تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804552740
ساده بیاموزیم: راه اندازی یک شبکه کوچک(1)
واضح آرشیو وب فارسی:سایت ریسک: View Full Version : ساده بیاموزیم: راه اندازی یک شبکه کوچک(1) Ping 127.0.0.118th December 2006, 03:31 PMساده بیاموزیم: راه اندازی یک شبکه کوچک(1) در این سری مقاله ها قصد دارم راه اندازی یک شبکه Workgroup (شبکه ای بدون وجود سرور) با تعداد 2 الی 8 کامپیوتر را به شما دوستان عزیز یاد بدم. در این مقاله به زبان بسیار ساده و کاملا عملی راه اندازی شبکه را به شما یاد می دهم. ارتباط فیزیکی اولین مسئله ای که در ساختن یک شبکه به آن میرسیم ارتباط فیزیکی بین کامپیوتر ها است. کامپیوتر اطلاعات را به کارت شبکه میفرستد. کارت شبکه اطلاعات را از طریق کابل به switch میفرستد و switch اطلاعات را از طریق کابل دیگری به کامپیوتر مقصد میرساند. اجزای فیزیکی شبکه را بشناسیم: کارت شبکه: ارتباط کامپیوتر را با شبکه برقرار میکند. ممکن است به صورت on-board یعنی روی مادربر باشد و یا ممکن است بصورت یک کارت بر روی اسلات PCI نصب شود.(در این مقاله فرض بر این است که کامپیوتر شما اصلا کارت شبکه ندارد) کابل شبکه: انواع مختلفی دارد اما آنچه که امروزه بصورت معمول استفاده میشود، کابلی 8 رشته ای است که سوکت هایی مانند سوکت سیم تلفن دارد، کمی بزرگتر که به این نوع سوکت ها RJ45 میگویند. به سوکت های تلفن هم RJ11 میگویند. کابل های شبکه بر اساس سرعت انتقال اطلاعات دارای دسته های گوناگونی هستند اما آنچه که در حال حاضر بطور معمول استفاده میکنند Cat5e نام دارد. این کابل میتواند تا سرعت هزارمگابیت در ثانیه (1000Mbps=1Gbps) اطلاعات را انتقال دهند. البته این کابل با توجه به سرعت دیگر اعضای فیزیکی شبکه، میتواند در سرعت های پایین تر نیز کار کند. براساس ترتیب رشته ها در دو سر کابل، کابل قابلیت ارتباطی متفاوتی پیدا میکند. به این صورت که کابل Cross میتواند کامپیوتری را مستقیم (بدون نیاز به switch ) به کامپیوتر دیگری وصل کند اما برای اتصال یک کامپیوتر به switch به کابل Straight نیاز داریم. در اینجا هرگاه از کابل صحبت کردیم منظور یکی از 2 کابل زیر است: 1-Cat5e – Cross 2- Cat5e - Straight Switch: دستگاهی است که ارتباط کامپیوترها را برقرار میکند. کل اطلاعاتی که در شبکه جابجا میشود به این دستگاه میاد و سپس به مقصد مورد نظر میرود. میتوان switch را مانند مرکز تلفن یک شرکت در نظر گرفت. شما ابتدا به اپراتورتلفن وصل میشوید و سپس او شما را به مقصدتان وصل میکند و یا اگر کسی از بیرون با شما کار داشته باشد ابتدا با اپراتورتلفن ارتباط برقرار میکند و سپس اپراتورتلفن او را به شما وصل میکند. طراحی خب ابتدا باید درنظر بگیرید که چه تعداد کامپیوتر را میخواهید به هم وصل کنید. اگر 2 عدد کامپیوتر را بخواهید به هم وصل کنید دو عدد کارت شبکه و یک کابل Cross نیاز دارید. اگر بیش از دو عدد کامپیوتر را میخواهید در یک شبکه قرار دهید به تعداد کامپیوترها کارت شبکه و کابل Straight و یک عدد switch که دارای تعداد پورت های کافی باشد، نیاز دارید. Switchها از 8 پورت موجود هستند به بالا. شما به تعداد پورت های هر switch میتوانید کامپیوتر به این switch وصل کنید. چه سرعتی مورد نیاز است؟ گیگابیت: شما میتوانید با خرید تجهیزات شبکه با سرعت گیگابیت (انتقال 1 گیگابیت اطلاعات در یک ثانیه) یک شبکه پرسرعت داشته باشید، البته هزینه این تجهیزات به جز کابل، کمی بالا است و معمولا از این سرعت برای محلی استفاده میشود که تعداد کاربران زیاد است چون این سرعت بسیار بالاتر از سرعت هارد دیسکهای معمولی است! پس همیشه مقدار زیادی از پهنای باند بی استفاده می ماند.یک کارت شبکه با سرعت گیگابیت بیست تا سی هزارتومان است. صدمگابیت: برای تمامی نیازهای شما کافی است و یا حتی زیاد هم هست. تجهیزات با سرعت صدمگابیت دارای قیمت بسیار مناسبی است. مثلا شما میتوانید کارت شبکه با سرعت صدمگابیت را به قیمت ده هزار تومان بخرید. به کاربران خانگی و شرکت ها با حجم کاری کم، پیشنهاد میشود برای شبکه خود از تجهیزات با سرعت صدمگابیت استفاده کنند. اجرا بعد از تهیه کارت شبکه و کابل Straight به تعداد مورد نیاز و switch ، ابتدا کارتهای شبکه را بر روی کامپیوترهای خود نصب کنید. سپس منبع تغذیه switch را وصل کنید. حال یک سر کابل ها را به کارت شبکه (که اکنون در کامپیوتر نصب شده) و سر دیگر را به switch وصل کنید. چنانچه همه چیز صحیح باشد، چراغ هایی بر روی switch و کارت های شبکه هستند که باید روشن شوند. معمولا این چراغ ها به رنگ سبز هستند. چنانچه فقط دو کامپیوتر را شبکه میکنید و از switch هم استفاده نمی کنید، کابل Straight مورد نیاز شما نیست. بلکه باید فقط یک عدد کابل Cross تهیه کنید. بعد از نصب کارتهای شبکه بر روی کامپیوترها، یکسر کابل را به این کارت شبکه در این کامپیوتر و سر دیگر را به کارت شبکه دیگر در کامپیوتر دیگر وصل کنید. اکنون ارتباط فیزیکی برقرار است. مرحله بعد آدرس دهی است. پایان قسمت اول roshanak118th December 2006, 03:53 PMخيلي عالي بود لطفا ادامه بدهيد varnayan19th December 2006, 08:37 AMاگر امکان داره روش درست کردن کابل Straight توضیح دهید Ping 127.0.0.120th December 2006, 04:30 PMکابل Straight بصورت کارخانه ای در بازار فراوان یافت میشود که دارای کیفیت بسیار مناسبی است و معمولا کابل Cross را دستی میسازند. کابل Straight باید دوسر یکسان داشته باشد. یعنی به هر ترتیبی که رشته ها را در یک سر کابل چیده اید، باید به همان ترتیب هم در سر دیگر بچینید. سپس این رشته ها را در سوکت فرو برده و بوسیله آچار شبکه پرس کنید. کابل CAT5e کابل CAT5e دارای 8 رشته در هشت رنگ مختلف است که دو به دو به هم پیچیده شده اند. این پیچش برای جلوگیری از پدید Cross Talk یا همان القا است. رنگها عبارتند از: نارنجی سفید / نارنجی / سبز سفید / سبز / آبی سفید / آبی / قهوه ای سفید / قهوه ای. استانداردی در زمینه رنگ بندی وجود دارد. پس شما هم با رعایت استاندارد کابلهایتان را بسازید، به سه دلیل: 1- پیچش کابلها به دو یکدیگر در رنگهای مختلف، برای داشتن بالاترین کیفیت انتقال اطلاعات، متفاوت است. پس اگر رنگ بندی را رعایت نکنید کیفیت کابل شما نسبت به حالت استاندارد پایین تر خواهد بود. البته این بالا یا پایین بودن کیفیت در اندازه های کوچک قابل حس نیست بلکه این افت کیفیت در کابلهایی با طول بسیار زیاد بوجود می آید که آنهم توسط دستگاه های سنجش کیفیت انتقال اطلاعات قابل اندازه گیری است. 2-اگر احیانا در جایی کابل کشی انجام دادید و از آنجا رفتید، نفر بعدی که می اید، میتواند به راحتی سیستم کابل کشی شما را بفهمد. 