محله های تهران و هويتشان!

واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: View Full Version : محله های تهران و هويتشان! MAAAH10th January 2010, 08:01 PMشايد هر روز نام چند محله از تهران را بشنويم بي آنکه بدانيم تاريخچه‌ي اين نام‌ها چي هست. البته اگر اهل تهران باشيد، به خوبي ميدونين که هر يک از اين نام‌ها، بخشي از تاريخ تهران رو ساخته و ميشه گفت هويت تهران قديم نهفته در تاريخ اين نام هاست. سيد خندان سيدخندان پيرمردي دانا و البته خنده‌رو بوده كه پيشگويي‌هاي او زبانزد مردم بوده است. دليل نامگذاري اين منطقه نيز احترام به همين پيرمرد بوده است؛ البته بعدها نام سيد خندان بر ايستگاه اتوبوسي در جاده قديم شميران هم اطلاق مي‌شده است. فرمانيه در گذشته املاک زمين هاي اين منطقه متعلق به کامران ميرزا نايب‌السلطنه بوده است و بعد از مرگ وي به عبدالحسين ميرزا فرمانفرما فروخته شده است. فرحزاد اين منطقه به دليل آب و هواي فرح انگيزش به همين نام معروف شده است. شهرک غرب دليل اينکه اين محله به نام شهرک غرب معروف شد ساخت مجتمع هاي مسکوني اين منطقه با طراحي و معماري مهندسان آمريکايي و به مانند مجتمع هاي مسکوني آمريکايي بوده و در گذشته نيز محل اسکان بسياري از خارجي ها بوده است. آجودانيه آجودانيه در شرق نياوران قرار دارد و تا اقدسيه ادامه پيدا مي کند. آجودانيه متعلق به رضاخان اقبال السلطنه وزير قورخانه ناصرالدين شاه بوده، او ابتدا آجودان مخصوص شاه بوده است. اقدسيه نام قبلي اقدسيه (تا قبل از 1290 قمري) حصار ملا بوده است. ناصرالدين شاه زمين هاي آنجا را به باغ تبديل و براي يکي از همسران خود به نام امينه اقدس (اقدس الدوله) کاخي ساخت و به همين دليل اين منطقه به اقدسيه معروف شد. جماران زمين هاي جماران متعلق به سيد محمد باقر جماراني از روحانيان معروف در زمان ناصر الدين شاه بوده است. برخي از اهالي معتقدند که در کوه هاي اين محله از قديم مار فراوان بوده و مارگيران براي گرفتن مار به اين ده مي آمدند و دليل نامگذاري اين منطقه نيز همين بوده است و عده اي هم معتقدند که جمر و کمر به معني سنگ بزرگ است و چون از اين مکان سنگ‌هاي بزرگ به دست مي آمده ‌است‌، آن‌جا را جمران‌، يعني محل به‌دست آمدن جمر ناميده‌اند. پل رومي پل رومي در واقع پل کوچکي بوده که دو سفارت روسيه و ترکيه را هم متصل مي کرده است. عده‌اي هم معتقدند که نام پل از مولانا جلال‌الدين رومي گرفته‌شده است‌. جواديه (در جنوب تهران) بسياري از زمين هاي جواديه متعلق به آقاي فرد دانش بوده است که اهالي محل به او جواد آقا بزرگ لقب داده بودند. مسجد جامعي نيز توسط جواد آقا بزرگ در اين منطقه بنا نهاده است که به نام مسجد فردانش هم معروف است. داوديه (بين ميرداماد و ظفر) ميرزا آقاخان نوري صدر اعظم اين اراضي را براي پسرش‌، ميرزا داودخان‌، خريد و آن را توسعه داد. اين منطقه در ابتدا ارغوانيه نام داشت و بعدها به دليل ذکر شده داوديه نام گرفت‌. درکه اگر چه هنوز دليل اصلي نامگذاري اين محل مشخص نيست اما برخي آنرا مرتبط به نوعي کفش