تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835215414
عجایب هفتگانه دنیای مدرن
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: عجایب هفتگانه دنیای مدرن یک سفر معمولی با یک کشتی اقیانوسپیما در طول پاناما، حدود 9 ساعت طول میکشد. با این که پانما اقیانوس اطلس را به اقیانوس آرام در شرق زمین متصل می‌کند، عبور کشتی‌ها در طول کانال از جنوب به شمال است. همشهری آنلاین: عجایب هفتگانه دنیای جدید سازههای دستساز بشر هستند و دلیل اعجابانگیز بودن آنها مهندسی خارق‌العاده بشری در ساختشان بوده است. لیستهای متعددی از عجایب هفتگانه در دنیا وجود دارد که یکی از معتبر‌ترین آنها را انجمن مهندسی عمران آمریکا ارائه کرده است. یکی از لیستهای دیگری که در آن عجایب هفتگانه دنیای مدرن انتخاب شده است را مردم از سراسر جهان در یک نظرسنجی انتخاب کردند. معرفي عجايب جديد جهان به انتخاب مردم در لیست عجایب هفتگانه این انجمن این سازه‌‌ها به چشم می‌خورد: سد ایتایپو سد ایتایپو که بر روی رودخانه پارانا در مرز پاراگوئه و برزیل زده شده است طولانی‌ترین سد جهان است. سد ایتایپو در سال 1994 از سوی انجمت مهندسی عمران آمریکا به عنوان یکی از عجیب هفتگانه دنیای مدرن انتخاب شد. نام این سد به معنای صدای سنگ است. ایتایپو در قالب يك پروژه دوجانبه و بر رودخانه پارانا ميان دو كشور برزيل و پاراگوئه ساخته شد. 18 واحد مولد برق اين سد قادر به تولید 14گیگا وات برق است. با مشاهده آمارهايي كه اخيراً از ميزان انرژي توليدي اين سد به دست آمده اند، مي توان به عظمت سد ايتايپو پي برد. نيروگاه ايتايپو در واقع 20 درصد از كل انرژي مورد نياز صنايع برزيل و 93 درصد انرژي پاراگوئه را تامين مي‌كند. اين نيروگاه همچنين محل بزرگي براي جذب توريسم محسوب مي شود. تاكنون بیش از 10 میلیون نفر از 162 كشور جهان از اين سد نيروگاه بازديد کرده‌اند. لازم به ذكر است كه برزيل صنعتي ترين كشور آمريكاي لاتين است و براي كسب انرژي لازم براي صنايع خود به انرژي و منابع آن شدیدا به نیرویی که این سد تولید می‌کندنيازمند است. پاراگوئه نيز به عنوان يكي از كم درآمدترين كشورهاي آمريكاي جنوبي براي تحقق اهداف خود در راستاي توسعه اقتصادي به انرژي به مثابه يك نيروي محركه نياز دارد. پل گلدن‌گیت گلدن گيت پلی معلق است که در سانفرانسیسکو آمریکا قرار دارد.این پل در دهانه خلیج سانفرانسیسکو قرار دارد . گلدن گیت سانفرانسیسکو را از بخش شمالی به مارین کاونتی متصل می‌کند. گلدن گیت هنگامی که در اواخر دهه 30 میلادی به بهره‌برداری رسید تا سال‌ها با 2737 متر طول بلندترین پل معلق جهان بود. تاریخچه پل اين پل در واقع ميراث عصر مناقشه، اختلاف و درگيري است. گلدن گيت در دهه‌ای ساخته شد که هنوز رکود اقتصادی آمریکا در آن احساس می‌شد. پيش از پايان مراحل ساخت اين پروژه عظيم در سال 1937 همگان احداث آن را غيرممكن مي دانستند، بويژه آن كه در زمان ساخت اين پل مه غليظ و بادهايي با سرعت 60 مايل، عمليات احداث را با مشكل مواجه كرده بودند. همين امر سبب شده تا بسياري اين پل را غيرقابل ساخت بدانند. به رغم اين شرايط جوي و طبيعي وحشتناك گلدن گيت طي چهار سال و اندي ساخته شد. در اين مدت