محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831636865
محیط زیست
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: View Full Version : محیط زیست mnikzad14th January 2009, 10:47 PMبحثي در شناخت محيط زيست و اخلاق انسان مدار - اویس کساییان اخلاق محيط زيست مي‌گوييم در واقع به موضوعي تازه در حوزه تفكر اشاره مي‌كنيم، گر چه شايد برخي از كليات آن در ازمنه قديم در ميان متفكران مطرح شده باشد. حوزه اخلاق محيط زيست به رابطه اخلاقي بين نوع بشر با طبيعت اطراف خود ناظر است و همان طور كه اشاره شد اگر چه بسياري از فلاسفه در طول تاريخ به اين موضوع اشاره كرده اند، ليكن توجه و تدقيق جدي در اين مقوله به عنوان يك بحث مجزا در دهه 1970 درجهان آغاز شد. پيدايش اين مقوله بدون شك به واسطه آگاهي بشر از تاثيرات فن آوري، صنعت، توسعه اقتصادي و رشد جمعيت بر روي محيط زيست در دهه 1960 بود. دو كتاب مهم در اين دهه منتشر شد كه تاثير به سزايي در آگاه سازي جوامع - به ويژه جوامع غرب - و توجه آحاد مردم و دولت‌هاي به واقعه هولناكي كه به سبب عوامل پيش گفته جهان را تهديد ميكند، داشت. يكي از اين دو كتاب (بهار خاموش) نوشته راشل كارسون بود كه در سال 1962 انتشار يافت. اين كتاب همگان را آگاه مي‌ساخت كه استفاده بي برنامه و بي حساب از مواد شيميايي و آفت‌كش‌هاي غير بيولوژيك چه بلايي بر سر محيط زيست انسان و حيات وحش مي‌آورد. كتاب ديگر (بمب جمعيت) اثر پل ارليش بود كه نشان مي‌داد توسعه جوامع و افزايش بي رويه جمعيت چگونه كليه منابع سياره زمين را در خطر نابودي قرار داده است. البته آلودگي و نبودي منابع طبيعي را نمي توان تنها نگراني‌هاي زيست محيطي از آن زمان تا كنون دانست. كاهش مدام تنوع گياهي و جانوري، نابودي بيابان‌ها، افول اكوسيستم‌هاي و تغييرات آب و هوا همه و همه دست به دست هم داده و بر وجدان عمومي و سياست جوامع تاثير گذارده و اين مساله در ساليان اخير به طرزي فزاينده گسترش يافته است. در اين شرايط اخلاق زيست محيطي ايجاب ميكند كه ما نيز تعهدات اخلاقي خود را در جهت رويارويي با اين نگراني‌ها تنظيم و شاخك‌هاي حسي وجدانمان را بدين سمت و سو حساس كنيم. در واقع دو سوال اساسي كه اخلاق زيست محيطي بايد به آن پاسخ گويد عبارتند از: به منظور احترام به محيط زيست چه وظايفي برعهده آحاد نوع بشر است، و چرا؟ سوال دوم بايد ابتدا پاسخ داده شود براي اين كه دريابيم چه وظايفي در قبال محيط زيست داريم در ابتدا بايد بفهميم كه چرا مشكلات زيست محيطي وجود دارند. براي مثال، آيا ما الزاماتي براي برخورد با مسايل زيست محيطي بشر امروز داريم؟ براي زندگي بشر در آينده داريم؟با به طور كلي آيا نسبت به محيط زيست به خودي خود و قطع نظر از منافع بشري مسوول هستيم و بايد كاري بكنيم؟ فلاسفه مختلف پاسخ‌هاي كاملا متفاوتي با اين سوال بنيادين داده اند كه همچنان كه در ادامه ي اين مطالب خواهيم ديد ما را به ديدگاه‌هاي كاملا متفاوتي در حوزه اخلاق زيست محيطي هدايت مي‌كنند. منزلت اخلاقي گسترش مي‌يابد براساس مطالب پيش گفته، شايد اساسي ترين سوالي كه در موضوع يك اخلاق ويژه زيست محيطي بايد بپرسيم اين است كه چه وظايفي در ارتباط با محيط زيست طبيعي بر دوش ماست؟ اگر جواب ما به سادگي اين باشد كه ما ، به عنوان نوع بشر اگر وظايف خود را در برابر طبيعت به انجام نرسانيم نابود خواهيم شد، در اين صورت نگه ما به اخلاق، انسان مدارانه خواهد بود. ما واژه (انسان مداري) را در برابر Anthropocentrism مي‌گذاريم كه به لحاظ تحت اللفظي هم همينبار معنايي را دارد و بر تمركز انديشه حول انسان ناظر است و اتفاقا به گمان گروهي از فلاسفه مفهوم اخلاق به جهات زيادي بايد بر همين اساس - انسان مدارانه - باشد. از اينها گذشته، تا آنجا كه ما مي‌دانيم، فقط نوع بشر است كه داراي قدرت استدلال و استنتاج است و به همين لحاظ در تمام مباحث اخلاقي صبغه نوعي انسان محوري ديده مي‌شود. با اين همه در درون مباحث اخلاق زيست محيطي، انسان مداري مفهومي فراتر از اين دارد. اين مفهوم به چهار چوبي اخلاقي اشارت دارد كه منزلت اخلاق را به نوع بشر منتسب دانسته است. بدين ترتيب، يك ساختار اخلاقي انسان مدار بر اين باور است كه فقط نوع بشر است كه در حقوق خود اخلاق زيست محيطي را دارا است. بدين معني كه كليه الزامات اخلاقي صرف كه ما دارا هستيم، از جمله آن الزاماتي كه به محيط زيست راجع است، فقط به ما آدميان تعلق دارد و لا غير. در حالي كه تاريخ فلسفه غرب تحت نفوذ اين نوع انسان مداري است، بسياري از صاحبان تفكر در اخلاق زيست محيطي به آن حمله كرده اند. اين متفكران بر آنند كه اخلاق بايد به فراتر از انسان گسترش يابد، و دنياي طبيعي غير بشري را نيز در برگيرد. گروهي ديگر معتقدند كه اين گسترش بايد حيوانات داراي حس را شامل شود و گروهي ديگر مي‌گويند كه اين معنا بايستي ارگانيسم‌هاي منفرد و حتي موجودات كلي مثل رودها و اكوسيستم‌ها را در برگيرد. در اين اخلاقيات، ما ملزم هستيم به محيط زيست احترام بگذاريم زيرا عملا و از جهات مختلف به موجودات يا جوهر و هستي موجود در محيط زيست بدهكاريم به هر حال چه اعتقاد ما بر دلايل و براهين انسان مداري يا غير انسان مداري مبتني باشد، سرانجام به الزامات مختلف اما اغلب با نتيجه‌هاي مشابه، مي‌رسيم. در اين بخش به اهميت منزلت‌هاي اخلاقي در اخلاق محيط زيست به اضافه كار كرد هر يك مي‌پردازيم. نوع بشر اگر چه اغلب متفكران محيط زيست مي‌خواهند بر چسب انسان مداري را از خود دور كند، با اين وجود در اخلاق زيست محيطي اين انسان مداري به نوعي خود را نشان مي‌دهد. براي اين كه مفهوم اين مطلب را بهتر دريابيم كافي است اشاره كنيم كه هر گاه ما از محيط زيست صحبت مي‌كنيم در واقع تاثيرات آن بر نوع بشر را در نظر داريم. به عنوان مثال آلودگي هوا روي سلامت ما اثر مي‌گذارد، نابودي منابع طبيعي از استانداردهاي زندگي ما را پايين مي‌آورد، تغييرات آب و هوايي خانه و زندگي ما را در خطر قرار مي‌دهد، كاهش تنوع زيستي به كاهش بسي چيزها از جمله داروهاي قوي و كاآمد منجر مي‌شود و نابودي بيابان‌ها بدين معني است كه ما مجموعه‌اي از زيباترين تفرجگاه‌ها و منابع ديدني و شگفت انگيز خود را از دست مي‌دهيم. بنابراين به سادگي متوجه مي‌شويم كه اخلاق انسان مدارانه‌اي