محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1844539376
احمدی نژاد در نیویورک باید تغییر تاکتیکی بدهد
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: سیاست > دیپلماسی - «اگر ایران صبر پیشه کند بالاخره امریکا مجبور است با ایران کنار آید» این جمله را دکتر سید محمد مرندی، دانشیار دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران با صراحت به «خبر» می گوید. مینا عی اسلام: رئیس جمهور پنج بار برای شرکت در نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل متحد به نیویورک رفت و یک بار هم برای شرکت در اجلاس بازنگری ان پی تی در نیویورک حاضر شد. در مجموع او شش بار تاکنون به امریکا سفر کرده و با گروه ها و افراد و مقامات مختلفی در حاشیه این سفرها دیدار داشته است. سفرهای سالانه رئیس جمهور با حواشی متعددی همراه بوده است. اما یکی از موضوعاتی که پس از این پنج سفر هنوز هم مطرح است دستاوردهای سفرهای پیشین و تاکتیک هایی است که محمود احمدی نژاد باید در ششمین سفر به نیویورک برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل در پیش بگیرد. خبرآنلاین در گفت و گو با دکتر سید محمد مرندی، دانشیار دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران و رئیس گروه مطالعات امریکای شمالی به بررسی روابط ایران و آمریکاو سفر پیش روی محمود احمدی نژاد پرداخته است. *** آقای دکتر مرندی! ارتباطات و مذاکرات غیر آشکار یا پنهانی میان ایران و امریکا تا چه اندازه از دید شما جدی و قابل اتکاست؟بحث ارتباطات پنهان یا غیر رسمی ایران و امریکا سی سال است که مطرح است؛ طبیعی است که افراد با نفوذ در دو طرف در مقاطع مختلف با هم ملاقات هایی داشته اند اما تصور نمی کنم که مذاکرات جدی میان مقامات دو کشور مگر در موارد خاصی که در گذشته بوده و اعلام نیز شده است، هم اکنون میان دو طرف در حال انجام باشد. به طور قطع افرادی هستند که در حکومت جمهوری اسلامی یا ایالات متحده مسئولیتی نداشته باشند اما با افرادی در طرف مقابل ملاقات هایی دارند تا هم مواضع یکدیگر را بهتر درک کنند و هم مواضع کشور خود را توضیح دهند. در ایران کسانی هستند که مایل به ایجاد و تقویت این روابط باشند اما به نظر می رسد که در حال حاضر به دلیل مواضع تند امریکایی ها، صلاح نیست پیش از این گامی برداشته شود. بعید به نظر می رسد فراتر از همین اقدامات شاهد اتفاقات دیگری باشیم. به نظر شما زمزمه های ارتباط میان ایران و امریکا امروز بیش از آن چیزی است که از روابط بیش از سی سال قطع شده این دو کشور انتظار می رود؟بین نظام جمهوری اسلامی ایران و حکومت ایالات متحده امریکا اکنون رابطه قابل توجهی وجود ندارد ولی رابطه میان مردم ایران و امریکا برقرار است همچنان که رابطه میان ایرانیان داخل کشور و ایرانیان در امریکا نیز وجود دارد. طبیعی است که پیغام رسان میان دو کشور زیاد است؛ در عراق احزاب مختلفی وجود دارد که به ایران نزدیک هستند و با امریکا رابطه دارند. در افغانستان مانند عراق واسطه های زیادی وجود دارد. در لبنان واسطه هایی هستند و در نهایت دو طرف از نظر و ایده های طرف مقابل اطلاع دارند. اما پس