براي حرکت در برف که در اين منطقه استفاده مي شده و به زبان اصلي درگ ناميده مي شده است دانسته اند. دزاشيب (نزديکي تجريش) روايت شده است که قلعه بزرگي در اين منطقه به نام آشِب وجود داشته است و در گذشته نيز به اين منطقه دزآشوب و دزج سفلي و در لهجه محلي ددرشو مي گفتند. زرگنده احتمالا" دليل نامگذاري اين محل کشف سکه ها و اشياء قيمتي در اين محل بوده است. در گذشته اين منطقه ييلاق کارکنان روسيه بوده است. قلهک کلمه قلهک از دو کلمه قله و ک‌ تشکيل شده است که قله معرب کلمه کله‌، مخفف کلات به معناي قلعه است‌. عقيده اهالي بر اين است که به دليل اهميت آبادي قلهک که سه راه گذرگاه‌هاي لشگرک‌، ونک و شميران بوده است‌، به آن (قله- هک) گفته شده است‌. کامرانيه زمين‌هاي اين منطقه ابتدا به ميرزا سعيدخان‌، وزير امور خارجه‌تعلق داشت، و سپس کامران ميرزا پسربزرگ ناصرالدين شاه‌، با خريد زمين‌هاي حصاربوعلي‌، جماران و نياوران‌، اهالي منطقه را مجبور به ترک زمين‌ها کرد و سپس آن جا را کامرانيه ناميد. محموديه (بين پارک وي تا تجريش يا وليعصر تا ولنجک) در اين منطقه باغي بوده است که متعلق به حاج ميرزا آقاسي بوده است و چون نام او عباس بوده آنرا عباسيه مي گفتند. سپس علاءالدوله اين باغ بزرگ را از دولت خريد و به نام پسرش‌، محمودخان احتشام‌السلطنه‌، محموديه ناميد. نياوران نام قديم اين منطقه گردوي بوده است و برخي معتقدند در زمان ناصرالدين شاه نام اين ده به نياوران تغيير کرده است به اين ترتيب که نياوران مرکب از نيا (حد، عظمت و قدرت‌)؛ ور (صاحب‌) و ان‌ علامت نسبت است و در مجموع يعني کاخ داراي عظمت‌. ونک نام ونک تشکيل شده است از دو حرف (ون‌) به نام درخت و حرف (ک) که به صورت صفت ظاهر مي‌شود. يوسف آباد منطقه يوسف آباد را ميرزا يوسف آشتياني مستوفي‌الممالک در شمال غربي دارالخلافه ناصري احداث کرد و به نام خود، يوسف آباد ناميد. پل چوبي قبل از اين که شهر تهران به شکل امروزي خود درآيد، دور شهر دروازه هايي بنا شده بود تا دفاع از شهر ممکن باشد. يکي از اين دروازه‌ها، دروازه شميران بود با خندق‌هايي پر از آب در اطرافش که براي عبور از آن‌، از پلي چوبي استفاده مي‌شد. امروزه از اين دروازه و آن خندق پر از آب اثري نيست‌، اما اين محل همچنان به نام پل چوبي معروف است. شميران نظريات مختلفي درباره اين نام شميران وجود دارد. يکي از مطرح ترين دلايل عنوان شده ترکيب دو کلمه سمي يا شمي به معناي سرد و ران به معناي جايگاه است و در واقع شميران به معناي جاي سرد است. به همين ترتيب نيز تهران به معناي جاي گرم است. همچنين در نظريه ديگري به دليل وجود قلعه نظامي در اين منطقه به آن شميران مي گفتند و همچنين برخي نيز معتقدند که‌ يکي از نه ولايت ري را شمع ايران مي گفتند که بعدها به شميران تبديل شده است. گيشا نام گيشا که در ابتدا کيشا بوده است برگرفته از نام دو بنيانگذار اين منطقه (کينژاد و شاپوري) مي باشد. منيريه (در جنوب وليعصر) منيريه در زمان قاجار يکي از محله هاي اعيان نشين تهران بوده و گفته شده نام آن از نام زن