كه بشر امروزين دارد او را ملزم مي‌دارد كه به محيط زيست به خاطر خوشبختي و زندگي بهتر خود احترام بگذارد. از اين كه بگذريم نگاهي جدي و عميق به چگونگي رفتار ما با محيط زيست بيش از آنكه بر زندگي امروز انسان تاثير گذارد روي زندگي آيندگان تاثير خواهد گذاشت. در واقع ما ميراث دار طبيعت و منابعي ارزشمند از نياكان خود بوده ايم كه سده‌ها و هزاره‌ها در آن زيسته و با كمترين صدمه ممكن در ساليان گذشته تحويل نسل ما و نسل قبل از ما داده اند و آنچه اتفاق افتاده و ضرباتي كه بر محيط زيست وارد شده بيشتر در همين يكي دو نسل اخير بوده است. خوب، اين مساله بسيار مهم مورد توجه گروهي از انديشمندان محيط زيست قرار گرفته و باعث شده نظريه تازه‌اي را مطرح سازند و آن اخلاق زيست محيطي حال نگر و آينده نگر است با اين وجود، اين نگاه نيز انسان مدار است با اين تفاوت كه علاوه بر امروز، نسل‌هاي فراد را نيز مورد لحاظ قرار مي‌دهد. البته در اين شيوه نگاه نيز با افكار مخالفي روبه رو هستيم؛بدين معني كه گروهي كه معتقد به عمل و عكس العمل در وظايف اجتماعي هستند برآنند كه كار براي نسل‌هاي آينده نمي‌تواند درست و منطقي باشد چرا كه هر كاري بايد متقابلا پاسخ داده شود و چون هر كاري كه ما براي نسل‌هاي گذشته ما هم براي امروز ما كاري نكرده اند، آنها استنتاج مي‌كنند كه اگر ما وظايف زيست محيطي امروزين و درباره مشكلات كنوني خود را به كمال و درستي انجام دهيم نتيجه مثبت خود را براي نسل‌هاي آينده خواهد داشت. اين بحث ادامه دارد. بهار خاموش و بمب جمعيت، دو كتاب مهم در دهه 60 ميلادي بود كه تاثير به سزايي در آگاه سازي جوامع و توجه آحاد مردم و دولت‌ها به واقعه هولناكي كه جهان را تهديد ميكند، داشت. کاربران ثبت نام کرده قادر به مشاهده لینک می باشند mnikzad14th January 2009, 10:48 PMوظیفه ای که در قبال محیط زیست داریم - اویس کساییان اين روزها بيش ازهرزمان ديگر با مساله اي خطرناك و چشم انداز شوم ناشي از آن روبه رو هستيم : تغييرات آب و هوايي و گرم شدن زمين. شتاب روز افزون گرمايش، دانشمندان را غافلگير كرده و با چنان سرعتي هستي بشر ساكن بر روي كره زمين را تهديد مي كند كه تيم هاي متعدد پژوهشي مشغول كار شبانه‌روزي هستند تا مگر بتوانند با ماهيت اين پديده بيشتر آشنا شوند و احتمالا راه حلي براي پيشگيري يا حداقل كم كردن عواقب آن بيابند. درياها بالا مي‌آيند، موج بر موج مي‌نشيند، طرح‌ها و الگوهاي از پيش تعيين شده آب و هوا به سرعت تغيير مي كند و كارشناسان را به بهت وا مي‌دارد. و اين همه بار مسئوليت بشر امروز را بيش از پيش سنگين مي‌سازد. اولين اقدامي كه لزوم انجام آن بر همه محافل پژوهشي و جوامع بشري مسجل است انجام كاري جدي در مقابله با گازهاي گلخانه‌اي به منظور صيانت از شهروندان ساكن بر روي كره زمين است. به ويژه ميليون‌ها نفر انسان كه بيش از همه آسيب پذيرند. اما همچنان كه شروع به بررسي و شناخت وضعيت بشر و نيازهاي او براي نجات از اين شرايط خطير مي‌كنيم بايد موجودات ديگري را كه د زندگي بر روي كره ارض با بشر سهيم‌اند. در نظر داشته باشيم. به ويژه آنكه تمامي مسئوليت