تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارشهای سیلآسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارشهای سیلآسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان میشوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستورانها و کافهها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1837432297
شما ماشین چند میلیونی سوارید؟
واضح آرشیو وب فارسی:تکناز: اگر پورشه، لامبورگینی، هیوندای جنسیس 2011 ، وراکروز، سوناتا، تویوتا، لندکروز، هاویلوکس، لگسوز ار ایکس350 دارید، نوش جان تان، اما این گزارش را نخوانید!
باشگاه جوانی برنا، اگر از آن دسته افرادی هستید که تا حالا ماشین 70 میلیونی سوار نشده اید چون کلاس تان پایین می آید و آبروی تان پیش فک و فامیل و در و همسایه پایین می رود، اگر از آن دسته افرادی هستید که ماهی یا حداکثر سالی یکبار ماشین تان را هماهنگ با بازار جهانی و مد عوض می کنید،
اگر از آن دسته افرادی هستید که اگر سر پیچی پیچ بپیچد و شما نپیچید و مستقیم بروید توی گارد ریل یا بروید توی بلوک های سیمانی و ماشین تان درب و داغان شود اما خودتان در پناه کیسه هوای ایمنی ماشین تان سالم می مانید، عین خیال تان هم نباشد که ماشین 200 میلیونی تان داغان شده،
اگر برای دختر، پسر و همسرتان ماشین های جداگانه ای خریده اید و کلی به محکم تر شدن گره های ترافیکی شهر کمک کرده اید، اگر گران ترین ماشین های شهر یا کشور زیر پای شماست و توی ترافیک و پشت چراغ قرمز همه به شما زل می زنند. اگر جوان ها با دوربین موبایل شان از ماشین شما عکس می گیرند، اگر پورشه، لامبورگینی، هیوندای جنسیس 2011 ، وراکروز، سوناتا، تویوتا، لندکروز، هاویلوکس، لگسوز ار ایکس350 دارید، نوش جان تان، اما این گزارش را نخوانید!
این گزارش فقط و فقط مختص جوان هایی است که پشت شیشه نمایشگاه های ماشین بارها ایستاده اند تا از ماشین هایی عکس بگیرند که معتقدند می شود با آنها زندگی کرد. معتقدند خفن هستند و گاهی پشت فرمان آنها می نشینند و دلی از عزا در می آورند، وقتی که در خواب هستند.
اول: خودم بنز دارم
فروشنده مغازه حدود 35-40 ساله به نظر می رسد. حوصله حرف زدن درباره موضوع گزارش را ندارد. کارهای مهم تری دارد. دفتر عریض و طویلی روبه رویش باز است که کلی چک و سفته روی هر برگ آن چسبانده، مشغول صحبت با یکی از مردهای جوانی است که آن اطراف می چرخد.( مثل همان هایی که معمولا در نمایشگاه های ماشین دور هم جمع می شوند!) صحبت های شان با این جمله و البته با اوقات تلخی تمام می شود "بالاخره می آیند و من را می برند، همین را می خواهی؟"
می گوید اگر اطلاعات زیاد می خواهید، بروید ساعت 2 بیایید، آن موقع سرم خلوت است. گران ترین ماشین مان مرسدس بنز s500 است که 355 میلیون قیمت دارد.
امسال حدود 8 -7 تا از این مدل فروختیم. البته در کل فروش مان زیاد نیست. چون هر کسی نمی تواند بنز 300 میلیونی زیر پایش بیاندازد.
از حرف های این مرد میان سال متوجه می شویم رونق بازار فروش ماشین زمان خاصی ندارد، با این حال مثل همه بازارهای دیگر روزهای باقی مانده آخر سال گرم تر می شود.
خانم ها رنگ های لوکس، توی چشم و ماشین های کوچک و مردها ماشین های کشیده را بیشتر ترجیح می دهند. ماشین ها فقط با چک به فروش می رسند.
می گوید می توانید از ماشین ها عکس بگیرید، فقط از پلاک ها عکس نگیرید!
آقای فروشنده خودش بنز دارد و طوری می گوید بنز دارم که اگر از شما بپرسند چه ماشینی دارید که انگار شما فولکس قورباغه ای دارید!
دوم: اقساطی نمی فروشیم
صاحب نمایشگاه بعدی مردی حدودا 50 ساله است و می گوید امسال حدود 20 تا از ماشین های 380 میلیون تومانی اش را فروخته است. معتقد است فروش ماشین رونق پیدا کرده و دلیل جالبی هم دارد؛ بازار ملک راکد است و مردم گرایش به خرید و فروش ماشین پیدا کرده اند.
