ورزش مدارس

واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: View Full Version : ورزش مدارس ahmad.taj9th February 2010, 04:50 PMکاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند ورزش در مدرسه قرباني حساب و ديكته در جوامع امروز آموزش بي‌ترديد نقش اصلي را در توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي ايفا مي‌كند و عيار توسعه در هر كشوري را با ميزان سرمايه‌گذاري براي كودكان و نوجوانان آن كشور مي‌سنجند. دليلش هم روشن است. سرمايه اصلي كشور نيروي انساني است. در حال حاضر 15 ميليون دانش‌آموز حساس‌ترين سال‌هاي زندگي خود را در مدرسه مي‌گذرانند، لذا توجه به اين قشر جامعه، نشانه‌اي است براي اثبات توجه به آينده. امروز وظيفه آموزش و پرورش تنها انتقال ميراث فرهنگي گذشته به نسل حاضر نيست. اگرچه اين هدف اهميتي در خور توجه دارد. اما اين دانش زماني ارزشمند خواهد بود كه دانش‌آموز علاوه بر سلامت ذهني به لحاظ روحي و جسمي هم در سلامت باشد و در سايه اين سلامت آمادگي ورود به جامعه بزرگتر را داشته باشد. در اين رهگذر ورزش وسيله‌اي بسيار مناسب براي ايجاد چنين فضايي است. از سال 1306 به صورت رسمي و اجباري بنا شد كه تمام دانش‌آموزان روزانه يك ساعت درس تربيت بدني را بگذرانند. از آن تاريخ تاكنون 82 سال مي‌گذرد. در طول اين سال‌ها ورزش مدارس دستخوش كمترين تغيير و تحول بوده است و زنگ ورزش به نوعي ساعت فراغت براي دانش‌آموزان به حساب مي‌آيد. حتي برخي مديران و معلمان هم با استفاده از اين زمان به تدريس دروس خود مي‌پردازند، اين در حالي است كه حساسيت سني دوران دانش‌آموزي بر هيچ كس پوشيده نيست. ورزش دانش‌آموزي بايد در قاعده باشد در هرم مولر آمده است كه ورزش دانش‌آموزي بايد در قاعده قرار گيرد و بعد از آن ورزش همگاني قهرماني و حرفه‌اي. در اين شرايط است كه هرم پايدار مي‌ماند. وقتي قاعده باريك باشد راهي وجود ندارد. طبق برنامه درسي ايران دانش‌آموزان بايد 12 سال درس تربيت بدني بخوانند اما اگر از يك ديپلمه خواسته شود 15 دقيقه نرمش صحيح انجام بدهد نمي‌تواند و نمي‌داند. شايد دليل اين باشد كه نيروهاي متخصص اين درس را تدريس نمي‌كنند و چون خودشان اين كار را بلد نيستند به دانش‌آموزان هم چيزي نمي‌آموزند. كمبودهاي محسوس در ورزش مدارس از جمله نبود مربي متخصص در بسياري اوقات، نبود تجهيزات كافي و فضاي استاندارد و مناسب، اين سوال را در اذهان پررنگ مي‌سازد كه ورزش دانش‌آموزي ما به كجا و كدام سمت مي‌رود؟ زنگ ورزش قرباني دروس دشوار شده است ورزش مدارس پس از سال‌ها ركود داشته و نتوانسته است به ماهيت اصلي خود برسد و آنچه در زنگ ورزش ديده مي‌شود چيزي نيست كه به هدف اصلي نزديك باشد و حتي مي‌توان گفت گاهي زنگ ورزش در مدارس قرباني دشواري دروس رياضي‌، علوم و... مي‌شود. در حالي كه براي رشد ورزش قهرماني در كشور توجه به ورزش دانش‌آموزي نوعي الزام و اجبار است و زمان شروع ورزش براي بسياري از رشته‌ها مقطع ابتدايي است اما دانش‌آموزان ابتدايي تا پايه سوم حتي معلم