3- اگر شخصی حرفه ای، کابل شما را ببیند متوجه میشود شما به رعایت استاندارد علاقه دارید یا خیر! نحوه ساخت کابل Straight در کابل Straight به هر ترتیبی که یک سر کابل را رنگ بندی کرده اید، در سر دیگر باید همان رنگ بندی را بدون هیچ گونه تغییری، رعایت کنید. یعنی داریم: 12345678 یک سر کابل 12345678 سر دیگر کابل پس با توجه به توضیح بالا و رعایت استاندارد، کابل را به صورت زیر بسازید: ابتدا سوکت را در حالتی بگیرید که ضامن آن در زیر واقع شود. حال رشته ها را از سمت چپ به راست به ترتیب زیر، در کنار هم قرار دهید: نارنجی سفید / نارنجی / سبز سفید / آبی / آبی سفید / سبز / قهوه ای سفید / قهوه ای. حال رشته ها را داخل سوکت فرو ببرید و بوسیله آچار سوکت زنی، سوکت را پرس کنید. اکنون در سر دیگر کابل، ابتدا سوکت را در حالتی بگیرید که ضامن آن در زیر واقع شود.رشته ها را از سمت چپ به راست مانند دفعه قبل در کنار هم قرار دهید. حال رشته ها را داخل سوکت فرو ببرید و بوسیله آچار سوکت زنی، سوکت را پرس کنید. نحوه ساخت کابل Cross در کابل Cross به هر ترتیبی که یک سر کابل را رنگ بندی کرده اید، در سر دیگر باید بجای رنگ شماره 1 ، رنگ شماره 3 را قراردهید. بجای رنگ شماره 2، رنگ شماره 6 را قراردهید. بجای رنگ شماره 3، رنگ شماره 1 را قراردهید. بجای رنگ شماره 6، رنگ شماره 2 را قرار دهید. یعنی داریم: 12345678 یک سر کابل 36145278 سر دیگر کابل پس با توجه به توضیح بالا و رعایت استاندارد، کابل را به صورت زیر بسازید: ابتدا سوکت را در حالتی بگیرید که ضامن آن در زیر واقع شود. حال رشته ها را از سمت چپ به راست به ترتیب زیر، در کنار هم قرار دهید: نارنجی سفید / نارنجی / سبز سفید / آبی / آبی سفید / سبز / قهوه ای سفید / قهوه ای. حال رشته ها را داخل سوکت فرو ببرید و بوسیله آچار سوکت زنی، سوکت را پرس کنید. اکنون در سر دیگر کابل، ابتدا سوکت را در حالتی بگیرید که ضامن آن در زیر واقع شود.رشته ها را از سمت چپ به راست به ترتیب زیر، در کنار هم قرار دهید: سبز سفید / سبز / نارنجی سفید / آبی / آبی سفید / نارنجی / قهوه ای سفید / قهوه ای. حال رشته ها را داخل سوکت فرو ببرید و بوسیله آچار سوکت زنی، سوکت را پرس کنید. Ping 127.0.0.121st December 2006, 04:59 PMساده بیاموزیم: راه اندازی یک شبکه کوچک (2) در این سری مقاله ها قصد دارم راه اندازی یک شبکه Workgroup (شبکه ای بدون وجود سرور) با تعداد 2 الی 8 کامپیوتر را به شما دوستان عزیز یاد بدم. در این مقاله به زبان بسیار ساده و کاملا عملی راه اندازی شبکه را به شما یاد می دهم. آدرس دهی بعد از برقراری ارتباط فیزیکی، نوبت به آدرس دهی است. آدرس دهی توسط پروتکل IP انجام میشود. عموم مردم IP را معادل یک عدد میدانند که البته این صحیح نیست.Internet Protocol یک پروتکل برای آدرس دهی نقطه به نقطه می باشد. IP، یک پروتکل: برای برقراری ارتباط بین دو کامپیوتر، هردو کامپیوتر باید با پروتکل های یکسانی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. اگر یکی با پروتکل IP و دیگری با پروتکلی غیر از IP به شبکه وصل شوند، نمیتوانند یکدیگر را ببینند. (اگر یک شخص چینی بخواهد با یک فرد ایرانی ارتباط برقرار کند باید فارسی بلد باشد و یا فرد ایرانی بتواند چینی حرف بزند و یا هردو با یک زبان سوم، مثلا انگلیسی با یکدیگر صحبت