محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844932445
اينک نوبت امريکاست
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: اينک نوبت امريکاست حسن قشقاوي دقيقاً چهار ماه قبل بود که «حسن قشقاوي» سفارت ايران در سوئد را تحويل داد و به دفتر سخنگوي وزارت خارجه نقل مکان کرد. دفتري که پيش از او «محمدعلي حسيني» ديپلماتي با20 سال سابقه کار در وزارت امور خارجه آن را اداره مي کرد. قشقاوي در شرايطي عهده دار اين پست شد که برعکس خلف هاي خود بيش از آنکه تجربه ديپلماتيک اش جلب توجه کند، فعاليت هاي سياسي وي خودنمايي مي کرد. اين مساله ناشي از سابقه دو دوره نمايندگي در مجالس چهارم و ششم بود. با اين حال قشقاوي 51 ساله در کارنامه کاري اش مسووليت سفارت ايران در قزاقستان و سوئد را نيز دارد،دو پستي که منجر به انتخاب وي به عنوان سخنگوي وزارت امور خارجه شد. هم اينک قشقاوي در سمت جديدش با زبان ديپلماتيک سخن مي گويد و شايد به همين دليل بود که درباره مسائل مهمي چون امکان مذاکره با امريکا و بحث «فريز در مقابل فريز» گروه 1«5 موضع گيري صريحي نکرد. هرچند قشقاوي در گفت وگوي يک ساعته خود با اعتماد اذعان کرد ايران نسبت به انتخاب اوباما نگاه خوشبينانه يا بدبينانه يي ندارد اما تاکيد کرد زماني که امريکا رفتارش را در برابر ايران تغيير ندهد، نمي توان نگاه خوشبينانه يي نسبت به شعار تغيير آنها داشت و راه مذاکره را باز کرد. مشروح گفت وگوي اعتماد با حسن قشقاوي سخنگوي وزارت خارجه را مي خوانيد. -ظاهراً بحث فريز در برابر فريز که از سوي اعضاي گروه 1«5 مطرح شده است در ايران در حال بررسي است. در اين باره ايران چند سوال را براي رفع ابهام درخصوص اين پيشنهاد ارائه داده است. اين فرآيند مي تواند به اين معنا باشد که پيشنهاد ارائه شده از سوي ايران تا حدودي يا حتي به طور موقت پذيرفته شود؟ ما بحث هسته يي را لحظه به لحظه اطلاع رساني مي کنيم يعني نياز به گمانه زني نيست چرا که وقتي ما صراحتاً اخبار را روشن و راحت اعلام مي کنيم ديگر به تحليل که بيشتر بر پايه پيش بيني و گمانه زني است، نياز ندارد. به هر حال طرحي را گروه 1«5 ارائه داد و در مقابل ما نيز بسته پيشنهادي را روي ميز قرار داديم. اما تفاوت اين دو بسته در اين بود که بسته آنها همه مسائل را در بر نمي گرفت، يعني جامعيتي که در بسته ما بود در پکيج آنها ديده نمي شد چرا که ما به صورت جامع مسائل منطقه يي و جهاني و اصل خلع سلاح و... را مطرح کرده بوديم. اما در عين حال ادعا کرديم مسائل مشترکي در هر بسته وجود دارد. از سويي در گفت وگو اصل بر اين است که بر مشترکات تاکيد کنيم يعني موضوعات مشترک را براي آغاز گفت وگو به کار گيريم تا در آينده به يک تفاهم برسيم. تا اينجا بحث محتوايي است اما در بحث شکلي که مربوط به مذاکرات بود، آنها پيشنهادهايي به ما ارائه کردند و در مقابل ما نيز پيشنهادهايي را مطرح کرديم.