کامران‌ميرزا، يکي از صاحب‌ منصبان قاجر، به نام منير گرفته شده‌است. شايد براتون جالب باشه كه بدونيد: ساختمان حصار و حفر خندق‌هاي جديد تهران قريب به ده سال طول کشيد(به دستور ناصرالدين‌شاه) و شهر تهران چندين برابر توسعه يافت و مساحت آن به سه فرسخ و نيم رسيد و از طريق ۱۲ دروازه به محيط بيرون خود ارتباط يافت. اين دروازه‌ها که هم اينک نيز، اگر چه ساختمان آنها از بين رفته، اما اسمشان باقي است. عبارت‌اند از: دروازه‌هاي دولت، يوسف آباد و شميران (در شمال شهر) دروازه‌هاي خراسان، دولاب و دوشان تپه (در شرق شهر) دروازه‌هاي باغشاه، قزوين و گمرک (در غرب شهر) دروازه‌هاي غار، رباط کريم و حضرت عبدالعظيم (در جنوب شهر) در واقع حدود جغرافيايي تهران به شرح ذيل بود: شمال: طول خيابان انقلاب فعلي، از حدود پيچ شميران تا کمي بعد از چهار راه کالج که به شکل مايل به طرف غرب و خيابان سي متري (کارگر کنوني) امتداد داشت. غرب: از حدود چهار راه جمهوري کنوني تا حوالي ميدان گمرک جنوب: خيابان شوش، از حدود ميدان راه آهن تا حوالي ميدان گمرک. شرق: خيابان شهباز(۱۷ شهريور فعلي) تا بعد از ميدان شهداي کنوني. و محلاتي که در داخل اين محدوده قرار داشتند و هنوز بسياري از آنها با همان اسم و رسم قديم وجود دارند. محله دولت که به دليل نزديکي با کاخ‌هاي سلطنتي به اين نام خوانده مي‌شد، خيابان‌هاي لاله‌زار، خيابان شاه‌آباد، خيابان اسلامبول، خيابان علاء‌الدوله (فردوسي) خيابان لختي (سعدي) خيابان واگن‌خانه (خيابان اکباتان) عين الدوله، دوشان‌تپه (ژاله)، نظاميه (بهارستان) و دروازه شميران را شامل بود. محله عودلاجان (اودلاجان) تشکيل مي‌شد از خيابان جليل آباد (خيام) کاخ گلستان تا ناصريه (ناصر خسرو) و حدود مسجد شاه و شمال بوذرجمهري شرقي و پامنار و جنوب خيابان چراغ برق (امير کبير) و ميدان توپخانه، که محله کليميان و و زرتشتيان مقيم تهران بوده‌است. محله سنگلج که بخش اعظم و عمده آن را امروزه پارک شهر تشکيل مي‌دهد، در گذشته يکي از مراکز مهم سياسي بود و با اينکه در حال حاضر تقريباً از بين رفته ولي هنوز اشتهار تاريخي خود را از دست نداده. چاله حصار يکي ديگر از محلات جنوب تهران بود که چون آن را خاکبرداري و خاکش را به مصرف حصار کشي تهران رسانده بودند، مقدار زيادي چاله گود مانند داشت، بعدها براي تخليه زباله‌هاي شهر از آنجا استفاده مي‌کردند. چاله ميدان نيز که قبلا در دوره صفويه خاک آن را به مصرف حصارکشي تهران رسانده بودند، وضعي تقريباً مشابه چاله حصار داشت و محل تخيله زباله تهران به حساب مي‌آمد، اين محله محدود به جنوب بازار چهل تن و امامزاده سيد اسماعيل و ميدان مال فروش‌ها، ميدان امين السلطان، گمرک، خاني آباد، دروازه غار و پاقاپوق (اعدام) بود. I s i L D u r12th January 2010, 03:05 AMدر معرفی محله های تهران و تاریخچه اونها من اول از همه به معرفی محلی که حدودا20 ساله که ساکنش هستیم یعنی شهرک غرب می پردازم . معرفی شهرک غرب و تاریخچه آن کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند در سال ۱۳۴۰ «مجتمع