کنند) IP، پروتکلی برای آدرس دهی نقطه به نقطه: مهمترین بخش این پروتکل، "آدرس کلی" است. آدرس کلی شامل دو مقدار است: 1-آدرس اختصاصی: چهار عدد که بین 0 و 255 هستند و بوسیله 4 نقطه از یکدیگر جدا شده اند. 2-Subnet Mask: چهار عدد که بین 0 و 255 هستند و بوسیله 4 نقطه از یکدیگر جدا شده اند. هر آدرس اختصاصی، یک کامپیوتر را مشخص میکند و هر subnet mask یک شبکه را مشخص میکند. در یک شبکه، آدرس اختصاصی دو کامپیوتر از یک دیگر متفاوت است. یعنی اگر subnet mask دو کامپیوتر یکی بود، باید آدرس اختصاصیشان متفاوت باشد. مثلا دو خانه که هردو در یک کوچه هستند ولی باید پلاکهایشان متفاوت باشد. همه کامپیوترهایی که به یک Switch وصل میشوند، باید در یک شبکه باشند تا بتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. به عبارت دیگر باید subnet mask هایشان یکی باشد. ولی آدرس اختصاصیشان باید متفاوت باشد. حال ممکن است دو کامپیوتر در یک شبکه نباشند. یعنی subnet mask هایشان یکی نباشد. خوب واضح است که میتوانند آدرس اختصاصی یکی داشته باشند چون اصلا در یک شبکه نیستند. مثلا دو خانه ممکن است در دو کوچه متفاوت باشد اما پلاکهای هردو یکی باشد. از اتصال شبکه های مختلف با subnet mask های مختلف ، شبکه های بزرگتر بوجود میاید. دستگاهی که میتواند دو شبکه با subnet mask های متفاوت را به هم متصل کند، Router نام دارد. پس پروتکل IP آدرس دهی نقطه به نقطه را انجام میدهد. اما مسئله به همین سادگی هم نیست! در یک شبکه که با یک Switch کامپیوتر ها به هم وصل هستند، علاوه بر subnet mask باید قسمتی از آدرس اختصاصی نیز یکی باشد. این که چه مقدار از آدرس اختصاصی باید یکی باشد را همان subnet mask مشخص میکند. پس در یک شبکه، هم باید subnet mask یکی باشد و هم آن مقداری از آدرس اختصاصی که subnet mask مشخص میکند. در شبکه های خصوصی درون خانه و یا شرکت ، میتوانید از آدرسهای زیر استفاده کنید: آدرس اختصاصی از 192.168.0.1 تا 192.168.0.254 با subnet mask: 255.255.255.0 در این حالت میتوانید تا 254 عدد کامپیوتر را به یک Switch وصل کنید و همگی با یکدیگر ارتباط داشته باشند. (البته یک switch که نه، مجموعه ای از چندین switch که به یکدیگر وصل شده اند) در اینجا شما میتوانید قسمت چهارم آدرس اختصاصی را در هر کامپیوتر از 1 تا 254 تغییر دهید اما سه قسمت اولی یعنی 192.168.0 را در تمام کامپیوترها باید یکسان نگه دارید. علاوه بر این باید subnet mask هم در همه کامپیوتر ها یکی باشد. خب حالا اگر بخواهیم کامپیوتر ها را با استفاده از آدرسهای گفته شده شبکه کنیم خواهیم داشت: کامپیوتر اول: 192.168.0.1 / 255.255.255.0 کامپیوتر دوم: 192.168.0.2 / 255.255.255.0 کامپیوتر سوم: 192.168.0.3 / 255.255.255.0 و به همین ترتیب تا کامپیوتر آخر: 192.168.0.254 / 255.255.255.0 اگر چنانچه در قسمت های "192.168.0" و یا "255.255.255.0" تغییری اجاد کردید، باید این تغییر را در تمامی کامپیوترها بوجود آوردید تا ارتباطشان برقرار بماند. بوسیله آدرسهای گفته شده شما میتوانید به راحتی تعدادی کامپیوتر را شبکه کنید اما بدانید که محاسبات این آدرسها و subnet mask ها در مبنای 2 (صفر و یک) انجام میشود و البته محاسبات پیچیده ای است. تنظیم آدرس: برای تنظیم کردن آدرسها بروید به:Start à Runàncpa.cpl بر