ورزش هم ندارند و نبود امكانات و فضاي ورزشي مدارس هم به مشكلات دامن مي‌زند. براساس نتايج تحقيقي در 120 شهر كشور درصد زيادي از دانش‌آموزان با مشكل قامتي و اندامي مواجهند. نتايج اين پژوهش روي 174 هزار و 191 دانش‌آموز دختر دوره راهنمايي نشان داد كه 69 درصد آنها ناهنجاري قامتي دارند. در دوره متوسط اين ناهنجاري 72/4 درصد افزايش مي‌يابد. بين پسران از 173 هزار و 491 دانش‌آموز پسر دوره راهنمايي، 57/6 درصد و در متوسطه 58/5 درصد اختلالات فيزيكي و اسكلتي دارند. ميانگين اين اختلالات در كل دانش‌آموزان كشور حدود 64 درصد برآورد شده است. اين اعداد و ارقام مي‌تواند يك يادآوري جدي براي اهميت دادن به ورزش مدارس باشد. به طور حتم يك دانش‌آموز به موازات تمرين‌هاي خود مي‌تواند مفاهيم درسي را به خوبي ياد گرفته و آنها را در مدت زمان كوتاه‌تري به خاطر بسپارد. دود بي‌توجهي به مدارس در چشم ورزش با توجه به تمام ضعف‌هاي موجود در حوزه ورزش مدارس، اينگونه به ذهن متبادر مي‌شود كه اين وزارتخانه نسبت به ورزش دانش‌آوزي بي‌اعتنا است، در حالي كه معاونان پرورشي و مديران تربيت بدني در اين مبحث در تلاش هستند كه مشكل ورزش مدارس را به يك شكلي حل كنند اما كمبود تسهيلات مالي و اعتباري و تجهيزات، برنامه‌هاي اين مديران را بي‌اثر گذاشته است. به نظر مي‌رسد متصديان تربيت بدني كشور بتوانند در اين امر دست آموزش و پرورش را بگيرند و به اشاعه ورزش در مدارس ياري رسانند چرا كه در بسياري از كشورهاي پيشرفته، شناسايي استعدادها در رشته‌هاي مختلف و ارتقاي سطح ورزش حرفه‌اي در كشور از دوران مدرسه به ويژه مقاطع ابتدايي و راهنمايي انجام مي‌شود. مطمئناً دود بي‌توجهي به ورزش در مدارس، نه فقط به چشم دانش‌آموزان كه در برخي مواقع به چشم ورزش قهرماني خواهد رفت. مسوولان اهميت ورزش مدارس را درك مي‌كنند اگرچه ورزش مدارس در مقايسه با ديگر برنامه‌هاي آموزش و پرورش در كارنامه سه دهه انقلاب از حركت آهسته‌اي برخوردار بوده و در مسير 30 ساله خود جاهايي را ايستاده و با كمترين نوآوري در اين مسير دانش‌آموزان را فارغ‌التحصيل و وارد جامعه كرده اما مديران و مسوولان ارشد ورزش دانش‌آموزي آنقدر هم بي‌تفاوت نبوده و در طول اين سال‌ها طرح‌هايي را ارائه دادند و به تصويب رساندند كه شايد خيلي محسوس نبودند، حال اينكه چه مقدار از آنها به مرحله اجرا درآمده يا در نيمه راه رها شدند، بحثي جداست اما اين مطلب نشان دهنده اين موضوع است كه مسوولان امور آموزش و پرورش اهميت ورزش مدارس و حساس بودن اين حوزه را به خوبي درك كرده‌اند، طرح‌هايي چون طرح بهسا، طرح آشنا يا تشكيل معاونت‌هاي تربيت بدني و تندرستي و ايجاد پست قائم مقامي كه به تازگي در سيستم آموزش و پرورش تعريف شده، نگاه‌هاي مثبتي است كه در ورزش دانش‌آموزي وجود داشته. به طور حتم با تخصيص اعتبارات كافي و تجهيز مدارس و توسعه آنها، از دل 14 ميليون دانش‌آموز، استعدادهايي شكوفا و به تيم‌هاي ملي معرفي خواهند شد كه علاوه بر ايجاد سلامت جسمي و روحي در بين اين رده‌هاي سني حساس، فرصت