واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:

ايران گرامي و دوست داشتني ما به راستي سرزمين عجايب و زيباييها است و علاوه بر گيراييهاي فراتصور فرهنگي داراي جاذبههاي طبيعي بسياري نيز هست كه هركدام به نوبه خود دنيايي از مناظر چشم نواز و دل انگيز را در خود جاي دادهاند. يكي از اين ديدنيها درياچه گهر واقع در استان لرستان است . درباره اين درياچه اطلاعات فراواني به ثبت رسيده و هدف از اين نوشتار هم پرداختن به آنها نيست، كه تكرار مكررات خواهد بود و بس. بلكه در وهله اول انتقال تجربياتي درباره چگونگي سفر به اين درياچه و در مرحله دوم ارائه پيشنهادات و البته انتقاداتي درباره عملكرد نهاد هاي مسوول در قبال اين ميراث طبيعي ميباشد و اميد است كه مورد توجه مسوولين قرار گيرد. چنانچه در بالا عنوان شد قرار نيست راجع به درياچه گهر مطلب توضيحي نوشته شود اما براي خوانندگاني كه براي اولين بار با اين نام آشنا ميشوند ارائه توضيحاتي ضروري است . درياچه گهر در 121 كيلومتري شرق شهر خرم آباد و 25 كيلومتري جنوب غربي شهر درود و در ارتفاع 2250 متري از سطح دريا واقع شده است . گهر در واقع شامل دو درياچه به نام گهر بزرگ ( كله گهر) و گهر كوچك (كره گهر) ميباشد كه به طور تقريبي 100 هكتار وسعت دارند. اين درياچه 30 ميليون ساله حاصل از زلزله در بين رشته كوههاي اشترانكوه است كه به لحاظ پوشش گياهي و جانوري از اهميت خاصي برخوردار است . فصل سفر به درياچه از نظر آب و هوايي تابستان است . هر ساله از روز 15 خرداد منطقه براي بازديد بر روي طبيعت گردان باز ميشود و قبل از آن امكان ورود به منطقه نيست . البته بايد در نظر داشت كه در اين فصل به دليل آب و هواي مناسب و همچنين تعطيلات، آرامش و پاكيزگي منطقه كمي مختل ميگردد. در زمستان نيز ميتوان به منطقه سفر كرد كه اين مورد تنها براي افراد داراي تجربه و تجهيزات كوهنوردي قابل توصيه است . اگر تصميم به سفر به درياچه گهر داريد اين نكته كليدي را فراموش نكنيد كه برداشتن لوازم سبك وزن در طول سفر سبب لذت بردن شما خواهد بود. گرچه تصور خوردن كباب در كنار ساحل زيبا و دلانگيز درياچه بسيار وسوسه كننده است، اما هرگاه به اين فكر افتاديد فورا به يادآوريد كه 18 كيلومتري راه كوهستاني در پيش داريد كه ميتواند طاقت هر فرد ولو تنومند و نيرومند را تاب كند. بگذاريد مطلب را به گونهاي ديگر عنوان نماييم، عمومي ترين راه دسترسي به درياچه گهر از مسير شهر درود به طرف روستاي دربآستانه (امام زاده پير والي) و سپس چشمه خيه (خرم) است. از شهر درود تا چشمه خيه حدود 17 كيلومتر جاده آسفالته است . از اينجا به بعد راه بسته ميشود و ميتوانيد خودرو خود را در محلي كه به همين منظور تدارك ديده شده است پارك نماييد. حالا براي حمل وسايل دو راه داريد يا اينكه آنها را خودتان حمل كنيد كه به ترتيب هرچه سبكتر باشيد، راحت تر مسير را طي خواهيد كرد و يا اينكه بارهاي خود را به وسيله خر يا قاطر كه توسط افراد محلي در اختيارتان قرار مي گيرد، حمل نماييد. شايد در نگاه اول اين راه حل خوب به نظر آيد اما بد نيست بدانيد كرايه خر براي هر بار طي مسير 20000 تومان و قاطر 30000 تومان است. گرچه بنابر گزارش خبرگزاري ميراث فرهنگي قرار بود نرخ كرايه چهارپايان بررسي و قيمت منصفانه اي براي آن در نظر گرفته شود اما تا به امروز كه چنين نشده و اين امر در ابتداي سفر مشكلاتي را براي بازديد كنندگاني كه داراي توان مالي بالايي نيستند، ايجاد مي كند. با توجه به اين امر مسوولين ميبايست فكري براي قيمت حمل بار نمايند و يا به فكر يك نوع ديگر از حمل و نقل با وسايل مدرنتر (شايد هلي كوپتر و يا تله كابين باشند كه البته آن هم بايد با بررسي هاي كارشناسانه صورت پذيرد. بعد از آن وارد مسير ميشويد و پس از طي مسافتي به محلي به نام گردنه پنبه كار ميرسيد . تا به اينجا مسير پوشش شبكه تلفن همراه برقرار است و به قول خودمان موبايل خط مي دهد. در بالاي گردنه پنبه كار چادرهايي بر پا گرديده كه اقدام به فروش مواد خوراكي مي نمايند. در اينجا است كه باز يكي از يگر مشكلات ظهور ميكند و انسان به ياد مثل " فلاني سرگردنه را گرفته است" ميافتد، چون مواد خوراكي با قيمت چند برابر قيمت واقعي به فروش ميرسد كه اين هم از مسايلي است كه بايد توجه مسوولين زيربط قرار گيرد. اما همهاش منفي نيست و نكته مثبت هم دارد و آن اينكه يك چادر شبيه به سياه چادرهاي عشاير در آنجا داير شده كه با سايهاي كه فراهم ميآورد ميآورد مكان مناسبي براي