واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: در جمهوري اسلامي كه سياست وحدت بين تمامي اقوام ايراني مورد تاكيد است، فاصله بين 12 تا 17 ربيع الاول هفته وحدت نامگذاري شده است ، و جهان اسلام اين روزها ، روزهايي را كه در آن بسر مي بريم ، تحت عنوان هفته وحدت امت اسلامي جشن مي گيرد . جهان اسلام در حالي امسال نيز فرخنده ميلاد مسعود و مبارك رسول الله الاعظم (ص) و هفته وحدت را جشن مي گيرد ، كه وحدت بين مذاهب اسلامي و پيروان آنها ، همچنان مساله اصلي آنان و يك نياز حياتي براي دنياي اسلام است.تفرقه ميان امت اسلامي هدف هميشگي استكبار است . مباني عمده اين راهبرد مختلف است اما كنترل جهان اسلام از طريق مذاهب اسلامي يك از عمده ترين آنها مي باشد . بديهي است كه همه ي مذاهب اسلامي به جهت اتفاق و اتحاد نظر در مورد اساسات اسلام و اصول اساسي آن ، برحق هستند و هيچ كس نمي تواند و نبايد به خود اين اجازه را بدهد كه كسي را كه شهادت به وحدانيت خداوند تبارك و تعالي ، و رسالت رسول الله الاعظم داده ناحق ، و خود را به جهت باورهايي كه دارد حق و صاحب ترجيح بداند. مدارا دستور اسلام است و اين مدارا كردن است كه افراد را دگرگون مي كند ، و اين امر در نگاه به سيره رسول الله (ص)و اهل بيت بزرگوار آن حضرت ، سلام الله اجمعين ، كاملا برجسته است و ترديدي نيست كه بسياري از جنگ و نزاعها و مشكلات موجود در جهان با ترويج فرهنگ مدارا دربين مردم قابل حل است. از نگاه جمهوري اسلامي ايران و بويژه در اين شرايط خطير وظيفه اول همه ي مسلمين و رهبران اسلامي اتحاد كلمه و پرهيز از هر نوع گفتار و رفتار تفرقه آميز است . رهبري معظم انقلاب در رهنمودي در اين خصوص مي فرمايند :(دشمنان به دنبال آن هستند ) اختلاف مذهبي را بزرگ كنند،جنگ شيعه و سني را در هر نقطه اي از دنيا كه ممكن باشد ، به وجود بياورند. معظم له در همين راستا در بياناتشان در مراسم شانزدهمين سالگرد ارتحال امام خميني (ره ) در توصيه به ملل اسلامي اظهار داشتند: البته ملت هاي اسلامي بايد بيدار باشند و نبايد دشمن و توطئه و حركت هاي او راكوچك بشمرند، بايد بيداري و برحذر بودن و هشياري خود را حفظ كنند. امروز، روز اتحاد و همدلي ملتها و دولت هاي اسلامي است. إنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً واحِدَةً وَأنَا ربُّكُمْ فاعْبُدُون).([1]) براي كساني كه با اعلاميه ها و سخنراني هاي امام امت آشنا هستند؛ روشن است كه يكي از مهم ترين رهنمودها و توصيه هاي معظم له به ملت هاي مسلمان و اقشار مختلف ملت مسلمان ايران و آحاد آن، مسأله وحدت و تأكيد بر عوامل آن و تحذير و هشدار نسبت به اموري است كه موجب تضعيف وحدت امت اسلامي و ملت ايران مي باشد. توحيد و وحدت كلمه اصلي ترين شالوده ي وحدت امت اسلامي؛ همانا توحيد ربوبي است، و اگر مسلمان ها در اين نكته تأمل كنند كه خداوندي كه غير از او خدايي نيست؛ مبدء هستي و منتهاي هستي است و همه از اويند و براي اويند و به سوي او برخواهند گشت،([2]) و تنها او به حساب آنها رسيدگي خواهد كرد و تنها بايد در مقابل او پاسخگو باشند و او تنها اسلام([3]) را به عنوان دين مورد قبول([4]) خود، از آنها پذيراست. و خداوند آنان را به وحدت كلمه و اعتصام به حبل الله فرمان داده است؛([5]) به خوبي در خواهند يافت كه چاره اي جز وحدت و همدلي با يكديگر ندارند. با وحدت و همدلي است كه مي توانند مصداق: (...