مناسبي براي پشتوانه‌سازي در ورزش حرفه‌اي مي‌شود. وزير آموزش و پرورش: 14 ميليون دانش‌آموز ورزشكار پرورش مي‌دهيم وزير آموزش و پرورش با اشاره به اهميت ورزش در اين وزارتخانه مي‌گويد: «موضوع ورزش را به شدت پيگيري مي‌كنيم.» او احياي ورزش دانش‌آموزي را از اهم برنامه‌هاي خود در آموزش و پرورش اعلام مي‌كند. حاجي بابايي مي‌گويد: «بيش از 14 ميليون دانش‌آموز تحت پوشش آموزش و پرورش هستند و تلاش مي‌كنيم 14 ميليون ورزشكار دانش‌آموز پرورش دهيم. مطمئن هستيم از اين تعداد، صدها هزار نخبه ورزشي به عرصه قهرماني صعود مي‌كنند.» وزير آموزش و پرورش از آمادگي براي هرگونه همكاري مشترك ورزشي با سازمان تربيت بدني خبر مي‌دهد: «سنگ بناي قهرماني در سنين پايه گذاشته مي‌شود و از 18 سالگي به بعد نمي‌توان قهرمان‌پروري كرد.» او جايگاه ورزش را تنها در مدارس مي‌داند: «ما با علم به اين موضوع با احداث اماكن ورزشي مناسب، اختصاص زمان بيشتر به درس ورزش و جذب مربيان متخصص، جايگاه ورزش را در سطح آموزش و پرورش تقويت خواهيم كرد.» حاجي‌بابايي مي‌گويد: «با تعامل و همكاري با سازمان تربيت بدني ضمن بهره‌گيري از اماكن ورزشي، از اين فضاها در مسير اهداف توسعه‌اي ورزش دانش‌آموزي استفاده مي‌كنيم.» او برنامه‌هاي اين وزارتخانه را در حوزه ورزش چنين توضيح مي‌دهد: «احداث دو هزار سالن ورزشي با همكاري استانداري و سازمان تربيت بدني، تشكيل كارگروه‌هاي ورزشي با هدف هدايت ورزش دانش‌آموزي در سطح مدارس و تشكيل فدراسيون ورزش‌هاي پايه ويژه دانش‌آموزان از اهم برنامه‌هاي ورزش مدارس است.» مدير كل ورزش آموزش و پرورش: مدرسه‌محوري اولويت ورزش دانش‌آموزي است بهمني مديركل تربيت بدني وزارت آموزش و پرورش با اشاره به اينكه تحول آموزشي همچون سه عنصر تحصيل، تهذيب و ورزش است رسالت اين وزارتخانه را سنگين مي‌داند: «در عرصه ورزش اين تحولات آغاز شده و از نظر جهت‌گيري‌هاي اجرايي برنامه‌ريزي‌هاي لازم انجام شده است.» او مي‌گويد: «يكي از مهم‌ترين اقدامات وزارت آموزش و پرورش تاسيس فدراسيون دانش‌آموزي است كه تدوين اساسنامه آن به اتمام رسيده و ساختار تشكيلاتي آن بر اساس سياست‌هاي وزارتخانه و نظام استعداديابي تبيين شده است.» بهمني معتقد است: «با تشكيل فدراسيون دانش‌آموزي، برنامه‌ريزي مدوني در مقاطع مختلف تحصيلي با عنايت به مشكلات، چالش‌ها و آسيب‌ها صورت مي‌پذيرد.» او تدوين طرح جامع ورزش دانش‌آموزي را از ديگر برنامه‌هاي وزارت آموزش و پرورش اعلام مي‌كند: «با تصويب طرح جامع ورزش دانش‌آموزي حركت به سمت توسعه ورزش دانش‌آموزي در مدارس تسريع خواهد شد.» اين مقام مسوول مدرسه‌محوري را اولويت برنامه‌هاي تربيت بدني آموزش و پرورش مي‌داند و مي‌گويد: «فعاليت‌هاي ورزشي و مسابقه‌هاي رشته‌هاي مختلف ابتدا در كلاس‌ها، مقاطع، مدارس هر منطقه، شهر، شهرستان و استان و سپس در سطح منطقه و كشور برگزار مي‌شود.» بهمني يادآور مي‌شود: «در كنار تامين فضاي ورزشي مورد نياز دانش‌آموزان، تغيير كاربري برخي فضاها و احداث سالن‌هاي سرپوشيده به ويژه براي