«شيشه» زنگ خطر را به صدا درآورده است

واضح آرشیو وب فارسی:هموطن سلام: «شيشه» زنگ خطر را به صدا درآورده است
قاچاقچيان مواد با اين شعار كه: شيشه حاوي مورفين نيست پس اعتياد آور نيست مصرف آن را تبليغ مي كنند و متاسفانه بسياري از افراد ناآگاه خواسته يا ناخواسته در دام اين ماده محرك گرفتار مي شوند.
هموطن آنلاين_ مجيد فكري _ وقتي سيگار را برايت روشن مي كند با ضربه اي آرام به پشت دستش مي زني، اين كار را از فيلم ها ياد گرفته اي.
با اين حركت كمي به تو اعتماد مي كند، پك اول سيگار را كه مي زني يكي دو تا سرفه مختصر چاشني اش مي شود. باز هم اين سرماي هواست كه به كمك ات مي آيد تا لو نروي و غريبه درنيابد كه تو سيگاري نيستي.
كنجكاوانه مي پرسي، راستي گفتي جنس، منظورت همون مواد بود ديگه؟ خنده اي مي كند و مي گويد "آره عمو، گاگول مي زني، البته ما بيشتر تو كار شيشه ايم. اين برو بچ هم همه شيشه بازن" و مي پرسد: "اين وقت شب تو پارك چي كار مي كني واسه چي حيروني؟" تنها چيزي را كه به نظرت مي رسد، مي گويي: "تو خونه با بابام بحثم شد زدم بيرون يه كم به كلم هوا بخوره يه سيگار هم بكشم بلكه آروم شم".
غريبه كه حالا با تو روي ميله تكيه گاه صندلي وسط پارك نشسته مي گويد" واسه چي آمار مي گيري تو كه چيزي نمي زني؟" و تو دليل اش را صرفا كنجكاوي بيان مي كني و مي گويي: "سردتون نيست تو اين هوا اين جاييد؟! هميشه شب ها كه از اين خيابان رد مي شم مي بينم اين جا چند نفري جمع اند."
مرد سيه چرده كه حالا به تو اعتماد كرده شروع به صحبت مي كند و مي گويد: ما اين جا آمار همه رو داريم، پشه رو روي هوا مي زنيم. پاتوقمون اين جاست، اولش كه ديدمت حيروني فكر كردم دنبال جنسي بعد فهميدم اين كاره نيستي، اين جا بروبچ دور هم جمعند هر كي يه حركتي مي زنه.از او مي پرسي: خودت تا حالا كراك زدي؟ مي گويد:"نه كراك خوب نيست، بافت هاي بدن رو شل مي كنه، خودم تفريحي شيشه مي زنم."
مي پرسي:"معتاد نمي شي؟" و او با قيافه حق به جانب مي گويد: "معتاد؟ الان 3 ساله مواد مي زنم هنوز معتاد نشدم، جنبه داشته باشي معتاد نمي شي. وقتي شيشه مي زني، انرژي زيادي بهت مي ده . . . بقيه حرف ها بماند. مي ترسم بد آموزي داشته باشد.
. . . و شيشه