از سخنان مقام معظم رهبری در چند روز گذشته معلوم می شود سیاست نظام این است که در شرایط فعلی باید با امریکا سرد برخورد شود و من معتقدم که در این مقطع این سیاست بهترین و عاقلانه ترین راه است چرا که امریکاییان نباید احساس کنند که پس از تحریم ها می توانند ابزاری برای فشار بر ایران داشته باشند. اظهار بی تمایلی ایران در این مقطع نشان دهنده آن است که امتیاز خاصی برای امریکاییان قائل نیست و امریکا باید با ایران به گونه ای رفتار کند که مورد قبول ایران باشد و تا آن شرایط فراهم نشود، اتخاذ سیاست دیگری به مصلحت نخواهد بود. بر اساس آنچه گفتید روابط ایران و امریکا تا چه اندازه امکان نزدیکی و تا چه حد امکان دوری دارد؟به نظر نمی رسد که سال آینده رابطه میان ایران و امریکا خیلی متفاوت با آنچه که امروز هست، باشد. رابطه ایران و امریکا از زمان روی کار آمدن بیل کلینتون به تدریج بدتر شده است. در سه مقطع شرایطی فراهم بود که روابط بهتر شود؛ یکی در زمان ریگان بود که مک فارلن به ایران فرستاده شد. اینکه امریکاییان چه نیتی داشتند معلوم نیست اما از آنجا که عده ای در دفتر آقای منتظری این خبر را به روزنامه های خارجی به نیت تخریب برخی از مسئولان نظام فاش کردند، نظام صلاح دید که سریعا این موضوع را اعلام کند و نتیجتا مشخص نشد که آخر کار نیت آمریکا چه بود. ممکن بود زمینه ای برای بهتر شدن روابط باشد چرا که ایران در موضع قدرت بود. مرتبه دوم در زمان بوش پدر و در مقطع حمله عراق به کویت بود؛ شاید در آن زمان بیشترین تلاش از سوی آمریکا برای بهبود روابط ایران و امریکا صورت گرفت. بوش پدر یکسری تحریم های ایران را لغو کرد و لحنش نسبت به ایران تغییر کرد اما به هر حال او برای دور دوم ریاست جمهوری امریکا رای نیاورد. پس از آن رابطه بتدریج بدتر و بدتر شد. شاید بتوان گفت که مقطع سوم روی کار آمدن اوباما بود که انتظار می رفت زمینه ای برای بهتر شدن روابط فراهم شود. قبل از انتخابات بسیاری از افراد با نفوذ در واشنگتن به این نتیجه رسیده بودند که واقعیت ایران را باید پذیرفت اما متاسفانه پس از انتخابات دهم ریاست جمهوری ایران به خاطر حرکات غیر مسئولانه کاندیداهایی که رای نیاوردند این فضا از میان رفت. با این رویدادها بسیاری در داخل امریکا به این نتیجه رسیدند که زمان برای اعمال فشار بر ایران و اخذ امتیاز از این کشور فراهم است. آنها ایران را در آن مقطع آسیب پذیر و در موضع ضعف دیدند. اعمال تحریم های جدید بر ایران نتیجه همین وضعیت بود. به نظر می رسد در حال حاضر شرایط برای بهبود روابط با امریکا در کوتاه مدت مساعد نیست ولی باید توجه داشت که امریکا تحت فشار زیادی است به خصوص در افغانستان. وضعیت افغانستان بدتر از آن چیزی است که خیلی ها تصور می کنند و برای امریکاییها نیز اهمیتی بیش از آن چه که در تصور افکار عمومی است، دارد. بی ارتباط نیست که درست پس از اعمال تحریم ها علیه ایران و صرف هزینه های فراوان از سوی امریکا برای پذیرش این تحریم ها از سوی شورای امنیت، طرف امریکایی فورا درخواست گفت و گو با ایران بر سر افغانستان را کرد. این خود نشان دهنده شرایط نامطلوب امریکا است و گرنه معقول