دختران، بايد در ساخت مدارس جديد به گونه‌اي برنامه‌ريزي و حركت كنيم كه طرح‌هاي جديد شرايط فعاليت دانش‌آموزان را تسهيل كند.» کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند دانش‌آموز ديروز قهرمان امروز كاوه محرابي اولين و تنها بازيكن تاريخ بدمينتون كشورمان است كه تاكنون توانسته در رقابت‌هاي المپيك حضور پيدا كند. او استعدادش را در رشته بدمينتون اولين بار در مسابقه‌هاي دانش‌آموزي مدارس و در رقابت‌هايي كه به مناسبت دهه فجر برگزار شده بود كشف كرد. او مي‌گويد: «قبلا اسكي كار مي‌كردم و اطلاعاتم درباره بدمينتون ابتدايي بود. در سال 73 به مناسبت ايام دهه فجر در مسابقه‌هاي بدمينتون شركت كردم كه شكست بدي از همكلاسي‌ام خوردم و همين مساله مقدمه‌اي بود براي اينكه بدمينتون را به طور حرفه‌اي دنبال و به مرور به تجربه‌هايم اضافه كنم.» او ادامه مي‌دهد: «چهار سال پيش جواز ورود به مسابقه‌هاي جهاني را گرفتم و در سال گذشته به المپيك پكن راه پيدا كردم.» كاوه محرابي هم‌اكنون جزو برترين بدمينتون‌بازان ايران به شمار مي‌رود. او در كمپ بدمينتون دانمارك عضو است و سرمربيگري يكي از تيم‌هاي جوانان دانماركي را به عهده دارد. کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند قهرماني از مسابقات دانش آموزي محمد عليرضايي يكي از قهرمانان و استعدادهاي شناي كشورمان محسوب مي‌شود كه نامش در ليست اسامي شركت‌كنندگان در رقابت‌هاي المپيك پكن نيز قرار داشت. او مي‌گويد: «شنا را از سنين كودكي شروع كردم و آرزوي حضور در مسابقه‌هاي بين‌المللي را هميشه در ذهن داشتم.» اين شناگر ادامه مي‌دهد: «حضور در رقابت‌هاي دانش‌آموزان جهان در سال 2001 به ميزباني لوكزامبورگ تحقق اين آرزو بود. با شركت در اين مسابقه‌ها اولين حضور بين‌المللي خود را تجربه كردم.» عليرضايي مي‌گويد: «كسب مقام ششم در اين مسابقه نقطه آغازي بود براي ادامه راهم و حضورهاي بعدي در مسابقه‌هاي جهاني و كسب سهميه مسابقه‌هاي المپيك پكن.» او يادآور مي‌شود: «البته رفتنم به مسابقه‌هاي دانش‌آموزي در آن سال با هماهنگي و همكاري فدراسيون شنا بود.» كمبود سرانه ورزش دانش‌آموزي در 118 منطقه گفته مي‌شود سرانه فضاي ورزشي دانش‌آموزان بايد حدود يك متر براي هر دانش‌آموز باشد. اما مدارس كشور نه تنها به لحاظ سرانه ورزشي اختلافات زيادي دارند. بلكه به لحاظ دسترسي به اين فضاها هم متفاوت هستند. هم‌اكنون سرانه اماكن سرپوشيده ورزشي كشور، 11/3 سانتيمتر مربع و سرانه اماكن ورزشي روباز 20 سانتيمتر مربع است. در حال حاضر سرانه فضاي ورزشي دانش‌آموزي در 118 منطقه (اعم از شهر و روستا يا بخش) صفر است كه البته تلاش‌هايي براي برخوردار شدن آنها از فضاي ورزشي، در حال انجام است. سرانه اعتباري ورزش دانش‌آموزان مبلغي بين 30 تا 70 هزار ريال به ازاي هر دانش‌آموز در كشور متغير است كه وزارت آموزش و پرورش خواهان افزايش اين سرانه به 200 هزار ريال است. البته اين مبالغ تعيين شده برحسب توانمندي مديران مدارس از 500 تا 2500 تومان متغير است. به عبارت ديگر