روی کارت شبکه کلیک راست کنید و گزینه آخر، Properteis، را انتخاب کنید. در اینجا تعدادی نوشته وجود دارد که در کنارشان یک مربع و علامت تیک درون آن قرار دارد. از بین این نوشته ها ،(Internet Protocol (TCP/IP، را انتخاب کنید و کلید Properties را بزنید. گزینه Use the following IP adrress را انتخاب کنید و در مربع اول آدرس اختصاصی و در مربع دوم subnet mask را وارد کنید. کلید OK را بزنید و پنجره ها را ببندید. آیا آدرس دهی درست است؟ ابتدا اطمینان حاصل کنید ارتباط فیزیکی برقرار است. حال برای اینکه کنترل کنید و مطمئن شوید آدرس دهی را درست انجام داده اید: اگر از ویندوز اکس پی سرویس پک 2 استفاده میکنید، ابتدا در control panel بروید و Windows Firewall را اجرا کنید. گزینه off را انتخاب کرده و کلید OK را بزنید و خارج شوید. چنانچه از برنامه دیواره آتش دیگری مانند Norton نیز استفاده میکنید، کلا آنرا خاموش کنید. حال بروید به StartàRunàcmd یک پنجره شبیه به محیط DOS باز میشود. در این پنجره عبارت "Ping" را بنویسید. یک فاصله بدهید (space) و سپس آدرس اختصاصی کامپیوتر دیگری را در شبکه بنویسید. دکمه Enter را بزنید. مثلا داریم: کامپیوتر اول: 192.168.0.1 / 255.255.255.0 کامپیوتر دوم: 192.168.0.2 / 255.255.255.0 در کامپیوتر اول باید بنویسیم: "Ping 192.168.0.2" سپس دکمه Enter را بزنیم. با این کار در واقع 4 بسته به حجم 32 بایت به کامپیوتر دوم میرود و بر میگردد. چنانچه ارتباط فیزیکی و آدرس دهی درست انجام شده باشد، وقتی شما این عبارت و در ادامه دکمه Enter را میزنید، باید پیغام زیر برای 4 مرتبه پشت سر هم به نمایش در آید. Reply from 192.168.0.2: bytes=32 time<1ms TTL=128 البته بر اساس نوع ارتباط فیزیکی، ممکن است اعداد و ارقام با این چیزی که من نوشته ام متفاوت باشد اما صورت کلی پیام باید همین باشد. چنانچه پیام هایی غیر از این نمایش داده شد، اشکالی در ارتباط فیزیکی و یا آدرس دهی و یا تنظیمات دیواره آتش (Firewall) وجود دارد. بعد از آدرس دهی، نوبت به برقراری ارتباط از طریق ویندوز می رسد. پایان قسمت دوم (در مباحث تخصصی، نام های "آدرس کلی" و "آدرس اختصاصی" بکار برده نمی شود. در اینجا صرفا جهت مجزا نمودن این دو مفهوم، از این نامها استفاده شده است) (خب با دستور Ping آشنا شدید. حالا فهمیدید اسم کاربری من یعنی چی. البته 127.0.0.1 یک آدرس ویژه است برای کاربردی ویژه و معنی خاص خودش را دارد. ;) ) Ping 127.0.0.126th December 2006, 07:21 PMساده بیاموزیم: راه اندازی یک شبکه کوچک (3) در این سری مقاله ها قصد دارم راه اندازی یک شبکه Workgroup (شبکه ای بدون وجود سرور) با تعداد 2 الی 8 کامپیوتر را به شما دوستان عزیز یاد بدم. در این مقاله به زبان بسیار ساده و کاملا عملی راه اندازی شبکه را به شما یاد می دهم. ارتباط از طریق ویندوز بعد از اینکه از درست بودن ارتباط فیزیکی و آدرس دهی مطمئن شدید، وقت آن میرسد که به فایلها و فولدرهای کامپیوتر ها در شبکه دسترسی پیدا کنید. توضیح :در اینجا فرض بر این است که شما کنترل کامل بر روی کامپیوتر خود دارید. یعنی هم میتوانید برنامه نصب کنید هم ویندوز عوض کنید و هر کار دیگر. به زبانی دیگر فرض بر این است شما از کاربر مدیر (administrator) و یا کاربری که این سطح دسترسی را دارد، استفاده میکنید. به