وضعيت پيش آمده براي زيستكره فقط و فقط بر عهده ما انسان‌هاست. هيچ يك از گونه‌هاي گياهي و جانوري، پستاندار و مهره‌دار، خزنده و چرنده، آبزي و خشكي‌زي و جز آن كوچكترين تقصيري در ايجاد شرايط موجود نداشته‌اند و حال نيز اغلب مي‌بينيم دانشمنداني را كه در محاسبات خود براي نجات زمين صرفاً به انسان‌ها مي‌انديشند و لاغير. ميليون‌ها گونه جانوري نيز زمين را خانه خود مي‌دانند و چه بسا هزاره‌ها پيش از انسان در اين كره زیست می کرده اند. هر یک از این گونه ها منحصر به فردند و در نیچ niche (موقعیت) زیستی ویژه خود زندگی می کنند. دانشمندان صراحتاً به ما می گویند که اگر چاره ای برای جلوگیری از این تخریب بی رحمانه زیستگاه های آنان اندیشیده نشود، حداقل نیمی – و شاید دو سوم – همه گونه تا پایان قرن حاضر گام در راه بی بازگشت انقراض خواهند گذاشت! تکان دهنده است یا نه؟ اخیرا گزارشی از هیات بین دولتی تغییرات آب و هوایی (IPCC) انتشار یافت که در آن دانشمندان چنین نتیجه گیری کرده بودند که گرمایش زمین در قرن حاضر زیستگاه های جهان را دستخوش تغییراتی بزرگ خواهد ساخت. برای مثال بخش های بزرگی از جنگل های آمازون (این بزرگترین و ارزشمندترین زیستگاه حیات وحش کویر و ریه تنفسی کره زمین) تغییر شکل خواهد داد و به علفزارهای بزرگ تبدیل خواهد شد، در حالی که بسیاری از ساواناهای علفزار تبدیل به بیابان خواهد گردید! در کتب مقدس آمده: خداوند همه موجودات را آفرید، و دید آنها خوب هستند. پس آنان را فرمود که سودمند باشند و تکثیر شوند. و زمان به پیامبری نوح (ع) چون رسید، کره زمین در برابر آزمونی بزرگ قرار گرفت و پس از نوح، به عنوان اولین حفاظت کننده گونه ها قراردادی با همه حیوانات برای همه نسل های پس از آن منعقد شد. آنگونه که از همه کتب مقدس بر می آید خداوند بزرگ از برکت و سرسبزی زمین شادمان است و همه گونه ها را دوست می دارد. طرفداران و فعالان محیط زیست با همین نظر و دغدغه به بحران انقراض گونه ها نزدیک می شوند، ترکیبی از علم و اخلاق و برای بسیاری از آنان ایمانی مذهبی. هر جاندار نقشی واحد در فرشینه بزرگ اکولوژیک بازی می کند: یک جنگل، یک دریاچه، مرتع یا اقیانوس. اگر گونه ها را نابود کنیم – درست مثل اینکه نخ های تار و پود فرشینه ای را بکشیم و از هم بگسلیم – اکولوژی جنگل یا دریاچه رو به نابودی خواهد نهاد و نخ کش خواهد شد! متاسفانه این واقعه دیربازی است که اتفاق افتاده است و اکو سیستم های زیادی، اعم از کوچک و بزرگ، در سراسر جهان با این فاجعه رو به رو شده اند. خوشبختانه – به نظر دانشمندان – هنوز فرصتی برای تغییر رفتار و حفاظت گونه ها و خودمان باقی مانده است. ما باید (و موظفیم) با تمام توان و امکاناتی که داریم برای متوقف کردن گرمایش زمین کار کنیم، و نیز نیازمند ساختن یک کشتی نوح مدرن و مطابق نیاز امروز هستیم. کشتی نوح در اینجا استعاره ای از پروژه های عظیم زیست محیطی است که بتواند به نابودی گونه ها پایان دهد یا لااقل بازماندگان را تحت حفاظت درآورد و نجات بخشد. ذخیره گاه های طبیعی در مناطقی با تمرکز بالای گونه ها باید توسعه یابد و از طریق