واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: بالاترين نشان فرهنگي فرانسه براي شهرام ناظري براي مسوولان و دستاندركاران فرهنگي فرانسه بسيار جالب بود كه هنرمنداني از شرق بيايند و بتوانند طيف گستردهاي از فرانسويان را به خود جذب كنند. قرار است اواخر فوريه و اوايل مارس در مراسمي بالاترين نشان فرهنگي فرانسه به شهرام ناظري، خواننده مطرح موسيقي سنتي، اعطا شود. به گزارش خبرنگار اعتماد ملي، شهرام ناظري چندي پيش به مناسبت هشتصدمين سال تولد مولانا در سالن دلاويل فرانسه به اجراي كنسرت پرداخته بود كه با استقبال خوب فرانسويان مواجه شد. شهرام ناظري آخرينبار اواسط سال جاري در ايران كنسرت برگزار كرد كه عليرغم استقبال مخاطبان، همانند كنسرتهاي ديگر هنرمندان مطرح، حواشي و جنجالهاي بسياري را به همراه داشت. منتظر يك اتفاق خوب در موسيقي شهرام ناظري به <اعتماد ملي> ميگويد: برگزاري كنسرت از جنبههايي بسيار مثبت است ولي به هرحال كنسرت برگزار كردن مقداري سخت شده است. وي ادامه ميدهد: مديران مشكلات موسيقي را ميدانند و اكنون همه منتظر يك اتفاق خوب در موسيقي هستند، اتفاق خوب يعني برنامهريزي درست و تعيين يك خط مشي صحيح در موسيقي توسط مديران. وي ادامه ميدهد: براي برگزاري كنسرت بايد تسهيلاتي در اختيار هنرمندان قرار گيرد.ناظري اضافه ميكند: مشكلاتي بين خود موزيسينها وجود دارد كه بايد حل شود. متاسفانه هنوز اين جو بين هنرمندان به وجود نيامده است كه به راحتي و با ديدگاههاي سالم در كنار هم فعاليت كنند و تفاهم داشته باشند و اشكال كار در اينجاست كه روحيه كار كردن جمعي از بين رفته است. او توضيح ميدهد: در اوايل انقلاب پيوند بين موسيقي بيشتر بود و روحيه جمعي بين موسيقيدانها وجود داشت و الان اين پيوند گسيخته شده و اين بايد درست شود. اين از همگسيختگي در موسيقي بايد به سمت تمركز حركت كند و بايد در اين شرايط از كارشناسان واقعي موسيقي استفاده كرد، كارشناساني كه دور هم جمع شوند. رودخانهاي كه به شنزار رفته است شهرام ناظري ميگويد: اگر اعتماد بين موزيسينها به وجود آيد واقعا وضعيت موسيقي از وضعيت فعلي خارج شده و با دوستي و عشق مسالمتآميز كه هماكنون از دست رفته ميتوان رودخانه موسيقي را كه آب آن به شنزار و بيابان رفته است دوباره سر جايش برگرداند. روحيه كار جمعي بايد تقويت شده و فضاي مناسب براي فعاليت موسيقي سالم فراهم شود.موسيقي بساز بفروشي، دست هفتم و تقليدي او ميگويد: هماكنون در موسيقي، يك عده كار بساز بفروشي، دست هفتم و تقليدي انجام ميدهند. فلان شركت ميگويد فلان كار را بسازيد كه شبيه صداي فلان كس است و اين محيط سالمي براي موسيقي نيست. بخشي از موسيقي ما شبيه بنگاه معاملات ملكي است و در بخشي ديگر كه دولتي است با مشكلات بسيار و كاغذبازي مواجه هستيم. اينها مسائل خيلي حساس و ظريفي است كه بايد به آن توجه كرد. خستگي پايانناپذير، يك اقدام انقلابي خستگي كنسرت امسال ناظري بر تن او مانده است. او ميگويد: تا مدتها كنسرت دادن سخت است مگر اينكه نكاتي را در نظر گرفت. ناظري به موضوع جالبي براي اولين بار درباره كنسرت اخيرش در ايران اشاره ميكند. او درباره دلايل برگزاري كنسرت در آن زمان ميگويد: مدتي بود كه همه چيز در موسيقي بسته بود و كمتر كنسرتي برگزار ميشد. من فكر ميكردم در اين وضعيت بايد اقدام انقلابي كرد و كنسرتي برگزار كرد ولي فشار بسياري آمد و من ضربه خوردم. ناظري در ادامه گفت وگوي خود به خبرنگار اعتماد ملي ميگويد: گاهي وقتها كارهايي ميكنم كه جسارت و جرات ميخواهد و راهي باز ميشود.