شيشه اي كه در حال حاضر در بازار قاچاق مواد محرك ايران وجود دارد بيشتر به صورت كريستال هاي ريز ( مانند شكر) است كه در تكه هاي كوچك يك لوله پلاستيكي(ني نوشابه) جاسازي شده و سر و ته آن بسته مي شود. اين ماده به شكل هاي ديگري از جمله بلور هاي شفاف و تيز و.... نيز عرضه مي شود.
قاچاقچيان مواد با اين شعار كه: شيشه حاوي مورفين نيست پس اعتياد آور نيست مصرف آن را تبليغ مي كنند و متاسفانه بسياري از افراد ناآگاه خواسته يا ناخواسته در دام اين ماده محرك گرفتار مي شوند.
واقعيت اين است كه شيشه يك ماده محرك بسيار اعتياد آور است به طوري كه در بسياري از مقالات پزشكي قدرت اعتياد زايي آن را بيشتر از مواد محركي مانند كوكائين مي دانند و امروزه درمان اعتياد به شيشه و مواد محرك مشكل ترين درمان سوء مصرف مواد است.
دكتر "سعيد كفراشي" مسئول يك كلينيك ترك اعتياد در اين باره بيشتر توضيح مي دهد: اين ماده به ۴ صورت كشيدني، استفاده از طريق بيني، خوردني يا تزريق ممكن است مورد سوء مصرف قرار گيرد. براي كشيدن آن از پايپي شيشه اي كه مخصوص اين كار است، لامپ، چراغ خودرو و .... استفاده مي كنند.
وي اضافه مي كند: شيشه از تركيبات آمفتامين يا مت آمفتامين در آزمايشگاه هاي غير قانوني ساخته مي شود. قرص اكستاسي نيز از تركيبات همين مواد است. شيشه در حقيقت هيدروكلرايد مت آمفتامين است كه علاوه بر شيشه به آن آيس يا كريستال هم گفته مي شود. البته در استان هاي شرقي كشور به كراك هم كريستال مي گويند. سوء مصرف شيشه، ترشح دوپامين، سروتونين و نور اپي نفرين را در سيناپس هاي عصبي در مغز به شدت افزايش مي دهد و منجر به تحريك سلول هاي مغز مي شود. شخصي كه به سوء مصرف شيشه روي مي آورد در ابتدا علايم بسيار خوبي را تجربه مي كند.
وي درباره دليل اصرار به مصرف اين ماده مي گويد: در ابتدا سوء مصرف شيشه باعث مي شود كه تجربه هاي لذت بخش با شدت بيشتري احساس شود. قدرت تمركز و اعتماد به نفس در چنين فردي به شدت بالا مي رود، بسيار مهربان و صميمي مي شوند، خلاقيت شان زياد مي شود، اشخاصي كه تا ديروز نمي توانستند يك خط شعر حفظ كنند شاعر مي شوند و شعر مي گويند و بسيار دست و دل باز مي شوند به طوري كه به راحتي مي توان از آن ها پول يا چك گرفت.
دكتر "كفراشي" تاكيد مي كند: متاسفانه شيشه شخص را در وضعيتي قرار مي دهد كه تمايل به درمان ندارد و شايد اين مصيبت بار ترين تاثير شيشه بر مغز باشد كه درمان و پي گيري اين افراد را مشكل كرده است. در واقع به علت ترشح زياد نوروترنسميتر ها، بعداز اندك زماني انتهاي اعصاب مغز تحليل مي رود و مغز نمي تواند روند طبيعي خود را داشته باشد و چون بيمار علايم خوبي را تجربه نمي كند فقط به علت ترس از عوارض ترك شيشه كه مربوط به كاركرد ضعيف مغز است اقدام به سوء مصرف آن مي كند.وي اضافه مي كند: به خاطر داشته باشيد كه اعتياد به مواد در هر نوع آن كه باشد در ابتدا با تجربه هاي بسيار لذت بخشي همراه است به صورتي كه شخص اعتقاد پيدا مي كند كه مي تواند به صورت كنترل شده مواد را مورد سوء مصرف قرار دهد و از تجربه هاي لذت بخش آن برخوردار شود. غافل از اين كه ثابت شده است كه مصرف حتي مقدار كم مواد مخدر يا محرك، ساختمان مغز و كاركرد آن را به طور هم زمان تغيير مي دهد كه صحبت در مورد آن از حوصله اين بحث خارج است.وي تاكيد مي كند: در حال حاضر درمان مواد محرك از جمله شيشه از مشكل ترين درمان هاي سوء مصرف مواد است كه توسط يك گروه مجرب صورت مي گيرد. براي درمان، بر اساس مدت، مقدار، نوع و روش مصرف ممكن است فرد نياز به درمان دارويي يا به صورت بستري يا به صورت سرپايي داشته باشد. بعد از آن اختلالات روان پزشكي بيمار بايد توسط روان پزشك آشنا به درمان سوء مصرف مواد مورد بررسي و درمان قرار گيرد و به دنبال آن يا هم زمان آموزش خانواده، آموزش مهارت هاي بهبودي اوليه و پيش گيري از بازگشت و رفتار درماني انجام شود.
شيشه و27 هزار جوان ايراني