مسکونی شهرک غرب» در شمال غربی تهران‌، با طراحی و معماری مهندسان آمریکایی و براساس مدل نمونه برج‌های مسکونی آمریکایی ساخته و به همین دلیل نام این منطقه شهرک غرب شد. این شهرک در گذشته محل اسکان خارجی‌هایی بود که وارد تهران می‌شدند در زمان حکومت محمدرضا شاه پهلوی، متخصصان و صنعت گرانی که برای گسترش فعالیت‌های علمی و صنعتی به ایران آمده بودند، در «مجتمع مسکونی شهرک غرب» و چندخانه ویلایی آن زمان ساکن شدند و طرح‌های شهرسازی به سبک جدید و کاملاً متفاوت با تهران قدیم توسط شرکت‌های ساختمانی خارجی در زمین‌های تقسیم شده اطراف روستای تاریخی خوردین آغاز شدند. آمریکایی‌ها که در آن موقع اکثریت جامعه ساکن این محله را تشکیل می‌دادند، با استفاده از نفوذ خود، مدارس، ورزشگاه و امکانات تفریحی وسیعی را با کمک‌های دولت پهلوی در شهرک غرب به وجود آوردند و آنرا گسترش دادند. به عنوان مثال، فقط مدرسه آمریکایی‌ها در این منطقه به قدری مجلل و وسیع بود که پس از انقلاب اسلامی با اینکه به دو مدرسه جداگانه برای دختران و پسران در کلیه مقاطع تحصیلی، ورزشگاه، محل برگزاری سیرک و نمایش، سالن سینما و… تبدیل شد باز هم فضاهای بدون استفاده زیادی در ساختمان‌های مدارس آمریکایی وجود داشت که حتی نگهداری این ساختمان‌ها برای مصادره کنندگان دشوار بود… قسمتی از این ساختمان‌ها را نیز به دانشگاه آزاد اسلامی(دانشکده تربیت بدنی) واگذار کردند. اجرای برنامه‌هایی با عنوان مدرنیزاسیون پایتخت در زمان دولت پهلوی نقش موثری در شکل گیری این محله داشت (تعدادی از برج‌های ضلع شمال شرقی میدان صنعت ثمره این دوره هستند). شهرسازی متفاوت، برج‌های مدرن و خانه‌های ویلایی مجللی که به سرعت در این سال‌ها بنا شدند، شهرک غرب را به یکی از نمادهای شهری جدید ایران تبدیل کرد و میان مردم تهران به اصطلاح قسمتی از بالاشهر شد. با شدت گرفتن نارضایتی های مردم در سال‌های ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ و تغییر حکومت، حکومت جدید به مصادره و ملی کردن دارایی‌های بسیاری در این محله روی آورند. اموال مصادره شده از سوی دادگاه‌های انقلاب، به ستاد فرمان امام (ره) و سپس به بنیاد مستضعفان و آستان قدس رضوی منتقل شد تا مطابق اهداف اولیه انقلاب برای بالا بردن سطح زندگی مردم از آنها استفاده شود. از آن زمان به بعد، بنیاد مستضعفان به قدرت تعیین کننده پروژه‌های عمرانی در این منطقه تبدیل شد و تا سال‌ها نقشی پررنگ تر از شهرداری تهران را بازی می‌کرد. پ ن : شخصا دوران دبستان را در یکی از همین دو مدرسه مذکور واقع در خیابان ایران زمین به نام دبستان سروش تحصیل نموده ام و جدا بزرگترین و مجهز ترین مدرسه ای بوده که تا به حال دیده ام و زمانی بود که از این مدرسه فقط چندین وانت لوازم آزمایشگاهی برای مدارس دیگر تهران ارسال شد و انواع امکانت در آن موجود بوده و می باشد. روستای تاریخی خوردین شهرسازی مدرن و متفاوت شهرک غرب این تصور را ایجاد می‌کند که این محله تهران هیچ نماد تاریخی و قدیمی ندارد، در حالی که بلوار خوردین (یکی از