تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1865945394
پاسخ به شبهاتي پيرامون و ملاقات و تشرف
واضح آرشیو وب فارسی:راسخون:
پاسخ به شبهاتي پيرامون و ملاقات و تشرف 1- برخي مي گويند : ملاقات در عصر غيبت با حکمت غيبت و مقتضاي آن که قطع رابطه به شکل عمومي است منافات دارد . غرض از غيبت اين است که حضرت از عموم مردم غايب باشد و کسي از او اطلاع نداشته باشد . پاسخ : حکمت و مقتضي غيبت نسبت به کل افراد است يعني قرار نيست که همه بتوانند و به خدمت حضرت شرفياب شوند ، و اين منافات ندارد با اين که برخي به جهت مصالحي خاص بتوانند شرفياب حضور شوند . 2- برخي مي گويند : در صورت امکان رؤيت در عصر غيبت کبري چه فرقي بين اين غيبت با غيبت صغري است ؟ پاسخ : در دوره ي غيبت صغري امام زمان عليه السلام به کلي از ديد ه ها پنهان نبود ، بلکه با وکلا و سفيران خاصش در تماس بوده ، و گاهي سفيران آن حضرت ملاقات برخي از افراد را با امام مهدي عليه السلام ترتيب مي دادند .(1)ولي در عصر غيبت کبري ملاقات ها به اين نحو سازماندهي نشده است ، بلکه در صورت ضرورت ، خود حضرت به ديداربرخي آمده و از وجود حضرت بهره مند مي شوند . 3- برخي در استدلال بر عدم امکان تشرف به ملاقات حضرت مهدي عليه السلام در عصر غيبت ، به توقيع حضرت بن علي بن محمد سمري تمسک کرده اند ، زيرا در ذيل آن چنين آمده است : « ألا فمن ادعي المشاهده قبل خروج السفياني و الصحيه فهو کذاب مفتر »؛(2) « آگاه باش ! پس هر کس قبل از خروج سفياني و صحيه ، ادعاي مشاهده کند و پس او بسيار دروغگو و تهمت زننده است ... ». پاسخ : الف - کسي اطلاق اين روايت را قبول نکرده و لذا جماعت بسياري از علما و صلحا قضيه ي تشرف خود را بر ديگران نقل کرده اند . ب - در توقيع ، ادعاي مشاهده تکذيب شده و مشاهده عبارت است از ديدن با شناخت (3) ، در حالي که مي دانيم : غالب ديدار ها با شناخت در مرحله اول همراه نبوده است . ج - ممکن است که مقصود از ادعاي مشاهده خصوصا با وجود مدعيان دورغين نيابت و سفارت در عصر صدور اين روايت ، ادعاي مشاهده و رؤيت و ملاقات با حضرت به عنوان نايب خاص باشد ، که حضرت به طور اکيد در عصر غيبت کبري نيابت خاص را نفي مي کند ، خصوصاً به قرينه ي آن که در توقيع شريف آمده است : « و زود است که در ميان شيعيانم کساني پيدا شوند که ادعاي مشاهده نمايند ...».د - شيخ طوسي رحمه الله با آن که اين توقيع را نقل کرده ولي خودش به عموم آن عمل نکرده و قائل به امکان رؤيت براي افراد صالح امت است . ه - ممکن است که مراد از مشاهد ، ديداري باشد که بر آن آثار مترتب گردد . و در حقيقت ، حضرت درصدد آن است که ترتب اثر را از اين ملاقت ها و سخن هايي که در آن ها بوده برطرف نمايد . همان گونه که در روايتي مي خوانيم : « اگر پنجاه نفر نزد تو قسم بر ضد کسي خوردند، ولي آن شخص خلاف آن را گفت ، او را تصديق کرده و آن پنجاه نفر را تکذيب کن » اين به معناي عدم ترتب اثر بر قسم پنجاه نفر است . و - روايت ، بر فرض صحت سند ، مفيد ظن است ، در حالي که قضاياي تشرفات به حدي است که انسان را به يقيت مي رساند . ذ - ممکن است که مقصود از مشاهده در توقيع شريف ، ادعاي مشاهده ي اختياري باشد ، به اين معنا که رؤيت در عصر غيبت کبري اختياري نيست ، بلکه هر کس را که ما صلاح دانستيم او را به شرف لقاي خود مفتخر مي سازيم . ح - توقيع ، خبر مرسل است و لذا از حيث سند ضعيف مي باشد . 