نبود که بلافاصله پس از قطع نامه، با شتابزدگی بحث افغانستان را پیش بکشند. این نشان دهنده ضعف امریکاست. شاید در میان مدت اگر دولت ایران سیاست روشن رهبری را مقتدرانه به اجرا بگذارد، امریکاییها مجبور شوند شرایط خود را تغییر دهند. واقعیت این است که امریکاییها در شرایط نامطلوبی هستند. سیاست امریکا این است که اگر احساس کند طرف مقابل شان مقتدر است، احترام می گذارد و اگر احساس کنند که طرف مقابل شان ضعیف است امتیاز می گیرند. زمینه گفت و گو و ارتباط چه اندازه بیشتر از زمینه درگیری و تنش میان ایران و امریکاست؟علی القاعده زمینه گفت و گو و ارتباط میان دو کشور بیشتر است چراکه در هر حال ایران و امریکا منافع مشترکی با یکدیگر دارند. دو کشور در برخی زمینه ها با هم در تضاد هستند مانند حمایت از اسرائیل. اما این الزاما مانع بهتر شدن روابط میان دو کشور نمی شود. چین و امریکا روابط گسترده تجاری با یکدیگر دارند در حالی که این دو کشور اختلاف شدیدی مشابه ایران و امریکا بر سر تایوان دارند. امریکا از تایوان حمایت می کند و اجازه نمی دهد که چین نسبت یه آن حاکمیت اعمال کند در حالی که چین، تایوان را به عنوان یکی از استان های خود می داند. این یک اختلاف فوق العاده بزرگی است؛ اما علی رغم چنین اختلافاتی چین و امریکا تا حدودی با یکدیگر کنار آمده و روابط گسترده ای با هم دارند چراکه در هر حال منافع مشترک میان آنها کم نیست. ایران و امریکا نیز تا حدودی شرایط مشابهی دارند؛ ایران در عراق و افغانستان بدلایل اخلاقی و امنیتی خواهان ثبات است. امریکاییها نیز به دلایل مختلف و البته متفاوت خواهان ثبات در این دو کشور هستند. در مورد پاکستان نیز دو کشور مخالف گروه انحرافی و افراطی به نام طالبان هستند اگر چه در گذشته آمریکا با رشد طالبان مخالفتی نداشت. در امریکا نیروهای قدرتمندی وجود دارند که به مساله اسرائیل کاملا متفاوت نگاه می کنند. برای آنها منافع اسرائیل و امریکا با هم گره خورده و برای برخی از آنها حتی منافع اسرائیل مهمتر است. در واشنگتن کم نیستند افراد با نفوذی که منافع اسرائیل را بیش از منافع امریکا پیگیری می کنند. این خود مانع بزرگی برای بهبود روابط میان ایران و امریکاست. این افراد در کاخ سفید، سنا، کنگره و اتاق فکرهای مختلف حضور دارند. به عنوان مثال رئیس ستاد کاخ سفید یک یهودی است که رابطه بسیار نزدیکی با اسرائیل دارد. طی سی سال اخیر بحث منافع مشترک ایران و امریکا غالبا تحت الشعاع این واقعیت ها قرار گرفته است. به عنوان مثال اگر رابطه ایران و امریکا طی این سال ها بهتر بود دیگر امریکاییها به سعودی ها تا این اندازه تکیه نمی کردند و در نتیجه افکار طالبان و القاعده به این شکل نفوذ پیدا نمی کرد. چنانچه امریکاییها عقلانی تر فکر می کردند تا حدود زیادی این مشکلات کاهش پیدا می کرد. آقای دکتر! به نظر شما بحث مذاکره ایران و امریکا در قالب مذاکرات ایران و 1+5 تا چه اندازه قوت و شدت دارد؟