علي يونسي درگفت‌وگوباايسنا: امام(ره) از احزاب توقع داشت درجهت منافع ملت حركت كنند انديشه‌هاي امام خميني(ره) از مرزهاي ايران و جهان تشيع عبور كرده است

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: علي يونسي درگفت‌وگوباايسنا: *امام(ره) از احزاب توقع داشت درجهت منافع ملت حركت كنند *انديشه‌هاي امام خميني(ره) از مرزهاي ايران و جهان تشيع عبور كرده است

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: تاريخ

علي يونسي، وزير سابق اطلاعات و معاون بررسي‌هاي فقهي مركز تحقيقات استراتژيك مجمع تشخيص مصلحت نظام با تشريح شيوه‌هاي مبارزاتي امام خميني (ره)، به تفكرات ايشان در مسير مبارزه با رژيم ستم‌شاهي اشاره كرد و با يادآوري اين‌كه «امام (ره) مي‌گفتند انقلاب ربطي به حزب و گروه ندارد و در هيچ كدام محدود نمي‌شود» گفت: «امام (ره) از احزاب توقع داشت كه در جهت منافع ملت حركت كنند.»

انديشه‌هاي امام خميني (ره) از مرزهاي ايران و جهان تشيع عبور كرده است

حجت‌الاسلام و المسلمين علي يونسي در آستانه‌ي نوزدهمين سالگرد رحلت بنيانگذار جمهوري اسلامي ايران در گفت‌وگو با خبرنگار تاريخ و انديشه ايسنا درباره گسترش محبوبيت حضرت امام خميني (ره)‌ و انديشه‌هاي ايشان در جهان امروز گفت: نوزده سال از ارتحال حضرت امام مي‌گذرد اما همچنان دل‌ها مشتاق ياد اوست. ملت‌هاي آزاده و مظلوم جهان و به‌خصوص جهان اسلام، امام (ره) را عاشقانه دوست دارند و انديشه‌هاي ايشان از مرزهاي ايران و مرزهاي جهان تشيع عبور كرده است و مشتاقان آن حضرت در يك قشر و گروه خاص محدود نمي‌شوند. حتي درميان غيرمسلمان‌ها هم امام طرفدار دارد. به طور كلي تمام كساني كه به آزادگي و عزت و شرف انسانيت مي‌انديشند، مشتاق و علاقه‌مند امام (ره) و انديشه‌هاي ايشان هستند، امام را شخصيتي به تمام معني شايسته رهبري مي‌دانند. ما ملت ايران اين افتخار را داريم كه امام و رهبر انقلاب ما مورد علاقه‌ي تمام انسان‌هاي آزاده جهان است.

آرزومندان آزادي از سلطه‌گران، امام را دوست دارند

يونسي خاطرنشان كرد: امام (ره) البته مخالفاني هم دارند؛ كساني كه سلطه‌ بر جهان را مي‌خواهند ضد انديشه امام (ره) هستند اما ملت‌هاي در بند و آنهايي كه در آرزوي آزادي از سلطه‌گران هستند امام (ره) را دوست دارند. آنها كه عاشق اجراي ارزش‌هاي ديني هستند امام (ره) را دوست دارند؛ آنها كه نسبت به سلطه‌ي آمريكا كينه دارند امام را دوست دارند؛ حتي اگر مسلمان نباشند اگر آزاده باشند امام را دوست دارند.

وي افزود: امام (ره) همانند كعبه‌ي همه‌ي دل‌هاست و آنها در طواف اين كعبه هستند و امام را دوست دارند. هم دشمنان امام خيلي كينه‌توزند وهم دوستانش خيلي عاشقند. امام (ره) از اين نظر شباهت زيادي به اميرالمومنين (ع) دارد كه دشمنان كينه‌توز و لجوج داشت و عاشقاني داشت كه با تمام وجود از امام دفاع مي‌كردند.

انديشه‌هاي امام خميني (ره) برگرفته از انديشه‌هاي امام علي (ع) است

يونسي، انديشه‌هاي امام خميني (ره) را برگرفته از انديشه‌هاي امام علي (ع) دانست كه هر چه مي‌گذرد بيشتر دل‌ها و مغزها را به خود جلب مي‌كند و بيشتر دشمنانش را به تنگنا و سختي مي‌اندازد.

