محبوبترینها
قیمت دیگ بخار و تولیدکننده اصلی دیگ بخار
معروف‌ترین هدیه و سوغاتی یزد مشخص شد!
آشنایی با انواع دوربین مداربسته ضد آب
پرداخت اینترنتی قبوض ساختمان (پرداخت قبض گاز، برق و آب)
بهترین دوره آموزش سئو محتوا در سال 1403 با نام طوفان ۱۴۰۳ در فروردین ماه شروع می شود
یک صرافی ارز دیجیتال چه امکاناتی باید داشته باشد؟
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
تعمیرگاه مجاز تعمیر ماشین لباسشویی در شرق تهران
جراحی و درمان ریشه دندان عفونی با خانم دکتر صفوراامامی
چه مواردی بر قیمت کابین دوش حمام تاثیر دارند؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1796683768
زرد پررنگ ، زرد کم رنگ
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: وبلاگ > انتظامی، حسین - . 1- ورزش درکشور ما عمدتا منحصر به فوتبال است . فضای فوتبال نیز (چه در ایران و چه در سایر مناطق دنیا) و ادبیات حاکم و مناسبات داخلی آن با ادبیات رسمی یا مودب فاصله دارد و بنابراین رسانه های ورزشی که تصویرگر موضوع هستند در تابعیت این پدیده و همه ویژگی های آن ( واز جمله ادبیات خیابانی) قرار می گیرند و در رابطه ای دیالکتیکی ، خودافزایی بی نهایتی را موجب می شوند . هرکدام به توسعه دیگری کمک می کند و در این سیکل معیوب ، معلوم نمی شود که کدام علت است ،کدام معلول ؟ کدام عرضه است و کدام تقاضا ؟2- من البته شخصا نشریات زرد را نمی پسندم اما این به معنای آن نیست که اولا منکر وجود آنان باشیم و ثانیا درصدد حذف کامل آنان و برقرار نوعی نظم یکدست برآییم . وجود چنین طیف یا رنگی از رسانه (مطبوعات ، سینما ، کتاب و... ) برای تشکیل رنگین کمان ضروری است . در عین حال اگرچه نشریات زرد ( و به تعبیری ، عامه پسند) غلظت کمتری از وزانت دارند و چه بسا با وزانت بیگانه باشند(!) اما با این حال نمی توان آنها را مترادف مبتذل دانست و همان مجازات را برآنان روا داشت . رسانه های زرد ویژگی هایی دارند که اجمالا عبارتند از : ورود به جزئیات زندگی ستاره ها ، تیترهای متکی بر عنصر شگفتی یا کشش ، رنگ آمیزی تند ، گرافیک شلوغ ، توجه و پیگیری سوژه های عامه پسند ، جنجال آفرینی ، بی توجهی به چراها و تمرکز به چگونگی ها ، درشت نمایی پیام ، استفاده از عاطفه پیام گیرندگان ، شایعه پردازی و دروغ نویسی (بویژه در ایران )، قیمت ارزان ، غیر لوکس ، حادثه گرایی ، مغایرت تیتر با متن ، فقدان ماکت ، تصاویر غیر معمول ، ادبیات شفاهی یا غیر عالمانه ، تبعیت از علایق مخاطب بدون توجه به نیازهای او ، و سطحی بودن مطالب . 3- ادبیات غالب نشریات ورزشی شاید شفاهی تر از قاطبه مطبوعات باشد که متاسفانه بعضا به لمپنیزم تنه می زند . به عبارت بهتر ، رفتار و گفتار لمپنی ، بعضی نشریات ورزشی را تهدید می کند و طبیعی است اگر چه طیف ساده پسند را راضی نگه می دارد و خواسته ها یا ایده های «رو کم کنی» آنان را ارضا می کند اما دوگروه را نیز به فکر واکنش می اندازد :اول ، نشریاتی که به فعالیت سالم پاییندند و جلوه نمایی این همکاران خود را خطری برای صنف می دانند و دوم ،دستگاه های نظارتی که وظیفه آنان سالم سازی فضای فعالیت است تا با تکیه بر تنبیه و جریمه ،ترافیک را کنترل کنند و طبیعی است که مانع رفتار پرخطر باشند .4- رواج چنین ادبیاتی دو آفت دیگر را نیز در پی دارد : اولا پائین آمدن یا پائین نگه داشتن سطح و سلیقه خواننده و متعاقبا بی اعتنایی او به رسانه های وزین و جدی ، و ثانیا محروم کردن جامعه از حق داشتن رسانه های خوب و معلم .5- نمی توان همه نشریات ورزشی را به یک چوب راند . اگر نمونه هایی از کم اخلاقی ، سبک نویسی ، لمپینزم ، باج گیری و مراودات ناسالم اقتصادی با باشگاه ها یا بازیکنان در چنین نشریاتی مشاهده می کنیم منطقا حق نداریم به سایران تسری بدهیم .6- در هر صنفی عناصر ناسالم با رفتار غیرحرفه ای ، عرصه را بر آنانی که فعالیت معمول دارند تنگ می کند . مطبوعات نیز از این قاعده مستثنی نیستند . چاره کار در اصلاح و در صورت ناکارآمد بودن این روش ،در حذف چنین همکارانی است تا اعتبار عمومی آن صنف به مخاطره نیفتد . بنابراین مطبوعات برای بازنمایی درست جایگاه و شان خود به پالایش درون صنفی نیازمندند و ناگفته پیداست این پالایش - که والایش را هدف می گیرد- نه از طریق دستگاه های بیرونی که توسط نهادهای داوری برخاسته از خودشان باید شکل گیرد تا درونی ، پذیرفتنی و لاجرم پایدار شود . در این صورت نظارت های دستگاه های ناظر به حداقل ها ( و در واقع ، به موارد مهمتر) بسنده می شود . 7- آموزش نیروی انسانی همچنان یکی از اولویت های فضای رسانه ای کشور است . بسیاری از کاستی های موجود با کارگاه های آموزشی مرتفع می شود . واقعیت آن است بسیاری از ما درست نویسی ، اخلاق حرفه ای ، جرایم مطبوعاتی ، تکنیک های جدید روزنامه نگاری و ... را نمی شناسیم و اگر تحت آموزش قرار بگیریم قطعا در خروجی کارمان موثر است. وزارت ارشاد و موسسات بزرگ مطبوعات ، مخاطب اصلی این نیاز یا مطالبه روزنامه نگارانند . به درخواست مجله همشهری تماشاگر نوشته شده است .
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 2123]
-
گوناگون
پربازدیدترینها