واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: ghoroobefarda19th January 2009, 09:28 PMگوشت آلوده ويروس تب كنگو را انتقال ميدهد کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند (کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند)همشهری آنلاین : تب كريمه-كنگو كه بيماري ويروسي مشترك ميان انسان و دام است، از ابتداي سال 87 تاكنون16قرباني در كشورمان گرفته است. براساس آخرين گزارشهاي مركز مديريت بيماريهاي واگير وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي، در كشور ما از آغاز فروردين سال 1387 تاكنون 108 مورد ابتلا به اين بيماري وجود داشته كه از اين تعداد تنها 16 مورد منجر به مرگ شده است. دكتر محمدمهدي گويا، رئيس مركز مديريت بيماريهاي واگير اين وزارتخانه ميگويد: در دنيا مرگ و مير ناشي از اين بيماري بين 30 تا 50 درصد است اما در ايران به دليل به كارگيري يك روش جديد درمان كه درمان با داروي «ريباويرين» است، مرگ و مير ناشي از تب كريمه كنگو به كمتر از 15 درصد رسانده شده و اين آمار هم عمدتاً مربوط به كساني است كه بيماريشان دير تشخيص داده شده است يا بهموقع براي درمان مراجعه نكردهاند. امروزه در دنيا براي بررسي شاخصهاي بهداشتي و سلامت جوامع، به دو دسته از بيماريها با عناوين «نوپديد» و «بازپديد» اشاره ميشود. برنامه مراقبت و كنترل اين بيماريها در صحنه مراقبت بيماريهاي واگير، از تعيينكنندههاي جايگاه شاخصهاي بهداشتي كشورهاست. بيماري تب خونريزي دهنده كريمه - كنگو (CCHF) يك بيماري ويروسي تبدار حاد و خونريزي دهنده و از گروه بيماريهاي مشترك بين انسان و حيوان است. اگرچه اين بيماري مخصوص حيوانات است ولي موارد تكگير و طغيانهاي محدود ناگهاني اين بيماري در انسان نيز مشاهده ميشود. اولين بار در جهان در سالهاي 1944 و 1945 بيش از 200 نفر در منطقه كريمه واقع در اوكراين شوروي به صورت حاد مبتلا به اين بيماري شدند. بعدها در سال 1956 عامل اين بيماري با علائم مشابه در كنگو واقع در قاره آفريقا شناسايي شد. به همين دليل نام اين بيماري تركيبي از هر دو محل كريمه و كنگو انتخاب شده است. نام ديگر اين بيماري تب خونريزي دهنده آسياي مركزي است. در حال حاضر در بيشتر كشورها بهويژه در كشورهاي همسايه ايران ويروس اين بيماري يا آنتيبادي مربوط به آن جدا شده است. از جمله در كشور عراق، پاكستان، تركيه، افغانستان، دبي، كشورهاي عربي، قزاقستان و ازبكستان، گزارشهايي در اين مورد وجود دارد.در سالهاي اخير همهگيريهاي متعدد محدودي از دو كشور پاكستان و افغانستان گزارش ميشود كه نشانگر آلودگي بيشتر دامي و انساني در اين مناطق است. در كشور ما براي اولين بار در خراسان طي مطالعهاي روي كنههاي جداشده از دامها در سال 1978، مشخص شد كه اين كنهها آلوده به ويروس عامل تب كريمه - كنگو هستند. منشأ آن آلودگي در آن زمان ورود دامهاي آلوده از مناطق مرزي شرق كشور اعلام شد. عامل بيماري تب خونريزيدهنده كريمه - كنگو ، يكي از ويروسهاي منتقله توسط بندپايان است. اين ويروس نسبت به حرارت، محيط اسيدي و همچنين كلر حساس است و بهراحتي از بين ميرود. صابون و مايعات يا مواد شستوشودهنده با اينكه ويروس را از بين نميبرند، اما تا حدي ويروس را غيرفعال ميكنند. تب كريمه - كنگو از3 طريق منتقل ميشود: 1 – انتقال از طريق گزش كنه : اين راه يكي از راههاي مهم ابتلا به بيماري به حساب ميآيد. انتقال از طريق تخم كنه آلوده، موجب دوام و بقاي ويروس درجاندار ميشود؛ يعني كنه آلوده به دنيا آمده و ميتواند آلودگي را به مهرهداران بزرگ مانند دامها منتقل كند. كنهها از طريق گزيدن حيوانات مختلف ازجمله گاو، گوسفند، بز، پرندگان و بهخصوص شترمرغ و جوندگان آنها را مبتلا ميسازند.