وي درباره نقش امام (ره)‌ در انقلاب گفت: امام خميني (ره) در ايران تحول بزرگي ايجاد كرد كه ما آن را انقلاب نام مي‌گذاريم؛ اين انقلاب در يك قشر محدود نمي‌شود بلكه يك انقلاب تمام عيار اقتصادي، سياسي، فرهنگي و ديني بود. اين انقلاب به مرزهاي ايران محدود نشد و به دنيا صادر شد و در هر گوشه دنيا به يك شكل ظاهر شد. منشاء‌ ايجاد گروه‌هايي مثل حزب‌الله شد يا آنچه در عراق و افغانستان و در جاي جاي جهان اسلام وجود دارد، ملهم از انديشه‌هاي امام است.

امام خورشيد منظومه وحدت ملي بود

يونسي در پاسخ به اين سوال كه امام (ره) چگونه توانستند در ايران تحول و انقلاب كنند؟ گفت: امام اول در خود تحول و انقلاب ايجاد كرد. امام تجسم ارزش‌هاي اسلام بود. ما اسلام را مكتب يك بعدي نمي‌دانيم كه براي دنيا يا آخرت يا براي يك قشر آمده باشد. اسلام ديني است كه براي عمران و آباداني دنيا و آخرت آمده و با هر گونه سلطه طلبي و بردگي مخالف است و آزادي و آبادي را براي همه مي‌خواهد.

وي افزود: اسلام با خشونت‌طلبان و سلطه‌گران و مستبدان مخالف است.اسلام دين آزادي و انسانيت است و امام تجلي و تجسم و تبلور همه‌ انديشه‌هاي ديني بود. او نه تنها يك فقيه بود كه مقلدان فراواني دارد يا فيلسوفي كه براي شاگردان نظريات فلسفي ارائه مي‌دهد يا يك استاد اخلاق براي تشنگان اخلاق يا الگوي عبوديت و بندگي باشد كه در محراب گريه كند؛ امام همه اينها بود در كنار آن مرد سياست و مبارزه هم بود و چون در تمام ويژگي‌هاي رهبري ممتاز بود، هم مرد عمل بود هم تقوا و اخلاق و هم مردمي بود و مردم را عميقا دوست داشت.

به قول آن فرزانه امام (ره) هم به خداي خود ايمان داشت، هم به راه خود و هم به مردم خود ايمان داشت. امام دوست داشتن مردم را به عنوان يك ابزار و وسيله نمي‌پسنديد بلكه خود را موظف مي‌دانست كه از دين خدا براي نجات مردم استفاده كند و از مردم نيز براي تقويت دين بهره بگيرد يعني هم دين را براي مردم و هم مردم را براي دين مي‌خواست.

يونسي تصريح كرد: امام (ره) شخصيت ممتاز و بي‌نظيري بود كه در مردم دوستي، فداكاري، گذشت، اخلاص و شجاعت نمونه و الگو شده بود و به همين دليل به مرور زمان همه‌ي مردم جذب و تسخير او شدند و امام توانست همه‌ي دل‌هاي مشتاق اعم از نخبگان و مردم عادي را جذب كند. امام تبديل به خورشيد منظومه‌ي وحدت ملي تبديل شد و به همين دليل به آساني رژيم شاه را با كمك مردم ساقط كرد و جمهوري اسلامي را بنيان نهاد.

روش امام (ره)، مبارزه منفي، قهر،‌ اعتصاب و عدم مشاركت با شاه بود

مدل امام در همه‌ي دنيا قابل تبعيت است

يونسي درباره اين كه امام چگونه شاه را شكست داد گفت: امام قبل از شكست شاه دل‌ها را تسخير كرده بود؛ راز موفقيت امام، جامعيت،‌ تعبد و اخلاص و شجاعت و مردم‌دوستي بود.

به گفته وي، امام مبارزه را نه هدف بلكه وسيله مي‌دانست و استراتژي‌ امام صد در صد اسلامي بود و معتقد بود كه در مبارزه نبايد كار نادرست كرد. به همين دليل در مبارزه عليه طاغوت از استراتژي مسلحانه و خشونت‌طلبي پرهيز كرد و هيچ وقت مردم را به جنگ با رژيم شاه دعوت نكرد. روش امام مبارزه‌ي منفي، قهر،‌ اعتصاب و عدم مشاركت با شاه بود كه مردم در اين روش با امام همراه شدند. مدل امام در همه‌ي دنيا قابل تبعيت است و ملت‌ها مي‌توانند اين شيوه‌ها را به كار ببرند؛ البته اگر جنگي تحميل شود بايد جهاد كرد همان‌طور كه وقتي جنگ تحميل شد امام جهاد كردند و در لبنان حزب‌الله در جنگ سي و سه روزه با اسراييل جنگيد و پيروز شد. حزب‌الله به نظر من مدل كوچكي از روش و منش امام خميني است در دفاع از اسلام و ملت.

