واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: نيم نگاهي بر كارآفريني ، كارآفرينان باايدههايي نو وذهني خلاق ، اشتغالزايي ميكنند
به طور كلي فرآيند خطر پذيري براي فردي كه ميخواهد در بازار كار براي خود و يا افرادي ديگر كه با وي همكاري ميكنند،كاري ايجاد كند بالا است .
به طوري كه گاه كارآفرين ميتواند با شكست مواجه شود و گاه تمامي تلاش ها مي تواند به توليد يك كالا و يا ارائه خدمتي به جامعه منجر شود.
مهمترين انگيزهاي كه در كارآفريني باعث ميشود كه وي از خلاقيت خود در زمينه نوآوري استفاده كند ، ايجاد كسب و كار ، نياز به ايجاد اشتغال براي خود در درجه نخست و در مراحل بعدي براي ديگران ، كسب ثروت و در نهايت احساس مفيد بودن است.
ديناي اقتصادي امروز تفاوتهاي آشكاري با گذشته دارد. واحدهاي اقتصادي كه ديروز در جايگاه يك بنگاه اقتصادي نقش تعيينكننده داشت ، جاي خود را به نوآوري، ابداع، خلق محصولات جديد و داراييهاي نرم افزاري داده است.
درسالهاي گذشته ثروتمندان كساني بودند كه منابع مالي بيشتري در اختيار داشتند،اما امروزه ثروتمندترين مردم دنيا افرادي هستند كه دانش بيشتري در خلق ثروت دارند.
توسعه اقتصادي دنياي امروز برپايه نوآوري وخلاقيت و دانش محوري است.
اقتصاد مبتني بر دانش ، اقتصاد دانش محور است.
در دنياي امروز قدرت و توانمندي اقتصادي مبتني بر دانش و آموزههاي علمي است و ثروتي كه بر پايه دانش در اقتصاد ايجاد ميشود ، به طور يقين ماندني است.كشورهايي كه بخش قابل ملاحظهاي از توليد علم و دانش را به خود اختصاص داده اند، از نظر صنعتي توسعه يافته و از توان اقتصادي و سياسي بالايي برخوردار هستند.
دانش و مديريت در هر جامعه زير بناي نوآوري و خلاقيتها ميباشدو براي انجام اين مهم ضروري است كه مراكز توليد دانش، فناوري و مهارتها در كشورها توسعه يابد و اين مسئوليت بر عهده دانشگاهها و مراكز تحقيقاتي ميباشد .
دانشگاهها و مراكز تحقيقاتي به عنوان اركان اساسي توسعه همه جانبه كشورها بايد از هر نظر مورد حمايت قرار گيرند و محققان و اساتيد بايد از جايگاه ويژهاي برخوردار باشند تا با آسايش خيال قادر باشند كه نيروهاي جوان و طالب علم كشور را اهل فكر و نظر، نوآور و خلاق پرورش دهند.
در دنياي امروز بزرگترين سرمايههاي يك بنگاه اقتصادي نيروهاي اهل فكر، يادگيرنده و خلاق آنها هستند كه مسئوليتهاي توسعه اقتصادي را بر عهده خواهند گرفت.
كارآفريني يكي از عناصر مهم توسعه اقتصاد بر پايه دانش محوري است و مي تواند نوآوري و خلاقيت را كه بر پايه دانش ايجاد شده است ، در چرخه اقتصادي كشور نقش ارزنده خود را ايفا كند.بعبارتي كارآفرين ارتباطدهنده دانش و علوم با صنعت و بازار است.
ويژگيهاي كارآفرينان:
كارآفرينان افراد ويژهاي هستند كه به سبب نبوغ و پشتكار متمايز از ديگران ميباشند .اين افراد به دليل داشتن تهور و شجاعت در عرصه ايجاد خلق فرصتهاي نو داراي ويژگيهاي متمايزي نسبت به ديگر افراد جامعه مي باشند.
مهمترين ويژگيهاي كارآفرينان
؟ داشتن اعتماد به نفس
؟ عمل گرايي
؟ و فرصت شناسي است
در بسياري از كشورهاي جهان، هم اكنون موسسههاي آموزش عالي در جهت توسعه انديشه كارآفريني درميان دانشجويان و ديگر افراد جامعه كه تمايل به ايجاد كسب و كار جديد دارند، اقدام ميكنند.