در حال حاضر اين پيشنهاد ما روي ميز است، يعني هم بحث ماهوي و هم بحث شکلي طرف 1«5 و جمهوري اسلامي ايران روي ميز قرار دارد. اما در اين ميان ما معتقديم سوالات و ابهاماتي در مورد طرح پيشنهادي غرب وجود دارد که البته آقاي خاوير سولانا مسوول سياست خارجي اتحاديه اروپا اين سوالات و ابهامات جمهوري اسلامي را قابل درک و فهم دانست. بنابراين نبايد عجله کرد و بايد منتظر بود و ديد اين رفع ابهامات چگونه خواهد بود تا در آينده به بحث هاي ديگر که در مرحله و بحث هاي بعدي است، بپردازيم. -مي توانيد مختصري به اين ابهامات اشاره کنيد؟ اين ابهامات مربوط به بحث هاي فني است و نبايد پيشگويي کرد. البته چون موضوع تکنيکي بوده بر همين اساس بحث هايي در قالب نامه و گفت وگو ميان آقاي خاوير سولانا و سعيد جليلي همچنين ميان معاونان آنها آقايان باقري و کوپر صورت گرفته است. بنابراين ما در اين مرحله هستيم و در اين بحث ها نياز به شتابزدگي نيست پس اجازه دهيد اين موضوع مرحله به مرحله طي شود تا طرفين بررسي هاي خود را انجام دهند. البته بايد گفت اطلاع رساني نيز نوع توافقي است و نمي تواند يکجانبه صورت گيرد يعني طرف 1«5 و طرف ايراني، متناسب با بررسي هاي به عمل آمده تصميم مي گيرند اطلاع رساني مقتضي و مناسب صورت گيرد. -با توجه به انتخابات اوباما و اينکه بسياري آن را فرصتي تازه براي ايران و امريکا قلمداد مي کنند، در اين خصوص بين مسوولان ايران و برخي از افرادي که هم اکنون مسووليتي ندارند ولي بانفوذ هستند اتفاق نظر وجود ندارد. آيا زمان آن فرا نرسيده مقامات ايران يک موضع رسمي و هماهنگ با تغييرات به وجودآمده در کاخ سفيد(که جامعه بين الملل به آن اذعان دارند) اتخاذ کنند؟ اگر منظور شما هماهنگي در موضع رسمي نظام است که بايد گفت طبق قانون اساسي همه چيز مشخص است، يعني در راس نظام رهبر معظم انقلاب است و بعد رئيس جمهوري و در حوزه سياست خارجي وزير خارجه و بعد سخنگوي وزارت خارجه قرار دارند. قطعاً در اين حوزه هيچ ناهماهنگي وجود ندارد به ويژه در بحث مهمي مثل رابطه ايران و امريکا که بحثي 30ساله و پس از انقلاب است. اين موضوع يک پديده سياسي خلق الساعه و دفعي و ناگهاني نيست که حالا کسي اظهارنظري کند و ديگري طور ديگر و باعث ناهماهنگي در موضع شود. ما در بحث سياست خارجي از انسجام و هماهنگي بسيار بالايي حتي در مقام مقايسه با کشورهاي مدعي هماهنگي و حتي کشورهاي غربي برخورداريم. بنابراين من به عنوان کسي که تجربه ماموريتي و حضور در غرب را داشته ام با قاطعيت مي گويم در حوزه مهمي چون حوزه سياست خارجي هماهنگي به صورت کامل و فراوان وجود دارد. يعني در بحث هاي هسته يي و رابطه با امريکا بحث ها استراتژيک و منطقه يي و در کل بحث هاي راهبردي که حوزه مستقيم منافع ملي ما است قطعاً ناهماهنگي وجود ندارد. اما جدا از موضع رسمي، در مورد اظهارنظرهاي افراد صاحب نفوذي که فاقد مسووليت بوده اند بايد گفت ما پذيرفته ايم که کشور ما کشور آزادي است و مثل همه کشورهاي ديگر افراد مي توانند اظهارنظر کنند. همه جاي دنيا نيز احزاب و گروه هايي با انگيزه هاي متعدد وجود دارد که اظهارنظرها و انگيزه هاي سياسي آنها خصوصاً در آستانه انتخابات ها