نسبتاً طولاني 35 ميليون دلار صرف احداث اين پل شد. طي دوران ساخت اين پل حوادث دلخراشي نيز اتفاق افتاد كه از جمله آنها مي توان به مرگ 11 نفر از كارگران اشاره كرد. برج ملی کانادا برج ملی کانادا يا همان Canadian National tower که به آن برج CN گفته می‌شود، یکی از بلندترين سازههای آزاد جهان است. این برج که 553.33 متر ارتفاع دارد دارد در 12 سپتامبر سال 2007 عنوان بلندترین سازه جهان را که 31 سال از آن خود کرده بود به برج دوبی که هنوز در حال ساخت بود داد. برج سی ان یکی از سمبل‌های کشور کانادا است. تاریخچه ساخت ايده اوليه ساخت اين برج به اواخر دهه 1960 باز مي‌گردد كه امواج راديو تلويزيوني در تورنتو دچار مشكل شدند، به گونه‌اي كه در صفحه تلويزيون تصوير دو كانال در آن واحد مشاهده مي‌شد. بالاخره پس از رايزني هاي فراوان راه آهن ملي كانادا مسئول ساخت برجي شد كه از همه ساختمان‌هاي تورنتو بلندتر باشد. عملیات عمرانی عمليات ساختماني برج سي ان در سال 1973 آغاز شد. براي بخش پي اين بنا، چند سوراخ بسيار بزرگ در كنار ساحل اونتاريو كنده و حدود 62 هزار تن خاكبرداري شد. سپس اين سوراخ ها توسط بتن و فولاد پر شد تا پايه سازه، مطمئن ترين در نوع خود باشد. چهار ماه طول كشيد تا اين پي كاملاً ساخته شود. اين برج 553.33 متري بالاخره در اكتبر 1976 رسما پس از 40 ماه عمليات عمراني افتتاح شد و نام خود را در كتاب گينس ثبت كرد. 1527 نفر روي اين سازه 130 هزار تني كار كرده‌اند و مبلغي نزديك به 260 ميليون دلار براي آن هزينه شده است. در اين سازه عظيم 6 آسانسور تعبيه شده است كه سرعت هر كدام از آنها 6 متر بر ثانيه است. هر ساله حدود دو ميليون نفر از اين برج بلند بازديد مي كنند و از اين محل درآمد خوبي نصيب شهر تورنتو مي شود. در سال 1994 كف پايين ترين طبقه رأس سازه با شيشه عوض شد تا مردم بتوانند از فاصله 500 متري زير پاي خود را ببينند. رستوران گردان بالاي برج هم 400 نفر گنجايش دارد و هر 72 دقيقه يك بار به دور خود مي چرخد. این برج یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگري كانادا به شمار مي رود. مجموعه دلتاورکز هلند دلتاورکز مجموعه‌ای از اقدامات ساختمانی است که بین سال‌های 1950 و 1997 در جنوب غرب هلند برای جلوگیری از پیشروی دریا در دلتای راین-مویزه -شلت انجام شده است.این مجموعه کارهای ساختمانی از سوی انجمن مهندسان عمران آمریکا به عنوان یکی از عجایب هفتگانه دنیای مدرن معرفی شده‌اند. این مجموعه شامل سدها، کانال‌های آب، اهرم‌های کنترل جریان آب، خاک‌ریز‌ها و چندین سیل‌گیر است. هدف از ساخت چنین سازه‌هایی کوتاه کردن خطوط ساحلی هلند و در نتیجه کم‌کردن تعداد خاک‌ریزهایی است که باید برای جلوگیری از نفوذ آب دریا در خشکی ساخته شود. تاریخچه ساخت دهانه‌های رودهای راین، مویزه و شلت قرن‌ها عامل بروز سیل‌های مخرب در هلند بوده است و از قرن‌ها پیش جلوگیری از این سیل‌های در ذهن هلندی‌ها بوده است. در طرح هلندی‌ها برای ساخت مجموعه دلتاورکز، تبدیل دهانه‌ها رودخانه‌ها به دریاچه موضوع اصلی پروژه بود. طرح ساخت این پروژه در دهه 30 میلادی مطرح شد اما با وقوع جنگ جهانی دوم تا دهه 1950 به تعویق افتاد. پس از سیل