نگاهي به تشكيل سپاه پاسداران انقلاب اسلامي

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: نگاهي به تشكيل سپاه پاسداران انقلاب اسلامي
خبرگزاري فارس: به اين ترتيب گروه هاي مسلح مختلفي كه عمدتا هدفي يكسان، يعني حراست و پاسداري از انقلاب اسلامي را دنبال مي كردند به وجود آمدند. چنين روندي مي توانست مشكلات تشكيلاتي، اداري، موازي كاري، تداخل وظايف و ماموريت ها و نيز تعيين برنامه و مشي سياسي و مديريت را موجب گردد. لذا بروز اختلافات و اصطكاكات بين گروه هاي مذكور دور از ذهن نبود. از اين رو ضرورت ادغام تمام هسته ها، جريان ها و تشكيلات مذهبي ـ انقلابي مسلح و ايجاد سازمان و تشكيلات منسجم و هماهنگ نظامي علاوه بر كميته ها كه وظايف صرفا انتظامي بر عهده داشتند، به شدت احساس مي شد.

با پيروزي انقلاب اسلامي، ساختار ارتش شاهنشاهي با آسيب هاي جدي روبه رو گرديد. هر چند امام با انحلال ارتش مخالف بودند و حتي روز 29 فروردين را در حمايت از ارتش روز ارتش ناميدند، اما وجود عناصر وابسته به رژيم سابق و احتمال وقوع كودتا و يا هر توطئه ديگري تصفيه ارتش را ضروري مي ساخت. اما سرعت و روند رخداد ها تصفيه ارتش و ايجاد ارتشي ملي و اسلامي را با مشكل مواجهمي ساخت چرا كه ساختن ارتشي ملي و اسلامي با توجه به نفوذ و رسوخ عناصر وابسته داخلي و خارجي امري زمان بر بود. ‏

در چنين فضايي تعدادي از سازمان هاي سياسي ـ نظامي موجود مانند گروه هاي چپ ماركسيستي و سازمان و احزابي نظير مجاهدين خلق در گوشه و كنار كشور فعاليت شديدي را انجام دادند تا با جايگزيني نيرو هاي مسلح خود به جاي نيرو هاي مسلح به جاي مانده از رژيم پيشين مهار انقلاب را به دست گيرند. در اين ميان وجه مشترك تمام گروه هايي كه چنين تلاش هايي را انجام مي دادند مخالفت با جايگزيني نظام اسلامي به جاي رژيم پهلوي بود. گروه هاي مذكور كه سابقه اقدامات مسلحانه و چريكي داشتند و در بحبوحه انقلاب به هنگام تصرف پادگان ها سلاح و مهمات بسياري را به دست آورده بودند تمام تلاش خود را به كار گرفتند تا خلا ارتش توسط آنها پر گردد. در اين راستا دست به تبليغات وسيعي زده و با ادعاي ايجاد ارتش خلقي به جاي ارتش شاهنشاهي در صدد بر آوردن مقاصد خود بر آمدند.‏

نا گفته پيداست كه انقلاب اسلامي و نظام جديد بر آمده از آن نيازي فوري به دفاع مسلحانه در برابر هجوم دشمنان داخلي و خارجي داشت. بر اساس آنچه در بالا اشاره شد اگر نيرو هاي اصيل انقلابي و مذهبي اندك سستي به خرج مي دادند نيرو هاي مسلح مخالف به جريان اسلامي انقلاب با توجه به پتانسيل ها و امكانات موجود به سهولت خود را به نام ارتش خلقي سازماندهي نموده و زمام امور انقلاب را به دست مي گرفتند. در چنين حالتي نه تنها انقلاب و نظام نوپاي اسلامي از دفاع در برابر تهديد هاي داخلي و خارجي آسيب پذير مي گرديد بلكه احتمال انحراف انقلاب نيز وجود داشت. ‏

در اين وضعيت و با توجه به ضرورت ايجاد هر چه سريع تر نيرويي نظامي ـ انقلابي كه هم پشتوانه قدرت سياسي نظام جديد باشد و هم قادر به خنثي سازي انواع توطئه ها، چند گروه مذهبي ـ انقلابي به طور جداگانه دست به كار شدند و هسته هايي تشكيل دادند كه بعدا با تجميع و وحدت آنان سازمان سپاه پاسداران انقلاب اسلامي به وجود آمد. ذيلا به اختصار به معرفي گروه هاي چهار گانه اي كه از ادغام آنها سپاه پاسداران تشكيل شد، پرداخته مي شود.‏

اولين گروه از گروه هاي چهار گانه مذكور گروهي بود كه در چهارچوب نظريه گارد ملي به وجود آمده بود. توضيح اينكه دولت موقت در صدد بر آمد نيرويي نظامي به وجود آورد تا جايگزين نيرو هاي نظامي و انتظامي رژيم پيشين شود. به همين منظور حجت الاسلام حسن لاهوتي حكمي از امام دريافت كرد و با همكاري عده اي از اعضاي دولت موقت و با جلب همكاري برخي از اعضاي اتحاديه انجمن هاي اسلامي دانشجويان در مراكزي نظير هنگ نوجوانان و پادگان سعد آباد با كمك عده اي از جمله تكاوران تيپ نوهد به جذب و آموزش سياسي، عقيدتي و نظامي داوطلبان پرداختند. اين گروه از همكاري افرادي نظير محمد غرضي، اصغر صباغيان، محسن رفيق دوست، علي محمد بشارتي، محسن سازگارا، حسن عابدي جعفري و ... برخوردار بود.‏

هسته اصلي دومين تشكيلات را عده اي از زندانيان سياسي رژيم پيشين كه معتقد به مشي مسلحانه بودند شكل داده بودند. اين گروه براي پاسداري از انقلاب اسلامي و مقابله با توطئه هاي مسلحانه احتمالي و نيز براي خنثي سازي تهديدات گروه هايي نظير چريك هاي فدايي و سازمان مجاهدين خلق (منافقين)، مستقل از جريان اول (گارد ملي) با استقرار در پادگان جمشيديه اقدام به ايجاد تشكلي به عنوان "سپاه پاسداران انقلاب اسلامي" كردند. افرادي نظير جواد منصوري، عباس آقا زماني، عباس دوزدوزاني، ابراهيم حاج محمد زاده به همراه اشخاصي چون محمد منتظري و يوسف كلاهدوز اين اقدام را با نظر مساعد شوراي انقلاب انجام دادند.