شاه زماني از بين رفت كه هيچ كس فكرش را هم نمي‌كرد

وي در پاسخ به اين نظر كه برخي مي‌گويند شاه فردي قوي نبود كه شكست دادنش يك اقدام شگرف و بزرگ قلمداد شود به ايسنا گفت: البته خيلي زود است كه كسي جرات كند اين حرف را بزند چون هنوز بخش عظيمي از جمعيت ما آن ابهت و قدرت رژيم شاه را به ياد دارند كه چه حكومت خشن، بي‌رحم و مسلط در منطقه بود.

رژيم شاه يك رژيم امنيتي و نظامي بود و هم داخل را سركوب كرده بود و هم منطقه را ترسانده بود. ساواك خشن‌ترين سازمان امنيتي بود كه مورد حمايت سيا و موساد بود؛ شاه قدرت داشت كه توانسته بود همه‌ي مخالفين خود را سركوب كند.

يونسي اظهار كرد: جريان‌هاي سياسي ملي‌گرا، و چپ‌ها با وجود قدرتي كه در دنيا داشتند و در بسياري از كشورها پيروز شده بودند توسط شاه سركوب شده بودند. گروه‌هاي ملي‌گرا مثل گروه مصدق كه قوي و ريشه‌دار بود نابود شد. جريان‌هاي مذهبي هم كه خيلي قوي بودند همه منزوي شده بودند.

وي تصريح كرد: شاه زماني از بين رفت كه هيچ كس فكرش را هم نمي‌كرد چون شاه تمام مخالفان خود را قلع و قمع كرده بود و از نظر اقتصادي در اوج شكوفايي قرار داشت و از نظر نظامي و امنيتي در بهترين وضعيت بود؛ دو ابرقدرت هم از شاه حمايت مي‌كردند. تمام كشورهاي همسايه هم به شاه باج مي‌دادند. در اين وضعيت تحليل اكثر مخالفين سنتي شاه اين بود كه رژيم شكست‌ناپذير است؛ همه آن چندين هزار نفر از هر صنف و گروه از مخالفان شاه كه در زندان بودند، تحليلشان اين بود كه مبارزه به بن‌بست رسيده و شاه شكست ناپذير است چون با هر مدل مبارزه نتيجه‌اي نتوانستند بگيرند. مردم هم از اينكه بتوانند با شاه مقابله كنند، مايوس شده بودند. در بدترين شرايط از نظر مبارزه بود كه ديگر صدايي بلند نمي‌شد و به قول آن شاعر "در مزارآباد شهر بي‌تپش واي جغدي هم نمي‌آيد به گوش".

اينكه درمساجد عليه شاه سخنراني و مردم را به مبارزه دعوت كنند، شاه را غافلگير كرد

شيوه مبارزاتي امام (ره) براي رژيم شاه ناشناخته بود

وي با اشاره به شيوه‌ي مبارزاتي امام (ره) و ناشناخته بودن آن براي رژيم شاه تصريح كرد: شاه مبارزه‌ي حزبي و گروه‌هاي مسلح را مي‌شناخت. اينكه در مساجد عليه شاه سخنراني كنند و مردم را دعوت به مبارزه كنند شاه را غافلگير كرد و امام توانست مردم را به سرعت به خيابان‌ها بريزد و در يك سال و نيم اعتماد همه‌ي ملت را به خود جلب كرد و همه مراجع و روحانيون هم از او تبعيت كردند. همه‌ي مراجع، امام را قبول داشتند و ملت هم به تبعيت از روحانيت پشت سر امام آمد و امام (ره) حرف آخر را زد.