در حال حاضر به دلایل روشن ایران تمایلی به مذاکره دو جانبه با امریکا ندارد. لحن امریکا قابل قبول نیست. در مذاکره مستقیم نماینده امریکا و آقای جلیلی در ژنو این طرف امریکایی بود که پیش قدم برای مذاکره شد و این خود حاکی از نیاز امریکاییها است. بنابراین آنها باید رفتارشان را تغییر دهند تا ایران حاضر شود با آنها مذاکره کند. با این وجود برای ایرانیان مهم است که امریکاییها بفهمند که نمی توانند با ایران از بالا به پایین نگاه کنند و تا زمانی که در ذهن امریکاییها نسبت به ایران این تفکر وجود داشته باشد حقیقتا مذاکره نتیجه ای در بر ندارد. آیا در زمان اوباما هم این نگاه از بالا به پایین همچنان نسبت به ایران برقرار است؟آنچه اهمیت دارد نتیجه کار تیم آقای اوباماست. این تیم تحت فشار گروه های مخالف ایران نیز هست. شاید آقای اوباما مایل بود که به هر دلیل رابطه را با ایران به شکل مثبت تغییر دهد. از دو حال خارج نیست یا صداقت نداشته و یا رئیس جمهور ضعیفی است. شرایط امریکا مطلوب نیست؛ وضع جنگ خوب نیست، وضع اقتصادی بسیار بد است، بیکاری و اصطکاک اجتماعی زیاد است و همه این مسائل موجب کاهش روز به روز محبوبیت اوباما شده است و با اوج گیری این روند بحث نژاد پرستی سفید پوستان شدت می گیرد. با لاخره اوباما یک سیاه پوست است. اوباما با شرایط مطلوبی مواجه نیست اما وزیر امور خارجه دولت او مواضع تندی نسبت به ایران به خصوص پس از انتخابات سال گذشته ایران دارد. نمی توان با قاطعیت گفت که اوباما چه جهت گیری در مورد ایران دارد اما آنچه مهم است، نتیجه کار است. امریکا در برخورد با ایران حاضر نیست با شرایط مساوی به ارتباط یا مذاکره فکر کند. ایران نیز کشور مانند پاکستان یا عربستان نیست.ایران کشوری مقتدر است که به ایدئولوژی اسلام و منافع ملی خود توجه دارد. این کشور نمی پذیرد تحت شرایط نامساوی به گفت و گو با امریکا بنشیند. مشکل اصلی نگرش امریکاست؛ اگر نگرش امریکا تغییر کرده و امریکاییها معقول و با شرایط مساوی بر سر میز مذاکره حاضر شوند، طبیعتا ایرانیان برای گفت و گو آمادگی دارند. مقام معظم رهبری در سخنرانی نوروز 88 خود در مشهد سخنان مهمی ایراد کردند و خاطر نشان ساختند که علی رغم همه اقداماتشان علیه ایران، اگر آمریکا تغییر کنند ایران نیز تغییر می کند. امریکاییها نباید انتظار داشته باشند که ایران اولین گام ها را بردارد، ارتش آنها در عراق و افغانستان و خلیج فارس است. مرتب تهدید به روی میز بودن همه گزینه ها حتی جنگ در مورد ایران می کنند. طبیعی است که ایران نباید به امریکا امتیاز دهد. در مقابل، لابی های حامی تنش و درگیری با ایران در جامعه امریکا چه اندازه قدرت و تاثیر دارند؟به نظر نمی رسد که میان ایران و امریکا جنگی رخ دهد. صحبت از درگیری بیشتر فشار روانی برای تاثیرگذاری بر مردم است. امریکا در عراق هنوز 50 هزاز نیرو دارد، در افغانستان همچنان صد هزار نیرو دارد. هزینه های خارق العاده برای تجهیز این نیروها صرف می کنند. میزانی از تبعات بحران اقتصادی در جامعه امریکا برای همین جنگ های نه سال اخیر است که امریکا در آن دخیل می باشد. جنگ افغانستان حتی از جنگ ویتنام هم طولانی تر شده؛ وضع امریکا بد است، وضع افغانستان بدتر از گذشته می باشد. از سوی دیگر ایران نه افغانستان است و نه عراق. بهترین مثال، مثال حزب الله لبنان و اسرائیل است، اسرائیل با قدرت خود نتوانست