رُحَمَاء بَيْنَهُمْ...)([6]) باشند، و با هماهنگي و هم سويي است كه مي توانند در مقابل جبهه ي كفر: (...أشِدَّاء عَلَي الْكُفَّارِ...) باشند([7]) و در صورت يكپارچگي امت هاي اسلامي است كه نصرت الهي يار و ياور آنها خواهد بود و در پناه امداد الهي مي توان به عزت اسلامي دست يافت كه: يدالله مع الجماعة. سرتاسر تعاليم اسلام نه با يك زبان، بلكه با صد زبان، همه ي امت اسلام را به وحدت فرا مي خواند. انحصار دين مقبول الهي در اسلام، انحصار عبادت در مقابل خداي يگانه، و توكل و تسليم و رضا در مقابل خداي واحد، كتاب آسماني قرآن كه تصديق كننده ي كتاب هاي آسماني قبل و مهيمن و مسلط بر آنهاست([8])، ترغيب به برپايي نمازها به صورت جماعت، اهتمام بر نماز جمعه، نماز گزاردن به سوي قبله ي واحد، اعتقاد به پيامبري واحد، كتاب آسماني واحد و تشريع روزه ي همگاني در ماه واحد و انجام فريضه ي حج توسط همه ي مسلمانان؛ صرف نظر از رنگ پوست و زبان و مليّت، آنهم در زمان واحد و مكان واحد و با لباس واحد؛ همه و همه همگان را به وحدت و يكدلي و يكپارچگي دعوت مي كند. وحدت گرچه مطلوب هر انسان عاقلي است، امّا نتايج زيبا و شيرين آن خواستني تر و دنبال كردني تر است. عوامل وحدت از آنجا كه تعرف الأشياء بأضداده؛ اگر بخواهيم به خوبي عوامل وحدت را بشناسيم، بايد علاوه بر شناخت عوامل وحدت آفرين، عوامل شكننده و تضعيف كننده ي وحدت و اسباب تفرقه را نيز بكاويم. از جمله موجبات وحدت در كلام حضرت امام را ميتوان به صورت ذيل فهرست نمود: 1. اتكال به خداوند و توجه به اسلام عزيز (صحيفه نور، ج 5، ص 271 و 272). 2. داشتن مقصد واحد (صحيفه نور ج 15، ص 177). 3. تفاهم در اصول عقايد اسلامي (صحيفه نور ج 15، ص 177). 4. حفظ شعائر مذهبي و برپايي آنها (كشف الاسرار، ص 123 ). 5 . اجتماعات مسلمين، نماز جمعه و جماعت، مراسم حج (صحيفه نور، ج 9، ص 223). 6 . اعياد اسلامي و ايام الله مانند: ميلاد رسول اكرم(صلي الله عليه و آله ) (صحيفه نور، ج 15، ص 263). 7. ارادت به سيدالشهدا(عليه السلام) (صحيفه نور، ج 10، ص 216 و 217). 8 . تلاش براي رفع اختلافات (صحيفه نور، ج 11، ص 219). 9. چشمپوشي از نواقص يكديگر (صحيفه نور، ج 16، ص 174). 10. ارجاع موارد اختلاف به حكميت (صحيفه نور، ج 14، ص 159). 11. توجه به برادري ديني (صحيفه نور، ج 15، ص 280 ـ 278). 12. واحد شمردن همه ي ممالك اسلامي (صحيفه نور، ج 17، ص 137). 13. تساوي حقوق براي همه ي مسلمان ها (صحيفه نور، ج 5، ص 219). 14. در كنار يكديگر بودن همهي مذاهب اسلامي (صحيفه نور، ج 9، ص 3 و4). 15. حضور در جماعت اهل سنت در حج (صحيفه نور، ج 9، ص 176 و 177). 16. متابعت از قضات اهل سنت در وقوفين (صحيفه نور، ج 9، ص 176). 