يونسي، روش‌هاي ديگر مبارزه را در ايران ناكارآمد قلمداد كرد و گفت: گاندي در ملت خود يك مبارزه مردمي راه انداخت؛ مائو هم يك مبارزه دهقاني راه انداخت اما اين شيوه‌ها در ايران جواب نمي‌داد. شيوه‌ي گاندي و مصدق در ايران نتيجه نداد. يا كمونيست‌ها هم شيوه مائو را آزمايش كردند كه نتيجه‌اي نداشت ولي امام خميني (ره) توانست با استفاده درست از ارزش‌هاي ديني از دل و ايمان مردم حداكثر حسن استفاده را كند و از پايگاه مسجد و دين، وارد مبارزه شد در حاليكه كسي جز او نمي‌توانست اين كار را كند. به نظر من طالقاني، بهشتي و مطهري هم نمي‌توانستند اين كار را انجام دهند. براي اين كه امام مرجع تقليد بود اما آنها مرجع نبودند اينها اقمار امام بودند. امام چون مرجع بود و مي‌توانست فتوا بدهد و حكم بدهد و ساير مراجع هم به او احترام مي‌گذاشتند، از اين پايگاه استفاده كرد.

امام با مبارزه‌ي مسلحانه مخالف بود

يونسي با بيان مخالفت امام با مبارزه‌ي مسلحانه گفت: امام به گروه‌هاي سياسي توصيه مي‌كرد كه براي مبارزه بايد با مردم كار كنند. مبارزه مسلحانه نتيجه ندارد. اگر با مبارزه مسلحانه و كودتا مي‌توانستيم شاه را سرنگون كنيم هم او مطمئنا بر مي‌گشت و يك گروه ديگر كودتا مي‌كرد. گروه‌هاي مبارزه اين را نمي فهميدند يا نمي‌توانستند.

وي ادامه داد: امام در خرداد 42 وقتي مبارزه را آغاز كرد هنوز افكار و انديشه‌هايش نشر پيدا نكرده بود؛ ايشان در عرض 15 سال نسلي را تربيت كرد كه بتواند اعتماد ملت را به خود جلب كند و با اين شيوه توانست شاه را سرنگون كند. شيوه‌هاي زورمدارانه و كودتا نمي‌توانست نتيجه داشته باشد.

امام (ره) موج ايجاد كرد اما موج سواري نكرد

امام (ره) توانايي مديريت موج را داشت

يونسي درباره ادعاي برخي احزاب مبني بر موج سواري امام (ره)‌ و استفاده از ثمره مبارزه‌هايي كه با شاه شده بود به خبرنگار ايسنا گفت: اولا موج‌آفريني كار هر كسي نيست، اگر اين شدني بود در اين سي سال مخالفان انقلاب موج راه مي‌انداختند و ما را غرق مي‌كردند اما نتوانستند. موج به وسيله‌ي مردم ايجاد مي‌شود و وقتي موثر است كه ادامه داشته و فراگير باشد. امام خود امواجي ايجاد و آنها را به هم متصل كرد و به اقيانوس تبديل كرد و شاه را در آن غرق كرد. امام موج سواري نكرد، امام موج ايجاد كرد و آنها را هدايت و به هم متصل كرد و آن را مديريت كرد. خيلي‌ها توانايي ايجاد موج دارند اما در موج‌ها غرق مي‌شوند اما امام توانايي مديريت موج را هم داشت و رژيم شاه هم جز با امواج مردم از بين نمي‌رفت؛ تمام مدل‌هاي مبارزه در ايران تجربه شد و شكست خورد جز اينكه امام امواج انساني ملت ايران را ايجاد كرد و به هم متصل و مديريت كرد و شاه را از بين برد.

هيچ فرد و گروهي در پيروزي انقلاب به امام (ره)‌ منت ندارد

نهضت آزادي‌ها مدام مبارزين را توصيه به آرامش مي‌كردند و ترمز بودند

وي با بيان اينكه هيچ فرد و گروهي در پيروزي انقلاب به امام منت ندارد گفت: همه احزاب و شخصيت‌ها بدهكار امامند؛ اينها همه در تبعيد و زندان و شكست خورده بودند، اين امام بود كه آنها را از زندان و تبعيد و انزوا درآورد و به كرسي رياست رساند. خيلي از اين جريان‌هاي سياسي كه پشت سر امام آمدند از باب ناچاري بود چون مي‌دانستند اگر نپيوندند فراموش مي‌شوند. اينها با مشي امام موافق نبودند و راه امام را موفق نمي‌دانستند، مجاهدين خلق، فداييان خلق، نهضت آزادي و گروه‌هاي مختلف مي‌گفتند كه شاه با اين مسخره‌بازي‌ها از بين نمي‌رود و اين كارها را لمپن‌بازي مي‌دانستند. در داخل زندان به دوستان خود توصيه مي‌كردند كه در تظاهرات و راهپيمايي شركت نكنند اما وقتي پيوستند كه روزهاي آخر بود. حزب توده هم مخالف بود تا وقتي شوروي لحنش تغيير كرد. تا آن موقع مي‌گفت كه فايده ندارد و اينها ارتجاع است. وقتي ديدند كه نظر شوروي برگشت به امواج مردم پيوستند. در داخل هم ملي‌گراها وقتي غربي‌ها لحنشان نسبت به انقلاب برگشت، در كنار مردم قرار گرفتند. نهضت آزادي‌ها هم مدام مبارزين را توصيه به آرامش مي‌كردند و ترمز بودند.

