واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: سپري در برابر آتش دوزخ

فرزند انسان نتيجهي آمال و آرزوهاي او ميباشد زيرا که او ثمرهي حيات يک انسان محسوب ميشود که به عنوان جانشين بر روي زمين باقي ميماند. شايسته است که اين نمايندهي واقعي انسان، به خصوصيات ويژهاي آراسته گردد و نميتوان به اين هدف رسيد مگر اينکه فرزند را به آداب نيکو تربيت نمود. رسول اکرم صليالله عليه و اله وسلم فرمود: « فرزندان خود را گرامي بداريد و آنان را خوب تربيت کنيد تا آمرزيده شويد.»1براي رسيدن به اين هدف، خود والدين بايد اهل تحقيق و مطالعه باشند تا بر اساس تحقيق و بررسيهايي که به دست آوردهاند، آنچه را که ميخواهند به فرزندشان بياموزند و درستي آن را باور داشته باشند. متاسفانه بسياري از اطلاعاتي که فرزندان داراي آن هستند، براساس القائات محيطي و تعصبات والدين به آنها رسيده است و بايد توجه داشت که اين اطلاعات ممکن است نادرست و همراه با خطا باشد. با مثالي ميتوان اين موضوع را ثابت کرد. لحظهاي که يک کودک قدم بر عرصهي گيتي ميگذارد، هيچ گونه ادراک و آگاهي نسبت به محيط پيرامون خود ندارد. کمکم که کودک رشد ميکند، بر ادراکات او نيز افزوده ميگردد و قدرت يادگيري او روز به روز بيشتر ميشود. کودک همهي اين يادگيريها را از محيطي که در آن زندگي ميکند به دست ميآورد. به عبارتي ديگر، محيط زندگي کودک، معلم و راهنماي ادراکات و يادگيريهاي او ميباشد. محيط، اولين معلم کودک است که تمام القائات فکري و فرهنگي و آموزشي خود را به کودک ارائه ميدهد زيرا که پس از سه چهار سال، وقتي با کودک سخن ميگوييم، ملاحظه ميکنيم که کودک درست به زباني سخن ميگويد که والدين، اطرافيان و به طور کلي محيط تربيتي او به او القاء کرده است.افرادي که بعدها در اثر مطالعات، گرايشات خود را به اسلام نشان ميدهند، در حقيقت فطرت پاک آنها دوباره بيدار ميشود و نور ايمان در قلبشان ميتابد و به سوي حقيقت رهنمون ميگردند. به طور کلي ميتوان گفت که محيط پرورشي کودک، اطلاعات فرهنگي خود را بر ذهن و قلب کودکان به صورت اجباري القاء ميکند. چنين القائي نه تنها در مورد زبان بلکه در موارد ديگر مانند فرهنگ، اقتصاد و غيره و دين هم وجود دارد. القائات و يادگيري مذهبي از شايعترين القائات محيط پرورشي کودک ميباشد. به لحاظ اينکه کودکي که در يک خانوادهي مسلمان به دنيا آمده باشد، بر اثر تربيت والدين آن خانواده، مسلمان تربيت ميشود و کودکي که در يک خانوادهي مسيحي به دنيا آمده باشد، بر اثر تربيت آن خانواده، مسيحي خواهد گرديد و همينطور يهودي و... ميتوان چنين نتيجه گرفت که پذيرش دين کودک از سوي والدين نميتواند يک دين واقعي باشد زيرا والدين آن را بر اساس تعصبي که دارند به فرزندان خود القاء نمودهاند. اين موضوع بسيار دقيق علمي را پيامبر اکرم صليالله عليه واله وسلم چنين زيبا فرموده است: «هر کودکي با فطرت توحيد متولد ميشود اما اين والدين او هستند که کودک را يهودي يا مسيحي تربيت ميکنند.» 2

