واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: ماجرای جالب بیت القصص حضرت علی(ع) و مردم سالاری دینی تهران امروز در سرمقاله خود نوشت:یكی از شاخصههای ارزیابی مشروعیت و مقبولیت حكومتها از گذشته تاكنون، توجه كردن به خواستههای مردم و تشخیص نیازهای آنان بهطور مستمر است. این شاخص، هم باعث استمرار حیات سیاسی نظامها میگردد و هم در نظامهایی كه ارزشهای انسانی و اخلاقی اهمیت ویژهای دارد یك الزام ایمانی و دینی محسوب میشود.دوران امامت امیرمومنان حضرت علی(ع) منشأ الهامبخش و هدایتگر همه نظامهای حقیقتخواه و خواستار حركت در صراط مستقیم است و آموزههای فراوانی در دوران امامت و رهبری ایشان وجود دارد كه هرچند بسیار گفته و تبلیغ شده اما هنوز هم نكات ناگفته دارد و هم در مقام عمل، راه بلندی در تحقق كامل منویات آن حضرت در حكومتداری در پیش است. یكی از این نكات، رفتاری است كه از حضرت علی(ع) در مورد دریافت نظرات مردم و تلاش در وارد كردن آن در عرصه حكومت به چشم میآید. در این راستا به یك نام برمیخوریم: «بیتالقصص.» این نام تنها از دو كلمه تشكیل شده است، خانه و قصهها. ماجرای این خانه چنین است:حضرت امیرمومنانعلی(ع) در دوران امامت خود، اتاقی را تعبیه كرده بودند كه مردم بدون ترس و واهمه و بدون آنكه آبرویشان در معرض سقوط قرار گیرد، مطالب خود را مكتوب میكردند و در آن خانه میانداختند. این مطالب اعم از مشكلات مالی مردم، شكایت مردم از عمال و والیان امام(ع) و دیگر امور بوده است. آنچه كه در دیدار اخیر جمعی از نخبگان جوان كشور با رهبری رخ داد و مورد توجه مردم و رسانهها قرار گرفت و شرح آن را سایت مقام معظم رهبری منعكس كرده است فرصت مناسبی را برای ایجاد بیتالقصص در جمهوری اسلامی نظام اسلامی فراهم آورده است.واقعیت این است كه در اندیشه سیاسی اسلامی كه منبعث از قرآن و سیره نبوی و ائمه اطهار است مردم رهبری را ملجا و پناهگاه خود میدانند و بیشتر از آنكه رهبری را در دایره حكومت قرار دهند در قلب خویش و در میان مردم و مدافع حقوق آنها تصور میكنند. به سخن دیگر در مدل مردمسالاری دینی، رهبری نه در راس حكومت بلكه در راس جامعه قرار میگیرد و به پشتوانه آرا و عواطف مردم بر كل نظام سیاسی نظارت كرده و جلوی انحرافهای احتمالی را از موازین شرعی و دینی و همچنین قانونی میگیرد و ساختارهای نظام سیاسی نیز برهمین اساس طراحی شدهاند. ابتكار حضرت امام خمینی(ره) بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در اوایل انقلاب در اینكه جایگاه رهبری را از مسئولیتهای اجرایی جدا دانستند و بارها بر وظیفه هدایتی رهبری تاكید كردند برآمده از چنین رویكرد اصیلی بود. اساسا مفهوم ولایت نیز چیزی جز دوستی و محبت نیست و از رابطهای درونی و قلبی بین رهبری و مردم حكایت دارد كه به هیچ وجه و به هیچ قیمتی نباید خدشه ببیند. به تعبیر امروزین، رهبری با چنین معنویت و محبتی از اقتدار و صلابت برخوردار میشود و این مهم، وجه تمایز حاكم در نظام اسلامی از دیگر نظامهای متعارف سیاسی است.