هیوندا آزرا، پایین ترین مدل ماشینی است که در نمایشگاه دارد، با قیمت حدود 45 میلیون تومان. می گوید: ماشین های اروپایی گران ترند، مخصوصا ماشین های کمپانی های آلمانی.
فروش اقساطی ندارد و می گوید: کسی نمی تواند این طوری خرید کند، برای خرید ماشینی صد میلیونی حداقل باید 50 میلیون اش را نقد داد و این کار را برای خیلی ها سخت می کند.
درباره تأثیر رنگ ماشین ها بر قیمت شان می گوید: ایرانی ها رنگ های روشن را ترجیح می دهند و قیمت ها تقریبا به نسبت سلیقه مردم مشخص می شود.
مرد نمایشگاه دار می گوید تا به حال پراید یا پژو در نمایشگاهش نگذاشته است. بعد می خندد و می گوید: اینجا کسی پراید توی نمایشگاه اش نمی گذارد!
سوم: پول دارند اما فرهنگ نه
تکیه داده به هیوندای قرمز رنگی که پارک شده روبه روی در نمایشگاه در خیابان. معین 24 ساله است و فروشنده، خودش تویوتا دارد.
می گوید: نزدیک عید فروش ماشین بیشتر است. چون خیلی ها تصمیم می گیرند ماشین شان را تعویض کنند. درباره تفاوت سلیقه خانم ها و آقایان در خرید و انتخاب ماشین می گوید: خانم ها بیشتر به ظاهر ماشین توجه می کنند.
در نمایشگاهی که معین کار می کند اجازه سواری به خریداران برای خرید داده نمی شود. اما معین تاکید می کند خودش اگر بخواهد ماشین بخرد، حتما باید سوارش شود و ماشین را امتحان کند.
خیلی وقت ها همسن و سال های خودم می آیند و با ماشین ها عکس می گیرند، یا فقط مدت کوتاهی پشت ماشین می نشینند و داخلش را می بینند.
بعضی ها البته فرهنگ استفاده از ماشین های مدل بالا را ندارند. ماشین را می خرند اما فرهنگ استفاده از آن را ندارند. آپشن های ماشین را نمی شناسند، اما چون پولدارند به خاطر کلاس آن، می خرند و پز هم می دهند.
چهارم: عتقیه 200 میلیونی!
نمایشگاه بعدی دو طبقه است. صاحب مغازه پیرمردی خوش رو است و با علاقه به سوال ها جواب می دهد. نمایشگاه پر از ماشین های مدل بالاست و گران ترین شان بنز s500 است و حدود 340 تومان قیمت دارد.
پیرمرد که خودش تویوتا کمری دارد از بازار فروش ماشین راضی نیست و با گلایه می گوید: یک سال است بازار کساد است. امیدواریم این ماه رونق بگیرد.
از بعضی مشتری ها دل خوشی ندارد و می گوید: خیلی ها جنبه سوار شدن ماشین های مدل بالا را ندارند و برای مردم مزاحمت ایجاد می کنند. گاهی حتی وسط خیابان پارک می کنند که پز بدهند.
بنز عتیقه ای در طبقه بالای نمایشگاه وجود دارد. پیرمرد صاحب نمایشگاه می گوید: بیشتر از یکی دو نمونه از این مدل ماشین در ایران پیدا نمی شود. این ماشین پدرم بوده که حدود 80-70 سال پیش وارد کرده است. اگر کسی 200 میلیون بخرد می فروشم، چون کلکسیون دارها می خرند. تا 120 میلیون تومان هم مشتری داشته است.
پنجم: خودم هم زیادی ام !
خودم هم زیادی ام! این را صاحب فروشگاهی می گوید که بیشتر بنز و پورشه دارد و میانگین قیمت ماشین ها 150 میلیون تومان به بالا است. با بی حوصلگی می گوید: فروشی نداریم که حرفی داشته باشیم.
ششم: اقساطی های ارزان
کمی آن طرف تر در ردیف نمایشگاه های ماشینی که فروش پراید و پژو برای شان خنده دار به نظر می رسد، شرکت لیزینگ یکی از کارخانه های داخلی ساخت ماشین دیده می شود. مردم از کنار آن می گذرند، بعضی ها می ایستند به تماشا کردن و شرایط فروش اقساطی و شرایطی ماشین ها را نگاه می کنند. جوان ها می روند داخل و پرس و جو می کنند که چطور می توانند با اقساط بیشتر و طولانی مدت تر ماشین بخرند. اما جواب کارمندها همان چیزی است که روی برگه ها چسبانده شده روی شیشه نوشته شده است. کسی نمی تواند با تعداد اقساط بیشتری از این شرکت ماشین بخرد.