دریای شمال در سال 1953 کمیسونی برای بررسی طرح‌های پیشین تشکیل شد و در نهایت پروژه دلتا دوباره مطرح شد. با شروع کار چندین سد بزرگ در دلتا ساخته شد و در کنار آن عملیات راه‌سازی و ایجاد راه‌های دریایی برای این که زندگی اقتصادی مردم دچار مشکل نشود پیش برده شد. این طرح در نهایت در سال 1997 به پایان رسید. دولت هلند این طرح را بزرگ‌ترین عملیات عمرانی برای مقاله با سیل در جهان معرفی کرده است. در این طرح 16 هزار و 500 کیلومتر خاکریز و 300 سازه عمرانی ساخته شده است. در حال حاضر هم خاکریز‌های این طرح هر ساله برای مقابله با افزایش سطح آب بلندتر می‌شوند وا نتظار می‌رود این اقدام تا سال 2015 ادامه داشته باشد. ساختمان امپایر استیت امپایر استیت ساختمانی 103 طبقه در نیویورک و سمبلی از آمریکا است.این ساختمان به مدت چهل سال بلندترین ساختمان طبقاتی در دنیا بود و از سوی انجمن مهندسان عمران آمریکا به عنوان یکی از عجایب هفتگانه دنیای مدرن لقب گرفته است. امپایر استیت بخشی از هویت شهر نیویورک است و در سراسر جهان به عنوان یکی از سمبل‌های آمریکا شناخته می‌شود. تاریخچه ساخت عمليات ساختماني امپایر استیت در ماه مارس 1930 در زميني كه پيشتر هتل والدورف آستوريا در آن واقع بود آغاز شد و 14 ماه بعد اتمام يافت. اين ساختمان تا پيش از آنكه برج‌هاي دوقلو در نيويورك ساخته شوند، بلندترين برج طبقاتي دنيا به شمار مي رفت. امپاير استيت 448 متر ارتفاع دارد كه البته آخرين طبقه آن (صد و دومين طبقه) در ارتفاع 391 متري واقع شده است. بقيه ارتفاع اين ساختمان به آنتن تلويزيوني بالاي آن مربوط مي‌شود. كل هزينه ساخت امپاير استيت به انضمام زمين آن در حدود 41 ميليون دلار بوده است كه از اين ميزان 24 ميليون دلار هزينه‌اي است كه خرج سازه ساختمان شده است. اين ساختمان سال 1931 (اول ماه مه) توسط رئيس جمهور وقت آمريكا هربرت هوور افتتاح شد، به اين صورت كه رئيس جمهور با فشار دادن دكمه اي در واشنگتن چراغ هاي اين ساختمان را در نيويورك روشن كرد. امپایر استیت از این سال به بعد به مدت چهل سال بلندترین ساختمان طبقاتی جهان و نیویورک بود تا این که ساختمان‌های دوقلوی مرکز تجارت جهانی ساخته شدند. پس از ماجرای یازده سپتامبر امپایر استیت دوباره لقب بلندترین ساختمان نیویورک را به خود اختصاص داد. امپاير استيت سال 1986 از سوي دولت آمريكا به عنوان بخشي از ميراث تاريخي و فرهنگي كشور شناخته شد و پلاك مخصوصي به همين خاطر دريافت كرد. تونل کانال تونل کانال، تونلی 50.5 کیلومتری است که زیر بستر دریای مانش حفر شده و کنت در انگلیس را به کاله در فرانسه متصل می‌کند. این تونل که انجمن مهندسان عمران آمریکا آن را یکی از عجایب هفتگانه دنیای مدرن نامیده است دارای دو خط ریلی و یک تونل جانبی برای خودروها است. تاریخچه انگلستان جزيره‌اي در غرب اروپاست و مابين اين جزيره و سرزمين ماد اروپا كانال مانش قرار دارد. اين فاصله، انگليسي‌ها را هزاران سال است كه از اروپا جدا نگه داشته است، به گونه‌اي كه انگليسي‌ها هر بار كه از اروپا ياد مي كنند به آن قاره (continent) مي گويند. تنها راه مواصلاتي انگليسي‌ها به قاره هم همين كانال مانش است اما مانش كه امواج مهوع آن