واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: داستان صعود يک زن از خدمتکاری تا وزارت دادگستری بوليوی از اهداف او در شغل جدیدش می توان مبارزه با فساد و رفع تبعیض نژادی و قومی، به ویژه کسب حقوق بومیان بولیوی را نام برد. " کاسیمیرا رودریگز رُمِرو " یکی از سه زنی است که از آغاز سال جاری به مقام وزارت دادگستری در کابینه ی "مورالس " در بولیوی برگزیده شده است. به گزارش سرويس رسانه آريا؛ او قبل از این مقام، سال ها رئیس فدراسیون ملی مستخدمین خانگی بوده و برای حقوق آنان مبارزه می کرده است. از اهداف او در شغل جدیدش می توان مبارزه با فساد و رفع تبعیض نژادی و قومی، به ویژه کسب حقوق بومیان بولیوی را نام برد. الگوی کار او پیاده کردن شیوه ی رسیدگی به امور قضایی به طرزی غیربوروکراتیک و سنتی است که در حال حاضر در جماعت های بومی اعمال می شود. طبق این سیستم تمامی جلسات محاکمه، با حضور مردم انجام می گیرد و وکیل و یا قاضی وجود ندارد. اعضای جماعت، مجازات ها را تعیین کرده و برای اجرای آن اقدامات لازم را به عمل می آورند. قرار است در آینده، در بولیوی این شکل از محاکمات قضایی در کنار شکل کنونی، اعتبار قانونی بیابد. " کاسیمیرا" قبل از این که به سمت وزارت دادگستری برسد، مستخدم خانگی بود. او که در یک خانواده کشاورز متولد شده بود، از کودکی شاهد فقر و مشقت بوده است. هنگامی که او سیزده ساله بود به شهر فرستاده شد و به عنوان کلفت در خانواده های مختلف مشغول به خدمتکاری پرداخت. اولین کار او، در یک خانواده ای پانزده نفره بود . " کاسیمیرا" ی کوچک، بایستی تمام کارهای خانه ی آنان را رتق و فتق می کرد. به این ترتیب هر روز هفته به آشپزی، اتو کردن، مراقبت از بچه ها و خرید می گذشت و روزهای یکشنبه اش، صرف شستن لباس ها می شد. او در طول زندگی اش نه تنها به عنوان زنی زحمتکش که به شغلی پست در اجتماع مشغول بود، مورد استثمار واقع می شد، بلکه به عنوان یک زن بومی نیز مورد تحقیر قرار می گرفت. هنگام صحبت از تجربیات گذشته، او از آنان به عنوان زخم هایی یاد می کند که هنوز برجای مانده اند. کاسیمیرا در جریان کارآموزی در یک دوره ی خیاطی ، با زنانی آشنا شد که سرنوشتی مشابه او داشتند. از همینجا بود که فعالیت های اجتماعی او برای تأسیس اتحادیه ای از زنان خدمتکار آغاز شد. به دلیل همین فعالیت، از محل کارش اخراج شد. کاسیمیرا می گوید :"پس از این که من به حقوق خودم واقف شدم، تبی سراسر وجودم را فرا گرفت." " کاسیمیرا " فعالیت های خود را برای تأسیس اتحادیه شدت بخشید، چرا که دریافته بود، تنها با اتحاد و همبستگی، مستخدمین خانگی می توانند چاره ای برای بی حقوقی ای که دچار آن بودند، بیابند و قادر خواهند بود، آن وضعیت را تغییر دهند. در سال ۱۹۹۲ کاسیمیرا طرح اتحادیه را به مجلس بولیوی ارائه می دهد. تصویب این طرح و قانونی در این مورد تا سال ۲۰۰۲ به طول انجامید. با تصویب این قانون حقوق ابتدائی مستخدمین خانگی به رسمیت شناخته شد؛ حقوقی مانند حق مرخصی و یا حداکثر ۴۸ساعت کار در هفته. " کاسیمیرا" در مورد فراز و نشیب های مبارزات و دست آوردهای آن می گوید: "ما شاهد یک چرخش تاریخی هستیم" و یا "گاهی انسان، سه قدم به جلو برمی دارد و بایستی دوباره دو قدم به عقب بازگردد، اما این به معنای تسلیم و شکست نیست." او می افزاید، اگر چه این سرزمین سال ها تحت سلطه ی اقشار ممتاز اجتماعی بوده و اکنون نیز این افراد حاضر نیستند، بدون مقاومت، تن به اصلاحات دهند، اما بومیان نیز که اکثریت مردم را تشکیل می دهند، تنها به نظاره نخواهند نشست.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 267]