تجديد قوا ادامه راه است. از گردنه پنبه كار بايد به كف درهاي پايين رفت كه شيب تند آن حركت را كند مي كند. در پايين دره چشمه اي با آب خنگ و گوارا وجود دارد كه سازهاي از سنگ و سيمان براي جلوگيري از آلوده شدن آب آن ايجاد شده است. از اين محل مسير شيب نسبتا كمي دارد و پيمودن آن آسانتر است. در همين مسير چشمهاي با برون ده آب بالا در ارتفاعي بالاتر از سطح جاده از دل صخره ها مي جوشد و صحنه اي بديع از قدرت طبيعت را پيش روي بيننده قرار مي دهد. اين جاده به گردنه اي به نام گرده گهر يا گردنه خدا قوت منتهي ميشود (با توجه به پايان رسيدن ذخيره انرژي در مسير طولاني پشت سر گذاشته شده و اينكه اغلب افراد در كنار اين مسير مي نشينند تا استراحتي نمايند و روندگان راه را با گفتن خدا قوت و خسته نباشيد تشويق به ادامه راه مينمايند و از طرف ديگر افرادي كه از درياچه باز مي گردند نيز اقدام به همين كار مينمايند بايد گفت اسم بيمسمايي هم نيست .با عبور از گردنه گهر و طي مسير كوتاهي مي توان به درياچه رسيد. در اينجا نكته ديگري را بايد عنوان كرد و آن اينكه محيط اطراف درياچه به طور كلي صخره اي و غيرقابل چادر زدن است و تنها بخش كوچكي در قسمت شمال غربي درياچه ساحلي است و درختاني در كنار آن روييدهاند. يكي از علل تراكم جمعيت هم همين منطقه كوچك قابل چادر زدن است . در اين مكان سازمان محيط زيست استان لرستان امكان قابل قبولي را تدارك ديده است كه جاي تقدير دارد و نشان دهنده ديد باز افراد مسوول ميباشد. اين امكانات عبارتند از احداث سرويسهاي بهداشتي، احداث 30 سكوي سيمايي جهت برپا كردن چادر، تعبيه سيستم روشنايي در شب كه در طول روز باطريهيا آن با استفاده از صفحات خورشيدي شارژ ميشوند، لوله كشي در محل استقرار گردشگران كه هم براي شتشو و هم براي آشاميدن، آب مناسبي را تامين ميكند. امنيت منطقه نيز به واسطه گشتهاي پي در پي ماموران نيروي انتظامي نيز در حد بالايي است كه يكي از نقاط قوت جذب گردشگران در غالب گروههاي خانوادگي ميباشد، يكي از مسايلي كه در بخش ساحلي به معضلي تبديل شده است مساله جمع شدن زبالهها است كه متاسفانه با فواصل زماني طولاني اقدام به خارج كردن آنها از محيط ميشود. به خصوص در روزهاي تعطيل كه سيل جمعيت به سمت درياچه سرازير ميگردد مشكل حادتر شده و باعث فراواني مگسها در منطقه ميگردد. بنابراين لازم است برنامه صحيحي از سوي مسوولين پايگاه محيط زيست منطقه براي حل اين مشكل اتخاذ گردد. مساله ديگر تخريب جنگلهاي اطراف درياچه جهت تهيه چوب براي آتشزدن است كه توسط برخي از گردشگران ناآگاه انجام مي گردد و جا دارد كه مامورين حفظ محيط زيست يا نيروي انتظامي در طي گشتهاي خود مناطق مي گردد و جا دارد كه مامورين حفظ محيط زيست يا نيروي انتظامي در طي گشتهاي خود مناطق فوق را نيز تحت پوشش نظارتي قرار دهند و با خاطيان برخورد نمايند. در غير اين صورت اين جنگل ها در مدت زمان نه چندان طولاني به طور كامل محو خواهند شد. يكي از تصميمات خوبي كه از سوي پايگاه محيط زيست منطقه جهت حفظ زيست بوم(اكو سيستم) درياچه اتخاذ شده است برقراري محدوديت ماهيگيري در درياچه است . به گونهاي كه در فصل جفتگيري و تخمريزي ماهيان (فصل بهار) ماهيگيري ممنوع است و در ديگر فصول تنها با اخذ مجوز ماهيگيري از پايگاه محيط زيست امكانپذير ميباشد. هر مجوز به ازا صيد 5 ماهي ارائه ميگردد و در صورت كشف ماهيگيري بدون مجوز وسايل ماهيگيري ضبط و جريمه نقدي اعمال مي گردد. بد نيست بدانيد كه درياچه داراي مجموه اي از گونههاي ماهيان سردآبي نظير قزل آلا، ماهي رنگين كمان، ماهي خال قرمز و ... است . با همه آنچه گفته شد، به نظر ميرسد درياچه گهر با پتانسيل هاي موجود، اين امكان را دارد كه با مديريت مناسب و برنامه ريزي دقيق به يك تفريح گاه طبيعت گردي (اكوتوريستي) بينالمللي تبديل گردد و براي مردم منطقه و كشور سودآور شود. پيشنهاد ما اين است كه تسهيلاتي براي صدور مجوز جهت گروههاي ثبت شده و شناخته شده طبيعت گرد و گروههاي طبيعت گرد خارجي قبل از فصل بازگشايي عمومي فراهم گردد تا اين افراد بتوانند قبل از اينكه منطقه از حالت كليماكس خارج شود از آنجا بازديد نموده و حتي امكان فعاليتهاي دانشگاهي و تحقيقي براي افراد آگاه به مسايل مربوط در طي اين مدت كه منطقه بكرتر و خلوتتر است فراهم آيد. اميد است كه مسوولان زيربط در اين رابطه جديت لازم را به خرج داده و گامهاي مثبتي را در اين راه بردارند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 368]