مدخليت بيشتري پيدا مي کند. بنابراين در کشور ما نيز ممکن است اظهارنظرها، سخنراني ها و مصاحبه هاي فراواني صورت گيرد، مهم اين است که آزادي بيان وجود دارد. اصل مهمي در قانون اساسي داريم مبني بر اينکه به بهانه استقلال نمي توان مانع آزادي شد و به بهانه آزادي نمي توان استقلال را ناديده گرفت. البته تا زماني که اظهارنظرها در چارچوب منافع ملي باشد قطعاً افراد آزادند مگر اينکه اظهارات خلاف منافع ملي باشد که در آن صورت پاسخ متقابل داده خواهد شد. به اعتقاد من در حوزه رسمي انسجام بسيار کاملي حاکم است بنابراين اين مسائل و تحولات از پايين ترين تا بالاترين سطح در وزارت خارجه رصد و کارشناسي مي شود و بررسي دقيق حوادث و اظهارنظرها کار رسمي امروز ما است. از طرفي نمي توان مانع سخنراني و اظهارنظر افراد شد. آنها به ازاي نشاط سياسي که از آن بهره مندند، اظهارنظر مي کنند و اين سخنان در يک تحمل پذيري سياسي بسيار بالايي صورت مي گيرد. ما بايد تحمل کنيم و اين براي ما بسيار محترم است. -آيا اين گونه سخنان در روند ديپلماسي ما اشکال ايجاد نمي کند؟ خير، به دليل اينکه در همه جاي دنيا حوزه سياست ورزي عمومي با حوزه رسمي متفاوت است و براي آن تفکيک قائل هستند اما اگر در حوزه رسمي موضع تناقض آميز ديده شود حق با شما است، اشکال ايجاد مي شود. -چرا ايران همواره در مقابل هر تغييري به پيشداوري پرداخته و با نگاه نه چندان خوشبينانه به قضاوت مي پردازد؟ نگاه بدبينانه نسبت به چه کسي؟ -منظور من انتخاب اوباما به رياست جمهوري ايالات متحده است. آيا تصور نمي کنيد اين نگاه از اوباما، بوش ديگري را پديد آورده و راه هاي تعامل بار ديگر به چالش کشيده شود؟ موضع گيري هاي خوشبينانه و بدبينانه درخصوص حادثه يي مثل انتخابات رياست جمهوري امريکا تنها به کشور ما مربوط نمي شود. توجه داشته باشيد امروز در قلب نيويورک و واشنگتن تحليل هاي مختلفي صورت مي گيرد که اگر جمع بندي کنيم مي بينيم حتي شخصيت ها و روزنامه هاي غربي در قبل، بعد و درخلال انتخابات امريکا دو گونه تحليل ارائه کرده اند که لزوماً منشاء آن رسانه ها و شخصيت هاي کشورهاي ديگر نيستند بلکه صرفاً ممکن است مربوط به منبع اين گونه خبرها که خود امريکا است، باشد. آقاي اوباما توقعاتي را به وجود آورده است. واقعيت اين است که اين موضع تنها حرف ما نيست که همواره موضع مشخصي نسبت به امريکا اتخاذ کرده ايم بلکه اين حرف جهان است که آقاي اوباما به دليل دو شعار اساسي انتخاباتي خود يعني «تغيير» و «بله ما مي توانيم» سلسله جبالي از توقعات را پيش روي خود ساخته است. اين سوالات و قضاوت ها درخصوص مسائل داخلي ما هم صدق مي کند. به طور مثال در کشور ما بعد از گذشت سال ها از مقوله اصلاح طلبي و اصولگرايي بايد ديد اين کار اصولگرايانه است يا اصلا ح طلبانه؟ و اصولاً اصلاح طلبي و اصلاحات چيست؟ هنوز جلساتي برگزار مي شود تا در مورد اين ابهامات توضيح داده شود. بنابراين وقتي در داخل هنوز اين ضرورت ها مطرح است در عرصه سياسي جهان نيز چنين خواهد بود. بايد ديد آقاي اوباما نيز درخصوص شعار «تغييرات» خود که مطرح کرده است تا چه اندازه جدي است؟ و آيا اين تغييرات تاکتيکي است يا مي تواند استراتژيک و راهبردي باشد و در کل آيا اين تغييرات ممکن است؟ او در مصاحبه اخيرش به سه موضوع گوانتانامو، برخورد با تروريست و خروج نيروهاي امريکايي از عراق اشاره کرده است. ما مي توانيم به اين سخنان مفاهيم و مقولاتي اضافه کنيم. او واقعاً بايد پاسخگوي انتظارات انبوهي که در مقابلش وجود دارد، باشد و بگويد شعار تغييراتش تا چه اندازه عمقي است و اينکه موضوع حقوق بشر مورد نظر ايشان چگونه تحقق خواهد يافت؟ و با مقوله آزادي زن و آزادي بيان و حقوق بشر که اصلي ترين سوال پيش روي اوباما است آيا باز هم دوگانه برخورد خواهد کرد يا دبل استاندارد؟ -آيا براي پيشبرد اهداف خود و تامين منافع ملي بهتر نيست به شعار تغييرات آقاي اوباما نگاه خوشبينانه يي داشته باشيم؟ من صحبت از نگاه بدبينانه يا خوشبينانه نکردم. نگاه و رفتار امريکا تعيين کننده نوع نگاه ما است. نگاه ما مي تواند يک عکس العمل در برابر عمل و رفتار و رويکرد امريکا باشد. رويکرد آنها بعد از انقلاب نسبت به ما مثبت نبوده بنابراين نبايد به هيچ وجه از ما انتظار داشته باشند نگاه خوشبينانه يي نسبت به آنها داشته باشيم مگر اينکه تغيير و تحول اساسي در رفتار آنها ايجاد شده باشد. به هر حال ذاتاً هيچ نگاه خوشبينانه و بدبينانه يي وجود ندارد و بايد به انتظار نشست. -صريح تر بگويم براي پيشبرد مسائل هسته يي که براي ما از جايگاه ويژه يي برخوردار است آيا حاضريد با امريکا از در تعامل وارد شويد؟ امريکا يکي از اعضاي گروه 1«5 است و واقعيت اين است که بحث هسته يي کاملاً مشخص و روشن است. ما يک موضع حقوقي و قانوني داريم و کارشناس حقوقي که بي طرف و منصف باشد بر منطقي بودن ادعاي ما صحه گذاشته است. شخصيت شناخته شده و بي طرفي مثل هانس بليکس که پيشتر در مقام سربازرس مسووليت اجرايي داشته است در اظهاراتي کاملاً حقوقي، محروم کردن يک کشور از حقوق شان در اين زمينه را غيرمنطقي خوانده است. ما مي گوييم دستيابي به فناوري صلح آميز هسته يي حق ما است يا خير؟ در پاسخ مي گويند بله حق شما است. ما مي گوييم حق غني سازي وفق ان پي تي حق قانوني ما است يا خير؟ مي گويند بله. از سوي ديگر مگر در ان پي تي درخصوص عدم اشاعه و خلع سلاح هسته يي به آن اشاره نشده است، پس چرا در اين باره دوگانه برخورد مي شود. يعني در حالي که ايران سلاح هسته يي نداشته، همواره صلح آميز بودن فعاليت هاي هسته يي اش را اعلام کرده و آقاي محمد البرادعي مديرکل آژانس بين المللي هسته يي نيز بارها بر آن صحه گذاشته است. بنابراين چه پاسخي در برابر محروميت ما از حق قانوني، طبيعي و منطبق با ان پي تي که هيچ کس تاکنون در جهان بشريت نگفته اين سخن و ادعاي ما خارج از قواعد است، دارند؟ بحث بر سر اين موضوع است. اما اگر منظور شما از تعامل، حضور است که آقاي ويليام برنز در مذاکرات هسته يي گروه 1«5 در ژنو حضور يافت و آقاي جليلي نيز موضع ايران را اعلام کرد. به اعتقاد من آنها بايد در زمينه تعامل پاسخگو باشند. شما بايد اين را از خانم رايس سوال کنيد. -قطعاً اگر چنين فرصتي پيش آيد از او نيز اين سوال را خواهم پرسيد اما اکنون راه تعامل را از جنابعالي مي پرسم. گفتم اين نوع سوالات بايد از خانم رايس و وزير امور خارجه آينده امريکا پرسيده شود نه از ايران. اصل موضوع اين است که از نظر آنها دستيابي کامل به فناوري صلح آميز انرژي هسته يي تعريف 60 ساله از اقتدار رژيم صهيونيستي را در منطقه تغيير مي دهد. اين اصل موضوع است و ربطي به بحث حقوقي و بين المللي ندارد و همچنين هيچ نکته ابهام آميزي وجود ندارد. از نظر آنها اگر ما بتوانيم چرخه توليد سوخت يعني از حفاري، توليد کيک زرد، رسيدن به مرحله UF4 و UF6 و تزريق گاز به سانتريفوژ و ميله سوخت بعد تحويل سوخت به نيروگاه را انجام دهيم، اين تعريف اسرائيل در منطقه را از بين مي برد يعني اين دانش با هدف و فلسفه تاسيس رژيم صهيونيستي و خاورميانه هم راستا نيست چرا که از نظر آنها اسرائيل از لحاظ تکنولوژي دانش هسته يي بايد از مسلمانان برتر باشد، اين اصل موضوع است و مابقي فرعي و پيش پاافتاده است. در مناظره يي که در مرکز صلح سيبري با آقاي گريگوري شولتي سفير فعلي امريکا در آژانس به همراه سفير وقت سوريه در سوئد و مصر داشتم(که البته آن دو از موضوع هسته يي ايران حمايت کردند) ما سه سفير هشت بار اين سوال را مطرح کرديم که چرا برخورد شما در اين خصوص دوگانه است در حالي که مقامات اسرائيل همواره وجود 200 کلاهک هسته يي را تاييد کرده اند و ايشان در پاسخ به سوال من و همکاران تنها سکوت اختيار کرد و هرگز پاسخي نداد. -شايد بتوان فشار تحريم ها را تا يک حد مشخص تحمل و مردم را قانع کرد که کمبودها را بپذيرند اما در صورت جنگ احتمالي و با تشديد تحريم ها معادلات تغيير خواهد کرد. دستگاه سياست خارجي به جز راه هاي کنوني چه راهي را براي برون رفت از وضعيت فعلي پيشنهاد مي کند؟ من موضع رسمي نظام را مطرح مي کنم. بنابراين شما را ارجاع مي دهم به توصيه اخير 20 نفر از مقامات و شخصيت هاي امريکايي. آنها صراحتاً گفته اند در هدفي که ما براي ممانعت ايران از دستيابي به دانش صلح آميز هسته يي اتخاذ کرده ايم موفق نبوده ايم. بنابراين گزينه برخورد نظامي و تحريم اقتصادي جوابگو نخواهد بود. از سويي بعضاً تحليلي مطرح مي شود که شرايط بحران فعلي اقتصاد جهاني مي تواند تاثير تحريم ها را شديدتر کند اما تحليل دقيق کارشناسان اقتصادي عکس اين موضوع را مطرح کرده اند. يعني آثار بحران اقتصادي کاملاً ضدتحريمي است. علت آن هم واضح است. يعني در زماني که وضعيت اقتصاد جهاني مناسب بود، برخورد دولت ها با شرکت هاي اقتصادي خود در غرب بيشتر کنترل کننده بود، اما اکنون همين شرکت ها مشکلات جدي براي حفظ خود پيش رو دارند و دولت ها نيز تسلط آنچناني براي مهار اين شرکت ها ندارند. اين دولت ها خود به ورشکستگي و بحران بيکاري رسيده اند، بنابراين رهيافت کنترل شديد شرکت ها به دليل بحران اقتصادي موجود جهاني تبديل به حمايت دولت ها از اين شرکت ها شده است. بنابراين