برخي كارشناسان اقتصادي معتقدند: كارآفريني را ميتوان با آموزش در ميان افراد سازماندهي كرد و زمينه تفكر براي ايجاد خلق فرصتهاي نو را در آنها هموار ساخت.
* تعاريف كارآفريني
در مورد تعاريف مفهوم كارآفريني ديدگاههاي گوناگوني وجود دارد و درك كامل مفهوم و موضوع كارآفريني نيازمند اطلاع از ديدگاههاي بين رشته اي است.
كارآفريني برحسب ماهيت خود و توجه محققان رشتههاي مختلف از نظر روانشناسي، جامعه شناسي، اقتصاد، صنعت و حتي تاريخي تعريف شده است.
واژه كارآفريني از كلمه فرانسوي Entrepreneursبه معناي متعهد شدن گرفته شده است.
كارآفريني نخستين بار مورد توجه اقتصاددانان قرار گرفت و تمامي مكاتب اقتصادي از قرن ۱۶ميلادي تاكنون به نحوي كارآفريني را در نظريههاي اقتصادي خويش تشريح كرده اند.
مفهوم كارآفريني طي دو دهه گذشته در بسياري از كشورهاي جهان مورد توجه انديشمندان و برنامه ريزان اقتصادي قرار گرفته است.
برخي از صاحب نظران، در مجموع كارآفريني را فرآيند شناسايي فرصتهاي اقتصادي، ايجاد كسب و كار جديد، نوآور و رشد يابنده براي بهره برداري از فرصتهاي شناسايي شده ميدانند كه در نتيجه آن كالاها و خدمات جديدي به جامعه عرضه ميشود.
بسياري از برنامه ريزان اقتصادي بر اين باور هستند كه كارآفريني موتور تحول ، تحرك و توسعه اقتصادي و جامعه است. رشد و فراگيري اين پديده مي تواند به تحول و دگرگوني اساسي در اقتصاد ملي منجر شود.
كارآفرينان افرادي نوآور، مصمم ، متعهد،مخاطره پذير ، مسئوليت پذير، هدف گرا ، واقع گرا و رشدگرا هستند . در همين حال كارآفرينان داراي عزم و اراده، اعتماد به نفس و استقلال طلب هستند. كارآفرين به چالشها پاسخ مثبت ميدهد، با مشكلات و موانع برخوردي مثبت دارد و از دانش به خوبي بهره مي گيرد. كارآفرينان همواره تلاش ميكنند تا دانش توليد شده در مراكز تحقيقاتي را به دانش توليد محصول تبديل كنند و محصولي قابل رقابت به بازار ارائه دهند.
كارشناسان اقتصادي كارآفريني را به دو گروه اساسي تقسيم ميكنند كه شامل كارآفريني فردي و كارآفريني سازماني است .
كارآفرين فردي است كه نوآوري و ساخت محصولي جديد يا ارائه خدماتي نو با توجه به بازار دارد. در صورتي كه حاصل تلاش يك تيم در سازماني باشد ، آن را كارآفريني سازماني مينامند.
جاذبه اصلي كارآفريني در بعد فردي و سازماني بيحد بودن نوآوري است.
كارآفرينان با ويژگي خلاقيت، براساس فرصتها در زمانهاي مناسب قادر هستند محصولي جديد يا خدماتي نو به بازار ارائه كنند.
نوآوري فرايندي است پايان ناپذير، زيرا نميتوان براي توليد علم حد و مرزي قائل شد. در اقتصاد مبتني بر دانش، نوآوران و صاحبان فكر سرمايههاي اصلي شركتهاي توليدي و كارآفرين هستند. امروزه ۷۰تا ۷۵درصد سود در شركتهاي نرم افزاري و دارويي از طريق سرمايههاي فكري كاركنان حاصل مي شود.
بسياري از كارآفرينان فعاليت خود را در قالب ايجاد شركتهاي كوچك و متوسط شروع ميكنند. اين شركتها سهم بسزايي در توسعه صنايع (پيشرفته)و ايجاد اشتغال دارند و نسبت به شركتهاي بزرگ از انعطاف پذيري بالايي برخوردارند.
در جهان امروز بسياري از دولتها متقاعد شدهاند كه بايد بستر رشد را براي واحدهاي كوچك و متوسط در قالب مراكز رشد و پاركهاي علم و فناوري فراهم سازند و آنها را تا مدت زماني كه بتوانند به صورت يك شركت مستقل وارد بازار شوند ، حمايت كنند.