این رابطه معنوی و درونی بین مردم و رهبری هرچند در همه زمانها از ضرورتهای استمرار دولت و حكومت اسلامی است ولی در مواقع بحران و فتنه این ضرورت صد چندان میشود و اتفاقا دوستان جاهل و دشمنان آگاه همواره در چنین مواقعی با ندانمكاری یا مقاصد شوم، این رابطه را هدف قرار میدهند و قصد دارند رابطه مستحكم رهبری و مردم را دچار تزلزل كنند كه البته درصورت هوشیاری، بصیرت و تبعیت مردم از رهبری از یكسو و ایفای كامل مسئولیتهای سنگین و سترگ رهبری از سوی دیگر ذرهای به این رابطه خلل وارد نخواهد شد. یكی از این راهكارها كه تاكنون نیز مورد اهتمام مقام معظم رهبری حضرت آیتالله خامنهای بوده است ارتباط مداوم و رودررو با اقشار مختلف مردم بهویژه نخبگان جوان بوده است.ولی اگر تعارف را كنار بگذاریم و كمی واقعبین باشیم این جلسات ضمن اینكه بركات زیادی دارد برای رسیدن به بالاترین جایگاه خود با مشكلات و موانعی مواجه است. از جمله اینكه شرم حضور مهمانان در برابر مقام رهبری، دیگر حضار و دوربینهای روشن تلویزیون اجازه نمیدهد سخنرانان هر آنچه دوست دارند و ضروری ارزیابی میكنند، مطرح نمایند و البته برگزاركنندگان جلسات نیز ملاحظاتی دارند كه در جای خود محترم و قابل اعتناست. از این رو هرازگاهی كه افرادی مانند مجید مجیدی، كارگردان سینما و محمود وحیدنیا، دانشجوی نخبه وقتی سخنانی صمیمی و خارج از رویه متعارف مطرح میكنند موجی از امید و دوستی و یكدلی در جامعه وزیدن میگیرد و غیرمستقیم بسیاری از تبلیغات و سمپاشیها خنثی میگردد بهویژه كه رهبری نیز از ایجاد چنین فضایی استقبال میكنند. ایشان در مورد اخیر فرمودند:«بنده توى جلسات دانشجویى دانشگاهى كه اینجا هستند، گاهى كه ببینم حالا بعضىها روى ملاحظه، روى احترام، روى هر چه، بعضى از این حرفها را كه خیال میكنند من خوشم نمىآید نمیزنند از نگفتنش ناراحت میشوم؛ از گفتنش مطلقا ناراحت نمیشوم. اى كاش مجال بود تا گفته میشد، تا آنوقت انسان میتوانست آن برگهاى روى هم گذاشته كتاب حرف را باز كند تا خیلى از حقایق روشن بشود. آینده، البته این كارها خواهد شد.»یا در مورد انتقاد از رهبری نیز معظم له فرمودند: «ما كه نگفتیم از ما كسى انتقاد نكند. ما كه حرفى نداریم. من از انتقاد استقبال میكنم. از انتقاد استقبال میكنم. البته انتقاد هم میكنند. دیگر حالا جاى توضیحش نیست. انتقاد هم هست، فراوان هست، كم هم نیست؛ بنده هم میگیرم، دریافت میكنم و انتقادها را میفهمم.» باید شكلگیری این فضاهای معنوی و ارزشمند برای نظام اسلامی را قدر دانست و در استمرار آنها كوشید. از این رو پیشنهاد میكنم جمهوری اسلامی به زیوری دیگر از سیره امام علی(ع) مزین شود و بیتالقصص مجازی برای استمرار و تحكیم رابطه رهبری و مردم فراهم شود به گونهای كه همگان بتوانند بدون شرم حضور، لكنت زبان و نگرانی از برخی سوءبرداشتها هر آنچه در سینه دارند و دانستن آنها را برای رهبری لازم میدانند، بنویسند و بگویند و در فضایی مجازی در اختیار رهبری قرار دهند و رهبری نیز با اطلاع مداوم و دقیق از مطالب و دغدغههای مطروحه در ساماندهی كلان نظام و تصمیمگیریهای بنیادی از این نظرات بهرهمند شوند. طرح این نظر. پیشنهاد نه بدین معناست كه تاكنون چنین نبوده و نه خدمات و زحمات انجام شده را انكار میكند بلكه تنها وتنها تاكید و اصرار بر بهرهگیری از شیوههای جدیدتر ارتباطات مردمی در نظام مردمسالاری دینی است؛ بهویژه شیوههایی كه ریشه در فرهنگ و سنن ناب نبوی و علوی دارد.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 138]