۳ سال پيش بود كه براي اولين بار نام ماده مخدر شيشه در كشور مطرح شد. ماده اي بي بو كه به راحتي و حتي در كنار خيابان نيز قابل استعمال بود. تنها كافي بود چند صوت از اين ماده را در پايپ شيشه اي قرار دهي و با كشيدن آن ده ها مرتبه و بيشتر به فضا بروي. هنوز چند ماهي از ورود اين ماده مخدر نگذشته بود كه به صورت همه گير در ميان جوانان معتاد رايج و جايگزين حشيش و ترياك شد. بسياري از جوانان كه از ماهيت صنعتي اين ماده خبر نداشتند به سرعت به سمت شيشه گرايش پيدا كردند. در حالي كه قيمت شيشه در بدو ورود به كشور كيلويي17 ميليون تومان بود در كمتر از يك سال به 5 ميليون تومان كاهش يافت و نتيجه آن كه در حال حاضر اعتياد 27 هزار جوان ايراني و افزايش 140 درصدي كشف شيشه زنگ هاي خطر را براي مقابله جدي با اين ماده مخدر به صدا در آورده است. ماده اي كه 90 درصد مصرف كنندگان آن جوانان زير 28 سال هستند.
اگر بخواهيم دقيق تر بگوييم، براساس آمارهاي موجود در كشور 2/2 درصد معتادان با جمعيت پايه كمتر از يك ميليون و 200 هزار نفر، معتاد به مصرف شيشه هستند و با اين احتساب، حدود 26 هزار و 400 نفر در كشور ماده بسيار خطرناكي به نام شيشه مصرف مي كنند كه در كمتر از يك سال، فرد مصرف كننده را زمين گير مي كند.
اين مطلب را دكتر "آذرنوش بختياري" متخصص درمان اعتياد به شيشه عنوان مي كند: خطر وقتي جدي تر مي شود كه مي شنويم سردار "حميدرضا حسين آبادي" رئيس پليس سابق مواد مخدر، به مهر مي گويد: يك معتاد مي تواند با يك ميليون تومان يك كيلو شيشه درست كند و علاوه بر مصرف خود، سود كلاني را از فروش مواد به دست آورد. البته پليس با قدرت با اين افراد و سوداگران برخورد مي كند. در ضمن بايد به معتادان هشدار داد به خاطر توليد ماده مخدر شيشه در آشپزخانه ها و بي توجهي به ميزان مواد به كار رفته، اين ماده مخدر به علت داشتن مواد شيميايي به شدت مضر است و مي تواند موجب مرگ مصرف كننده شود.
از طرف ديگر دكتر "محمدعلي جعفرنژاد" كارشناس اعتياد از مرگ بيش از 80 درصد مصرف كنندگان شيشه توليد داخل بعد از گذشت ۲ سال خبر مي دهد و در اين باره به مهر مي گويد: به علت وجود برخي از اسيدهاي كشنده و خطرناك در ماده مخدر توليد شيشه اين ماده پس از 6 ماه مصرف آثار زيانباري را روي مغز برجاي مي گذارد و باعث مي شود فرد با آسيب هاي مغزي و مرگ روبه رو شود. معتادان به شيشه پس از ۲ سال به علت افزايش مصرف و آسيب ديدن مغز و عروق قلبي جان خود را از دست مي دهند. البته افرادي كه از چنگال مرگ رهايي يابند نيز با ضايعات مغزي از جمله از كار افتادن قدرت درك و حواس مواجه مي شوند.
دكتر "محمود خدادوست" رئيس مركز تحقيقات پزشكي قانوني كشور نيز با اعلام آخرين آمار مرگ و مير بر اثر سوء مصرف مواد مخدر در 9 ماهه نخست سال جاري مي گويد: اين آمار نسبت به سال گذشته نشان مي دهد كه آمار مرگ و مير معتادان بر اثر سوء مصرف مواد مخدر نسبت به سال گذشته حدود ۳ درصد افزايش داشته است.
به گفته اين مقام مسئول در پزشكي قانوني كشور آمار نشان مي دهد كه تهران آلوده ترين و كردستان پاك ترين شهر از معتادان به مواد مخدر است.در همين باره احمد شجاعي رئيس سازمان پزشكي قانوني كشور نيز اعلام كرده بنابر آمار رسمي حدود ۲ ميليون معتاد به مواد مخدر در كشور وجود دارد و از جمعيت 70 ميليوني ايران، 10 ميليون نفر به طور مستقيم با معضل اعتياد دست به گريبان هستند و از آن جا كه داروهاي خياباني به صورت ناخالص تهيه مي شود و همواره حاوي مواد افزودني بسيار است با رواج مصرف اين گونه مواد به ويژه در نوع تزريقي، شاهد افزايش مرگ و ميرناشي از سوء مصرف آن ها هستيم به طوري كه در سال گذشته بيش از ۳ هزار نفر جان خود را در اثر مصرف مواد مخدر از دست داده اند.
عمر مفيد؛ ۳ سال!