17. وحدت مصالح شيعه و سني (صحيفه نور، ج 14، ص 247). 18. واحد بودن دشمنان شيعه و سني (صحيفه نور، ج 18، ص 22). 19. مقدم دانستن مصالح عمومي بر مصالح شخصي (صحيفه نور، ج 12، ص 182 و 183). عوامل ضد وحدت حضرت امام مسأله وحدت را يك تاكتيك يا ابزار مصلحتي جهت پيشبرد اهداف و مقاصد سياسي انقلاب اسلامي نمي دانستند، بلكه به اقتضاي عزّت و اقتدار مسلمين و ماهيت اجتماعي و سياسي بودن مكتب اسلام بر اين اصل قرآني اهتمام داشتند؛ از اين رو همواره بر استمرار و گسترش آن به عنوان امري ضروري و حياتي تأكيد نمودند و سال ها قبل از پيروزي انقلاب اسلامي همچنان كه بر ايجاد و حفظ مسأله ي وحدت تلاش كردند؛ درصدد معرفي و روشن نمودن عوامل ايجاد تفرقه و اختلاف برآمدند. جوهره ي اصلي تاريخي ترين سند به جا مانده از معظم له كه در تاريخ يازدهم جمادي الاول 1363 ه . ق ـ سالها قبل از رهبري سياسي ، نگاشته شده است؛ تصوير روشن اين قضيه است. براين اساس لازم است كه عوامل ايجاد تفرقه و شكاف ميان اجتماع الهي مسلمانان نيز مورد دقت و توجه قرار گيرد. حضرت امام خميني (ره) از جمله مهم ترين علت هاي تفرقه را چنين بر مي شمارند: ([9]) 1. توطئهي شياطين، 2. هواهاي نفساني، 3. گروه گرايي، 4. جزيي نگري. گذشته از حسن ذاتي وحدت، نتايج و اثرات اين امر آنچنان سرنوشت مسلمانان را تغيير مي دهد كه آحاد مسلمين پس از اصول اعتقادات، بيشترين وجهه ي همت خود را در برقراري و حفظ وحدت امت اسلامي قرار دهند. وحدت؛ عامل پيروزي هيچ مسلماني را نمي يابيد كه حداقل آرزوي پيروزي اسلام بر كفر را نداشته باشد و انتظار تحقق روزگار مبارك و سرتاسر خير: (... لِيُظْهِرَهُ عَلَي الدِّينِ كُلِّهِ...) ([10]) را نكشد و براي ايام الله، غلبهي جندالله و حزب الله لحظه شماري ننمايد؛ چرا كه: (وَإنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ)([11]) و (... فَإنَّ حِزْبَ اللهِ هُمُ الْغَالِبُونَ).([12]) فرياد تكان دهنده ي (وَلاَ تَكُونُوا كَالَّذِينَ تَفَرَّقُوا وَاخْتَلَفُوا...)([13]) هر ضمير روشن و قلب مؤمني را به وحدت و يك دلي و پاسخ منفي به وسوسه هاي شيطاني كه بذر سوءظنّ و بددلي و بد گماني را در جوامع اسلامي مي پراكند، فرا مي خواند. وحدت؛ عامل جلب رحمت و نصرت الهي و تنها درمان دردهاي مسلمين و نجات آنها از يوغ استعمار و استكبار و مقدمهي ساختن جهان اسلام است. اميد است كه مسلمان ها به نداي ناصحانه ي رهبر فقيد جهان اسلام بيش از پيش توجه كنند و در راه و روش تعامل با يكديگر تجديد نظر نمايند. پينوشت: [1]. الأنبياء(21) : 92. [2]. البقره (2) : 156. [3]. آل عمران (3) : 19. [4]. آل عمران (3) : 85 . [5] . آل عمران (3) : 103. [6] . الفتح (48) : 29. [7]. همان. [8] . المائده (5) : 48. [9]. وحدت از ديدگاه امام خميني (ره)، تبيان، دفتر پانزدهم، ص 400 ـ 337. [10]. التّوبه (9) : 33. [11]. الصّافات (37) : 173. [12]. المائده (5) : 56 . [13]. آل عمران (3) : 105. * بااستفاده ازپايگاه اطلاع رساني حوزه علميه قم
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 495]