" به ايراد سخنراني پرداخت و گفت: در نيمه قرن 13 فرقهاي به رهبري علي محمد شيرازي پديد آمد كه بعدها بابيه شناخته شد. پس از مدتي خود را مهدي موعود خواند. با مرگ علي محمد باب ميان طائفه بابيه اختلافات عميقي به وجود آمد. به خصوص ميان ميرزا يحيي و ميرزا حسينعلي.
وي ادامه داد: پيروان ميرزا حسينعلي بهاييان ناميده شدند. با مرگ حسينعلي بها پسرش عباس به جاي او نشست و پس از مرگ وي، شوقي افندي به عنوان سومين رهبر بها انتخاب شد. چارلز ميسون ريمي بعدها جاي شوقي افندي را گرفت و پس از آن هم كساني ديگر رهبر بهاييان شدند.
كامور در ادامه گفت: كساني را كه روي بهاييت كار كردند را ميتوان به دو دسته تقسيم كرد؛ اول كساني كه آنها را عامل بيگانه و مجري سياستهاي آمريكا و انگليس و ستون پنجم اسراييل در ايران ميدانند و دوم آنهايي كه آن را دين و مذهب جديد و متفاوت ميدانند.
پژوهشگر دفتر ادبيات انقلاب اسلامي با بيان اينكه پيوند ميان اين فقره با قدرتهاي استعماري قابل توجه است گفت: سياست رضا شاه در مقابل بهاييان آشكار نشد اما پس از كودتاي 1299 شمسي ايران وارد عرصهاي شد كه گرايش به باستانگرايي دينستيز مشخص شد. با خلع رضاشاه در شهريور 20 و به قدرت رسيدن محمدرضا پهلوي نفوذ بهاييان تداوم يافت.پيوند بهاييان با سلطنت پهلوي پس از كودتاي 28 مرداد 1332 به اوج رسيد.
وي با بيان اينكه بهاييان تحت تاثير اين سه عامل يعني همكاري، اعطاي منافع و ايجاد پايگاه قدرت از فرصتي بينظير براي رشد بهرهمند شدند افزود: آيتالله بروجردي در اثر اعتراضات عموم تصميم گرفت به مقابله فراگير به آن فرقه بپردازد و از آيتالله فلسفي نيز به دليل سخنرانيهايش در اين زمينه تشكر كرد.
كامور گفت: با فوت آيتالله بروجردي، محمدرضا جامعه ايران را بدون رهبر مذهبي ديد و اصلاحات ارضي و لايحه انجمنهاي ايالتي و ولايتي را مطرح كرد كه نه تنها امام (ره) بلكه قاطبه روحانيت هدف آن را حاكميت بهاييان بر ايران ميدانستند. امام خميني (ره) به عنوان اولين و اصليترين مخالف لايحه بود.
پژوهشگر دفتر ادبيات انقلاب اسلامي با قرائت اولين بيانيه امام (ره) و همچنين سخنرانيهاي ديگر امام در اين زمينه اظهار داشت: در اعتراض به دستگيري امام (ره) كه در نتيجه سخنرانيهايش پديد آمد، قيام 15 خرداد صورت گرفت.
انتهاي پيام
يکشنبه 12 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 232]