تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان میشوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1834091844
خون به پا ميشود!
واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: خون به پا ميشود!
رزمي- منصوره مصطفيزاده:
پرسه در باشگاههاي مخصوص آموزش ورزشهاي رزمي به بانوان و دختراني كه ميگويند براي امنيت يشتر به اين باشگاه‌ها هجوم آورده‌اند.
تا همين چند وقت پيش، اينكه دختري دنبال ورزش رزمي برود، يك‌جور فاجعه محسوب ميشد. در و همسايه براي رفتارهاي زننده دخترهاي آن دوره و زمانه سر تكان ميدادند و اهل فاميل هم معتقد بودند اين‌طور ورزشهاي پسرانه، روحيه دخترها را خراب ميكنند. فقط بعضي دخترها و خانوادههايشان كه حرف ديگران برايشان مهم نبود، اجازه رفتن سراغ ورزشهاي رزمي را داشتند و بقيه به‌همان واليبال و بدمينتون رضايت ميدادند.
حالا چند سالي است كه دوره و زمانه عوض شده. باشگاههاي ورزشهاي رزمي سانسهايشان را به دو قسمت دخترها و پسرها تقسيم كردهاند و كلاس‌هاي آموزشي تمام رشتههاي رزمي از ووشو گرفته تا فولكنتاك، براي دخترها برگزارمي‌شود.
در و همسايه و فاميل هم ديگر نه‌تنها به دخترهاي مردم گير نميدهند بلكه دخترهاي خودشان را هم تشويق ميكنند كه يك مدل از اين لگدپرانيها و مشتزنيهاي رسمي را ياد بگيرند. به هر حال در اين چند سال، لابد يك اتفاقي افتاده كه اين همه دختر به‌سوي باشگاههاي رزمي روانه شدهاند. اين گزارش قرار است همين را بفهمد؛ چه اتفاقي افتاده؟
***
باشگاه «حجاب» يكي از معدود باشگاههاي ورزشي بزرگ مخصوص بانوان است. در باشگاه حجاب تقريبا تمام رشتههاي رزمي براي بانوان آموزش داده ميشوند؛ تكواندو، كاراته و كونگفو از ديگر ورزشها پرطرفدارترند. اين را، هم نجفي- مسئول ثبت نام باشگاه- ميگويد و هم آمار اداره كل تربيت‌بدني بانوان. خانم نجفي ميگويد: «الان پرطرفدارترين رشته ورزشي رزمي، سبك شيتوريو در كاراته است؛ تكواندو و كونگفو هم طرفدار زياد دارند اما از جودو استقبال نميشود. ما يك مدت كلاسش را گذاشتيم اما اصلا به حد نصاب نرسيد».
اينكه چرا بعضي ورزشها طرفدار دارند و بعضي ندارند، مستقيما با روحيات دخترها در ارتباط است؛ از جودو زياد استقبال نميشود چون خشونت و درگيري در اين رشته بيشتر از ديگر رشتههاي رزمي است. زهره كه يك سال و نيم در باشگاه حجاب تكواندو كار كرده، ميگويد: «دخترها از تكواندو بيشتر از كاراته استقبال ميكنند چون در كاراته تنها چيزي كه همراهت است، همان يكلايه لباس است. بنابراين اگر ضربهاي به صورت‌ات بخورد، احتمالش زياد است كه درب و داغان شوي، ولي تكواندو كلي محافظ براي زانو، دست و صورت دارد. دخترها هم ورزشي را ترجيح ميدهند كه احتمال خطر كمتري داشته باشد».
به‌جز اين، انگيزههاي آنها براي ورزشهاي رزمي هم در انتخاب رشته ورزشي مؤثر است؛ نجفي در اين‌باره ميگويد: «سبك شيتوريو چون امكان مسابقات خارج از كشورش هم فراهم است، خيلي طرفدار دارد. دخترها دنبال رشتههايي ميروند كه بدانند ميتوانند آنها را تا قهرماني ادامه دهند. آنهايي هم كه فقط براي ياد گرفتن دفاع از خود ميروند، بيشتر سراغ دفاع شخصي ميروند».