امام مي‌گفت انقلاب ربطي به حزب و گروه ندارد و در هيچ كدام محدود نمي‌شود

يونسي با اشاره به انتقاد امام به احزاب در آن زمان گفت: در آن زمان هر كدام از چهره‌هاي سياسي وقتي مي‌خواستند با امام ملاقات كنند امام به آنها مي‌گفت من با شخص شما ملاقات مي‌كنم اما نه به عنوان حزبي كه عضو آن هستيد چرا اين كار را مي‌كرد؟ چون امام مي‌گفت انقلاب ربطي به حزب و گروه ندارد و در هيچ كدام محدود نمي‌شود.

اگر امام نبود، همه زندانيان سياسي در زندان مي‌پوسيدند

وي افزود: جريان‌هاي حزبي و شخصيت‌هاي مستقلي كه مبارزه مي‌كردند و روحانيون مبارز همه مديون رهبري امام هستند. اين امام بود كه آنها را از كنج زندان و تبعيدگاه خارج كرد و به آنها عزت بخشيد. همه بدهكار امام هستيم و هيچ كس بر امام (ره) منتي ندارد همان‌طور كه در جنگ هم هيچ كس بر امام (ره) منتي ندارد؛ اگر امام (ره) نبود، همه زندانيان سياسي در زندان مي‌پوسيدند؛ البته عده‌اي مانند بني‌صدر قدر ندانست و كفران نعمت كرد در نتيجه ذليل و خوار شد.

يونسي گفت: در جنگ هم همين‌طور بود؛ امام (ره) در جنگ پيروز شد اما هيچ فرماندهي و قدرت نظامي نمي‌تواند پيروزي‌ها را به خود نسبت بدهد؛ خداوند به خاطر اخلاص امام و خانواده‌ي شهدا و ايثارگران پيروزي نصيب كرد. فرماندهان بايد خيلي ممنون امام (ره) باشند كه عزت و احترام را امام به آنها داد. امام (ره) مردم را با تمام وجود دوست داشت و ضربان قلب امام با ضربان قلب مردم تنظيم شده بود و اين را مردم خوب حس كرده بودند.

امام (ره) از احزاب توقع داشت كه در جهت منافع ملت حركت كنند

وزير سابق اطلاعات در پاسخ به اين سوال كه آيا امام با تحزب مخالف بود؟ گفت: فكر نمي‌كنم اين نسبت را بتوان به امام (ره) داد كه امام با فعاليت حزب مخالف بوده باشد. امام از احزاب توقع داشت كه در جهت منافع ملت حركت كنند و در مقابل انقلاب و ملت و اسلام نايستند. امام اين را از احزاب مي‌خواست. در اول انقلاب خيلي از احزاب امام و مردم را درك نكردند و تحليل‌هاي خود را اصل قرار مي‌دادند. مردم تحليل آنها را نمي‌فهميدند و به آنها اعتماد نمي‌كردند.

امروز براي مديريت درست جامعه چاره‌اي جز تحزب نداريم

وي با بيان اينكه اشكالي ندارد كه جمعي كه همديگر را مي‌پسندند با هم در راستاي تحقق آرمان‌هاي امام (ره) در كنار هم كار كنند گفت: رقابت احزاب بايد در خدمت بهتر به مردم و تقويت انقلاب باشد نه در تخريب و مانع‌تراشي براي همديگر و مردم. من طرفدار تحزب هستم اگرچه عضو هيچ حزبي نيستم و معتقدم امروز به خصوص براي مديريت درست جامعه چاره‌اي جز تحزب نداريم اما احزاب ملي بايد براساس آرمان‌هاي اسلام و انقلاب و مردم كار كنند.

گفت‌وگو از خبرنگار ايسنا: اكبر بياتي

انتهاي پيام
شنبه 11 خرداد 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 301]