قرار نيست سرانه 30 هزار ريالي شامل حال تمام مدارس شود و به شانس داشتن يا نداشتن مدير قابل و توانمند بستگي دارد. در حال حاضر هم نابرابري امكانات و تجهيزات ورزشي در مدارس، يكي از عوامل محروم ماندن بخشي از دانش‌آموزان از امكانات اوليه ورزشي است. شايد يكي از دلايل كمرنگ بودن زنگ ورزش در مدارس نبود معلم ورزش متخصص است، مساله كمبود معلم ورزش در مدارس باعث شده كه معلمان هر پايه به عنوان مربي ورزش هم فعاليت كنند. وزارتخانه آموزش و پرورش تنها 18 هزار مربي براي بيش از 14 ميليون دانش‌آموز دارد و از آنجا كه اين وزارتخانه با كمبود اعتبارات روبروست نمي‌توان انتظار داشت كه در كوتاه مدت به جذب نيروهاي متخصص در ورزش مدارس بپردازد. از سوي ديگر گفته مي‌شود 15 درصد مربيان ورزشي كه در مدارس فعالند، تخصص ورزشي براي تمرين دادن به دانش‌آموزان در سنين مختلف را ندارند، با تمام اينها آموزش و پرورش 12 هزار مربي ورزش كم دارد. اين را معاون امور اجرايي تربيت بدني در آموزش و پرورش گفته و اضافه كرده است: «براي توزيع عادلانه يا همان يكسان‌سازي تجهيزات و امكانات به بيش از 30 ميليارد تومان اعتبار نياز است.» کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند فدراسيون دانش‌آموزي سرآغاز تحولات وزارت آموزش و پرورش جسته و گريخته برنامه‌هايي را ارائه مي‌دهد كه به نوبه خود مي‌تواند طرح‌هاي مفيد با كاربري بالا در ورزش مدارس باشد، براي مثال طرح بهسا كه براساس آن چند مدرسه مي‌توانند از يك مجموعه ورزشي چندمنظوره استفاده كنند و يا طرحي كه سه سال قبل با نام طرح آشنا از سوي كارشناسان دفتر تربيت بدني آموزش و پرورش اعلام شد و طبق آن، دانش‌آموزان دوره ابتدايي مي‌توانستند تحت آموزش شنا قرار بگيرند. البته طرح سه ساعته شدن زنگ ورزش، برگزاري مسابقه‌هاي دانش‌آموزي و ده‌ها طرح ديگر كه اعلام و در نيمه راه رها شد از برنامه‌هاي موردنظر بود. شايد علت اينكه اين ايده‌هاي جالب و مثمرثمر ختم به خير نمي‌شود در اين مساله نهفته است كه نهادي به صورت تمام وقت تمامي اين برنامه‌ها را دنبال نمي‌كند و نهايتا، اهداف و نظرات به مرحله اجرا درنمي‌آيند. فدراسيون دانش‌آموزي شايد همان حلقه گمشده‌اي باشد كه چندين سال است مسوولان تربيت بدني در آموزش و پرورش به‌دنبال آن مي‌گردند. طرح تاسيس فدراسيون دانش‌آموزي از سال 82 مطرح شد و ساختار تشكيلاتي و هسته اوليه آن هم شكل گرفت اما با جابجايي‌هاي مديريتي به فعليت نرسيد. در حال حاضر مسوولان وزارت آموزش و پرورش در پي آن هستند كه اين بار با جديت فدراسيون دانش‌آموزي را تشكيل دهند. به‌طور حتم اين يكي از مهم‌ترين اقدامات آموزش و پرورش در تقويت ورزش دانش‌آموزي خواهد بود. مديركل تربيت بدني آموزش و پرورش در اين مورد مي‌گويد: «تدوين اساسنامه فدراسيون دانش‌آموزي به اتمام رسيده و تعريف ساختار آن براساس سياست‌هاي وزارتخانه و نظام استعداديابي تبيين شده است.» مطمئنا در صورت اجرايي شدن فرآيند طرح فدراسيون دانش‌آموزي، شاهد تحولات چشمگيري در ورزش مدارس هستيم و از اين