4- برخي مي گويند : قبول امکان ملاقات در عصر غيبت سبب رواج مدعيان دروغين مهدويت يا سفارت و يا وکالت شده و موجب عوام فريبي مردم مي گردد . پاسخ : اگر بر امکان موضوعي در خارج ادله ي قطعي وجود دارد ، نمي تواند به جهت مشکلاتي که در برخي موارد پديد مي آيد آن را انکار کرد ، بلکه اين وظيفه ي علما است که مردم را ارشاد کرده ، از افراد شياد و حيله گر و عوام فريب بر حذر دارند . آيا مي توان به مجرد اين که عده اي ادعاي دروغين نبوت کرده اند ، اصل نبوت را انکار نمود ؟ 5- برخي مي گويند : مطابق قاعده ي سد ذرايع ادعاي ملاقات با حضرت را بايد تکذيب کرد زيرا منشأ فساد درجامعه مي شود . پاسخ : اهل سنت معتقدند راه هايي که به حرام منجر مي شود را بايد به طور مطلق مسدود نمود . و به تعبيرديگر ، مقدمه ي حرام مطلقاً و به طور کلي جرام است . اين را قاعده ي سد ذرايع مي گويند . ولي در جاي خود به اثبات رسيده که مقدمه ي حرام هميشه حرام نيست ، بلکه براي کسي حرام و در مواري حرام است که به طور حتم و قطع ، امري منجر به حرام گردد.در مورد ادعاي ملاقات ، اگر در جايي اين ادعا منجر به انحراف برخي گردد ، نقل آن حرام است . ولي در عموم خبرها چنين نيست ، بلکه نقل آن ها باعث تقويت ايمان مردم به حضرت خواهد شد ، اگر چه ممکن است برخي سوء استفاده کرده و هوس چنين ادعاهايي نمايند ، ولي وظيفه علما است که در مقابل اين گونه افراد ايستاده و مردم را از مقاصد شوم آن ها مطلع سازند . 6- برخي براي استدلال بر عدم امکان رؤيت در عصر غيبت کبري به روايات خاصي تمسک کرده اند از جمله آن که در روايت آمده است : « ولکن حجت مردم را مي شناسد ولي آنان او را نمي شناسند .» . و نيز در روايتي آمده است : « او مردم را مي بيند و ولي مردم او را نمي بينند » . پاسخ : اولاً : نفي دراين گونه روايات نسبت به عموم مردم است و لذا منافاتي با رؤيت و معرفت برخي از افراد ممتاز ندارد. ثانياً : روايت دوم در مورد حج است و لذا عموميت ندارد . ثالثاً : مقصود ازعدم رؤيت در روايت دوم به قرينه « لايعرفونه » که در روايت اول آمده ، نشناختن است ، خصوصاً آن که در روايت ، حضرت مهدي عليه السلام به حضرت يوسف تشبيه شده است که مردم او را مي ديدند ولي نمي شناختند. 7- برخي مي گويند : قرار است که شيعيان در عصر غيبت با نديدن امامشان امتحان شوند و اين با ادعاي ملاقات در اين عصر منافات دارد . پاسخ : امتحان شيعه به لحاظ عموم افراد جامعه ي شيعي است و لذا منافاتي با ملاقات برخي از بزرگان و اهل تقول به جهت مصالح خاص ندارد . پي نوشت : 1- الغيبه ، طوسي ، ص 216.2- بحارالأنوار ، ج 52 ، ص 151.3- مفردات راغب ، ص 267.منبع: کتاب غيبت کبري
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: راسخون]
[مشاهده در: www.rasekhoon.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 250]
-
گوناگون
پربازدیدترینها