هر انساني که متولد ميشود با فطرت توحيد و گرايش به اسلام متولد ميشود و فطرت توحيد در نهاد او وجود دارد. اگر محيط تربيتي، مناسب باشد، کودک براساس فطرت پاک خود رشد خواهد نمود و هيچگونه تعارضي در او مشاهده نخواهد شد. ولي اگر کودک در محيطي که گرايش توحيد و اسلام در آن محيط وجود ندارد، رشد کند، کمکم فطرت پاک او تاريک خواهد گرديد و القائات محيطي جايگزين آن خواهد شد. افرادي که بعدها در اثر مطالعات، گرايشات خود را به اسلام نشان ميدهند، در حقيقت فطرت پاک آنها دوباره بيدار ميشود و نور ايمان در قلبشان ميتابد و به سوي حقيقت رهنمون ميگردند. بنابراين نقطهي شروع تربيت فرزند بايد از تربيت خود والدين شروع شود زيرا اگر خود والدين به خوبي تربيت نشده باشند و اطلاعاتشان بر اساس القائات محيطي و والدين متعصّب بوده باشد، به يقين اطلاعاتي که ميخواهند در اختيار فرزند خود قرار دهند و به اين وسيله او را تربيت کنند نيز نادرست خواهد بود. به همين جهت خودسازي در اسلام از اهميت ويژهاي برخوردار است زيرا براي خودسازي لازم است که انسان اطلاعات را به صورت صحيح و از منابع معتبر و مطمئن دريافت کرده باشد.حضرت امام صادق عليهالسلام فرمود: «بهترين ميراث پدران براي فرزندان، ادب است نه مال و ثروت! زيرا ثروت از ميان ميرود و ادب پايدار ميماند.»5 بنابراين تربيت کودک، از خانواده که محيط اول زندگي او محسوب ميشود، آغاز ميگردد. به همين جهت ميتوان دريافت که هستهي اوليهي تربيت، خانواده است. بر همين اساس لازم است که اين خاستگاه تربيتي، از پايهاي محکم و استوار برخوردار باشد. به همين جهت اولين قدم براي ايجاد چنين پايگاهي، انتخاب همسر مناسب ميباشد تا کودکي که در اين مکان ميخواهد تربيت شود، مکاني مطمئن برايش باشد.3 شناخت و بررسي مراحل رشد ، والدين و مربيان را ياري ميدهد تا اولا کودک خود را به درستي بشناسند و در ثاني از مراحل تربيتي آنها به خوبي آگاهي داشته باشند. خداوند متعال در قرآن کريم فرموده است: «يا ايها الذين آمنوا و انفسکم و اهليکم نارا» ترجمه: اي کساني که ايمان آوردهايد، خود و خانوادهي خود را از آتش نگهداريد. مولاي بزرگوار حضرت اميرالمومنينعليهالسلام در تفسير آيهي شريفه فرمود: «يعني، به خود و خانوادهي خود خوبي بياموزيد و آنان را تربيت کنيد.» 4کودکي که در خانوادهي با ايمان و روشن ضمير تربيت شده باشد، داراي ارزش والايي است زيرا زندگي انسان بر پايهي تربيت صحيح استوار است و اگر کودکي نيکو تربيت شود، بدون ترديد ميتواند فردي صالح و شايسته براي جامعه باشد. تربيت خوب فرزند، بدون ترديد داراي پاداش اخروي نيز براي والدين ميباشد زيرا اثر فرزند صالح پس از مرگ والدين، همواره به آنها ميرسد و خداوند متعال آنها را به خاطر تربيت فرزند صالح، مورد تکريم قرار ميدهد.پيامبر اکرم صليالله عليه و اله وسلم فرمود: «هر کس دختري داشته باشد و او را خوب تربيت کند و به خوبي او را دانش بياموزد و از نعمتهايي که خداوند به او بخشيده به فراواني بهرهمندش کند، آن دختر مانع و سپر پدر در برابر آتش دوزخ خواهد بود.» 5 پي نوشتها1- ميزان الحکمه 2- الحديث 3-تربيت فرزند از ديدگاه اسلام4-ميزان الحکمه 5- ميزان الحکمه برگرفته از کتاب "فرزند صالح" نوشته پور ابراهيمتنظيم: کهتري اول خودت را عوض کن! تازگي ها اومده توي خونمون چشماتو از من بر ندار به چه زبوني بگم دوست دارم اکسير عشق سال هاي طلايي کودکي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 162]