هفتم: دلم می خواد 206 داشته باشم
کارمند فروش یکی دیگر از این شرکت ها که در خیابان بهشتی قرار دارد دختری 25 ساله است. پریسا می گوید: بیشتر ماشین های داخلی می فروشیم و البته ماشین های خارجی هم داریم. اما چون 15 میلیون بیشتر وام به آنها تعلق نمی گیرد، طرفدار کمتری دارند. ماشین ها به صورت چکی و در چهار قسط به صورت یکساله فروش می رود.
پریسا ماشین ندارد و دلش می خواهد پژو 206 داشته باشد. ماشینی که حدود 15 میلیون قیمت دارد. او می گوید: در حد وسعم می توانم ماشین بخرم یا دلم بخواهد که داشته باشم.
هشتم: نقد می خوام
مرد جوان، زنجیر پهنی دور گردن دارد و دکمه یقه اش باز است. بنز دارد و آمده است برای دوستش ماشین معامله می کند. خیلی خونسرد می گوید فول آپشن ماشین برایم مهم است. دوستم می خواهد تا 100 میلیون تومان هزینه کند و نقد هم می خواهد بخرد.
نهم: ماشین های ما به چشم نمی آیند
6 ماشین در مغازه دارد. مدل های 2010 و 2011 هستند ؛ماشین های شاسی بلند 70 و 80 میلیونی در مغازه دارد و می گوید: به آن صورت ماشین های گران قیمت نداریم. می گوید آنقدر ماشین های شاخ هست که اصلا ماشین های نمایشگاه ما به چشم نمی آیند!
البته سوناتا کوپه رنگ آبی متالیک ای دارد که می گوید گاهی جوان ها می آیند پشت شیشه ها می ایستند و آن را نگاه می کنند.
تجربه سال ها کار به او ثابت کرده خانم ها دنبال ماشین های کوچک هستند.
دهم: امانت دارهای مایه دار
این میان نمایشگاه هایی هم هستند که ماشین های امانی را به فروش می رسانند. یعنی مشتری ماشینش را نزد صاحب نمایشگاه به امانت می گذارد و صاحب نمایشگاه بعد از فروش آن، درصدی از صاحب ماشین می گیرد. شبیه بنگاه دارهای مسکن. گاهی همه ماشین های نمایشگاه امانی هستند. گاهی چند دستگاه از ماشین ها مال صاحب نمایشگاه و بقیه امانی هستند. نمایشگاه ماشین بعدی یکی از نمایشگاه هایی است که همه ماشین های داخل آن امانی هستند. 7- 8نفر نشسته اند دور میزی و خیره شده اند به دهان یکی از مردها که پشت میز بزرگ نمایشگاه نشسته است و مشغول صحبت با تلفن است. انگار مشغول معامله است و مردها منتظر هستند ببینند معامله سر می گیرد یا نه. ماشین های این نمایشگاه همه بالای 100 میلیون تومان قیمت دارند.
یازدهم: همین فردا پورشه می خرم
رامین و محمد 26 و 28 ساله، مهندس عمران، و لیسانس مالتی مدیا در حال عبور از روبه روی یکی از نمایشگاه های ماشین هستند. موضوع گزارش را که می شنوند، یکی شان می خندد و می گوید: خیلی دوست دارم، هستم!
محمد نمایشگاه آن طرف خیابان را نشان می دهد و می گوید پورشه ای 275 میلیون تومانی اونجا بود، عاشقشم. هفته دیگر احتمالا می خرمش و هر دو می خندند.
رامین می گوید حس خاصی ندارد، وقتی جوان های هم سن و سال او ماشین 100 میلیونی می خرند. عکس العمل او نسبت به این موضوع دارندگی و برازندگی است. یعنی رامین معتقد است کسی که وضع مالی خوبی دارد باید هم ماشین 300 میلیونی سوار شود و می گوید: نوش جونش!
محمد اما خطاب به او می گوید: اصلا با این حرفت موافق نیستم.
رامین معتقد است کسی که 200، 300 میلیون پول ماشین می دهد، حتما به لحاظ مالی پشتوانه خوبی دارد و اصلا برایش مهم نیست بخشی از ماشینی که سوار می شود با یک تصادف به کل از بین برود. اما آدم هایی در طبقات متوسط جامعه قطعا خریدن چنین ماشین هایی برایشان غیرممکن است. او می گوید: هستند کسانی که ماشین هایی در رنج قیمتی 10- 12 میلیون دارند و وقتی تصادف می کنند سه ماه روان پریشی مزمن می گیرند که وای چرا تصادف کردم! چرا اینطور شد! ماشینم چه بلایی سرش آمد.
اگر روزی شرایط مالی ام مثل آن آدم اولی، آن آدم پولداره باشد، مثل او رفتار نمی کنم. سعی می کنم آنچه که نیازم را تامین می کند، تهیه کنم.