تنها موضوعي که باقي مي ماند بحث کاهش قيمت نفت است، خوشبختانه بودجه سال 1387 با نفت زير 60 دلار بسته شده است و نه 100 دلار و... بدين ترتيب کاهش قيمت نفت براي ما شوک ويژه اقتصادي نيست چرا که بودجه ما در چارچوبي است که عرض کردم. از سويي اگر با کاهش قيمت نفت منابع درآمدي ما کاهش يابد مواردي وجود دارد که مي توان آن را تعديل کرد يا آثار منفي افت درآمد را کاهش داد به طور مثال فرض کنيد اگر در شش ماهه اول سال 25 ميليارد دلار واردات داشته باشيم، اکنون که با کاهش جهاني قيمت فولاد، مس، فلزات و غلات و بسياري از کالاها مواجه هستيم در نتيجه بودجه يي که براي واردات اين کالاها صرف مي شد به نصف کاهش مي يابد. يعني اگر با کاهش قيمت نفت مواجه هستيم از طرف ديگر مبلغي که بابت اقلام مي پردازيم پايين است. -اگر تحريم ها شامل سوخت به طور مثال بنزين باشد، چطور؟ اولاً ما توليد بنزين در داخل کشور داريم. در ثاني خوشبختانه اقدامي که دولت در خصوص بحث بنزين در سال گذشته انجام داد و مردم همراهي کردند موثر بود. مردم ما هشت سال جنگ را پشت سر گذاشته اند، اگر بحث هاي مختلف را صادقانه براي مردم مطرح کنيم و اگر موضوع استقلال و منافع ملي مطرح باشد مردم محکم مي ايستند. مگر تاکنون نايستاده اند. ما مردم تن پروري نداريم همه کوشا هستند البته همه جور آدم در همه نسل ها يافت مي شود و همه به يک شکل هم راستا فکر نمي کنند اما معدل جامعه ما آن طور است که در جنگ و تحريم ثابت کرده اند البته تاکيد مي کند بايد به خوبي بتوانيم حوزه منافع ملي را براي مردم تفهيم کنيم. واقعيت اين است که تجربه تاريخي نشان مي دهد دستيابي به دانش صلح آميز هسته يي يک فتح قله است يعني وقتي مي خواهيد قله دماوند و اورست را فتح کنيد با راه رفتن در خيابان آسفالت متفاوت است و همه آنها را درک خواهند کرد. اين شعر معروف مصداق همين بحث است؛ جگر شيرنداري سفر عشق مرو... -جنابعالي يکي از مسوولان سياست خارجي هستيد و تنها نمي توانيد بر مبناي گذشته رفتار سياسي آينده کشور را ترسيم کنيد. شعار اوباما رئيس جمهور امريکا جنگ نيست اما تشديد تحريم ها است. اگر اين تحريم در بخش هايي گسترده تر شود مثل قطعات هواپيما و غيره باز ايستادگي تنها راه موجود است؟ صدور قطعنامه جديد و احتمال تحريم هاي بي دليل و بي پايه عليه جمهوري اسلامي بر درستي انتخاب راهي که ما در موضوع برنامه صلح آميز هسته يي پيموده ايم صحه مي گذارد. بهترين دليل اين مدعا تحريم قطعات هواپيماهاي غيرنظامي است. اولاً اين موضوع کاملاً يک بحث حقوق بشري است به دليل اينکه اين غيرانساني ترين و غيرحقوق بشري ترين اقدامي است که غربي ها در اين باره انجام مي دهند يعني يک بازي سياسي با جان انسان ها و حتي بي رحمي نسبت به شهروندان غربي است. تحريم قطعات هواپيما نشان مي دهد که غربي ها چه اندازه نسبت به جان شهروندان خود بي توجه هستند. اين هواپيماها آن طور که غربي ها ادعا مي کنند نظامي نيست و کاربرد نظامي ندارد. از سويي هيچ گاه با تحريم قطعات هواپيما، در مواضع استراتژيک و راهبردي