زبانزد خاص و عام است مسير مطمئني براي رسيدن به اروپا نبوده و نيست. همين مسير مهوع هم از نظر دريانوردان مكاني ناامن به شمار مي رود چون عمق آب در اكثر مناطق بسيار كم است و نمي‌توان از كشتي‌هاي بزرگ در آن استفاده كرد. قايق‌هاي كوچك هم براي عبور از اين مسير مواج نامطمئن هستند. اين مسائل در طول قرن‌ها، روياي اتصال به قاره را در ذهن انگليسي‌ها پروراند تا اينكه در قرن نوزدهم، مهندسي فرانسوي به نام آلبرت متيوفابر ايجاد تونلي بين انگليس و فرانسه را پيشنهاد كرد. در طرح او مسافران مي‌توانستند در طول تونل از درشكه‌ها براي حمل ونقل استفاده كنند. تونل با چراغ هاي نفتي روشن مي‌شد و براي استراحت اسب‌ها جزيره‌اي مصنوعي در وسط تونل در دريا در نظر گرفته شده بود. اين طرح در آن زمان عملي نبود، اما ايده جديدي براي حل عبور و مرور در كانال مطرح مي‌كرد. پس از فابر چندين طرح ديگر از سوي مهندسان ارائه شد اما آنها هم همگي غيرعملي بودند تا اينكه در قرن بيستم و پس از پايان جنگ جهاني دوم، مهندسان به اين باور رسيدند كه فناوري‌هاي جديد دنيا آنها را قادر خواهد ساخت تا بالاخره انگليس را به قاره متصل كنند. طرح اوليه در سال 1960 گروه تحقيقات كانال مانش طرحي ارائه كرد كه تونل فعلي كانال مانش- كه به آن چانل مي گويند (چانل تركيب دو اسم channel Tunnel است)- برمبناي آن طراحي و ساخته شده است. اين طرح هم در سال 1975 به دليل مشكلات مالي عملي نشد. در سال 1984 دولت‌هاي فرانسه و انگليس از تمام شركت‌هاي مهندسي دو كشور درخواست كردند طرح‌هاي خود براي ايجاد تونل را ارائه دهند و بالاخره در سال 1986 يكي از طرح‌هاي پيشنهادي كه به طرح سال 1960 بسيار نزديك بود از سوي دو دولت پذيرفته شد. در طرح نهايي، تونل، کاله در فرانسه را به فولكستون در انگلستان متصل مي‌كرد و 40 متر زير سطح دريا ايجاد مي‌شد. ساخت و ساز پانزده هزار نفر طي 7 سال، كار كندن تونل را انجام دادند و تمام مراحل ساخت بر عهده كنسرسيومي بين المللي متشكل از ده شركت مهندسي و پنج بانك بود. براي حفر چنين تونل عظيمي، مهندسان از ماشين هاي حفر تونل (TBM) بسيار عظيمي استفاده مي‌كردند و پس از آن ديواره‌هاي نرم آن را با بتوني مخصوص مي‌پوشاندند. در حدود 4 ميليون مترمكعب خاك استحصال شده كه از جنس گچ بود در بخش انگليسي استخراج شد. اين خاك در ساحل فولكستون انگلستان در دريا ريخته شد و تقريبا زميني به مساحت 360 هزار متر مربع در دل دريا ايجاد كرد. امروزه روي اين شبه جزيره، پاركي احداث شده است. به طور كلي مي‌توان گفت 8 ميليون متر مكعب خاك از تونل با سرعت ميانگين 2400 تن در ساعت استخراج شده است. تونل كانال در واقع از سه تونل موازي متشكل شده است؛ دو تونل ريلي كه قطارها در امتداد آنها از شمال به جنوب و بالعكس حركت مي‌كنند و يك تونل كوچك به عنوان تونل دسترسي. تونل دسترسي كه خودروهاي باريك تايردار در آن حركت مي‌كنند، در هر 375 متر به دو تونل اصلي متصل شده است. هدف از ايجاد اين تونل استفاده از آن به عنوان راه خروج اضطراري است. در فواصل معيني هم ترن‌ها مي‌توانند مسير خود را تغيير دهند و به تونل ديگر بروند. تداخل مرزها تونل كانال علاوه بر مشكلات فني، مشكلات حقوقي زيادي هم