محمد می گوید: آنهایی که با هزار جور قسط و قرض ماشین مدل بالا می خرند، انگار به شخصیت ماشین احتیاج دارند.
دوازدهم: ماشین گرون قیمت نمی خوام
پوریا 26 ساله است و می گوید هر روز از روبه روی نمایشگاه های ماشین این خیابان عبور می کند، چون در شرکتی در همین خیابان حسابدار است. پوریا می گوید: متاسفانه مساله ای در جامعه ما باب شده است که می گویند دو چیز نشانگر سطح کاری آدم هاست؛ ماشین و شماره موبایل و این واقعا بد است. خرید ماشین با قرض و قسط شاید نشات گرفته از این طرز تفکر باشد. مردم گاهی خودشان را زیربار هزار جور مشکلات می برند، فقط برای اینکه ماشین گران قیمت سوار شوند.
امیر حسین پراید هاچ بک دارد. پشت فرمان ماشینش نشسته و کنار خیابان منتظر یکی از دوستانش است. می گوید: نمی خواهد در این سن و سال یکی از این ماشین های گران قیمت را داشته باشم. چون وقتی آدم چنین ماشینی سوار می شود، مسوولیت هایی دارد. نظر شخصی ام این است. دوست ندارم چنین ماشینی با این سطح قیمت سوار شوم. به همین دلیل ازماشین معمولی یی که زیرپایم است راضی هستم.
یک روز سر یکی از چهارراه ها پشت چراغ بودم. ماشین کناری ام بنز کروک بود. راننده کلید سقف ماشین را می زد، همین که باز می شد دوباره کلید را می زد و سقف بسته می شد!
سقف می رفت روی صندوق و دوباره برمی گشت. کسی که ماشین 150 میلیون تومانی می خرد و سوار می شود، باید شخصیت آن را هم داشته باشد که برای جلب توجه پشت چراغ قرمز این کار را نکند که همه به او بخندد. وقتی ماشینی سوار می شوی باید جنبه اش را داشته باشی. البته فعلا شرایط مالی ام طوری نیست که بخواهم ماشین 200 میلیونی سوار شوم.
سیزدهم : همه چیز ناعادلانه است
سارا 24 ساله است و همراه مادرش در حال عبور از روه بروی بزرگ ترین نمایشگاه ماشین خیابان بهشتی است. آنها" MVM"دارند. سارا می گوید: دوست دارم هیوندا داشته باشم.
مادر سارا معتقد است اینکه آنها نمی توانند ماشین 200 میلیونی بخرند ناعادلانه است.
سارا اما می گوید: بالاخره یکی می تواند و یکی نمی تواند. گرچه خود او هم دلش می خواهد هیوندای پارک شده روبه روی نمایشگاه در خیابان را داشته باشد.
مادر سارا دوست ندارد یکی از این ماشین ها را قسطی بخرد. می گوید اصلا دوست ندارم قسطی خرید کنم و دوست ندارم قسطی سوار یکی از ماشین ها شوم. اگر داشته باشی، می خری، اما اگر نداشته باشی باید با همانی که داری سرکنی. او وقت رفتن می گوید: باز هم می گویم همه چیز ناعادلانه است!
حرف آخر ...
اما همه ماجرا آنچه خواندید نیست. کارگرها و پادوهای جوان نمایشگاه های ماشین ، کسانی هستند که این میان کسی آنها را نمی بیند. جوان هایی که تنها سهم شان از ماشین های رنگارنگ و میلیونی این نمایشگاه ها، اجازه برق انداختن شیشه های آنهاست. سطل های آب و مایع های شست وشو دهنده و کهنه های سیاه شده از دوده همراه شب و روزشان.
جوان هایی که در گوشه گوشه این شهر کار می کنند و هرگز فکر نمی کنند که کار، عار است. جوان هایی که کار می کنند و کار می کنند و حلال می خورند. جوان هایی که لایی کشیدن در خیابان های فرشته و ایران را تجربه نکرده اند و دنیا شان خلاصه می شود در کار و کار و پس انداز کردن اندک درآمدشان برای روز مبادا، برای قسط شهریه های دانشگاه شان، برای خانه نشینی پدر و دست های خالی مادر.
جوان هایی که پشت شیشه های نمایشگاه های چند صد میلیونی خیابان های شهر می ایستند و با دوربین های بی کیفیت موبایل هاشان از پشت شیشه ها از ماشین هایی عکس می گیرند که بارها در خواب رویای سواری با آنها را دیده اند...
تهیه و تنظیم : پایگاه
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تکناز]
[مشاهده در: www.taknaz.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 8608]
-
گوناگون
پربازدیدترینها