با وجود اين همه استقبال از ورزشهاي رزمي، تعداد باشگاه‌ها و مربي‌ها چندان رضايتبخش به‌نظر نميرسد. به گفته پيام نظر، در دفتر هياتهاي رزمي اداره كل تربيت‌بدني در تهران، حدود 100 باشگاه ورزشي رزمي براي خانمها هست. پراكندگي اين باشگاه‌ها هم يكسان نيست چون تعداد زيادي از آنها در قسمتهاي جنوبي شهر واقع شدهاند. در سطوح بالا هم در اغلب سبكها مربي خانم ندارند و اگر كسي بخواهد آنها را ادامه دهد، ناچار به شاگردي مربيان مرد است. دخترها براي ياد گرفتن ورزشهاي رزمي هر روز مشتاقتر ميشوند و كسي هم جلودارشان نيست.
مزاحم را بكش
«چرا آمدهاي كلاس رزمي؟» جواب اين سؤال براي همه دخترها از پيش معلوم است. سپيده 19 سالش است و در كلاس‌هاي دفاعشخصي شركت ميكند. او در جواب اين سؤال ميگويد: «معلوم است؛ براي امنيتم. اين همه دختردزدي و آزار و اذيت كه خبرهايش پخش ميشود، باعث ميشود آدم احساس ناامني كند. من تا به‌حال خودم با مشكلي مواجه نشده‌ام اما ميخواهم بتوانم از خودم دفاع كنم».
مهرنوش اسبقي هم 27 سالش است و دان سه تكواندو دارد. او ميگويد: «به‌نظر من دخترها نميخواهند جلوي پسرها كم بياورند براي همين هم ميآيند سراغ ورزشهاي رزمي كه بتوانند از خودشان در مقابل پسرها دفاع كنند». شادي يزداني كه در كلاس دفاع شخصي شركت كرده، فوري ميرود سر اصل مطلب و بي‌تعارف ميگويد: «در جامعه ما آقايان، قوت بدني كمتر را نقطه ضعف خانمها ميدانند براي همين هم به خودشان اجازه ميدهند هرطور دلشان مي‌خواهد با خانمها رفتار كنند. من خودم خيلي موقعها دلم ميخواسته بزنم طرف را له كنم ولي زورم نميرسيده!».
اغلب دخترها خاطراتي از درگيريهاي لفظي يا حتي فيزيكي با پسرها در خيابان دارند. زهرا- از بچههاي كلاس تكواندو- ميگويد: «همين الان توي پارك كنار باشگاه يك پسري نشسته بود و به دخترها متلك ميانداخت. همين زمينه دعوا را ايجاد ميكند ديگر. وقتي فرهنگ جامعه عوض شده، آدم مجبور است خودش از خودش دفاع كند. من خيلي كم پيش آمده از تكنيكهاي تكواندو در خيابان استفاده كنم اما يك‌بار يك پسري پايش را محكم به من زد، من هم با لگد پرتش كردم!». سمانه هم نزديك به 9 سال است كه تكواندو كار ميكند و دان يك دارد. او ميگويد: «من به اصرار پدرم آمدم. آن موقعها خيلي خجالتي بودم اما وقتي وارد اين ورزش شدم روحيهام عوض شد.
همين چند وقت پيش يك پسري در خيابان راهم را بست، من هم با مشت زدمش و در رفتم!». با اين‌حال خيلي از دخترها با وجودي كه هرگز از ورزشي كه بلدند استفاده نكردهاند اما آن را مايه احساس امنيت ميدانند. مهرنوش ميگويد: «همين كه آدم بداند اگر كسي مزاحمش بشود ميتواند خودش را نجات بدهد، كلي به آدم اعتماد به نفس ميدهد».
