نشست سران عرب بدون سران

واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
نشست سران عرب بدون سران

ملك عبدالله پادشاه عربستان و حسني مبارك رئيس جمهور مصر دليل عدم حضور خود در اين نشست عربي را تشديد اختلافات در لبنان عنوان كرده اند. اين در حاليست كه بحران لبنان، مهمترين دستور كار اين نشست خواهد بود اما ائتلاف حاکم در لبنان که کشورهايي مانند عربستان و امريکا از ان حمايت مي کنند، از نوامبر 2006 در جنگ قدرت با ائتلاف مخالف دولت لبنان گرفتار شده است. ائتلاف مخالفان دولت فؤاد سينيوره، متشكل از جنبش حزب الله لبنان، مورد حمايت ايران و سوريه است و همين بهانه براي عربستان كافي است كه از شركت در نشست سران عرب كه سال گذشته در همين كشور براي ميزباني دمشق توافق شده بود، خودداري كند. همچنين حسني مبارک رئيس جمهور مصر نيز که مانند پادشاه عربستان يکي از متحدان نزديک امريکا است، به همين دليل در نشست دمشق شرکت نمي کند. تا مصر و عربستان به عنوان دو کشور مهم سياسي در جهان عرب، نمايندگاني سطح پايين تر را به نشست دمشق اعزام کنند. از سوي ديگر، در حاليكه سوريه از نخست وزير لبنان براي شركت در نشست دعوت نكرده است، پادشاهان مراكش و اردن نيز اعلام كردند در دمشق حاضر نخواهند شد. همچنين نوري مالكي نخست وزير عراق نيز كه اين روزها در بصره با طرفداران جنبش منسوب به مقتدي صدر به سختي درگير است، به همين دليل در نشست سران عرب غايب خواهد بود و عادل عبدالمهدي معاون رئيس جمهور عراق به نمايندگي از اين كشور درگير جنگ به دمشق مي رود. اين در حاليست كه مسئله عراق يكي ديگر از دستوركارهاي اصلي اين نشست است. با اين حال، دعوت از ايران براي شركت در اين نشست در شرايطي صورت پذيرفته و وزير امور خارجه ايران به نمايندگي از دولت جمهوري اسلامي به دمشق مي رود كه به نظر مي رسد اين دعوت در ادامه دعوت از ايران براي شركت در نشست هايي مانند كشورهاي عربي حاشيه خليج فارس (دوحه) و يا اجلاس منامه مي باشد. چراكه سران عرب اگرچه تمايلي به واقعيت نفوذ فزاينده ايران در منطقه ندارند اما به آن اعتراف داشته و كليد حل بسياري از مناقشات را در تعامل صحيح با ايران مي دانند. سران عرب نزديك يا وابسته به امريكا اما تمام تلاش خود را براي محدود ساختن عمق نفوذ ايران بكار مي بندند و از آنجاكه سوريه نيز به عنوان متحد نزديك ايران قلمداد مي شود، طرح انزواي آن از طريق تحريم نشست ساليانه سران عرب از سوي اين سران كليد خورده است. بي اعتبار نماياندن اين نشست از سوي امريكا و متحدانش همچنين با انگيزه جلوگيري از شكل گيري يك گردهمايي در مقابل نشست آناپوليس مي باشد كه سال گذشته در امريكا برگزار شد. چراكه مناقشه ميان اعراب و رژيم صهيونيستي دستوركار اصلي ديگر اين نشست است. مصر سال 1979 و اردن سال 1994 با امضاي توافقنامه هاي دو جانبه و مورد حمايت امريکا با اسرائيل صلح کردند. رهبران عرب سال 2002 پيشنهادي را مطرح کردند که بر اساس آن، کشورهاي عربي در مقابل بازگردانده شدن زمين هاي تصرف شده در سال 1967 و نيز تشکيل کشور فلسطين، روابط خود را با اسرائيل عادي کنند. اين طرح بار ديگر در نشست سال گذشته سران عرب در عربستان مورد موافقت قرار گرفت. در عين حال اسرائيل با چند موضوع مهم مخالف است از جمله بازگشت به مرزهاي 1967، گنجانده شدن شرق بيت المقدس در کشور فلسطين و نيز بازگشت آوارگان فلسطيني به مکاني که رژيم صهيونيستي اکنون در آن قرار دارد. امريکا ماه نوامبر گذشته مذاکراتي با عنوان "صلح" ميان فلسطيني ها و رژيم صهيونيستي با حضور سران عرب آغاز کرد با اين هدف که تا زمان پايان رياست جمهوري جرج بوش در ماه ژانويه، درباره تشکيل کشور فلسطين توافقي حاصل شود. در عين حال اين مذاکرات پيشرفت اندکي داشته و اختلاف ها در خصوص احداث شهرک هاي يهودي نشين و تهاجم اسرائيل به نوار غزه پيشرفت مذاکرات را کندتر کرده است. همچنين سوريه خواستار باز گرداندن بلندي هاي جولان است که اسرائيل در جنگ 1967 آن را تصرف کرد. کشمکش فتح و حماس نيز دستور كار ديگر نشست دمشق است. تنش ميان فتح و حماس، زماني سال گذشته تشديد شد که حماس کنترل نوار غزه را بدست گرفت و طرفداران فتح اقدام به درگيري كردند. فتح اعلام کرده است تنها در صورتي با مذاکرات اشتي موافقت مي کند که حماس نخست بپذيرد از کنترل بر غزه دست بردارد اما حماس اين شرط فتح را رد کرده است. محمود عباس از حمايت امريکا و متحدان عرب خود از جمله مصر و اردن برخوردار است. حماس با مذاکرات صلح محمود عباس با اسرائيل مخالف و سوريه از حماس حمايت مي کند. خالد مشعل رئيس دفتر سياسي حماس در دمشق در تبعيد زندگي مي کند.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: راسخون]

[مشاهده در: www.rasekhoon.net]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 218]