تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1865933395
آيت الله شاه آبادي در كلام بزرگان
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: * آيت الله مهدوي كني: مرحوم شاهآبادي يك روحاني به تمام معني صادق و مخلص بوده و فقدان ايشان براي ما بسيار موجب تاثر شد. بسياري از روحانيون خوب هستند، ولي تفاوت‌هايي از نظر اخلاص در جهادشان هست، ايشان از آن‌هايي بودند كه همه برادران و دوستانشان به اين تلاش مخلصانه ايشان اعتراف داشتند. مرحوم شاهآبادي براي ما، يار صديق و باوفايي بود. شهادت ايشان براي ما بسيار گران تمام شد و به خصوص براي من ناگوار بود كه خبر شهادت او را بشنوم. از زماني كه من به ياد دارم، او قبل از انقلاب در زندان و در مبارزه بود، بعد از آن هم ضمن اينكه در صحنه‌ها حضور فعال داشت، هرگاه تعطيلي مجلس پيش مي‌آمد و يا فراغتي داشت وقت خود را غالبا در جبهه و در ميان رزمندگان سپري مي‌كرد. جامعه روحانيت مبارز اين افتخار را دارد كه براي چندمين بار شهيدي ديگر را تقديم اسلام كند و شهيد شاهآبادي هم، در راه مبارزه و در راه جهاد با دشمنان اسلام توفيق شهادت داشته باشد. من نيز برادري را از دست دادم كه فقدانش برايم بسيار سنگين و مشكل بود ولي به هر حال تقدير چنين بود كه او اين چنين زيبا و دوست داشتني، دارفاني را وداع گويد و اجر عظيم شهادت كه هميشه آرزويش را داشت، نصيبش شود. اگر مي‌خواهيم تاثير شهادت اين شهيد بزرگوار را درك كنيم بايد دقت كنيم و ببينيم كه تمام راديوهاي خارجي سعي كردند شهادت ايشان را به شكل يك ترور از جانب ضد انقلاب انعكاس دهند و حاضر نبودند كه به دنيا اعلام كنند كه در ايران، روحانيوني كه در راس امور مملكتي نيز هستند، در خطوط اول جبهه حاضر مي‌شوند. اين صداقت شهيد شاهآبادي بود كه باعث مي‌شد هر جا كه مي‌رفت همه دوستش داشتند، در جامعه روحانيت، در بين برادران انجمن الغدير، توي مسجدشان، در حوزة علميه قم كه بودند، در جبهه ها و ... براي اينكه مي‌ديدند اگر بلند مي‌شود از اين سنگر به آن سنگر مي‌رود و با يك يك سنگر‌نشينان دست مي‌دهد و اظهار علاقه مي‌كند و دعايي مي‌كند، واقعا روي صداقت است. من پيشنهاد مي‌كنم براي اينكه خاطره اين شهيد عزيز و ديگر شهداي روحانيت فراموش نشود، روز شهادت ايشان - ششم ارديبهشت - به نام روز شهداي روحانيت در جنگ، نامگذاري شود. * آيت‌الله عميد زنجاني در هيات منتخب امام براي رسيدگي به عملكرد بنياد مستـضـعـفان، با ديگر دوستان در خدمت شهيد شاهآبادي بوديم. مخلصانه و بي‌قرار در امتثال امر امام مي‌كوشيد و مانند هر كار ديگر عجله داشت كه هرچه زودتر با ارايه گزارش كار به محضر امام امت، ايشان را ياري دهد. بارها به من مي‌گفت گزارش كي تمام مي‌شود؟ و هنگامي كه يك موفقيت نسبي مي‌ديد، از خوشحالي در پوست خود نمي‌گنجيد. دلسوزي و بي‌قراري او زبانزد دوستان بود و بالاخره گزارش كار تهيه شد وخدمت امام عرضه شد. * علي اكبر ولايتي شهيد شاهآبادي كه به رستم‌آباد آمدند تحولي در آنجا ايجاد كردند و از طرفي به طور طبيعي، دسته مقابل يعني طرفداران رژيم شروع به سمپاشي عليه ايشان كردند و متقابلا اين طرف هم از شهيد شاهآبادي حمايت ميكردند كه با توجه به شهامت ايشان و خلوص معدودي از جوان‌ها و افراد مسن معتقد به اسلام و مبارزه و راه حضرت امام، به‌تدريج دسته مقابل ضعيف شدند. ضمنا براي اين كه از طرف دستگاه گفته نشود كه حاميان آقاي شاهآبادي فقط يك عده جوان هستند و چون از طرف اوقاف هم اجبار كرده بودند كه هر مسجد بايد هيات امنا داشته باشد، و اين مساله هم به