به همراه داشت. يكي از اين مشكلات كنترل عبور از مرزهاي مشترك بود. مرز انگليس و فرانسه به صورت خطي در وسط تونل مشخص شده است. (اين خط به فرانسه نزديك تر است) اما كنترل مرزي در اين نقطه انجام نمي‌شود بلكه دو دولت به توافق رسيده اند مسافران در اولين ايستگاه در ساحل كنترل شوند. دو دولت همچنين در اقدامي عجيب توافق كرده‌اند مراكز پذيرش مهاجر خود را در دو طرف تونل تأسيس كنند؛ به اين شكل كه پايگاه فرانسوي‌ها در انتهاي تونل در انگليس قرار گرفته است و برعكس. با اين وجود، پناه جويان غيرقانوني‌اي كه سعي مي‌كنند با استفاده از تونل خود را به انگليس برسانند مشكلات زيادي را براي نيروهاي مرزي انگليس ايجاد كرده‌اند. برخي از اين پناه جويان طول تونل را با پاي پياده طي مي‌كنند اما بيشتر آنها خود را در كانتينرها و محفظه‌هاي باري كه توسط قطار حمل مي شوند پنهان مي كنند. افزايش شمار اين پناه جويان بالاخره در سال 2002 دولت انگليس را مجبور كرد تا براي مقابله با مهاجرت غيرقانوني آنها تدابيري بيانديشد. مسئولان امنيتي از اين رو تجهيزات بسيار پيشرفته صدابرداري و تصويربرداري را در گلوگاه فولكستون نصب كردند تا ضربان قلب و صداي تنفس افرادي كه در ميان بارها پنهان شده‌اند شناسايي و دستگير كنند. پايان كار احداث تونل از دو سوي كانال به صورت همزمان شروع شد و قرار بود انگليسی‌ها و فرانسوي‌ها در نقطه‌اي خاص و در زمان معيني به يكديگر برسند اما اينكه آنها چگونه به نقطه معين خواهند رسيد، مسئله بسيار مهمي بود و در واقع بزرگ ترين چالش مهندسي طرح به شمار مي‌رفت. چون در اعماق زمين به هيچ وجه نمي توان مسير تونل را با استفاده از نشانه هاي جغرافيايي مشخص كرد. از اين رو مهندسان پروژه مجبور به استفاده از سيستم‌هاي بسيار پيشرفته ناوبري شدند؛ سيستم هايي نظير جي پي اس (سيستم مكان ياب جهاني)، سيستم هدايت ليزري و البته دركنار آنها سيستم‌هاي يكپارچه رايانه‌اي. با اين حال خط مركز تونل‌ها در جايي كه بايد، به هم نرسيدند و 358 ميلي متر اختلاف افقي و 58 ميلي متر اختلاف عمودي داشتند. به هر حال اين دو تونل در تاريخ اول دسامبر 1990 به يكديگر رسيدند و براي اولين بار پس از عصر يخبندان (8500 سال پيش) اين امكان به وجود آمد كه انسان بر روي دو پا از انگليس به قاره مادر برود. پس از پايان تمام مراحل ساخت تونل، فرانسوا ميتران -رئيس جمهور وقت فرانسه- و اليزابت ملكه انگليس در تاريخ 6 مي 1994 در کاله فرانسه تونل را رسماً افتتاح كردند. مراسم افتتاح بدين صورت بود كه كوئين اليزابت از ايستگاه واترلو لندن و همزمان با او، فرانسوا ميتران از ايستگاهي در ليل به سوي کاله به حركت درآمدند. اين دو قطار با قطع سيستم كنترل رايانه‌اي تونل در يك لحظه به كالائيس رسيدند و رودرروي يكديگر قرار گرفتند. پس از انجام مراسم افتتاح در كالائيس، ميتران و ملکه اليزابت دوباره از طريق تونل به خاك انگلستان رفتند تا مراسم مشابهي را در آنجا برگزار كنند. نكته قابل توجه، حضور دو نفر از كارگران در مراسم بود كه براي اولين بار با فروريختن آخرين لايه خاك، دو تونل را به هم متصل كردند. نكات پيراموني نكات پيراموني اين پروژه كه از سوي جامعه مهندسان شهري آمريكا به عنوان يكي