جهان - فاجعه حضور نظاميان در قدرت

واضح آرشیو وب فارسی:دنياي اقتصاد: جهان - فاجعه حضور نظاميان در قدرت
جهان - فاجعه حضور نظاميان در قدرت

سوزانه دي ماگيو/ ترجمه: علير‌ضا فخري: هر چه كه آمار مرگ و مير ناشي از توفان نارگيس افزايش مي‌يابد و منطقه‌اي به وسعت «ايريوادي دلتا» تا رانگون پايتخت ميانمار را در برمي‌گيرد اما ديكتاتوري نظامي اين كشور همچنان در پي قبضه تمام‌عيار قدرت است. رهبران نظامي هونتا تلاش اندكي براي بهبود و تسهيل دسترسي به دنبال فاجعه اخير انجام داده‌اند. در عوض، آنها تمايل خود را براي حركت به جلو آن هم با انجام رفراندوم برنامه‌ريزي شده در شنبه هفته پيش ابراز داشتند تا بتوانند قانون اساسي را به نفع خود تثبيت و تاييد كنند؛ اقدامي كه اميد به افزايش قدرت آنها طي دهه آينده را در پي دارد.

حاكمان برمه اعلام كرده‌اند كه اين راي‌گيري در مناطق شديدا آسيب ديده از توفان تا 24 مي‌ (4 خرداد) به تعويق خواهد افتاد اما اين رفراندوم به عنوان اقدامي برنامه‌ريزي شده در ساير مناطق كشور به اجرا در خواهد آمد. با اين حركت، رهبران نظامي از اين راي‌گيري شرم‌آور به جاي اينكه به فكر رفاه و آسايش شهروندان خود باشند براي چنگ افكندن بر قدرت استفاده مي‌كنند. هدف اين راي‌گيري تنها قبضه قدرت است و بس. برخي بر اين امر اصرار مي‌ورزند كه بايد به جاي انتقادات سفت و سخت از دولت نظامي برمه بر تلاش‌هاي امدادرساني متمركز شد. اما واقعيت اين است كه دو مسئله به هم مرتبط است و عمق فاجعه با جهالت و حماقت هونتاها براي كسب قدرت بدتر شده است. رهبران نظامي نشان داده‌اند كه اگر بخواهند، مي‌توانند نيروهاي خود را در كوتاه‌ترين زمان بسيج كنند چنانكه نمونه آن در سركوب خشن هزاران راهب و فعال سياسي در سال گذشته بروز يافت. با گذشت هفت ماه از اين سركوب خشن، فعالان سياسي همچنان يا زنداني و يا شكنجه مي‌شوند.
گروه‌هاي حقوق بشري معتقدند كه مخالفان قانون اساسي پيشنهادي هونتاها پيش از راي‌گيري تهديد شده و مورد ضرب و شتم قرار گرفته بودند. قانون اساسي فعلي كه حامي نظاميان و نظامي‌گري است فاقد هرگونه اعتباري است چرا كه در غياب رهبران اقليت‌هاي قومي و دموكراتيك به‌ويژه «آنگ سان سوكي» تهيه شده و اينها نه در پيش‌نويس آن مشاركت داشته‌اند و نه در رقابت‌هاي انتخاباتي. مهم‌تر اينكه خانم سوكي 12 سال از 18 سال گذشته را تحت حبس خانگي بوده است. علاوه بر اين، قانون اساسي جديد به‌طور موثري خانم سوكي را از حضور در انتخابات رياست‌جمهوري باز مي‌دارد چرا كه او با يك خارجي ازدواج كرده است. سازمان ملل به عنوان تنها بازيگر بين‌المللي كه در گفت‌وگوي مستقيم با نظاميان برمه و رهبر دموكراسي‌خواه آن يعني سوكي قرار دارد در موضعي است كه مي‌تواند بر فرآيند واقعي مصالحه و آشتي ملي فشار وارد آورد. اما رويكرد فعلي آن كارگر نيست. تا اين تاريخ بان كي مون دبيركل سازمان ملل به واسطه «مداخلات» بشردوستانه خود همراه با ابراهيم قنبري نماينده ويژه خود در تعامل با حاكمان نظامي برمه بوده است.
قنبري در مارس 2008 در گزارش خود به شوراي امنيت ديدار خود از اين كشور را «نااميد‌كننده» خوانده بود و رسما اعلام كرده بود كه هيچ پيشرفت محسوسي در اين كشور ديده نمي‌شود چرا كه از ديدار او با رهبران اقليت‌هاي قومي و گروه‌هاي مخالف سياسي ممانعت شد. آنچه روشن است اين است كه جهان تنها در حال نظاره چنگ افكندن نظاميان برمه بر قدرت است. وضعيت فعلي مداخله و گفت‌وگوي مستقيم و قاطعانه بان كي مون با رهبران نظامي را مي‌طلبد. رويكرد ديگر فشار بر اين كشور همانا پياده ساختن الگوي مذاكرات شش جانبه كره شمالي در مورد برمه است تا بتوان مانع تداوم قدرت هونتاها شد.
منبع: Project Syndicate
يکشنبه 12 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: دنياي اقتصاد]

[مشاهده در: www.donya-e-eqtesad.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 137]