با يك انگشت در مقابل مردها
در اين احوال كه دخترها دنبال راههاي دفاع از خودشان ميگردند، كلاس‌هاي دفاع شخصي حتي در دنياي مجازي هم حسابي طرفدار پيدا كرده است. در يكي از آگهي‌هاي اينترنتي گفته شده كه حتي ساخت سلاح از وسايل معمولي را هم آموزش ميدهند. كلاس ديگري مدعي است سبك مستقل درگيري خياباني را آموزش ميدهد كه ويژه نيروهاي پليس است.
در اين كلاسها نقاط حساس بدن، اهرمها و مفاصل بدن خود و حريف، خفه كردن، لگد زدن و چيزهاي ديگري مثل اينها آموزش داده ميشوند. علاوه بر اين، از تكنيكهاي يوگا و خود-هيپنوتيزم هم براي آرامش فكر و تمركز استفاده ميشود. هزينه اين كلاسها براي هر ترم براي آقايان 40 هزار تومان و براي خانمها 20 هزار تومان است. تعداد ترمها هم بستگي به استعدادتان در ياد گرفتن همين چيزها دارد.
با وجود اين همه تبليغات، فدراسيون ورزشهاي رزمي اعلام كرده فقط 5 نفر خانم هستند كه مدرك رسمي مربيگري دفاع شخصي دارند. اين 5 نفر هم تحت نظر مربيهاي ناجا آموزش ديده و مدرك گرفتهاند و حالا هم همان‌جا به خانمهاي پليس آموزش ميدهند. يكي از اين 5نفر، خانم هداوند است كه در باشگاه خادم، دفاع شخصي را به دخترها آموزش ميدهد.
منصوره هداوند حالا درباره كلاسهايي كه تبليغ ميكنند، ميگويد: «بيشتر اين كلاسها تكنيكهاي آيكيدو و جوجيتسو را آموزش ميدهند اما دفاع شخصي تركيبي است از جودو، تكواندو، كاراته و البته تكنيكهاي خاص خودش». خانم هداوند خودش قبلا 7 سال جودو كار كرده است و در اين رشته دان يك دارد. او درباره گرايش دخترها به كلاس‌هاي دفاع شخصي دراين سالها ميگويد: «مشكلاتي را كه براي دخترها در جامعه هست همه ميدانند. براي همين هم خانوادهها خودشان دخترهايشان را تشويق ميكنند كه در كلاس‌هاي دفاع شخصي شركت كنند.
اين كلاسها علاوه بر اينكه آمادگي بدني دخترها را تقويت ميكند، اعتماد به نفسشان را هم بالا ميبرد. اصل قضيه هم همين است. خيلي از دخترها ممكن است قدرت بدني دفاع از خودشان را داشته باشند اما اعتماد به نفس‌اش را ندارند. من در كلاسم سعي ميكنم پيش از هر چيز اين را يادشان بدهم».
در كلاس‌هاي دفاع شخصي چند مرحله آموزش وجود دارد؛ «اول افتهاست؛ يعني اينكه چطور زمين بخورند كه آسيب نبينند. در اين مرحله قدرت گردن خيلي مهم است چون از همه آسيبپذيرتر است و آسيبهايش هم ميتواند جدي باشد. اين مرحله معمولا كمي خستهكننده است چون بيشتر دخترها در آمادگي بدنيشان مشكل دارند و اين مرحله كمي طول ميكشد. ما اوايل در كلاسمان دونفر خانم ميانسال داشتيم كه چون گردنشان مشكل داشت، نتوانستند ادامه بدهند».
بعد از مرحله افتها نوبت مراحل جالبتر و هيجانانگيزتر ميرسد؛ «مرحله دوم ضربههاست. ضربههاي پا و دست، مستقيم، پايين و بالا آموزش داده ميشوند. البته همهشان به درد دفاع نميخورند چون مثلا اگر ضربه پاي بالا بزنيد، طرف ميتواند پاي شما را بگيرد و بخوريد زمين. در ضربهها، جاهاي حساس آموزش داده ميشود؛ مثلا وسط جناق سينه، پايين گوشها، وسط گودي گلو و چند جاي ديگر كه با يك ضربه كوچك به آنها شخص از پا درميآيد». بعد از ضربهها، نوبت روشهاي دفاع در مقابل همين ضربههاست و بعد هم قسمت اصلي دفاع شخصي كه رهايي است.
