نگاهي به گذشته در امروز

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نگاهي به گذشته در امروز
نوشيروان كيهاني زادهاگر شاه ايران به اندرز امپراتور چين توجه كرده بود...«ليو بانگ» كه به نام «گائو زو» امپراتور چين شده بود در ماه مه سال 198 پيش از ميلاد ايران را به اتحاد با چين دعوت كرد. «گائو زو» در نامه خود كه به اردوان سوم- چهارمين شاه ايران از دودمان اشكاني- تسليم شد پيش بيني كرده بود كه اگر هم دولت آنتيوكوس سوم در انطاكيه (از جانشينان اسكندر) از ميان برود جايش را دولت ديگري از غرب (روميان) خواهد گرفت و شرق را آسوده نخواهد گذاشت مگر اينكه متحد شود. اردوان كه سخت درگير جنگ با آنتيوكوس سوم بود به واقعيتي كه گائو زو در نامه اش نوشته بود توجه نكرد و مناسبات ايران و چين در همان سطح سابق باقي ماند. در آن زمان آنتيوكوس سوم (سلوكي) كه مردي جاه طلب بود دست به جهانگشايي و توسعه قلمرو زده بود به گونه يي كه دو دولت محلي واقع در آناتولي از روميان استمداد كرده بودند كه خود درصدد تصرف يونان و مقدونيه و همسايه شدن بي واسطه با ايران برآمده بودند و اين استمداد بهانه خوبي به دست روميان تازه به قدرت رسيده داد كه متوجه شرق شوند. گائو زو موسس دودمان «هان» در چين كه بر جاي دودمان شين (چين) نشسته بود از سال 202 تا سال 195 پيش از ميلاد امپراتور چين بود و يكم ژوئن اين سال درگذشت. «تاريخ» او را مردي باتدبير و دورانديش مورد قضاوت قرار داده است. وي بود كه «فرارود» را مركز جهان خواند و گفت كه شرق (جايي كه خورشيد از آن سو برمي آيد) بايد از اين منطقه ناظر بر جهان باشد. بر پايه اين باور در دو قرن اخير اصطلاح «اوراسيا» به ميان آمده و در برابر غرب اخيراً گروه شانگهاي به وجود آمده و در حال گسترش است و... اگر اردوان سوم به نامه گائو زو توجه كرده بود شايد درگيري 800 ساله ايران و روم صورت نمي گرفت. پراوداي آنلاين «حرف آخر» را زدهر گونه تلاش براي توسعه ناتو به چهار كشور ديگر شوروي (گرجستان، اوكراين، آذربايجان و مولداوي) كه پراوداي آنلاين از حروف اول نام آنها كلمه «گوام» را ساخته بود به برخورد با روسيه منجر خواهد شد. (گوام جزيره يي است وابسته به امريكا در آب هاي خاور دور كه آن را پس از شكست دادن اسپانيا متصرف شد). پراوداي آنلاين (دو زبانه؛ روسي و انگليسي) در سرمقاله مورخ 31 ماه مه 2005 خود ضمن اشاره به گردهمايي مقامات گرجستان، اوكراين، آذربايجان و مولداوي در شهر يالتا واقع در كريمه مطلبي را كه در بالا آمد نوشته بود و اضافه كرده بود كه اين مقامات در مذاكرات خود به پيوستن به ناتو و اتحاديه اروپا ابراز تمايل كرده بودند كه با راي 29 مه فرانسويان، سرنوشت اتحاديه اروپا- خود، در برابر علامت سوال قرار گرفته است. در مورد الحاق به ناتو، هدف اين چهار كشور در حقيقت كاهش دادن به نقش روسيه است ولي بايد بدانند مرزهاي اين كشورها خطوطي هستند داخلي كه مقامات شوروي (سابق) آنها را بدون در نظر گرفتن حقايق تاريخي و تنها به منظور اختصاص دادن انجام امور اداري ترسيم كرده بودند و بنابراين نمي توانند مرز بين المللي باشند كه عرف ديگري دارد. در آينده، در هرگونه جنگ بزرگ سلاح اتمي به كار خواهد رفت و اين يعني انهدام طرفين جنگ بنابراين از توسعه يك اتحاديه نظامي سخن گفتن تنها تبليغ و يك شگرد «روابط عمومي» است و بس.روزي كه شهرستان انبار (عراق) «پيروزشاپور» نام گرفتدر پي پيروزي بر گورديان سوم امپراتور روم، شاپور يكم شاه ساساني ايران يكم ماه ژوئن سال 243 ميلادي شهر «انبار» واقع در 60 كيلومتري غرب بغداد امروز را به شهر «پيروز شاپور» تغيير نام داد. چندي پس از آن شكست، گورديان به دست افرادش كشته شد و فيليپ را به امپراتوري روم برداشتند كه با شاپور صلح كرد و امتيازات فراوان به او داد. در برخي نوشته ها آمده است كه شاپور «انبار» را پس از عمران و آبادي و انتقال جمعيت بيشتر به مركز شهرستان، «پيروز شاپور» ناميده بود. توافق بر سر صلح در همين محل حاصل آمده بود. به درستي دانسته نيست كه از چه زماني اين منطقه كه اينك ايالت الانبار (عراق) خوانده مي شود به نام قديمي خود بازگشت داده شده است. شاپور يكم كه در سال 242 شاه ايرانيان شده بود جنگ با روميان را از پدرش اردشير به ارث برده بود. شاپور يكم پس از پيروزي بر گورديان سوم و امضاي قرارداد صلح با فيليپ، عازم شمال خاوري ايران شد و در طول همين سفر بود كه از عقايد «ماني» آگاه شد و براي مدتي كوتاه به پشتيباني از او برخاست. ايالت انبار كه 12 قرن بخشي از قلمرو ايران بود پس از اشغال نظامي عراق توسط امريكا به صورت كانون اصلي مقاومت درآمده بود.... و مردم فرانسه دوگل را بازگردانيدندفرانسويان كه از ناامني ها، خودسري ها، گراني ها، بيكاري ها و... به جان آمده بودند سرانجام براي نجات خود، يك بار ديگر دست به سوي شارل دوگل دراز كردند و او را از بازنشستگي خارج و يكم ژوئن 1958 رئيس دولت فرانسه كردند تا به اوضاع سر و سامان دهد و او با اين شرط كه قانون اساسي (جمهوري چهارم) را اصلاح و شش ماه نيز كشور را به اراده خود و از طريق صدور بخشنامه (به جاي مصوبه پارلمان) اداره كند با بازگشت به قدرت موافقت كرد. در توسل به دوگل رهبران همه احزاب جز فرانسوا ميتران شركت كرده بودند. دوگل از آن روز تا 28 آوريل سال 1969 بر فرانسه حكومت كرد و در اين مدت فرانسه را وارد باشگاه اتمي ها ساخت، مركز ناتو را از فرانسه بيرون انداخت و فرانسه را از فعاليت هاي نظامي اين اتحاديه بيرون كشيد، با شوروي و آلمان دوستي ويژه برقرار كرد، با اصلاح قانون اساسي جمهوري پنجم فرانسه را ساخت، تا زنده بود مانع ورود انگلستان به بازار مشترك اروپا (پدر اتحاديه اروپا) شد، به مستعمرات فرانسه استقلال داد و.... وي يك سال پس از كناره گيري در 81 سالگي و در همان ماهي كه به دنيا آمده بود درگذشت. دوگل مشكلات فرانسه تا ژوئن 1958 را ضعف مديريت و كمبود مدير خوب اعلام كرده بود. وي يك ميهن دوست تمام عيار بود.
يکشنبه 12 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 209]