اين دليل بود كه رژيم مي‌خواست دست نشاندگان خودش را به عنوان هيات امناي مساجد جا بيندازد تا بتواند مساجد را كنترل كند، ما يك هيات امنا در مسجد رستم‌آباد انتخاب كرديم، مركب از پنج نفر از افراد مسني كه از مسلمانان معتقد به خط امام و مبارزه با رژيم شاه بودند و اين پنج نفر را به عنوان هيات امناي مسجد به اوقاف معرفي كرديم و اين اسلحه را با تلاشي كه براي انتخاب افراد صالح كرديم از دست رژيم گرفتيم. در نتيجه آقاي شاهآبادي چه در وقتي كه در زندان بودند و چه در تبعيد و مبارزه، در ميان مردم آن منطقه به عنوان امام جماعت و رهبر مسلمانان انقلابي شرق شميران شناخته شده بودند. يكي از خاصيت‌هاي هيات امنا هم اين بود كه هر زمان آقاي شاهآبادي به زندان مي‌رفتند، دسته طرفدار دستگاه نمي‌توانستند فرد ديگري را جانشين ايشان كنند و با نفوذي كه اين هيات داشت چنين كاري براي آن‌ها ممكن نبود. شهيد شاهآبادي، تازه‌ترين اعلاميه‌ها و نوارهاي سخنراني امام (ره) را مي‌آوردند و تكثير و توزيع ميكردند. ايشان كتابخانه‌اي هم در آن مسجد درست كرده بودند كه كتاب‌هاي انقلابي و اسلامي در آنجا وجود داشت و به افراد انقلابي در آنجا مسووليت داده بودند. همچنين توسط ايشان، روحانيون مبارز و انقلابي به عنوان امام جماعت مساجد آن مناطق انتخاب مي‌شدند تا جمع روحانيت مبارز شميران تقويت شود و خلاصه، مسجد رستم‌آباد با توجه به حضور آقاي شاهآبادي در آنجا، يكي از پايگاه‌هاي انقلاب بود و هميشه در تظاهرات، تعداد بسيار زيادي از مردم آن منطقه شركت ميكردند و ايشان به همراه روحانيون مبارز شميران، كارهاي مبارزاتي را سامان مي‌دادند و نقش ايشان، بسيار زياد و موثر بود. ايشان در بين دوستان مشهور بود به اينكه خواب ندارند. تحرك بيش از اندازه ايشان و اخلاص بي‌حدشان و نحوه رفتار و سلوكشان نشان ميداد كه به هيچ مقام و موقعيتي اهميت نميدهند و فقط به اسلام فكر مي‌كنند و وجودشان را وقف آن كردهاند. بعد از انقلاب، در مدتي كه در مجلس شوراي اسلامي در خدمت ايشان بوديم، هرچه زمان مي‌گذشت بيشتر با عمق روحيات والاي ايشان آشنا مي‌شديم. اين مرد خدا در طريق حق، از همه چيز خود گذشته بود. نه جان، نه مال و نه خانواده و نه هيچ چيز ديگر نمي‌توانست در راه هدف ايشان، مانعي برايشان باشد. ما با از دست دادن ايشان خيلي ضرر كرديم و مردم ايران بخصوص مردم تهران، با از دست دادن ايشان، دچار ضايعه‌اي عظيم شديم كه بعيد مي‌دانيم به اين زودي‌ها جبران شود. البته ايشان به فيض عظيمي كه خودشان مي‌خواستند، نايل شدند و به هدفشان رسيدند. هرگاه كه در نماز دعا ميكردند، به خاطر دارم كه با آن صداي سوزناك، از خدا طلب شهادت ميكردند، و نمي‌خواستند با مرگ معمولي از دنيا بروند. *آيت‌الله شيخ محمد يزدي در مورد سوابق مبارزاتي و نقش شهيد شاهآبادي در انقلاب، بايد گفت كه ايشان يكي از روحانيوني بودند كه از همان سالها در قم كه در درس حضرت امام حاضر مي‌شدند و تا آخرين روزي كه من ايشان را زيارت كردم، گام به گام پشت سر امام حركت ميكردند و در تمام دوران مبارزه، همراه ايشان و تابع ايشان بودند. در شرايط مختلفي كه من اطلاع داشتم، يك لحظه هم نمي‌شد احتمال داد كه ايشان در مبارزه بي‌امان خود با رژيم گذشته و بعد از انقلاب و نهضت، به خود ترديدي راه بدهند و هميشه با عشق و علاقه و صراحت و پشتكار، در همه صحنه‌هاي مبارزه حاضر بودند. ايشان قبل از پيروزي انقلاب، از جمله روحانيون فعالي بودند كه در كنار مرحوم مطهري، مرحوم بهشتي و مرحوم مفتح با دستگاه، مبارزه ميكردند و با گروه‌هاي مختلف