بنا به گفته كارشناسان سرعت تخريب بدن در مصرف كنندگان شيشه نسبت به مصرف كنندگان هروئين و ساير مواد مخدر بسيار بالا است به نحوي كه اين افراد پس از گذشت ۲ -۳ سال به نقطه اي مي رسند كه ديگر قادر به ادامه زندگي نبوده و بايد اقدام به درمان كنند.يك كارشناس مواد مخدر با بيان اين كه حداكثر عمر مصرف كنندگان شيشه ۳ سال است گفت: مصرف كنندگان اين ماده مخدر پس از گذشت ۲- ۳ سال از مصرف اين ماده مخدر ديگر قادر به ادامه زندگي نيستند.
"حامد اختياري" اضافه مي كند: در بسياري از مواقع جوانان تصور مي كنند كه با امتحان يك بار مصرف شيشه هرگز معتاد نمي شوند اما اين تصور اشتباه است زيرا ماده مخدر شيشه تنها مخدري است كه با اولين مصرف به سرعت فرد را دچار اعتياد مي كند. وي مي گويد: اين ماده مخدر در اولين مصرف موجب مي شود تا مدارهاي مغزي فرد مصرف كننده تحت سلطه آن درآمده و قطع مصرف براي مصرف كننده غير ممكن شود." اختياري" تاكيد مي كند: سرعت تخريب بدن در مصرف كنندگان شيشه نسبت به مصرف كنندگان هروئين و ساير مواد مخدر بسيار بالا است به نحوي كه اين افراد پس از گذشت ۲ -۳ سال به نقطه اي مي رسند كه ديگر قادر به ادامه زندگي نبوده و بايد اقدام به درمان كنند.
وي مي گويد: فرآيند اعتياد شيشه از نظر كارشناسان به ۲ بخش تقسيم مي شود كه بخش مهم و اساسي، اولين مصرف فرد و بخش بعدي از اولين مصرف تا پايان اين بيماري است. بر همين اساس اولين مصرف در اعتياد به شيشه بسيار حائز اهميت است و نقش خانواده ها در پيش گيري از اين اعتياد تنها قبل از اولين مصرف است زيرا پس از آن به علت وابستگي شديد ديگر نمي توانند فرد را از مصرف باز دارند.
وي تصريح مي كند: فاصله بين اولين مصرف افراد تا بروز علايم اعتياد در مصرف كنندگان شيشه ۲ سال است و اگر خانواده ها در اولين مصرف متوجه نشوند و از اين اقدام جلوگيري نكنند تا پايان ۲ سال و بروز علايم آن از اعتياد فرزند خود مطلع نمي شوند.
تغييرات مخرب مغز

در اين بين به گفته برخي كارشناسان مصرف شيشه، مغز معتاد را به صورت غيرقابل برگشت تغيير مي دهد به طوري كه برخي از علايم مصرف شيشه در بعد سلولي چنان تغييراتي ايجاد مي كند كه در مغز مي ماند.رئيس مركز ترك اعتياد تهران از جمله اين كارشناسان است. وي مي گويد: مصرف شيشه، مغز معتاد را به صورت غيرقابل برگشت تغيير مي دهد به طوري كه برخي از علايم مصرف شيشه در بعد سلولي چنان تغييراتي ايجاد مي كند كه در مغز مي ماند.
" اسماعيل عليپور" اظهار مي دارد: اثبات شده مصرف شيشه اثرات بسيار مخربي روي سيستم فعاليت مغز مي گذارد و اين آسيب ها گاهي اوقات در حالي كه فرد زياد مصرف كند به صورت غيرقابل برگشت تغيير مي كند.وي با بيان اين كه هنوز هيچ درمان دارويي براي شيشه وجود ندارد، مي گويد: درمان هاي غير دارويي موجود هم وقتي روي فرد مؤثر است كه انگيزه وي براي ترك بالا باشد.
معاون آموزشي مركز مطالعات ملي اعتياد نيز از جنون زا بودن شيشه مي گويد :مصرف شيشه و كراك در مدت زمان كوتاهي فرد معتاد را به مرز جنون مي رساند.
" آذرخش مكري" با بيان اين كه افسردگي شديد در مصرف كنندگان شيشه و كراك مشترك است ،مي گويد: شيشه از جمله مواد محركي است كه مصرف آن سيستم سمپاتيك بدن را دچار اختلال شديد مي كند. لذا مصرف شيشه به مراتب خطرناك تر از ترياك و مشتقات آن است، مصرف چند باره آن در بسياري از مصرف كنندگان باعث جنون، حالات رواني شديد مانند حمله به ديگران، خودكشي و فراموشي مي شود.
خبرخوش براي معتادان شيشه!

