انتقاد از افزايش قيمت اتوبوسهاي بين شهري

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
انتقاد از افزايش قيمت اتوبوسهاي بين شهري

من دانشجوی یکی از دانشگاههای واقع در شهر قزوین هستم ولی در تهران ساکن می باشم. در کنکور 85 قبول شدم و در همان سال 85 وارد دانشگاهی در قزوین شدم. در آن زمان با محاسبه نرخ رهن محل مسکونی ( خانه دانشجویی ) و سایر هزینه های جانبی سکونت در قزوین تصمیم گرفتم که هر روز که کلاس دارم صبح با اتوبوس از تهران حرکت کنم و عصر یا شب هم باز گردم.(قیمتهای رهن و اجاره حتی از بعضی مناطق تهران هم بیشتر هست) البته از خوابگاه هم برای پسرها خبری نبوده و نیست. در مقایسه با هزینه ی کرایه خانه این روش خیلی به صرفه تر بود و حتی افزایش قیمت سالی 200 تومان آن , هم طوری بود که برای من که پدرم کارمند هست نوعی امنیت اقتصادی برای پرداخت هزینه رفت و آمدم تا 4 سال بعد بود و به دلیل همین صرفه اقتصادی هم سختی بعد مسافت را قبول کردم ( حداقل روزی 4 ساعت در راه هستم) هم اینکه باعث فشار کمتری بر خانواده شدم. با اینکه این موضوع بر روی کیفیت درسی هم تاثیر نامطلوب می گذارد. شرح اصل ماجرا روند افزایش قیمت از یکسال قبل از ورود خودم(سال 84) را که اطلاع داشتم اینطور بود که در پایان تعطیلات عید هر سال 100 تومان به بهای قبل از عید اضافه می شود و همینطور در اول مهر نیز 100 تومان. بهای اتوبوس بین شهری از ترمینال آزادی تا ترمینال قزوین: مهر 84: 1000 تومان // فروردین 85 : 1100 تومان // مهر 85 : 1200 تومان // فروردین 86: 1300 تومان //مهر86: 1500 تومان! // فروردین 87 : 1800 تومان! همانطور که می بینید در مهر 86 افزایش بها به 200 تومان (به جای 100 تومان) و در فروردین 87 به 300 تومان رسید یعنی در کمتر از 1 سال 500 تومان افزایش نرخ را شاهد هستیم. حال به اینکه این افزایش نرخ مبنایش چه بوده و آیا درست بوده یا نه من کاری ندارم . ولی شما توجه کنید که پدر من یک کارمند دولت هست و هر سال حقوقش فقط 6% افزایش می یابد اما چرا در کمتر از 1 سال نرخ اتوبوسها 27 درصد رشد داشته؟ ببخشید که من اینقدر از اعداد استفاده می کنم چون رشته من ریاضی هست .البته احتمال اشتباه را در محاسباتم رد نمی کنم ولی وقتی شکایت بسیاری از دوستان و هم دانشگاهی هایم را می بینم می فهمم که این مشکل و احساس خطر فقط مختص شخص من نیست و بسیاری هم مثل من که از طبقه متوسط و متوسط به پایین هستند برایشان شرایط در حال دشوار شدن است. البته انقدر این افزایش قیمت برجسته است که اصلا از یادمان می رود اتوبوسهایی که چنین افزایش قیمتهایی دارند اکثرا 10-12 سال عمر دارند و بسیار کثیف و فرسوده هستند... از زمانی که بنزین سهمیه بندی شد توجه و تذکر همه ی مسئولان به استفاده از حمل و نقل عمومی بود ولی با افزایش قیمتهایی بدین شکل آیا هدف را کمرنگ نمی کنیم؟ ! فکر کنم اگر قرار باشد مهر هم افزایش قیمت 300 تومانی داشته باشیم استفاده خوروی شخصی حتی با وجود سهمیه بندی و نرخ آزاد بنزین بسیار به صرفه تر و آسانتر و سریع تر خواهد بود و البته اقشاری از جامعه هم هستند که به هر دلیل نه می توانند خودروی شخصی تهیه کنند نه دیگر استفاده از اتوبوسهای بین شهری برایشان مقدور است.رهن و اجاره هم که... آیا کسی هست که به داد ما دانشجویان برسد؟ به امید ایرانی آبادتر و پیشرفته

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 290]