رهايي يعني اينكه اگر كسي در خيابان شما را گرفت، چطور خودتان را رها كنيد. بسته به اينكه چطور شما را گرفته باشد، تكنيك هم فرق ميكند؛ مثلا اگر مچ شما را بگيرد، موي سر را از عقب يا جلو بگيرد، از پشت يا روبه‌رو بغلتان كند، پاي شما را بگيرد، يا حالتهاي ديگر. مراحل بعدي كه دفاع در برابر سلاح است، مراحل بسيار پيشرفته دفاع شخصي است كه در حال حاضر در نيروي انتظامي تدريس ميشود. اما همين آموزشها براي دفاع شخصي كفايت ميكند. دست‌كم آنقدر هست كه بشود مثل خانم هداوند از يك خطر جدي نجات پيدا كرد؛ «يك‌بار نزديك بود من را بدزدند.
نزديك خانه ما كوچهباغ زياد است. من داشتم سمت خانه مي رفتم كه حس كردم كسي پشتم است. برگشتم و نگاه كردم، ديدم يك آقايي است با قيافه كاملا معمولي. كاري هم به من نداشت. كمي كه جلوتر رفتيم، به جايي رسيديم كه هيچ كسي نبود. ناگهان يك ماشين آمد كنار من و ايستاد. مردي كه پشتم بود، مرا از پشت گرفت تا بيندازد توي ماشين. ما در كلاس‌هاي دفاع شخصي يكي از اولين چيزهايي كه به بچهها ياد ميدهيم استقرار روي پاست؛ يعني اينكه طوري روي پايشان خم شوند كه كسي نتواند آنها را از زمين بكند.
اگر شما صاف بايستيد، نقطه ثقل بدنتان بالاست و راحت ميتوانند شما را بلند كنند اما اگر كمي روي زانويتان بنشينيد، ديگر نميتوانند. من فوري روي پايم خم شدم و خودم را جمع كردم تا او نتواند مرا از زمين بكند. همين كافي بود. طرف نتوانست، مرا رها كرد و سريع رفتند. بالاخره دزد كه نميتواند معطل كند. درگيري خيلي شديد بود، اما همين كه چنين خطري از بيخ گوشم گذشته بود، كلي خوشحال شدم».
از مكروه تا واجب
كافي است چنين ماجرايي به گوش خانواده دختري برسد تا فرداي همان روز دخترش را در اولين كلاس رزمي حوالي خانه ثبت نام كند. در كيف و كوله خيلي از دخترها ميشود چيزهايي مثل چاقوي ضامندار و كاتر و گاز اشكآور پيدا كرد اما خيلي از اين دخترها جرأت استفاده از آنها را ندارند. دخترها و خانوادههايشان هم وقتي اوضاع كوچه و خيابان را ناامن ميبينند، ترجيح ميدهند خودشان را براي حفظ امنيتشان مجهز كنند.
خانم هداوند ميگويد: «من خودم هم باورم نميشد كه با همين چند تكنيك بشود واقعا مردهاي قوي را تار و مار كرد. در دوره فشردهاي كه داشتيم، هر تكنيكي كه ياد ميگرفتم روي پدرم اجرا ميكردم كه واقعا جواب ميداد». همينها كافي است براي اينكه در اين دوره و زمانه به جاي اينكه به بهانه پسرانه بودن، دخترها را از ورزشهاي رزمي منع كنند، ياد گرفتن آنها را برايشان واجب بدانند.
تاريخ درج: 23 ارديبهشت 1387 ساعت 15:45 تاريخ تاييد: 25 ارديبهشت 1387 ساعت 08:51 تاريخ به روز رساني: 25 ارديبهشت 1387 ساعت 08:47
چهارشنبه 25 ارديبهشت 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: همشهری]
[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 670]
-
گوناگون
پربازدیدترینها