از عجايب هفت گانه دنياي مدرن لقب گرفته است، بسيار جالب و خواندني هستند. اين پروژه هنگام اجراي آن با صرف 21 ميليارد پوند پرهزينه‌ترين طرح مهندسي تاريخ به شمار مي‌رفت به گونه‌اي كه هزينه اجراي آن 7 بار بيشتر از هزينه اجرايي پل گلدن گيت (يكي از عجايب هفته گانه دنياي مدرن) بيشتر بود. بيشتر ماشين‌هاي حفر تونلي كه در اين پروژه مورد استفاده قرار گرفتند دو برابر يك زمين فوتبال درازا داشتند و قادر بودند روزي 250 فوت تونل حفر كنند. با اين حال حفر تونل 6 سال طول كشيد و قرار بود انگليسي‌ها و فرانسوي‌ها در نقطه‌اي مشترك به هم برسند كه انگليسي‌ها موفق شدند سريع تر به نقطه موردنظر برسند. اما مهم‌ترين نكته اي كه مي‌توان به آن اشاره كرد اين است كه تونل كانال پس از حدود 8 هزار و 500 سال، يعني پس از عصر يخبندان كه انگليس به قاره ما در اروپا متصل بود، دوباره اين جزيره را به قاره متصل كرد و بشر بار ديگر توانست با پاي خود از قاره به انگليس سفر كند. کانال پاناما کانال پاناما آبراهه‌ای مصنوعی است که در پاناما قرار دارد و دو اقیانوس اطلس و آرام را به یکدیگر متصل می‌کند ساخت این کانال که از آن به عنوان یکی از پیچیده‌ترین و بزرگ‌ترین پروژه‌های مهندسی تاریخ یاد می‌شود تاثیر به سزایی بر صنعت کشتیرانی میان دو اقیانوس داشته است. انجمن مهندسان عمران آمریکا این آبراهه را یکی از عجایب هفتگانه دنیای مدرن نامگذاری کرده است. از زمان افتتاح کانال پاناما، این آبراهه بسیار موفق بوده است و ترانزیت کشتی‌ها در آن ادامه دارد. این کانال می‌تواند شناور‌های مختلفی را در خود جای دهد؛ از قایق‌های بادبانی کوچک گرفته تا کشتی‌ها عظیم اقیانوسپیما. به بزرگ‌ترین اندازه کشتی‌هایی که از این کانال می‌توانند عبور کنند پاناماکس گفته می‌شود، این اندازه کشتی‌های به استانداردی در صنعت کشی‌سازی تبدیل شده است و امروزه کشتی‌های به عصر پیش از پاناما و قبل از آن تقسم می‌شوند. یک سفر معمولی با یک کشتی اقیانوسپیما در طول پاناما، حدود 9 ساعت طول میکشد. با این که پانما اقیانوس اطلس را به اقیانوس آرام در شرق زمین متصل می‌کند، عبور کشتی‌ها در طول کانال از جنوب به شمال است. تاریخچه ساخت در سال 1534، كارلوس اول پادشاه اسپانيا دستور داد تا اولين طرح ساخت كانال و امكان تحقق آن بررسي شود، البته سه قرن گذشت تا ساخت كانال آغاز شود. از سال 1880، فرانسوي ها حدود 20 سال رنج كشيدند، اما كمبودها و مشكلات مالي كار آنها را متوقف كرد. سال 1903 پاناما و آمریکا قراردادی منعقد كردند تا طبق آن كانال قابل كشتيراني پاناما ساخته شود. سال بعد آمريكا حقوق و دارايي هاي شركت كانال سازي فرانسه را به قيمت 40 ميليون دلار خريد و كار ساخت را آغاز كرد. 10 سال بعد پروژه با صرف هزينه اي معادل 387 ميليون دلار به اتمام رسيد. ساخت این آبراه 77 کیلومتری با مشکلات زیادی همراه بود که از مهم‌ترین آنها شیوع بیماری‌هایی مانند مالاریا و تب‌زرد و رانش‌های شدید زمین بود. در زمانی که کار ساخت کانال به پایان رسید حدودا 27 هزار و پانصد کارگر جان خود را در حین اجرای این پروژه از دست دادند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 573]
-
گوناگون
پربازدیدترینها