در ميان اين خبرهاي دودي و تار، معاون پيش گيري از اعتياد سازمان بهزيستي كشور از آمادگي سازمان بهزيستي براي واگذاري TCها (محل هاي درماني) و خانه هاي ميان راهي ويژه معتادان شيشه به بخش خصوصي خبر مي دهد و اضافه مي كند: مجلس و دولت بايد ما را در اين گام بزرگ حمايت كنند. به گزارش مهر"فريد براتي سده" چندي پيش از آمادگي سازمان بهزيستي كشور براي واگذاري تصدي TC ها و خانه هاي ميان راهي به بخش خصوصي خبر داد و افزود: TC ها مكان هايي هستند كه معتادان به شيشه به مدت ۴ ماه در اين مكان ها اقامت مي كنند و گروه متخصص درمان گر بر روي شخصيت و باورآن ها كار مي كند. به نوعي كه مي توان گفت كه معتاد در اين مراكز به مدت 40 روز، هر ساعت و دقيقه برنامه دارد. وي با بيان اين كه قبل از ورود به مرحله TC بايد ابتدا سم زدايي انجام شود مي گويد: در TC ما چيزي به عنوان دارو و تجويز دارو يا شبه دارو نداريم. در اين مكان معتاد تا 4 ماه حق ملاقات ندارد و شخصيت فرد بازسازي مي شود. پس از پايان مرحله TC ديگر فرد معتاد به شيشه آمادگي ذهني دارد تا وارد اجتماع شود ولي اين معتادان بيشتر فاقد شغل و حتي سرپناه هستند كه پس از مرحله TC در همه جاي جهان خانه هاي ميان راهي تعريف شده است.
"براتي" در باره خانه هاي ميان راهي هم مي گويد: در اين خانه ها خدمات سلامت رواني مبتني بر جامعه ارائه مي شود. به عنوان نمونه اقامت، تغذيه و حضور روان شناس جزئي از خدمات ارائه شده در خانه هاي ميان راهي است. اهميت وجودي خانه هاي ميان راهي از اين بابت است كه معتادي كه از مرحله TC با موفقيت خارج شده دچار انزواي اجتماعي و فاقد مهارت هاي زندگي است كه بايد در طول مدت بازتواني و توان بخشي در خانه هاي ميان راهي ارتزاق كند. گاه شايد جامعه اين فرد را نپذيرد ولي نبايد در اين خانه ها به روي اين افراد بسته باشد.معاون پيش گيري از اعتياد سازمان بهزيستي كشور با بيان اين كه هم اكنون يكي از موفق ترين TC هاي كشور در مشهد مقدس فعال است مي گويد: براي ايجاد هر TC كه ظرفيت 30 تا 40 معتاد را داشته باشد حدود 300 ميليون تومان اعتبار لازم است. ميانگين پذيرش هر خانه ميان راهي هم حدود 15 نفر است كه هزينه هر معتاد به طور ماهانه حدود 200 هزار تومان تمام مي شود.
بنابراين آن گونه كه برخي كارشناسان معتقدند" اعتياد به شيشه امكان ترك ندارد" درست نيست. بلكه اگر ايماني واقعي و اراده اي قوي وجود داشته باشد، هنوز راه نجاتي هست.
چكيده گزارش

شيشه يك ماده محرك بسيار اعتياد آور است به طوري كه در بسياري از مقالات پزشكي قدرت اعتياد زايي آن را بيشتر از مواد محركي مانند كوكائين مي دانند و در حال حاضر درمان اعتياد به شيشه و مواد محرك مشكل ترين درمان سوء مصرف مواد است. متاسفانه شيشه شخص را در وضعيتي قرار مي دهد كه تمايل به درمان ندارد و شايد اين مصيبت بار ترين تاثير شيشه بر مغز باشد كه درمان و پي گيري اين افراد را مشكل كرده است. نتيجه آن كه در حال حاضر اعتياد 27 هزار جوان ايراني و افزايش 140 درصدي كشف شيشه زنگ هاي خطر را براي مقابله جدي با اين ماده مخدر به صدا در آورده است. ماده اي كه 90 درصد مصرف كنندگان آن جوانان زير 28 سال هستند. با اين اوصاف آن گونه كه برخي كارشناسان معتقدند" ترك اعتياد به شيشه امكان ندارد" درست نيست. بلكه اگر تصميم واقعي و اراده اي قوي همراه با ايمان وجود داشته باشد، هنوز راه نجاتي هست.

چهارشنبه|ا|12|ا|بهمن|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: هموطن سلام]

[مشاهده در: www.hamvatansalam.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 206]