بلوارهای اصلی شهرک غرب) که میدان صنعت را به خیابان‌های ایران زمین، هرمزان و بلوار دادمان (پونک باختری) متصل کرده، در روزگار قدیم روستایی خوش آب و هوا به همین نام بود؛ روستایی که هنوز می‌توان آثارش را در درخت‌های تنومند حاشیه بلوار و شرشر جوی زلال بازمانده از قنات روستا دید؛ روستایی که سالهاست فراموش شده و از آن جز نامش یعنی خوردین چیزی نمانده‌است. این روستا در ۶ کیلومتری جنوب شرقی امامزاده صالح فرحزاد و ۲ کیلومتری ده ونک قرار داشت و طبق کتاب «جغرافیای تهران» ۸۵ نفر سکنه داشت که همه مسیحی بودند. ده خوردین در دوره ناصرالدین شاه ابتدا جزو املاک مستوفی الممالک بود که درختان کهنسالش خصوصاً در باغ مشهورش (محل فعلی دفتر آستان قدس رضوی در خیابان ایران زمین) هنوز باقی مانده‌اند. در کتب تاریخی، از این محل با نام‌های «خوردین» یا «خُردین» به معنای تپه و برجستگی زمین یاد شده‌است. زمین‌های این روستا از دهه ۱۳۴۰ خورشیدی تفکیک شدند و شرکت‌های بزرگ ساختمان سازی خارجی و داخلی شروع به احداث بناهای گوناگون در آن کردند. باغ اربابی خوردین و قنات خوردین میراث تاریخی شهرک غرب هستند که امروز حصار کشی شده و ورود عموم در آن ممنوع است. آب و هوا و جغرافیا به دلیل وزش دائمی باد از غرب به شرق در تهران و نیز پالایش هوا توسط انبوه درختان بوستان‌ها و کوه‌های مجاور، شهرک غرب از مناطق خوش آب و هوای تهران به حساب می‌آید و از هوای بمراتب بهتری نسبت به سایر مناطق شمالی شهر برخوردار است. شهرک غرب از نظر موقعیت جغرافیایی حدوداً در ۵۱ درجه و ۲۱ دقیقه طول شرقی و ۳۵ درجه و ۴۶ دقیقه عرض شمالی قرار گرفته‌است. میانگین ارتفاع زمین‌های شهرک غرب از سطح دریا حدود ۱۵۳۵ متر، میانگین مقدار باران سالیانه ۴۰۵ میلی متر و متوسط سالیانه رطوبت نسبی هوا ۴۵ درصد می‌باشد. جهت وزش باد غالب، غربی (۲۷۰ درجه) و متوسط سرعت وزش باد ۵/۵ متر بر ثانیه‌است. نسیمی از دره‌های خنک کوهستان شمال در شب (بادکوه) و نسیم خفیفی از بیابان‌های جنوب تهران در روز (باد دشت) به طور آهسته هر شبانه روز جریان دارد. شهرک غرب در انتهای مسیر گسل ملاصدرا واقع است و جزو مناطق زلزله‌خیز تهران به شمار می‌آید. این گسل از خیابان شریعتی آغاز می‌شود و پس از گذار از محلات ونک، میرداماد و سعادت‌آباد، به شهرک غرب می‌رسد. وضعیت ترافیک و معبرها خیابان بندی‌ها و بلوارهای زیبا و عریض و امکان دسترسی سریع به چندین بزرگراه اصلی تهران از جمله بزرگراه‌های چمران(پارک وی)، نیایش، یادگار امام، همت، شیخ فضل‌الله نوری و حکیم، سامانه ترافیکی بسیار مطلوبی را در این قسمت از شهر تهران به وجود آورده‌است. وجود خانه‌های ویلایی متعدد که جمعیت بسیار کمی را در خود جای داده‌اند، باعث شده تا سکوت خیابان‌های فرعی شهرک غرب، زبان‌زد تهرانی‌ها باشد. خیابان‌های بن‌بست بسیاری نیز در این محله وجود دارند که علّت اصلی طراحی آنها به این شکل، بالا بردن امنیت و آرامش هرچه بیشتر ساکنان بوده‌است (ابتدای این بن بست‌ها دارای راهبند و اتاقک نگهبانی است و در انتهای آنها فضای