طور عمومی دو استفاده عمده از شبکه میشود. اول انتقال فایل و دوم استفاده از یک دستگاه چاپگر برای همه کامپیوترهای متصل به شبکه. شما برای این دوکار، چند مرحله را باید طی کنید. این مراحل عبارتند از: 1-عبور از دیواره آتش 2-شناسایی کاربر 3-به اشتراک گذاشتن یک فولدر 4-دسترسی به فولدرهای به اشتراک گذاشته شده از طریق شبکه 5-به اشتراک گذاشتن چاپگر 6-دسترسی به چاپگر از طریق شبکه 1-دیواره آتش دیواره آتش (Firewall) نرم افزاری است که ورود و خروج اطلاعات از شبکه را کنترل میکند. چون هر دیواره آتش به صورت مخصوصی تنظیم میشود. پس یا کار کردن با آن را کامل یاد بگیرید و آن را برای شبکه داخلی (LAN) تنظیم کنید و یا پیشنهاد میکنم آن را کاملا خاموش کنید. 2-شناسایی کاربر شما باید در تمام کامپیوترها درون این شبکه از یک Username مشترک و یک Password مشترک استفاده کنید. مثلا کاربر Ali با کلمه عبور 123 را بر روی کامپیوتر اول میسازید. حال باید بر روی تمام کامپیوترها در شبکه همین کاربر Ali با کلمه عبور 123 را بسازید. بدون کوچکترین تغییری. (البته میشود از کاربران متفاوتی استفاده کرد ولی به دلیل پیچیدگی این مسئله و جلوگیری از سردرگمی دوستان عزیز و همچنین ساده نگه داشتن این مقاله، از گفتن این مطلب خودداری میکنم) خب پس در تمامی کامپیوترها یک کاربر مشترک تعریف کنید و برای استفاده از امکانات شبکه، از همین کاربر استفاده کنید. یادتان باشد این کاربر را حتما عضو گروه مدیران (Administrators) کنید و حتما بعد از ساختن این کاربر، یک بار بوسیله این کاربر Log on کنید. *ساخت کاربر و عضویت در گروه مدیران بروید به Control PanelàUser AccountsàCreate a new user حال نام کاربر را وارد کنید.(مثلا "Ali") و کلید Next را بزنید. در صفحه بعدی مطمئن شوید که گزینه Computer Administrator انتخاب شده است. کلید Create Account را بزنید. اکنون Ali در همین پنجره، درقسمت پایین صفحه نمایش داده میشود. بر روی آن کلیک کنید و گزینه دوم یعنی Create a password را بزنید. حال در جعبه اول، کلمه عبور را تایپ کنید. (مثلا 123). در جعبه دوم هم باز همان کلمه عبور را تایپ کنید. جعبه سوم نیازی به پر کردن ندارد. اکنون کلید Create password را بزنید. حالا پنجره را ببندید و از منوی Start کلید Log off را بزنید و بوسیله کاربر جدید که الان ساختید، وارد کامپیوتر بشوید. 3-به اشتراک گذاشتن یک فولدر این کار برای این است که فایلهای درون این فولدر از کامپیوترهای دیگر قابل دسترسی باشد. به یکی از درایوهای خود بروید. در بالای صفحه سمت چپ، گزینه Tools را بزنید. Folder Options را انتخاب کنید. در پنجره ای که باز شد به صفحه دوم یعنی View بروید و از لیست، گزینه آخر را غیرفعال کنید یعنی علامت تیک درون مربع در مقابل این گزینه، را پاک کنید.(Use simple file sharing) سپس یک فولدر را انتخاب کنید و یا یک فولدر جدید بسازید. (مثلا به نام ABC). حال بر روی این فولدر کلید راست را بزنید و گزینه Properties را انتخاب کنید. به صفحه Sharing بروید و گزینه Share this folder را انتخاب کنید. در مربع اول، یعنی روبروی گزینه Share name نامی را تایپ کنید که میخواهید این فولدر با این نام درون شبکه نمایش داده شود.