تشكيلات سوم كه در ارتباط با آيت الله مطهري و برخي از اعضاي جامعه مدرسين حوزه علميه قم فعاليت خود را آغاز كرده بودند، با ادغام هفت گروه مذهبي پس از انقلاب اسلامي اعلام موجوديت كرد.‏

چهارمين و آخرين گروه قابل ذكر از گروه هاي مذكور گروهي بود كه با عنوان "پاسا" تحت كنترل و نظارت حجت الاسلام محمد منتظري قرار داشت. اين گروه عمدتا از مبارزاني تشكيل مي يافت كه در لبنان آموزش چريكي ديده و به ايران باز گشته بودند. قسمت عمده اين گروه در گروه جمشيديه ادغام شد و عملا اين دو گروه تبديل به يك گروه شدند.

به اين ترتيب گروه هاي مسلح مختلفي كه عمدتا هدفي يكسان، يعني حراست و پاسداري از انقلاب اسلامي را دنبال مي كردند به وجود آمدند. چنين روندي مي توانست مشكلات تشكيلاتي، اداري، موازي كاري، تداخل وظايف و ماموريت ها و نيز تعيين برنامه و مشي سياسي و مديريت را موجب گردد. لذا بروز اختلافات و اصطكاكات بين گروه هاي مذكور دور از ذهن نبود. از اين رو ضرورت ادغام تمام هسته ها، جريان ها و تشكيلات مذهبي ـ انقلابي مسلح و ايجاد سازمان و تشكيلات منسجم و هماهنگ نظامي علاوه بر كميته ها كه وظايف صرفا انتظامي بر عهده داشتند، به شدت احساس مي شد.

در پي جدي تر شدن اين ضرورت مسئله در شوراي انقلاب مطرح شد. شوراي انقلاب كه در اين برهه در جايگاه مجلس شواري اسلامي قرار داشت، تصميم گرفت كه گروه هاي موجود با يكديگر هماهنگ شده و سپاه پاسداران انقلاب اسلامي را شكل دهند. ‏

براي تحقق اين تصميم شوراي انقلاب يك گروه دوازده نفره از اعضاي اصلي گروه هاي ياد شده به وجود آمد. در اين گروه دوازده نفره از طرف حجت الاسلام لاهوتي، محمد غرضي، محسن سازگارا، اصغر صباغيان و محسن رفيق دوست معرفي شدند. از سوي گروه مستقر در جمشيديه، يوسف كلاهدوز، عباس دوزدوزاني، جواد منصوري و عباس آقا زماني تعيين گرديدند (همان گونه كه اشاره شد گروه پاسا با گروه جمشيديه ادغام شده بود) محسن رضايي، محمد بروجردي، مرتضي الويري و يوسف فروتن نيز نمايندگان ديگري بودند كه گروه دوازده نفره را تكميل ساختند.

از ميان گروه دوازده نفره فوق الذكر، محسن رضايي، محسن رفيق دوست و عباس دوزاني به عنوان نمايندگان گروه ها انتخاب شدند و در اواخر فروردين ماه 1358 در قم به حضور امام رسيدند. هدف از اين ديدار اخذ حكم تعيين تكليف سپاه پاسداران از دست امام بود.

در اين ديدار امام بر خلاف جهت گيري هاي مورد نظر دولت موقت ـ كه تشكيل نيرويي مسلح با عنوان گارد ملي تحت نظر دولت را دنبال مي كرد ـ جهت گيري ديگر، يعني ايجاد يك نيروي مسلح مكتبي و انقلاب مستقل از دولت موقت براي پاسداري از انقلاب اسلامي را مورد تاييد و تاكيد قرار دادند و خطاب به حاضران عملا دستور تاسيس سپاه پاسداران انقلاب اسلامي را زير نظر شوراي انقلاب صادر كردند. ‏

در پي صدور فرمان تشكيل سپاه پاسداران انقلاب اسلامي از سوي امام، گروه دوازده نفره مذكور اساسنامه اي را در 9 ماده و 9 تبصره تهيه كرده و به شوراي انقلاب ارائه كرد. شوراي انقلاب نيز با بررسي اساسنامه مذكور آن را به تصويب رساند.

در پي تصويب اساسنامه سپاه پاسداران از سوي شوراي انقلاب، شوراي فرماندهي سپاه پاسداران تشكيل گرديد و اعضاي آن احكام خود را از شوراي انقلاب دريافت كردند. به اين ترتيب سپاه پاسداران انقلاب اسلامي به عنوان بازوي انقلاب اسلامي با انتشار بيانيه اي در دوم ارديبهشت ماه 1358 رسما اعلام موجوديت كرد.

نويسنده : عرفان كريمي

منبع : روزنامه رسالت 12/11/1390

انتهاي پيام/

چهارشنبه|ا|12|ا|بهمن|ا|1390

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 109]