روحيه ناظري به گفته خودش به گونهاي است كه دوست دارد درهاي قفل شده را باز كند حتي اگر سر اين روحيه ضربه و لطمه بخورد. شهرام ناظري محبوب فرانسويها اما درسالهاي اخير فرانسه ميزبان خوبي براي هنرمندي اين استاد موسيقي بوده است. كنسرت اخير ناظري در پاريس پنجمين كنسرتي بود كه از سال 1990ناظري در تئاتر شهر پاريس كنسرت برگزار ميكرد و اجراي اخير او به گونهاي بود كه بليتهاي اين كنسرت از ماهها قبل پيشفروش شد و بسياري از علاقهمندان پشت درهاي بسته ماندند.در كنسرت اخير ناظري عليرضا فيضباشيپور با تنبور، حسين رضايي با دف و دهل و خود شهرام ناظري با سهتار هنرنمايي كردند. شهرام ناظري پس از بازگشت از پاريس به خبرگزاري هنر گفته بود: تفاوت اين كنسرت با كنسرتهاي ديگر اين بود كه 80 درصد مخاطبان برنامههاي ما را مردم فرانسه تشكيل ميدادند. ناظري در سالهاي اخير در واقع هر دو سال يكبار در تئاتر شهر پاريس كنسرت برگزار كرده است. ناظري در اين سالها در قالب جشنوارههاي معتبري چون جشنوارههاي آوينيون، جشنواره اكس، جشنوارههاي مختلف تابستانه در جنوب فرانسه و جشنوار سن فلورانس كنسرت برگزار كرده و علاقهمندان فرانسوي شناخت خوبي از كارهاي اين هنرمند مطرح پيدا كرده بودند. براي مسوولان و دستاندركاران فرهنگي فرانسه بسيار جالب بود كه هنرمنداني از شرق بيايند و بتوانند طيف گستردهاي از فرانسويان را به خود جذب كنند. شهرام ناظري به روايت لوموند حضور ناظري در فرانسه با استقبال مطبوعات اين كشور مواجه شد، بهطوري كه روزنامه معروف لوموند درباره ناظري نوشت: شهرام ناظري براي اولينبار در سال 1988 به تئاتر شهر پاريس آمد و پس از آن به فستيوال آوينيون. در سال 2004 از سوي آريان منوشكين دعوت شد تا به نفع زلزلهزدگان بم كنسرتي را اجرا كند و فرداي آن روز نيز در رويال آلبرتهال لندن به همراه همتاي خود محمدرضا شجريان به هنرنمايي پرداخت. دوري مردم از يكديگر به روايت ناظري شهرام ناظري در فرانسه در پاسخ به سوالي از سوي لوموند گفته بود: <جهان پيچيده شده است و مردم نيز از يكديگر دور شدهاند.> لوموند در ادامه گزارش خود كه سايت هنر و موسيقي آن را منتشر كرده نوشت در يكي از شعرهاي رومي (كه ناظري اغلب آنها را در كنسرتهاي خود ميخواند) يك گياه نيبهني [آلت موسيقي] تبديل ميشود و درد و رنج زن و مردهايي را كه به خاطر جدا كردن اين گياه از مزرعه شكوه ميكنند توصيف مينمايد. اين روزنامه معتبر فرانسوي در ادامه مينويسد: <شهرام ناظري برخلاف برخي ديگر در رفت و آمدهاي خود آزادي عمل دارد. او به عنوان يك مرد اصيل هيچگاه در خارج از ايران، كشوري با اين همه دوگانگي، زندگي نكرده است.> جاده خاكي، جاده آسفالتناظري در آن گفتوگوي معروف خود با لوموند از چگونگي علاقه خود به مولانا نيز سخن گفته بود: <من به اشعار رومي جذب شدم، زيرا كرد هستم و اين فرهنگ و همچنين اظهارات حماسي او را همواره با خود دارم.من به هيچوجه از روبهرو شدن با مشكلات واهمهاي ندارم. زماني كه هنوز نوجوان بودم، پيش استادم بنان ميرفتم و براي او اشعار رومي را ميخواندم؛ اشعاري از طوفان، دريا، كشتي شكسته يا نهنگ غولپيكري كه آب و خون مينوشد.بنان بسيار متعجب به من ميگفت كه در اين كلمات خشونت زيادي وجود دارد و اين مسأله زيبايي صدا را از بين ميبرد.من به مانند رانندهاي عمل ميكردم كه جاده خاكي را به جاده آسفالت ترجيح ميداد. سالها بعد به او گفتم: استاد! ميبينيد كه من از آن دسته افرادي هستم كه شنا در امواج متلاطم دريا را به استخر ترجيح ميدهند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 530]