(مثلا new pics). در این حالت، این فولدر را اگر از طریق My Computer نگاه کنید، اسمش ABC است اما اگر از طریق شبکه نگاه کنید اسمش new pics است. کلید Ok را بزنید. اکنون باید علامت یک دست به زیر آیکون چاپگر اضافه شود. حال هرآنچه که در این فولدر بریزید، از طریق شبکه قابل دسترسی است. 4-دسترسی به فولدرهای به اشتراک گذاشته شده از طریق شبکه به دو روش میتوان این کار را انجام داد: 1-به my computer بروید. در نوار سمت چپ، گزینه My network places را بزنید. در صفحه جدید، در نوار سمت چپ، گزینه View workgroup computers را بزنید. حال همه کامپیوترهای موجود در شبکه را میتوانید مشاهده کنید. با دوبار کلیک بروی هرکدام، میتوانید فولدرهایی که آن کامپیوتر به اشتراک گذاشته است، را ببینید. 2-بروید به StartàRun و دو عدد (backslash) بنویسید و در ادامه نام و یا آدرس کامپیوتری که میخواهید به فولدرهای به اشتراک گذاشته شده اش، دسترسی پیدا کنید. مثلا داریم: کامپیوتر اول: آدرس: 192.168.0.1 – اسم کامپیوتر: PC-1 کامپیوتر دوم: آدرس: 192.168.0.2 – اسم کامپیوتر: PC-2 اگر بخواهیم فولدرهای به اشتراک گذاشته شده در کامپیوتر دوم را از طریق کامپیوتر اول ببینیم، باید در کامپیوتر اول، در Run بنویسیم: “PC-1” و یا بنویسیم 192.168.0.2 توجه: چنانچه از طریق دو روش بالا به فولدرهای به اشتراک گذاشته شده وصل شدید، فقط میتوانید از این فولدرها فایل بردارید و نمیتوانید در آنها فایلی قرار دهید. به زبانی دیگر، این فولدرها زمانیکه از طریق شبکه مورد دسترسی قرار میگیرند، فقط خواندنی هستند. چنانچه میخواهید محتویات این فولدرها را تغییر دهید باید از طریق My Computer وارد این فولدرها شوید. 5-به اشتراک گذاشتن چاپگر ابتدا چاپگر را بر روی کامپیوتر نصب و تست کنید. بعد از اینکه مطمئن شدید چاپگر به درستی کار میکند، بروید به Control panel و گزینه Printers and Faxes را انتخاب کنید. بر روی چاپگر کلیک راست کنید و گزینه آخر، Properties را بزنید. به صفحه دوم (Sharing) بروید و گزینه Share this printer را بزنید. حال روبروی گزینه Share name نامی را تایپ کنید که میخواهید این چاپگر با این نام درون شبکه نمایش داده شود. کلید Ok را بزنید. اکنون باید علامت یک دست به زیر آیکون چاپگر اضافه شود. 6-دسترسی به چاپگر از طریق شبکه برای اینکه بتوانید از طریق چاپگری که به کامپیوتر دیگری در شبکه وصل است، پرینت بگیرید، مانند بخش شماره 4 "دسترسی به فولدرهای به اشتراک گذاشته شده از طریق شبکه" عمل کنید. هنگامیکه به کامپیوتری که چاپگر دارد، وصل شدید، آیکون چاپگر را میبینید. بر روی این آیکون کلیک راست کنید و گزینه Connect… را بزنید. با پیغامی مواجه میشوید. این پیغام را تایید کنید. حال در Control Panel در قسمت Printers and Faxes باید چاپگر اضافه شده باشد. RobertDeniro26th December 2006, 07:29 PMتاپیک های جالب و آموزنده ای هست این 3 تاپیک به یکدیگر ادقام شد سایت ما را در گوگل محبوب کنید با کلیک روی دکمه ای که در سمت چپ این منو با عنوان +1 قرار داده شده شما به این سایت مهر تأیید میزنید و به دوستانتان در صفحه جستجوی گوگل دیدن این سایت را پیشنهاد میکنید که این امر خود باعث افزایش رتبه سایت در گوگل میشود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت ریسک]
[مشاهده در: www.ri3k.eu]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 946]
-
گوناگون
پربازدیدترینها