واضح آرشیو وب فارسی:پرشین وی: «کودکی که اسباب بازی ندارد، زندگی ندارد.» تأمل و توجه به این نکته، بیان گر اهمیت اسباب بازی در زندگی و فرآیند رشد و پرورش خلاقیت و استعدادهای کودک می باشد. اسباب بازی حتی می تواند رشد عاطفی، اجتماعی و جسمانی کودکان را تسریع بخشد اما بارها مشاهده شده که کودکان به جای بازی با اسباب بازی، به شکستن و خراب کردن آن می پردازند که این عمل می تواند یک مشکل رفتاری و یادگیری برای آنان محسوب شود. در این نوشته به عواملی که موجب پیدایش این معضل در کودکان می شود، اشاره شده، امید که با دقت در آن ها، تا حدی به کاهش این معضل کمک شود: - مهم ترین عامل شکستن اسباب بازی توسط کودکان، «کنجکاوی» آنان می باشد. کودکانی که از هوش طبیعی و بالاتری برخوردارند، به دلیل کنجکاوی، به بررسی چگونگی کار اسباب بازی ها -به خصوص اسباب بازی های صوتی، تصویری و حرکتی- می پردازند و درپی آن، شروع به بازکردن یا شکستن و خراب نمودن آن ها می نمایند. - «پرخاش گری» عامل دیگر تخریب و شکستن اسباب بازی هاست. کودکان پرخاش گر، اسباب بازی های شان را می شکنند تا شاید آرامش به سراغ شان بیاید. این گونه کودکان، مجسمه و عروسک های به شکل انسان و حیوانات را به طور کلی نابود می کنند، هم چنین اسباب بازی های قرمزرنگ را بیش از سایر رنگ ها مورد حمله و صدمه ی خود قرارمی دهند. - «بیش فعالی» کودکان نیز بهانه ای برای از بین بردن اسباب بازی هاست. این گونه کودکان، از بازی با اسباب بازی ها، زود خسته شده و پس از خستگی، به شکستن آن ها می پردازند زیرا با این کار، احساس لذت بیش تری می کنند. - عده ای از کودکان به دلیل کمبود محبت و عدم توجه کافی به آنان، شکستن اسباب بازی ها را راهی برای جلب توجه دانسته و از این روش می خواهند خلأ عاطفی خویش را پرنمایند. این گونه کودکان، بیش تر در خانواده های «طلاق» و «بگو و مگو» و «سالار بودن یکی از والدین» و... مشاهده می شوند. - گاهی یادگیری و تقلید رفتارهای نامناسب والدین و مربیان-به خصوص همسالان- می تواند عامل شکستن اسباب بازی های کودکان باشد. والدین یا آموزگارانی که در جروبحث های خویش به جای دفاع، به شکستن وسایل منزل یا مدرسه می پردازند (مکانیسم دفاعی جابه جایی)، فرزندان و شاگردان شان نیز این عمل را یادگرفته و در بازی خود، اسباب بازی های شان را می شکنند. - «تبعیض» میان کودکان و دانش آموزان توسط والدین و مربیان موجب می شود کودکان به سراغ اسباب بازی رفته و در این حالت، وسایل بازی شان را نابود می کنند تا از این طریق، تشنگی محبت و خستگی تبعیض را جبران نمایند. - بی توجهی و سهل انگاری والدین نسبت به نگه داری اسباب بازی ها توسط کودکان، می تواند عامل تقویت و تحریک کودکان به شکستن اسباب بازی ها باشد. آموزش مهارت نگه داریِ وسایل شخصی به کودکان و تذکر به آنان، موجب کاهش این رفتار می شود. - «ترسناک» بودن برخی اسباب بازی ها نیز می تواند موجب شکستن آن ها توسط کودکان شود. - برخی اسباب بازی ها از ظرافت خاصی برخوردار بوده و با اندک فشار یا بازی زیادی، خراب می شوند یا می شکنند، بنابراین بهتر است اسباب بازی های ظریف و فانتزی را برای فرزندان سنین پایین انتخاب نکنید. - چنان چه وسایل بازی با سن کودک مطابقت نداشته باشد، آن را بیهوده فرض کرده و به شکستن آن می پردازد. پس بهتر است در خرید اسباب بازی ها، دو عامل «توانایی» و «علاقه مندی» کودکان درنظر گرفته شود. - چنان چه یک وسیله ی بازی برای دو یا چند فرزند تهیه شود، چیزی جز جروبحث و درنهایت، شکستن و خراب شدن اسباب بازی، نصیب والدین نمی گردد. شایسته است در حد امکان برای هریک از کودکان، اسباب بازی های جداگانه ای خریداری یا تهیه شود. aftab.ir پایگاه اینترنتی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پرشین وی]
[مشاهده در: www.persianv.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 324]