مبارز، اعم از روحانيون و دانشگاهيان و بازاريان همكاري داشتند و به دفعات، به زندان و تبعيد رفتند و به محض اينكه آزاد مي‌شدند، باز مجددا مبارزه را از سر مي‌گرفتند و حتي براي سامان دادن به مبارزه، به شهرستان‌هاي مختلف مي‌رفتند و دائم در رفت و آمد بودند و از وضع مبارزين در نقاط مختلف با اطلاع مي‌شدند. پس از انقلاب هم در تمام صحنه‌ها حضور داشتند و در مجلس شوراي اسلامي و در كميسيون امور قضايي، يكي از افراد صاحب نظر بودند و به طور فعال عمل ميكردند. در جامعه روحانيت مبارز يكي از افراد سامان‌دهنده امور بودند و در عين حال به سنگر مسجد و محراب، توجه عميقي داشتند و بسياري از مسايل مربوط به مساجد را حل و فصل ميكردند. همين‌طور عليرغم تمام كارهاي سياسي و اجتماعيشان به مسايل فرهنگي، اهميت بسزايي مي‌دادند و در همين رابطه يك روز بنده را دعوت كردند به يك جلسه‌اي در يك انجمن اسلامي كه جمعي از خواهران و برادران حضور داشتند. جلسه افتتاحيه كلاس‌هاي آنجا بود و فهميدم كه اين‌ها آماده مي‌شوند براي فراگيري دروس علمي و حوزه‌اي و ديدم كه ايشان، منزل خودشان را در اختيار اين موسسه گذاشته‌اند و اين نشان دهنده توجه و اهميتي است كه ايشان براي امور فرهنگي قائل بودند. به مشكلات مردم، توجه عميقي داشتند و سعي ميكردند گرفتاري آن‌هايي را كه به او مراجعه مي‌كنند، برطرف كنند و در اين زمينه، من خودم شاهد نمونه‌هاي زيادي بوده‌ام. به مساله جنگ اهميت ويژه‌اي مي‌دادند و در فاصله‌هايي كوتاه به جبهه‌ها مي‌رفتند و اين مساله‌اي بود كه همه ما شاهد آن بوديم و ديديم كه بالاخره هم در همين مسير و در خطوط مقدم جبهه به شهادت رسيدند. شهادت ايشان از جمله شهادت‌هايي است كه به اين زودي‌ها نمي‌شود جايش را پر كرد و جامعه اسلامي بايد مدت‌ها بگذراند تا افرادي مثل ايشان را بپروراند كه جامع خصايص مختلف اخلاقي، روحي و علمي و اجتماعي باشد و به اين راحتي‌ها نمي‌شود افرادي را تربيت كرد كه هم از نظر عشق و علاقه به جامعه و مردم و به ضعفا و محرومين، و هم از نظر تحرك و تلاش و پشتكار داشتن و پركار بودن، در سطح ايشان باشند و ضمن اينكه، جاي تاسف شديد براي تاريخ قانونگذاري نظام جمهوري اسلامي ايران است، در عين حال، سند افتخار است كه شخصيت‌هايي اين چنين را تقديم اسلام كرده است. * آيت الله محي‌الدين انواري مرحوم شاه آبادي، تحركي فوق‌العاده داشت، جدا آرام و قرار نداشت، با اينكه خيلي از دوستان هستند كه كار و تلاش مي‌كنند اما به هر جهت، كار و تلاششان يك حد و مرزي دارد، لكن در مورد ايشان اين‌طور نبود و به يك معنا ميتوان گفت كه قبول مسووليت و كار و تلاش ايشان حد و مرز نداشت. او تا آخرين حد توان يك انسان تلاش مي‌كرد و مهمتر از همه اين كه عليرغم تمامي كارهايي كه مي‌كرد و زحماتي كه ميكشيد خودش را طلبكار انقلاب نميدانست. هر قدر هم كه كار مي‌كرد باز خودش را بدهكار انقلاب ميدانست و چيزي از انقلاب نميخواست. * آيت الله موحدي كرماني تلاش فراوان اين مرد بزرگوار، يكي از خصوصيات او بود. شهيد شاهآبادي نمي‌توانست يك جا بنشيند، اصولا انساني بي قرار بود، هميشه درحال حركت بود و آرام نداشت. اگر بخواهيم فردي را مثال بزنيم كه به راستي استراحتش و خوابش بسيار كم بود و تلاش و كارش بسيار زياد، يكي از مصاديق بارز و روشن آن، شهيد شاهآبادي بود. من به راستي، شهيد شاهآبادي را دور از هوي يافتم و اين بعد اخلاص، يك مساله بسيار مهمي است، اگر نگويم تمام مساله است. انساني بود كه دنبال نام نبود، دنبال شهرت نبود، دنبال اين كه ديگران بفهمند كه فلان كار را او