يک کشور تغيير حاصل نخواهد شد و تاکنون تاريخ چنين چيزي را نشان نداده است. نکته بعدي که بايد بدان اشاره کرد اين است که خوشبختانه متخصصان فني به توليد هواپيما دست يافته اند يعني با اين تحريم ها نه تنها هيچ مشکلي در هدفمان ايجادنشده بلکه ترغيب شديم که با توليد بومي مشکل را حل کنيم. يعني تحريم قطعات هواپيما نتوانسته براي ما عملي شود. -در خبرها آمده بود هواپيماي مسافربري ايران در آلمان دچار نقص فني شده و نياز به قطعه يي دارد که جزء تحريم هاي قطعنامه شوراي امنيت است. دولت آلمان بعد از کشمکش هاي فراوان با اين شرط که بعد از رسيدن هواپيما به خاک ايران اين قطعه بازگردانده شود، مي پذيرد که نقص فني هواپيماي ايران را برطرف سازد. فکر نمي کنيد تحريم ها چاره يي اساسي تر را طلب مي کند؟ اين موضوع کاملاً يک بحث حقوق بشري است. من قصد توهم توطئه ندارم. هر فعاليتي که در خصوص ارتقاي حقوق بشر در هر جاي دنيا انجام شده باشد به آن احترام مي گذارم ولي معتقدم در حال حاضر اولويت بحث حقوق بشر مبارزه با موضوع تحريم هاي قطعات هواپيما است. من انتظار دارم همه فعالان حقوق بشر در داخل کشور و جنبش هاي مطرح مثل جنبش زنان و دانشجويي تمرکز اصلي فعاليت هايشان را در اين خصوص داشته باشند. اميدوارم کمپين هاي جدي در داخل و خارج کشور و همه کساني که مدافع حقوق بشر هستند تلاش گسترده يي در اين باره آغاز کنند چرا که يکي از شاخص هاي حقوق بشري ما موضوع تحريم قطعات هواپيما است. بنابراين اميدوارم سمينارهايي در داخل و خارج کشور برگزار شود و از مقامات غربي پرسيده شود که تحريم قطعات هواپيماهاي خصوصي که تهديد جان انسان هاي بي گناه، زنان و کودکان است بر چه منطقي از حقوق بشر استوار است. آيا اين بدترين نقض حقوق بشر نيست؟ و تا زماني که اين تحريم وجود دارد آيا موضوع آزادي بيان و آزادي زنان يک شوخي بيشتر نيست؟ چقدر مناسب بود روزنامه اعتماد سردمدار کمپين سراسري 75 ميليون امضا در داخل و خارج کشور در جهت مبارزه با تحريم قطعات هواپيما به مثابه بدترين شکل نقض حقوق بشر باشد. -ايران در زمان رياست جمهوري کلينتون به فرصت گفت وگو با امريکا توجهي نشان نداد. آيا اين بار تصميم نداريد از فرصت روي کارآمدن دوباره دموکرات ها براي گفت وگو استفاده کنيد خصوصاً که مشاوران اوباما طي نامه يي به او خواستار مذاکره مستقيم با ايران شده اند؟ من وارد بحث هاي متداول که اين روزها در داخل مطرح مي شود نمي شوم. اما سخت ترين تحريم ها عليه جمهوري اسلامي در زمان کلينتون صورت گرفت يعني در همان زمان که خانم مادلين آلبرايت وزير خارجه وقت امريکا از ايران رسماً عذرخواهي کرد درست 24 ساعت بعد آقاي کلينتون رئيس جمهور پيشين امريکا تحريم ها عليه ايران را امضا کرد و اين رفتار دوگانه آنها بوده است. -تکرار مي کنم چه کنيم تا اين فرصت دوباره از دست نرود؟ شما چرا ايران را مخاطب قرار مي دهيد در حال حاضر همه چيز دست امريکا است. -مسلماً اگر در چنين شرايطي قرار بگيرم اين سوال را از آنها خواهم پرسيد اما حالا نظر شما را مي خواهم. ايشان (اوباما) شعار تغييرات را داده و اعلام کرده سياست هايشان غلط بوده است بنابراين بايد تمام سوالاتي که از من مي پرسيد از ايشان پاسخش را بخواهيد. الان مقطعي نيست که مسوولان جمهوري اسلامي مورد سوال قرار بگيرند بايد مسوولان امريکا مخاطب پرسش هاي شما باشند. اگر هر نقدي وجود دارد به داخل مربوط نمي شود و موضوع کاملاً به امريکا برمي گردد. -طبق گفته هاي جنابعالي الان زمان مناسبي براي پيشنهاد مذاکره و تعامل با امريکا از سوي ايران نيست بنابراين چه توجيهي براي پيشنهاد آمادگي مناظره محمود احمدي نژاد رئيس جمهوري در سفرش به نيويورک با مقامات امريکا و نامه اخير وي به اوباما داريد؟ مگر نگفتيد همه چيز دست امريکا است و پيشنهاد مذاکره بايد از جانب آنها باشد؟ در خصوص اقداماتي که مسوولان در قبال امريکا انجام مي دهند بايد گفت برخي از منتقدان بزرگوار در داخل و خارج دچار تناقض بسيار شديد شده اند. موضعگيري ها کاملاً نشان مي دهد معمولاً يک انسجام منطقي در اظهارنظرها مثلاً در نقد و بررسي نامه آقاي احمدي نژاد به اوباما وجود ندارد. شما در يک جا مي گوييد بايد تعامل داشت و در جاي ديگر خلاف آن را. به عقيده من منتقدان سياست خارجي بايد تکليف خود را در اين خصوص مشخص کنند. واقعيت اين است که موضوع رابطه با امريکا مربوط به امروز و فردا نيست. مربوط به اين دولت و آن دولت نيست بحث 30 ساله و بعد از انقلاب است. بحث امام و مقام معظم رهبري است. اين بحث راهبردي تر از اين است که با تصميم من و شماي نوعي تغيير کند. البته همه انتقادها فاقد انسجام منطقي نيست اما بعضي بحث ها اينچنين است و من شخصاً گاهي نمي توانم از اين انتقادها نتيجه يي بگيرم و نمي توانم بفهمم که منتقدان با ابتکار مناظره و نامه موافقند يا مخالف. چون دو گونه تحليل در اين خصوص مشاهده مي شود. شايد اين از ضعف فهم من باشد. البته در حوزه هاي ديگر همين عدم انسجام در گفتار منتقدان وجود دارد. از يک طرف مطرح مي شود موضوع فلسطين به ما مربوط نمي شود و از طرف ديگر بحث تعامل با جهان را مطرح مي کنند. همه مي دانيم که موضوع خاورميانه اولويت ديپلماسي جهاني است و نمي دانم چرا در حالي که خانم رايس بعد از نشست آناپوليس 19 بار به خاورميانه سفر مي کند ما نبايد فلسطين برايمان مهم باشد؟ -بحث را به موضوع ديگري منتقل مي کنيم چرا ايران با توافقنامه امنيتي عراق و امريکا مخالفت مي کند. اين در حالي است که به طور مثال کردها حامي اين توافقنامه هستند اين نکته يي بود که بارزاني در سفرش به تهران رسماً اعلام کرد. اولاً اين پروسه در حال انجام قانوني است. اگر انتظار داريد من اکنون موضع مشخصي را در اين خصوص اعلام کنم بايد اجازه دهيد اين توافقنامه به نتيجه نهايي برسد و منطقي هم همين است آنچه که در حال حاضر در روي زمين اتفاق افتاده دولت اين توافقنامه را تصويب و به مجلس ارائه کرد. مهم اين است که نظر مسوولان عراقي و مراجع ديني کاملاً در آن لحاظ شده است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 377]
-
گوناگون
پربازدیدترینها