بازی برای دور زدن خودروها در نظر گرفته شده و پس از آن پیاده رو به فضای سبز یا پیاده روی خیابان اصلی پشت متصل است که در محل تلاقی مجدداً درب فلزی یا اتاقک نگهبانی دیده می‌شود، بدین وسیله کلیه رفت و آمدها در صورت توافق اهالی کنترل می‌شوند). خیابان‌ها و بلوارهای اصلی خیابان ایران‌زمین‌ | خیابان مهستان‌ | خیابان گلستان | بلوار خوردین | خیابان هرمزان | خیابان پیروزان | بلوار دادمان (پونک باختری) | بلوار پاک نژاد | بلوار فرحزادی | خیابان سیف (بدخشان) | خیابان سیمای ایران | خیابان زرافشان | بلوار ایوانک | خیابان گل افشان میدان صنعت میدان صنعت تنها میدان محله‌ است و به همین جهت میان مردم تهران، با نام «میدان شهرک غرب» نیز معروف است. این میدان در جنوب محله قرار دارد و انتهای شمالی بزرگراه شیخ فضل‌الله نوری (بزرگراه امام) و مسیرهای ورودی-خروجی بزرگراه همت را به بلوارهای خوردین، پاک نژاد و فرحزادی متصل کرده‌ است بسیاری از ره گذران از دیدن نماد صنعت در این قسمت از شهر تهران متعجب می‌شوند و این سوال در ذهن آنها پدیدار می‌شود که چرا همچین نمادی را در قسمتی از شهر قرار داده‌اند که حتی یک کارگاه کوچک صنعتی در آن وجود ندارد! پاسخ این سوال به فلسفه تشکیل این محله و تاریخ آن باز میگردد؛ شهرک غرب همواره محل سکونت متخصصان و صنعتگرانی بوده که باعث پیشرفت و آبادانی ایران بوده‌اند، نام گذاری و قرار دادن تندیس صنعت در این مکان جهت قدردانی از آنها صورت گرفته‌است. (شهرک غرب در ابتدا جهت اسکان متخصصان و صنعتگرانی که عمدتاً از کشورهای صنعتی جهان به ایران می‌آمدند ساخته شد و این گروه همواره جمعیت تأثیر گذاری روی محله بوده‌اند، اکنون نیز وجود شرایط مناسبی چون امکان دسترسی آسان و سریع از طریق بزرگراه شیخ فضل‌الله نوری به شهرک‌های صنعتی و تجمع‌های بزرگ صنعتی در غرب تهران در کنار سایر امکانات محلی، باعث شده تا کارخانه داران و متخصصان مشغول به کار در صنایع تهران تمایل بیشتری برای سکونت در شهرک غرب داشته باشند.) پ ن : البته زمانی کارخانه ساراول در سعادت آباد که در حال حاضر به حالت متروکه در آمده است در حال فعایت بود . ساختمان‌های مسکونی خانه‌های ویلایی خانه‌های ویلایی شخصی، بیشترین مساحت زمین‌های با کاربری مسکونی این محله را به خود اختصاص داده‌اند. از مشخصه این خانه‌ها سقف‌های شیروانی‌ آنها است‌. برج‌ها معروفترین و مهمترین برجهای شهرک غرب برجهای حافظ و سعدی و خیام می باشند و البته برجهای هرمزان که در فاز 2 شهرک واقع هستند . آپارتمان‌ها پس از انقلاب ۱۳۵۷ و روی کار آمدن نظام جمهوری اسلامی در ایران، بخشی از زمین‌های شهرک غرب توسط سازمان‌های دولتی مصادره و به تعاونی‌های مسکن واگذار گردید که منجر به ساخت اولین آپارتمان‌های چهار طبقه هشت واحدی در شهرک غرب شد. این امر باعث اعتراض ساکنین محله گردید و در زمان شروع ساخت و سازهای خارج از الگوی پیش بینی شده شهرسازی در شمال خیابان فلامک و ساخت محدوده‌ای معروف به «خوش نشین»، به اوج خود رسید. پس از پایان ساخت و سازها، اعضای