پس ورزش دانش‌آموزي سمت و سوي مشخص به خود گرفته و استعداد دانش‌آموزان ورزشكار به شكوفايي خواهد رسيد. به اين شكل است كه اگر تا چند سال پيش دانش‌آموزان كشورمان تنها به رقابت‌هاي داخلي خوش بودند مي‌توانند اميدوار باشند كه در سايه تاسيس اين فدراسيون عرصه‌هاي جهاني و بين‌المللي را هم تجربه كنند. همچنين با تفاهمنامه‌هايي كه بين فدراسيون‌هاي مختلف با فدراسيون دانش‌آموزي برقرار مي‌شود، رشته‌هاي متعددي وارد سيستم ورزش مدارس خواهد شد. اولويت برنامه‌هاي فدراسيون دانش‌آموزي مي‌تواند شامل برگزاري مسابقه‌هاي رشته‌هاي گوناگون در مقاطع و مناطق مختلف، افزايش رشته‌هاي ورزشي در سطح مدارس و توسعه ورزش همگاني و صبحگاهي باشد. ورزش ملي را در مدارس تقويت كنيم اگر به دانش‌آموزان ايراني بگوييد زنگ ورزش خود را توصيف كنيد، اكثر آنها مي‌گويند: «يعني زنگ تفريح، زنگ راحتي و شيطوني»، هميشه دور زنگ ورزش را در برنامه‌هاي هفتگي خط قرمز مي‌كشند و آن روز را بهترين و راحت‌ترين برنامه درسي مي‌دانند. سال‌هاست دانش‌آموزان ساعت ورزش كه مي‌شود منتظر مي‌مانند تا معلم ورزش از فايل طوسي رنگ چند توپ بسكتبال و واليبال كم باد دربياورد، به آنها بدهد تا بروند دنبال بازي و تفريح. آخر سال هم كه مي‌شود چند تا تشك مي‌اندازند وسط حياط آسفالت مدرسه و معلم مي‌گويد: «هر كه دراز نشست بيشتري بزند نمره بهتري مي‌گيرد.» و اين خاطره‌اي است از ورزش مدارس كشورمان. شايد هر از گاهي طرح‌هاي جالب ارائه شود اما كليت ورزش مدارس اينگونه است. درحالي كه در سطح دنيا آموزش و پرورش و باشگاه‌ها متولي ورزش پايه هستند، آنها استعدادها را كشف و پرورش داده و فدراسيون‌ها قهرمان‌پروري مي‌كنند و اين امري است كه در ايران بالعكس انجام مي‌شود. يعني كشف ورزشكاران با استعداد، پرورش و تبديل آنها به قهرمان در حيطه كار فدراسيون‌هاي ورزشي است. اين موضوع براي فدراسيون‌ها با اعتبارهاي كم، سنگين مي‌شود و به همين دليل است كه پشتوانه‌سازي در تيم‌هاي ملي پايين بوده و در برخي رشته‌ها تا سال‌هاي طولاني به تك ستاره‌ها تكيه مي‌شود. درصورتي كه مدارس با در اختيار داشتن 50 درصد وقت دانش‌آموزان و تعداد نيروهاي ميليوني در سنين پايه فرصت مناسبي را براي شناسايي قهرمانان دارند. در اكثر كشورهاي دنيا دانش‌آموزان به عنوان مهره‌هاي ورزشي و قهرمانان آينده ديده مي‌شوند تا جايي كه در توصيف دورنماي آينده ورزش خود مي‌گويند كه قهرمانان المپيكي و جهاني آنها دانش‌آموزان پشت ميز نشسته مدارس هستند. به همين دليل بيشترين اماكن ورزشي در اختيار مدارس قرار دارد و با تخصيص بودجه‌هاي نجومي و تنوع در رشته‌هاي مختلف ورزشي، قهرمانان آينده خود را آماده مدال‌آوري در المپيك و ميدان‌هاي جهاني مي‌كنند. در برخي از كشورها كه رشته‌هاي ملي دارند، آن رشته‌هاي ورزشي به طور اجبار در مدارس تدريس مي‌شود. براي مثال چيني‌ها و ژاپني‌ها سال‌هاست كه رشته‌ها و هنرهاي رزمي را به دانش‌آموزان خود آموزش مي‌دهند، هندي‌ها نيز در برنامه‌ هفتگي ورزش مدارس ساعت‌هايي را به آموزش