واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: از ابتداي شكل گيري انقلاب و تظاهرات گسترده مردمي در ايران، آنچه بيش از همه توجه تمامي جهان را به خود جلب مي كرد، شركت زنان محجبه در صفوف اول تظاهرات بود؛ تصوير جديدي از زن ايراني كه تا آن زمان در تبليغات و تصاويري كه رژيم ستم شاهي نشان مي داد، و به سان غايب اصلي، هرگز به چشم نمي خورد. اين گروه زنان كه در واقع بدنه اصلي جامعه زن ايراني را تشكيل مي دادند به دليل وابستگي رژيم پهلوي به غرب و پيروي آن از الگوهاي غيرديني كه توجه به زن را در عريان بودن او مي دانست، مجبور به گوشه نشيني شده بودند. اين وضعيت موجب شده بود زنان براي پاسداري از عفت و ارزشهاي خود، از حضور در عرصه هاي مختلف جامعه سر باز زنند و نتيجه آن شده بود كه زنان داراي تحصيلات عاليه در كشور به نسبت جمعيت مردان بسيار اندك و كم شمار بود. تعداد زنان در سطوح مديريتي نيز به دليل سطح تحصيلاتي پايين آنها از يكسو و نيز، اصرار حكومت بر استفاده ابزاري و تبليغي از آنان نيز چندان نبود و آنها، تنها در بدنه شركت ها و وزارتخانه ها و آن هم در مشاغلي خاص ديده مي شدند. در آن دوران، روشنفكري زن در غربگرايي، عدم پايبندي به خانواده و فرو رفتن در دام فمنيسم خلاصه مي شد. اين وضعيت عرصه اي را براي رشد دختران مسلمان ايراني باقي نمي گذاشت و آنها بيشتر ترجيح مي دادند كه از عرصه عمومي جامعه خود را دور نگه دارند. اينگونه بود كه زنان سرزمين من ، سرزمين تو، سرزمين ما؛ زناني كه خود چون مام وطن، نو به نو شدن را در خود تكرار مي كنند، در ديروزي نه چندان دور، به دليل سياست هاي رژيم ستم شاهي، از عرصه كار، فعاليت و علم آموزي دورمانده و ناچار بودند يا تن به الگوهاي غربي بسپارند و از خويشتن خويش و ارزشهاي اسلامي تهي شوند، يا آنكه براي حفظ اين ارزشها و كانون خانواده، قيد حضور در عرصه اجتماعي را بزنند. جامعه در چنين حالتي، حكم اندامي كج و معوج را داشت كه تمام بخش هاي آن به درستي رشد نكرده بود تا با اتكا با آن بتوان از يك جامعه توسعه يافته سخن گفت. هر چه بود در واقع ، كاريكاتوري از حركت به سمت توسعه بود كه جز فقر و فاصله طبقاتي بيشتر در جامعه ثمري نداشت. از همين رو ، از نخستين روزهاي تظاهرات همگاني، زنان كه تا آن روز نشستن در كنج خانه ها را برگزيده بودند، براي دفاع از حقوق و ارزشهاي خويش عليه رژيم به پا خاستند و با حضور در صفوف اول مبارزه، جانفشاني هاي بسياري براي به ثمر رسيدن انقلاب اسلامي نمودند. شايد، گفتن اينكه زنان در به پيروزي رساندن انقلاب، برپايي نظام و حتي دفاع مقدس هشت ساله نقشي بي نظير ايفا كردند، كليشه اي به نظر برسد، اما اين واقعيتي است كه نمي توان آن را كتمان كرد. آنچه در اين ميان، بيش از همه كتمان ناپذير است، ورود دو بخش عظيم از زنان به عرصه عمومي فعاليت جامعه بود؛ نخست زنان شهري كه حاضر نبودند تن به خواست هاي فمنيستي بدهند و حجاب خود را رها سازند . و دومين گروه زنان ، طيف وسيع دختران و زنان روستايي بودند كه به يمن انقلاب اسلامي ،گسترش تحصيلات عمومي ، بهره مندي از امكانات زندگي و خدمات مناسب فرهنگي توانستند به مراكز آموزش عالي راه يافته و به تحصيل، تدريس و تحقيق بپردازند. ورود اين طيف گسترده كه تقريبا نيمي از جامعه ايراني را در بر مي گرفت به عرصه عمومي جامعه، با حفظ شئون اسلامي از جمله حجاب و وفاداري به نقش منزلتي زن در حفظ كانون خانواده به عنوان همسر و مادر باعث شد تا زنان جامعه اسلامي ما بي توجه به الگوهاي غربي، راههاي كمال و ترقي را هر روز بيشتر بپيمايند و بيش از پيش، الگوساز شوند. به همين دليل است كه امروزه نه تنها شاهد حضور گسترده زنان دانشمند و خلاق در تمامي عرصه هاي علمي و اجتماعي هستيم ، بلكه خانواده ها نيز گرفتار بلاياي الگوهاي غربي براي استفاده ابزاري از جنس زن نشده اند. اكنون سال هاست كه زنان ايران اسلامي، به جاي الگوپذيري، به الگوسازي پرداخته و كشورهاي اسلامي از آنها بسيار تاثير پذيرفته اند. حجاب و در كنار آن كار، اكنون به زنان ايراني، اعتبار و استقلالي داده است كه رشك تمام زنان منطقه را بر مي انگيزد، به گونه اي كه اكنون در همه جاي جهان - حتي در دنياي مد - همگان در برابر زن سرفراز ايراني سر تعظيم فرود آورده و از حجاب و پويايي اشان الگو مي گيرند. در اين زمينه، كافي است نگاهي كه به كشورهاي اطراف و جوامع اسلامي بيندازيم تا به وضوح ببينيم چگونه در جوامع ديگر نيز زنان به دنبال حجاب و يافتن پوشش هاي مناسب براي فعاليت هستند. زنان ايراني حالا ثابت كرده اند كه در سايه سار قانون الهي ، مي توان و ارزشها را پاس داشت و همه فرداها ، امروز آنان را تكرار خواهد كرد. ** گزارميز ** 1418 / 1551
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 514]