در كشورهاي جنوب شرقي آسيا ۹۵درصد كل بنگاههاي اقتصادي و صنعتي كشورها را بنگاههاي كوچك و متوسط تشكيل داده و به عنوان ركن اساسي در اقتصاد و اشتغال كشورها تاثير گذارند.
* تعاريف كارآفرين از نظر برخي از صاحب نظران اقتصادي
ريچارد كانتيلون در سال ۱۷۳۰ميلادي نخستين اقتصادداني بود كه اين واژه را در علم اقتصاد ابداع كرد. اما جان باپتيست سي در سال ۱۸۰۳ميلادي كار آفرين را فردي تعريف كرده است كه مسووليت توليد و توزيع فعاليت اقتصادي خود را بر عهده دارد .
فرانك نايت در سال ۱۹۲۱ميلادي كار آفرينآن را افرادي ميشناسد كه در شرايط عدم قطعيت به اتخاذ تصميم ميپردازند و پيامدهاي كامل آن تصميمات را نيز به طور شخصي ميپذيرند .
طبق نظر كاسوندر سال ۱۹۸۲ميلادي ، كار آفرين فردي است كه تخصص وي تصميم گيري عقلايي و منطقي در مورد ايجاد هماهنگي در منابع كمياب ميباشد. وي داشتن توان داوري و قضاوت را عنصري مشترك در تمامي كار آفرينان تشخيص داده است .
از ديدگاه كارلند نيز كه در سال ۱۹۸۴ميلادي منتشر شده است ، كار آفرين فردي ميباشد كه شركتي را به منظور سود و رشد تاسيس و آن را مديريت مي كند و از آن براي پيشبرد اهداف شخصي بهره ميگيرد.
كارآفريني در جهان
نتايج بررسي وضعيت اشتغال در جهان نشان ميدهد از ميان يك ميليارد و ۴۰۰ ميليون نفر نيروي كار در محدوده سني ۲۰تا ۶۴سال در جهان، ۱۵۰ميليون نفر (بيش از ۱۰درصد نيروي كار) درگير فعاليتهاي مرتبط با كارآفريني هستند. ۵۴درصد از كارآفرينان (حدود ۸۰ميليون نفر )كساني هستند كه بر اساس -فرصت ها> فعاليتهاي صنعتي و كسب كار مورد علاقه خود را ايجاد كرده اند.
كارآفرينان به طور عام در كشورهاي توسعه يافته يا در بخشهاي توسعه يافته كشورهاي در حال توسعه فعاليت خود را پيگيري ميكنند.
نتايج بررسيها نشان ميدهدكه ۴۳درصد از كارآفرينان (حدود ۶۳ميليون نفر) افرادي هستند كه بر اساس -ضرورت ها> فعاليتهاي كارآفريني خود را دنبال مي كنند. اغلب اين افراد در كشورهاي در حال توسعه يا توسعه نيافته مشغول فعاليت هستند. در اين كشورها نيازهاي اوليه و ضرورت ها، مبناي فعاليت هاي كارآفريني قرار ميگيرد. لذا سطح فناوري و نوع خدمات كارآفريني بر اساس فرصتها و ضرورتها بسيار متفاوت است.
كارآفرينان مرد حدود ۷۰درصد جمعيت كارآفرينان را در جهان تشكيل ميدهند.
به عبارت ديگر مردان كارآفرين دو برابر زنان هستند. در دو كشور ايتاليا و نيوزلند تعداد كارآفرينان مرد و زن به طور تقريبي برابر است.
كارآفرينان به تفكيك گروههاي سني ۵۵درصد در رده سني ۲۵تا ۴۴سال، ۲۳ درصد در رده سني ۱۸تا ۲۴ساله و ۲۲درصد را افراد ۴۵سال به بالا تشكيل مي دهند.
* سابقه كارآفريني در ايران
كشورهاي توسعه يافته از اواخر دهه ۱۹۷۰ميلادي به موضوع كارآفريني توجه جدي داشتند ، اما اين موضوع با يك دهه تاخير از اواخر دهه ۱۹۸۰ميلادي در كشورهاي درحال توسعه مورد توجه قرار گرفت.
شنبه 11 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 362]