كريكت به دانش‌آموزان اختصاص داده‌اند. روس‌ها شطرنج را آموزش مي‌دهند، درحالي كه در كشورمان رشته‌هايي چون زورخانه، كشتي و چوگان از جمله رشته‌هاي ملي به حساب مي‌آيند اما هيچ خبري از اين رشته‌ها در مدارس ما نيست. البته تلاش‌هاي دولت در سال‌هاي اخير قابل تقدير است و اگرچه اين زحمات مطلوب است اما ما از ايده‌آل‌‌ها مي‌گوييم. کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند ديدگاه كارشناسان و معلمان ورزش «زنگ ورزش در مقطع ابتدايي توسط معلمان اين مقطع كه دوره‌هاي ضمن خدمت را گذرانده‌اند تدريس مي‌شود.» اجراي اين دستور‌العمل از نگاه برخي كارشناسان و حتي نمايندگان مجلس به معني حذف زنگ ورزش در دوره ابتدايي است چون از ديدگاه آنان «ورزش» همواره مظلوم واقع شده و طبق تجربه سال‌هاي سال در مدارس، زنگ ورزش جاي خود را به ديگر دروس داده يا حتي به جست و خيزهاي بي هدف دانش‌آموزان در حياط مدرسه منتهي شده است. علي كريمي فيروزجاني رييس كميته آموزش و پرورش مجلس دليل حذف زنگ ورزش را نبود مربي متخصص تربيت‌بدني در مدارس مي‌داند. به عقيده او اگر به همين صورت پيش برود، سلامت جامعه با تهديدي جدي روبرو مي‌شود. كريمي با انتقاد از حذف زنگ ورزش از مقطع ابتدايي مي‌گويد: «از آنجا كه امكان اختصاص يك مربي مشخص تربيت‌بدني در تمام مدارس وجود ندارد، معتقدم بايد براي چند مدرسه با هم يك مربي متخصص تربيت‌بدني اختصاص داده شود تا دانش‌آموزان حداقل‌هاي درست ورزش كردن را بياموزند.» آنچه كميسيون آموزش و تحقيقات مجلس هم بارها نسبت به آن انتقاد كرده تنها اختصاص زنگي به عنوان ورزش نيست چرا كه بر اساس گزارش اين كميسيون وقتي 80 درصد دانش‌آموزان داراي مشكلات ساختاري و ناهنجاري‌هاي قامتي هستند، اين امر نشان مي‌دهد كه بد ورزش كردن نه به عنوان تنها عامل بلكه نقش مهمي در بروز اين اختلالات فيزيكي داشته است. بنابراين آموزش و پرورش مي‌كوشد از امسال تا سال 90 با همكاري اداره كل تربيت‌بدني هر استان، آموزگاران پايه‌هاي ابتدايي را آموزش دهد اما اينكه آموزش ضمن خدمت چند هفته‌اي مي‌تواند تا چه حد مفيد باشد به نظر مي‌رسد خود معلمان بايد پاسخگو باشند. برخي از معلمان ورزش چنين نظراتي دارند: همتي با 12 سال سابقه مي‌گويد: «نيازي نيست خودمان ورزشكار باشيم، از بچه‌ها مي‌خواهيم نرمش‌هاي خاصي را انجام بدهند. مهم اين است كه در ساعت ورزش، آنها تحرك داشته باشند.» رياضي با 5 سال سابقه معتقد است: «اينكه من ورزشكار باشم يا نباشم مهم نيست. ما در مدرسه وسايل و امكانات ورزشي نداريم. نمي‌دانم منظور از تمرين با بچه‌ها، دويدن و فوتبال بازي كردن است يا نرمش‌هاي تخصصي. به نظرم بهتر است معلم ورزش اين كار را بكند.» يك معلم ورزش مي‌گويد: «با وجودي كه امكانات و فضاهاي ورزشي مدارس بسيار پايين و در حد نامطلوبي است اما شاهد ظهور استعدادهاي خوبي هستيم و اگر امكانات و فضاي ورزشي مهيا باشد استعدادهاي نهفته شكوفا خواهند شد.» * * * آنا سلیمانی «ایران ورزشی» سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 522]