انجام داده، نبود. * مرحوم حجت الاسلام والمسلمين علي موحدي ساوجي شهيد شاهآبادي به همراه شهيد بهشتي ، شهيد مفتح و شهيد مطهري از جمله روحانيوني بودند كه هسته مركزي جامعه روحانيت مبارز تهران را تشكيل دادند و الحق در تشكيل و شكلگيري اين سنگر هدايت و ارشاد مردم از هيچ كوششي دريغ نورزيدند. شهيد شاهآبادي از آن دسته قليلي بود كه هم مرزهاي عقيدتي و اخلاقي را حفظ مي‌كرد و داراي پايداري و شجاعت و شهامت بود و هم طوري برخورد مي‌كرد كه مشخص بود زندان يا خارج از زندان، برايشان فرقي ندارد و اصلا سستي و رخوت و ضعف در ايشان راه نيافت. در زندان كه بوديم، وقتي بچه‌هاي وابسته به گروه‌هاي اسلامي و به خصوص شاخه‌هاي شهرري را دستگير كرده و به زندان مي‌آوردند، جملگي از صفات برجسته شهيد شاهآبادي و كمك‌هاي مادي و معنوي ايشان به گروه‌هاي مبارز اسلامي تعريف ميكردند و با ديد تقدير و احترام به ايشان مي‌نگريستند. بعد از آزادي از زندان، يكي از كساني كه فعالانه حركت‌هاي مردمي را سازماندهي مي‌كرد و تظاهرات را به راه مي‌انداخت، شهيد شاه آبادي بود. پس از پيروزي انقلاب نيز، برمبناي فرمان امام، كميته‌ها در مساجد تشكيل شد و شهيد شاهآبادي نيز در مسجد رستم‌آباد، كميته‌اي را تشكيل دادند. ايشان در دوره اول مجلس هم از جمله افرادي بودند كه از حيث ايمان و تقوي و مكتبي بودن و انجام فعاليت‌هاي انقلابي، در خط امام بودند و جالب اين‌جاست كه هم زمان با مساله وكالت، همواره در سنگر مسجد نيز فعاليت داشتند و در ايجاد ارتباط و هماهنگي بين جامعه روحانيت و ساير نهادها، كوشش زيادي داشتند، در همان زمان در هماهنگي كميته‌هاي انقلاب اسلامي هم تلاش ميكردند و در شورايي كه به همين منظور در كميته مركزي تشكيل شده بود، عضويت داشتند. شهيد شاهآبادي از اعضاي هيئت مركزي جامعه روحانيت و از فعالان اين هسته بود و با وجود همه اين مسووليت‌ها، هرگز مساله جنگ را كه به تعبير امام مساله اصلي كشور بود، فراموش نمي‌كرد و همان طور كه مي‌دانيم مرتبا به جبهه‌ها مي‌رفت و از خطوط مقدم و سنگرها و قرارگاه‌هاي مختلف در غرب و جنوب ديدن مي‌نمود و موجبات تقويت روحيه رزمندگان عزيز را فراهم مي‌ساخت و در همين راه نيز، خون خود را با خون ساير رزمندگان عزيز آميخت و دعوت حق را اجابت نمود. جامعه ما و به‌خصوص مجلس و روحانيت، اين چنين شخصيتي را از دست دادند و از طرفي براي امثال شاهآبادي هم كه پيروان حقيقي حسين‌اند، جز مرگ سرخ و شهادت زيبنده نيست. ايشان يك روحاني پاك و وارسته بود، يك مبارز في سبيل‌الله بود، مجاهدي مهذب بود، از نظر تقوي و اخلاقيات و روحيات و معنويات و اخلاص، بسيار قوي بود. از ريا و تظاهر و خودنمايي، بسيار متنفر بود. او از كساني بود كه بيشترين تلاش و فعاليت را مي‌كرد ولي به هيچ وجه حاضر نبود خودش مطرح باشد. كبر و حسادت و خود محوري و رياست طلبي و راحت طلبي و از اين قبيل، در ذاتش نبود. يك‌پارچه ايمان، ايثار و تقوي بود و طبيعي است از پدري مثل آيت‌الله شاهآبادي بزرگ، كه فردي چون امام، شاگردي او را كرده و عرفان را از وي آموخته، بايد فرزندي چون شهيد شاهآبادي به‌وجود آيد. شهيد مهدي شاه آبادي پس از اينكه در دوره دوم مجلس شوراي اسلامي به نمايندگي از مردم تهران وارد مجلس شد، تعطيلي خانه ملت را تا تشكيل دوره دوم مجلس غنيمت شمرده و به جبهه رفت و روز ششم ارديبهشت ماه 1363 در جزيره مجنون به شهادت رسيد. منبع: ستاد بزرگداشت آيت الله مهدي شاه آبادي فراهنگ 1883
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 657]
-
گوناگون
پربازدیدترینها