غير از كنه اغلب حشرات نيز با تغذيه از خون دامهاي مبتلا ميتوانند بيماري را به ساير حيوانات و يا انسان انتقال دهند. بيماري در حيوانات اهلي، علائم چندان واضحي ندارد و با يك بيماري تبدار چندروزه تمام ميشود و در شكل شديد ممكن است موجب سقط در گاو شود. 2 – تماس با خون، ترشحات و بافت آلوده دامي: انسان در تماس مستقيم با خون و ترشحات يا بافتهاي آلوده دام، آلوده ميشود. بهويژه افرادي كه در صنعت دام نقش دارند ازجمله دامپزشكان، دامپروران و كاركنان كشتارگاه در معرض اين آلودگي هستند. البته چند ساعت پس از ذبح، ويروس اين بيماري از بين ميرود. در كشور ما شايعترين راه انتقال، ذبح دامهاي آلوده و تماس با لاشه دام، خون و احشاي تازه آن پس از ذبح بوده است. 3 – انتقال انسان به انسان: تماس با خون يا بافت يا ترشحات بيماران بهويژه در مرحله خونريزي يا انجام اقدامي كه منجر به تماس انسان با خون آلوده شود، باعث انتقال بيماري ميشود. تماس با افراد بيمار و يا وسايل آلوده آنها، بهويژه در زمان بستري بيماران در بيمارستانها، ميتواند امكان ابتلا را ايجاد كند. ابتلا به بيماري تب خونريزيدهنده كريمه - كنگو داراي 4 مرحله است: 1 – مرحله كمون: پس از گزش كنه، يك تا 3 روز و حداكثر 9 روز دوره كمون است و در صورت تماس با بافت يا خون آلوده حداكثر زمان 13 روز است. 2 – دوره مقدماتي: در اين دوره به صورت ناگهاني علائم شروع ميشود. سردرد شديد، تب، لرز، درد عضلاني خصوصا در ناحيه پشت و پاها، گيجي، درد و سفتي گردن، درد و قرمزي چشم، ترس از نور، حالت تهوع، اسهال و درد شكمي علائم اوليه اين دوره است. تب معمولا 3 تا 16 روز طول ميكشد. تورم و قرمزي صورت، گردن، قفسه سينه، پرخوني خفيف حلق و ناحيه كام از علائم اين بيماري است و عدم تعادل و حالت گيجي يا تهاجمي پس از چند روز ممكن است رخ دهد و سپس بيقراري و خوابآلودگي و افسردگي و سستي اتفاق ميافتد. تغييرات قلبي - عروقي شامل كاهش جريان خون و كاهش فشار خون هم در بيماران ديده ميشود. 3 – مرحله خونريزي دهنده : اين مرحله 3 تا 5 روز پس از شروع بيماري آغاز شده و 4 روز طول ميكشد. خونريزي در مخاطها و لكههاي خونريزي در زير پوست مشاهده ميشود كه بههمراه خوندماغ، استفراغ و مدفوع خوني و خونريزي رحمي است. مرگ ممكن است در اثر تداوم اسهال و درنتيجه از دست رفتن مايعات و حجم داخل عروقي خون، خونريزي مغزي يا ادم ريوي و نارسايي ريوي اتفاق بيفتد. 4 – مرحله نقاهت: بهبود بيماران با كمرنگ شدن ضايعات پوستي آغاز ميشود. اغلب بيماران از هفته سوم به بعد با طبيعي شدن شاخصهاي خوني، بهبود مييابند، ولي دوره نقاهت ممكن است تا ماهها بهطول بينجامد كه ممكن است عوارضي مانند مننژيت، رعشه و غش، كما و سقط جنين، ريزش مو، تورم مفاصل و اعصاب، زردي در اثر تورم كبد، اختلال در بينايي و شنوايي را به همراه داشته باشد. اساسيترين استراتژي در برابر اين بيماري، آگاه كردن مردم نسبت به آن و راههاي انتقالش است. بهترين راه پيشگيري محافظت در برابر گزش كنه است. بهويژه افرادي كه در صنعت دام نقش دارند بايد اقداماتي براي محافظت خود انجام دهند. آنها حتما بايد از پيراهن آستينبلند، شلوار بلند، چكمه و دستكش استفاده كنند. ذبح دامها بايد حتما در كشتارگاهها انجام شود. توصيه شده دامها را زماني به كشتارگاه بفرستند كه حداقل 14 روز قبل با كنه تماس نداشته و هيچگونه تب و علائمي دال بر اين بيماري نداشته باشند. بايد دامهاي پرواري را مرتب تحت نظر داشت و طي دوره پرواري چندين نوبت سمپاشي يا از حمام ضد كنه استفاده كرد. كساني كه با دام كار ميكنند مانند كاركنان كشتارگاه، دامپروران و دامپزشكان بايد بهوسيله پوشيدن دستكش و ساير لباسهاي محافظتكننده مثل كلاه، عينك، ماسك، روپوش، پيشبند پلاستيكي و چكمه خود را تجهيز كنند و هر روز لباس و وسايل را ضدعفوني كنند. وقتي بيمار مبتلا در بيمارستان بستري شود، خطر انتقال عفوت در داخل بيمارستان وجود دارد، بنابراين بايد اقدامات لازم براي جلوگيري از آلودگي بهويژه ايزوله كردن و قرنطينه شخص بيمار، ضدعفوني وسايل، پوشيدن دستكش ضخيم يا دولا، كلاه، عينك، گان، پيشبند پلاستيكي، چكمه يا روكفشي، انجام شود. توصيه اكيد ميشود كه همه افرادي كه به اتاق بيمار رفت و آمد دارند، مانند پرستار، پزشك، خدمتكاران و ملاقاتكنندگان همه نكات ايمني و بهداشتي را بهدقت رعايت كنند.شايان ذكر است كه براساس نظر متخصصان، اين بيماري بهندرت با خوردن گوشت حيوانات منتقل ميشود، مگر اينكه گوشت حيوان آلوده، خوب پخته نشده باشد. سخن آخر اينكه در كنترل بيماري تب خونريزيدهنده كريمه - كنگو علاوه بر اطلاعرساني و افزايش آگاهي جامعه درمورد نحوه انتقال اين بيماري و روشهاي پيشگيري آن، هماهنگي سازمانهاي مرتبط بهويژه همكاري تنگاتنگ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي و سازمان دامپزشكي نقش اساسي دارد سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 287]