محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831115711
پیروز انتخابات عراق، مردم این کشور هستند
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > جعفریان، رسول - رسول جعفریان پیروز انتخابات عراق مردم این کشور هستند، مشروط به آن که راه بازگشت استبداد را سد کنند. این روزها بحث های زیادی در باره ائتلاف پیروز در عراق می‌شود. پرسش اصلی این است: چه کسی برنده این انتخابات است؟ آنچه در ظاهر امر رخ داده است پیروزی ائتلاف العراقیه به رهبری علاوی، نخستین رئیس دولت عراق پس از سقوط صدام است، مردی که با ترکیبی از سکولارهای شیعه و اهل سنت عرب و چنان که گفته می شود هواداران حزب بعث توانسته است 91 کرسی از 325 کرسی را به دست آورد. همین که اهل سنت با سکولارها متحد شده آن هم زیر چتر یک شیعه در آمده‌اند، نکته مهمی است، با این حال باید توجه داشت، این ائتلاف، هرچه باشد، نشانگر قدرت ترکیبی سکولارها - بعثی هاست نه احزاب اسلامی. سه گروه دیگر اهمیت دارند. ائتلاف قانون به رهبری مالکی با 89 کرسی، ائتلاف ملی عراق به رهبری مجلس اعلای عراق با 67و کردها 43 کرسی. بسیار روشن است که رئیس آینده دولت، هر کسی که باشد، باید دست کم 163 رأی داشته باشد تا بتواند بر سریر قدرت تکیه بزند. این بدان معناست که علاوه با 91 کرسی نمی‌تواند به تنهایی کاری از پیش ببرد، چنان که ائتلاف وی با سه گروه بعدی هم، کار بسیار دشواری است، نکته ای که روزهای آینده، خود را نشان خواهد داد. اما از اینها بگذریم و ببینیم پیروز اصلی این انتخابات کیست؟ مردم عراق پس از تجربه سالهای پادشاهی و آشفتگی بعد از آن، سی سال حزب بعث را که شاید یکی از مستبدترین دولت های جهان را در عراق بر سرکار آورد تجربه کردند. اکنون آن کابوس تمام شده و مردم با تلاش خود و نیز در جریان حمله امریکا به عراق، توانسته‌اند حزب بعث را از اریکه قدرت به زیر درآورند. طی هفت سال گذشته، عراقی‌ها تجربه جدیدی را آغاز کردند و راه‌های تازهای را برای گشودن گره‌هایی که بر سر راه خویش داشتند در پیش گرفتند. نقش مرجعیت شیعه، کردها، احزاب شیعه، و سنی‌ها هر کدام در جای خود قابل بحث است. ارتباط این گروه ها و جمعیت ها با بیرون نیز مسأله مهم دیگر است. و نکته مهم تر حضور امریکایی‌ها که به مرور کاهش یافته و بیشتر نه در ظاهر که در پشت صحنه فعال است، کاری که دولت های دیگر هم انجام می‌دهند. آنچه در صورت ظاهر رخ می دهد، رقابت تنگاتنگ این احزاب و گروه هاست که هر کدام آبشخورهای فکری و سیاسی خود را در داخل و خارج دارند. اما برای مردم عراق، این مهم است که در چهارچوب بازی های دمکراسی راهی برای جلوگیری از بازگشت استبداد که مهم ترین معضل چند دهه گذشته آنان بوده فراهم کنند. این که اجازه کودتا به کسی ندهند، این که حزبی بر سر کار نیاید که به تدریج استبداد تازهای را در این کشور برقرار کند. این که همه سلایق حضور داشته باشند و حذفی در کار نباشد، هر کسی تبلیغات خاص خود را داشته باشد، انتخابات بدون تقلب برگزار شود، گروه های پیروز با یکدیگر توافق کنند یا نکنند، نخست وزیری بیاید و بعد از چند روز کنار رفته دیگری بیاید، همه اینها، تجربه‌های سیاسی قابل تحمل بلکه قابل استقبال است که لازمه داشتن یک دمکراسی مطلوب و مقبول است. همین که آیت الله العظمی سیستانی دو هفته قبل از انتخابات بیانیه داد که از هیچ حزب و گروهی حمایت نکرده و هیچ لیستی مور حمایت ایشان نیست، تأکیدی بر همین رویه بود. این راهی است که عراق باید برود. در بیانیه ایشان آمده بود: مرجعیت دینی در شرایطی که تاکید می کند از هیچ حزب و گروهی در انتخابات حمایت نمی کند بر ضرورت انتخاب بهترین فهرست ها از سوی رای دهندگان تاکید دارد. اگر عراق بتواند تجربه یک دمکراسی و انتخابات آزاد بدون مسأله را پشت سربگذارد و هر بار یکی از این گروه ها قدرت را به دست گرفته و راه را برای پیشرفت عراق باز کنند، باید گفت، این مردم عراق هستند که پیروز شده‌اند. طبیعی است که در دمکراسی های تازه، منهای برخی از روشهای غیر اخلاقی که در مواردی اعمال می‌شود، و باید قانون جلوی آن را بگیرد، مشکل مهم، قدرت های خارجی به ویژه امریکا، انگلیس و عربستان هستند که منافع خویش را دنبال کرده و به دنبال یارگیری در داخل این کشورها برای اجرای نیات خود هستند. طبیعی است که این اتفاق خواهد افتاد، اما این مجلس عراق و مردم این کشور هستند که باید مراقب باشند، تنها و تنها از منافع ملی - اسلامی این کشور حمایت کرده، در اندیشه پیشرفت کشور از یک طرف، و جلوگیری از استبداد از سوی دیگر باشند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 320]
-
گوناگون
پربازدیدترینها