واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: از نخستين ساعات امروز و در واپسين روز تعطيلات نوروز 89 مردم اين استان همچون سال هاي گذشته براي پاسداشت روز طبيعت به دشت و صحرا رفتند ، رسمي که از ساليان دراز در اين ديار برپا مي شود. آيين هاي روز سيزده بدر در اين ديار از سرزمين پهناور ايران از تنوع خاصي برخوردار است و جوانان علاقه خاصي به آن نشان مي دهند . گره زدن سبزه عيد ، سپردن سبزه به سبزه زارها، خارج شدن از خانه و حضور در طبيعت، رها کردن ماهي هفت سين در رودخانه ها، انجام بازي هاي محلي ، دويدن، تاب خوردن و در هر حال جدي نبودن از جمله آيين هايي است که مردم اين استان در سيزدهمين روز فروردين انجام مي دهند. البته برخي خرافات و اعتقادات نادرست نيز در مورد اين روز وجود دارد که از جمله اين خرافات نحس شمردن سيزدهمين روز سال است . در اين ميان نقطه مثبتي که در آيين سيزده بدر وجود دارد ، نقش آن در تحکيم روابط خانواده است و در اين روز مردم به صورت خانوادگي و به همراه اقوام به دل صحرا مي روند. گره زدن سبزه به نيت باز شدن گره دشواري ها و برآورده شدن آرزوها، از جمله کارهايي است که عوام براي بيرون کردن نحسي اين روز انجام مي دهند . اين باور در بين عده از مردم به حدي لست که اگر خانواده اي نتواند به هر علتي تمام روز را به باغ و صحرا برود، احساس مي کند که تا مدتي کارهايش دچار نحسي مي شود. با دگرگوني هاي صنعتي و شغلي و بزرگ شدن شهرها، فراواني وسيله هاي آمد و رفت سريع السير و وسيله هاي ارتباط جمعي باعث شده که خانواده ها سال به سال راه دورتري را براي سيزده بدر پشت سر بگذارند تا مکان سر سبز يا کشتزاري بيابند. در مورد تاريخچه 13 بدر مطالب زيادي وجود دارد و برخي پيشينه ي جشن نوروز را از زمان جمشيد مي دانند و درباره ي سيزده بدر هم عده اي مي گويند که جمشيد شاه پيشدادي روز سيزده نوروز را در صحراي سبز و خرم خيمه و خرگاه بر پا مي کند و بار عام مي دهد و چندين سال متوالي اين کار را انجام مي دهد که در نتيجه اين مراسم در ايران زمين به صورت سنت و آيين درمي آيد و ايرانيان از آن پس سيزده بدر را بيرون ازخانه در کنار چشمه سارها و دامن طبيعت برگزار مي کردند. دکتر غياث آبادي پژوهشگرتاريخ و فرهنگ ايران باستان در اين باره به گسترش بسيار، تنوع و گوناگوني شيوه هاي برگزاري اين جشن اشاره مي کند که بر پايه ي قواعد مردم شناسي و فرهنگ عامه، هر چقدر دامنه ي گسترش باوري فراخ تر و شيوه هاي برگزاري آن متفاوت تر باشد، نشان دهنده ي ديرينگي بيشتر آن است. همچنين مراسم مشابهي که به موجب کتيبه هاي سومري و بابلي از آن آگاهي داريم، آيين هاي سال نو در سومر با نام « زگموگ » و در بابل با نام « آکيتو» دوازده روز به درازا مي کشيده و در روز سيزدهم جشني در آغوش طبيعت برگزار مي شده، بدين ترتيب تصور مي شود که سيزده بدر داراي سابقه اي دست کم چهار هزار ساله است. اين مستندات تاريخي نشان مي دهد که ايرانيان از ديرباز با احترام به طبيعت يک روز را براي پاسداشت آن اختصاص داده بودند و امروز نيز ما بايد در کنار حضور در طبيعت و بهره مندي از موهبات الهي در صدد حفظ و نگهداري آن برآييم و موجبات تخريب آن را فراهم نکنيم. 7129/1139
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 343]