کریدورهای حیات وحش کویر نقاط مختلف به هم متصل باشند تا چنانچه قسمتی از زیستگاه دچار خرابی و ویرانی شد حیوانات بتوانند به منطقه ای دیگر رفته و به بقای خود ادامه دهند. چنانچه حیوانات بتوانند گدار کنند و تغییر محل دهند، خواهند توانست خود را با تغییرات دما در جهانی که گرم می شود دمساز کنند در همین حال باید به جوامع محلی که در درون یا اطراف چنین مناطقی زندگی می کنند آموزش داده شود تا بتوانند به طرزی موافق طبیعت به شکار، کشاورزی و تولید انرژی بپردازند بدون آنکه اکو سیستم ها را خراب کنند و آینده خود و فرزندانشان را با مخاطره مواجه سازند. اجرای این طرح ها نه مشکل است و نه گران و پر هزینه. کشورهای ثروتمند به تنهایی می توانند در چنین فعالیت های جهانی قدم پیش گذارند و در این پروژه ها سرمایه گذاری کنند – در حال حاضر سالانه صدها میلیون دلار در سطح جهان صرف فعالیت های حفاظتی می شود که البته به هیچ وجه کافی نیست. کارشناسان حفاظت می گویند این رقم باید به 5 میلیارد دلار در سال برسد تا نتیجه ای مناسب حاصل آید. توجه داشته باشید که 5 میلیارد دلار رقمی ناچیز و حدود یک درصد هزینه ای است که سالانه صرف تعویض و مبادله ارزهای خارجی می شود. با توجه به اینکه درهای حفاظت زیستگاه های تازه و گونه های موجود به سرعت بسته می شوند، حامیان حفاظت پیشنهاد تشکیل صندوقی تحت عنوان صندوق نجات گونه های زیستکره را داده اند که ماموریت ایجاد شبکه ای کارآمدو ایمن در نقاطی از جهان را دارند که دارای بیشترین تمرکز گونه های در معرض خطر هستند. از آنجا که بیشتر این مناطق در کشورهای در حال توسعه قرار دارند این صندوق باید برای مردم فقیر جوامع روستایی نیز سودمند باشد. در کوتاه مدت، صندوق نجات گونه های زیستکره با سرمایه کشورهای ثروتمند، کمپانی های بزرگ و حتی افراد، پروژه های حفاظتی جهانی را به انجام خواهد رساند. یک سیستم تجارب جهانی کربن نیز برای کسب درآمد و تامین مالی این شبکه به راه خواهد افتاد. علاوه بر این متخصصان معتقدند باید یک سیستم قوی برای مواجهه با تغییر آب و هوا و اجبار صاحبان صنایعی که گازهای گلخانه ای ایجاد می کنند به انجام کارهای لازم برای جلوگیری کامل و یا کاهش تصاعد این گازها و دریافت مبالغ بیشتری برای پروژه های صندوق پایه ریزی شود. از همه اینها گذشته نجات گونه های موجود در جهان یک موضوع ایمانی نیز هست. چه طرفدار محیط زیست باشیم یا نه، ایمان به خداوند و اعتقاد به دین ما را وا می دارد که از گونه های موجود بر روی کره زمین، این آفریده های شگفت و زیبای خداوند تا حد ممکن و تا آنجا که می توانیم نگهداری کنیم. mnikzad14th January 2009, 10:50 PMطبيعت به چه كسي تعلق دارد؟ - ابراهیم فرجی پور در جهان حاضر ما انسان‌ها خود را متمدن، صاحب تكنولوژي، مالك زمين و حتي فضا مي‌دانيم و به همين دليل پا را از زمين فراتر گذاشته و براي يافتن زيستگاه جديد به كرات ديگر مي‌انديشيم. اگرچه در اين زمينه‌‌ها به پيشرفت‌هايي نائل آمده‌ايم اما براي بقاي خود و موجودات كره زمين كمتر بها داده‌ايم. تكنولوژي و زندگي شهري با رشد سريعت خود چنان منابع طبيعي را مصرف و نابود ميكند كه يكي پس از ديگري رو به تمام شدن هستند و جامعه صنعتي چنان محيط زندگي را آلوده كرده كه نه تنها فرايند طبيعي قادر به ترميم آن نيست بلكه موازنه پوياي ميان چهار ركن اصلي بيوسفر (خاك، آب، هوا و جانداران) را به هم زده و در حال حاضر زندگي بسياري از انواع جانداران، گياهان، رودها، درياچه‌هاف كوه‌پايه‌ها و سواحل درياها به خاطر آلودگي آب و محيط به خطر افتاده است. محيط زندگي جانوران به دليل ازدياد و هجوم شكارچيان و گسترش جمعيت و زندگي شهري روز به روز تنگ‌تر شده و همواره شاهد انقراض گونه‌هايي از جانوران هستيم. آيا با فرسايش خاك و نابودي گياهان و نسل‌كشي حيوانات، بقاي انسان امكان‌پذير است؟ آخرين يوزپلنگ چقدر ارزش دارد؟ آخرين پليكان چه قيمتي خواهد داشت؟ آيا انسان خود را تنها محق استفاده از هستي و طبيعت مي‌داند؟ چه كسي پاسخگوي اين فاجعه مي‌باشد؟ آنچه كه به آن مي‌پردازيم، مشكل محله، شهر و يا كشور ما نيست بلكه معضلي براي كل جهان هستي مي‌باشد. زيرا اين مشكل حاصل رشد روزافزون جمعيت و جامعه صنعتي جهان مي‌باشد. متأسفانه هر فردي كه وارد يك محيط سرسبز مي‌شود، طبق فرهنگ ناخوشايند و به تعبيري شهر ما خانه ما نيست هيچ‌گونه احساس مسئوليت نسبت به محيط ندارد. هر فضاي مناسبي براي تفريح در كشور ما يا ملك خصوصي شده و يا با اثر رهگذران و گردشگران و بي‌توجهي ارگان‌هاي ذي‌ربط پس از چندي به جايگاه زباله و پس مانده‌هاي آنها تبديل مي‌شود. در يك نگاه نقادانه به اطراف شهرها و تفريحگاه‌هاي خارج از شهر و دامنه كوهها، وجود حجم زيادي از زباله‌ها فاجعه زيست محيطي ايجاد كرده كه شايد براي بعضي غيرقابل تصور باشد. فقر فرهنگي و نداشتن آگاهي اجتماعي و عدم مسئوليت‌پذيري نسبت به محيط زيست و حفاظت از آن عامل اصلي آلودگي و تخريب طبيعت مي‌باشد. وسعت تخريب و عمق فاجعه دستاويزي شده تا اهالي بعضي از روستاها د ر دامنه كوهها و قله‌ها از ورود كوه‌نوردان ممانعت به عمل آورده و طبق گزارشات واصله در بعضي نقاط باعث ايجاد درگيري‌هايي شده است. در دامنه‌‌ها و مسير قله‌هاي علم‌كوه، آزادكوه، دماوند، سبلان ... و همچنين حريم رودخانه‌ها و چشمه‌ها صحنه‌هاي دلخراشي پس‌مانده‌هاي زباله خاطر انسان را آزرده ميكند، چه كسي مسئول جمع‌آوري زباله‌ها مي‌باشد؟ وقتي پاي درددل و صحبت روستاييان و صاحبان فعلي مناطق كوهستاني مي‌نشينيم، از آلودگي و تخريب محيط، درختان و گياهان توسط رهگذران گله‌گذاري مي‌كنند كه در جواب دادن به آنها مات و مبهوت حرفي براي گفتن نداريم ورود افراد و گروه‌هاي گل گشتي كه آگاهي زيست محيطي ندارند و بدون سرپرست وارد منطقه مي‌شوند، اغلب تخريب و آلودگي‌هاي محيط را به دنبال دارد. و حل اين معضل جلوگيري از ورود مردم و كوه‌نوردان به مناطق تفريحي و كوهستاني نمي‌باشد. عدم برنامه‌ريزي و سياست نادرست ارگان‌هاي ذي‌ربط و نيز عدم اطلاع‌رساني كافي به عموم جامعه از علل اصلي مي‌باشد. به اين دليل است كه هر فردي به محض ورود به يك منطقه خود را صاحب آن مي‌داند و هر كاري كه بخواهد ميكند و به گونه‌اي رفتار ميكند كه گويي اين جهان فقط به او تعلق دارد