تعاونی‌های مسکن این واحدهای مسکونی را به متقاضیان عادی مسکن واگذار کردند. بسیاری از این آپارتمان‌ها به مرور زمان توسط مالکانشان نوسازی شدند و ظاهری متفاوت پیدا کردند، اما میزان تراکم آنها تا کنون تغییری نداشته‌است. مراکز تجاری مجتمع‌های تجاری بزرگ مجتمع‌های تجاری بزرگ در شهرک غرب از مشهورترین مراکز خرید تهران هستند همچون مجتمع اداری تجاری میلاد نور و مجتمع تجاری گلستان و خریداران بسیاری را از محلات دیگر تهران جذب کرده‌اند. در این مجتمع‌ها انواع کالاهای مصرفی با برندهای مختلف سراسر جهان به فروش میرسد. وجود فروشگاه‌های ارائه کننده مدهای جدید پوشاک یکی از عوامل جذب خریداران فرامحلی این مراکز است، این گونه فروشگاه‌ها قدرت تأثیر گذاری چشمگیری روی نحوه پوشش مردم تهران دارند، از این رو همیشه مورد توجه تولید کنندگاه عمده و طراحان مد بوده‌اند. البته نهادهای دولتی نیز به خاطر این خاصیت، همواره سعی در کنترل این فروشگاه‌ها داشته‌اند. کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند I s i L D u r20th January 2010, 01:16 AMدرود . در این پست نیز به معرفی سعادت آباد نزدیکترین محل به شهرک غرب که در مجاورت آن می باشد می پردازم . سعادت‌آباد سَعادَت‌آباد محله‌ای در منطقهٔ ۲ تهران است که در شمال غرب تهران واقع شده‌است. سعادت‌آباد از جنوب به شهرک غرب، از شرق به بزرگراه چمران، از شمال شرق به اوین، از شمال غرب به فرحزاد راه دارد. بزرگراه یادگار امام نیز شمال و غرب سعادت‌آباد را محصور کرده‌است. مناطق کوی فراز و شهرک مخابرات (بهرود) نیز در شمال سعادت‌آباد و در دامنهٔ کوه واقع هستند.خیابانهای ۲۴ متری و علامه از خیابان‌های اصلی سعادت آباد محسوب می‌شوند که در شمال و شرق این منطقه واقع شده‌اند. خیابان ۲۴ متری از شمال به بزرگراه اوین و از جنوب به میدان فرهنگ ختم می‌شود. این خیابان به طور کامل مسکونی بوده و فاقد هرگونه مرکز خرید یا تجاری است و از یک آرامش خاص و دلنشین برخوردار است. با عبور از خیابان ۲۴ متری و میدان فرهنگ خیابان علامه آغاز می‌شود. خیابان علامه از دو بخش شمالی و جنوبی تشکیل شده‌است. بخش شمالی خیابان علامه در سرو شرقی واقع است. خیابان علامه شمالی تجاری-مسکونی بوده و از پاساژها و مجتمع‌های تجاری شیک و متنوعی برخوردار است از جمله مجتمع‌های تجاری علامه و توس و رستورانهای ایتالیایی لوتوس و رومانا که از یک فضای شیک و رومانتیک برخوردار هستند. خیابان علامه جنوبی پس از بزرگراه نیایش آغاز می‌شود. این خیابان از جنوب به شهرک غرب و از شرق به اتوبان چمران مرتبط است. در شمال سعادت آباد و در دامنهٔ کوه منطقه تفریحی و توریستی درکه(اوین درکه) واقع شده‌است. از دیگر خیابان‌های سعادت آباد می‌توان به خیابان بهزاد اشاره کرد. خیابان‌های مهم خیابان سعادت آباد خیابان سرو خیابان علّامه خیابان فرهنگ خیابان پاک‌نژاد سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: سایت ریسک]

[مشاهده در: www.ri3k.eu]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 5364]