و ملك شخصي او مي‌باشد و هيچ‌گونه حقي براي ديگران و نسل‌هاي آينده قائل نيست. لذا سازمان‌هاي ذي‌ربط ضمن اشاعه فرهنگ زيست محيطي و مراقبت از طبيعت و حفظ و صيانت محيط زيست، همراه با برنامه‌ريزي و سازماندهي مي‌توانند با اقداماتي از قبيل احداث سرويس‌هاي بهداشتي و مكان‌هاي جمع‌آوري زباله و استفاده بهينه از طبيعت شرايطي را فراهم كنند كه تعلق خاطر همه افراد جامعه فراهم شود و كسي خود را صاحب و مالك مواهب طبيعي و ملي ندانسته بلكه به عنوان دفاع از حقوق مدني كل جامعه با مسئله برخورد منطقي نمايد. mnikzad14th January 2009, 10:52 PMمحيط زيست و اخلاق حيوان محور - حمید ذاکری سخن در باب اخلاق ما انسان‌هاي امروز در بعد محيط زيست و الزاماتي كه نسبت به انسان‌هاي آينده داريم از انسان و بسامدهاي اخلاقي او بر گذشت و طبيعت و حيات وحش رسيد. نگاه ما، كساني را كه خود را طرفدار حيوانات و محيط زيست مي‌دانيم، بر چه پايه‌هايي استوار و تا چه حد صحيح است؟ حيوانات و اخلاق زيست محيطي براساس نظريات پيش طرح، اگر نوع بشر تنها گونه‌اي است كه دارنده پايگاه‌هاي اخلاقي است، مي‌توانيم اين انديشه را تا بدانجا بسط دهيم كه مثلا اگر من بيرون چادر خود در گذرگاهي در طبيعت به حيواني- مثلا خرسي- برخورد كردم مي‌توانم اگر دلم خواست (يا به عبارت بهتر اگر هوس كردم) او را بكشم. اگر اين كار را بكنم، شليك از سر تفنن من هيچ كنش ناروايي نسبت به خرس نخواهد بود. نگاه مبتني بر اخلاق انسان‌مدار ممكن است اين عمل را نادرست بداند، با چه استدلالي؟ استدلال اخلاق انسان‌مدار در مورد نادرستي كشتن خرس ممكن است اين باشد كه من با كشتن خرس يك منبع زيبايي و جذابيت در طبيعت را از ميان برده‌ام و انسان‌هاي زيادي را از لذت ديدار آن محروم ساخته‌ام. اصلا ممكن بود يك فيلمساز حيات وحش از همان خرس صحنه‌هايي بس زيبا و ديدني تهيه كند كه مردمان بسياري در سراسر دنيا از آن صحنه‌ها لذت ببرند؛ يا ده‌ها نوع استدلال ديگر كه نهايتاً عمل من را به واسطه صدمه يا محروميتي كه بر انسان‌هاي ديگر روا داشته‌ام ناروا مي‌داند. اما در هر حال از آنجا كه فرهنگ انسان‌مداري (Anthropocentrism) بر آن است كه تنها نوع بشر صاحب پايگاه و منزلت اخلاقي است، پس براساس آن من نسبت به خود خرس هيچ عمل نادرستي روا نداشته‌ام. احتمالا شما هم در وهله نخست، با خواندن مطالب فوق احساس ناراحتي كرده‌ايد و به من مي‌گوييد: تو انساني هستي به شدت خودخواه كه وجودت براي كره زمين مضر است! اما اگر به استدلالاتي كه آوردم كمي فكر كنيد مي‌بينيد كه نگاه شما برشر بودن عملي كه من انجام داده‌ام صرفا و صرفا از منشأ انسان‌مدار برمي‌خيزد. به هر حال بسياري از ما فكر مي‌كنيم- يا حداقل اين احساس غريزي را داريم- كه دستاويزهاي استدلالي من غلط است. بسياري از ما حس مي‌كنيم كه رفتار غلط با حيوانات ممكن است؛ از طريق شليك كردن به خرس‌هاي بي‌گناه يا با شكنجه دادن گربه‌ها. با اين وجود طبيعي است كه داشتن يك احساس، يا انگيزه، يا الهام، يا شهود، يا هرچه اس� سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 426]
-
گوناگون
پربازدیدترینها