حزب الله را شکست دهد با این تفاوت که ایران بسیار بزرگ تر از لبنان است و امریکا بسیار خسته و نیروهایش پراکنده است. در عین حال ایران در قلب تولید انرژی جهان قرار دارد و در صورت بروز جنگ اقتصاد جهان دچار بحرانی عظیم می شود. همچنین نیروهای امریکایی در منطقه حضور دارند و به شدت آسیب پذیرهستند. ایران کشور قدرتمندی است و امریکا این نکته را خوب می داند. برخی در آمریکا بحث ضربه زدن محدود به ایران را مطرح می کنند با این امید که واکنشی جدی از جانب ایران صورت نگیرد. اما همان گونه که مقامات ایرانی اظهار کرده اند هرگونه اقدام علیه منافع ایران واکنش سریع و شدید، حتی فراتر از منطقه را از سوی ایران بدنبال خواهد داشت. در آستانه سفر هفتم رئیس جمهور به امریکاهستیم، برخی تعداد این سفرها را از سفر به هر استان ایران بیشتر می دانند. آیا این تعدد سفر هدف خاصی دارد و آیا می تواند منجر به ارتباط دو کشور شود؟ اگر هدف برقراری ارتباط میان دو کشور بوده که موفق نبوده است. به طور قطع این هدف نبوده است چراکه این روش مناسب نیست. امریکا باید برای ارتباط با ایران پیش قدم شود. اگر این تعدد سفر به امریکا برای تاثیرگذاری بر افکار عمومی امریکا و کشورهای غربی است، باز هم به نظر می رسد که خیلی موفق نبوده است. اما به احتمال قوی هدف افکار عمومی غربی نیست. اگر هدف این بوده که از سازمان ملل و مجمع عمومی به عنوان یک تریبون جمعی و جهانی برای تاثیرگذاری بر افکار عمومی کشورهای خاورمیانه و آسیایی و آمریکای لاتین و آفریقایی استفاده شود، در این زمینه بسیار موفق بوده است. واقعیت این است که آقای احمدی نژاد علی رغم هژمونی رسانه های غربی در جهان با این سفرها توانسته ایران را مطرح کند. همچنین در جهان در حال توسعه و جهان اسلام تاثیرگذاری مثبت داشته است. برای تاثیرگذاری بر افکار عمومی غربی نباید خوش بین بود؛ رسانه های غربی نفوذ زیادی بر مردم خود دارند. به عنوان مثال زمانی که آقای خاتمی مسئله گفت و گوی تمدن ها را مطرح کرد، رسانه ها و افکار عمومی غرب این را به حساب ضعف ایران قلمداد کردند. اما خارج از کشورهای غربی رسانه های آنها چندان مقتدرانه عمل نمی کنند و تاثیرگذار نیستند چرا که مردم کشورهای مختلف جهان با ایران تجربه مشترکی نسبت به غرب دارند. به عنوان یک استراتژی داشتن حمایت افکار عمومی جهان اهمیت زیادی دارد به خصوص در شرایط کنونی که قدرت امریکا و اروپا در حال کاهش است. با این وجود امیدوارم هدف از سفرهای متعدد آقای احمدی نژاد به امریکا بدست آوردن افکار عمومی غربی یا بدست آوردن دل مردم امریکا یا بهبود بخشیدن به رابطه ایران و امریکا نباشد چراکه به این طریق روابط بهتر نمی شود و به طور قطع نیز هدف از این سفرها بهبود روابط نیست. واقعیت این است که در خارج از مرزها البته به غیر از کشورها غربی، این سفرها به نفع ایران بوده است. از دست آوردهای شش سفر قبلی آقای احمدی نژاد به امریکا چه میزان رضایت وجود دارد؟بنظرم موفقیت آمیزترین سفر ایشان به امریکا سفری بود که برای شرکت در اجلاس بازنگری ان پی تی انجام دادند. حتی غربی ها اعتراف کردند که سخنرانی ایشان بسیار قوی بود و ایران در بیانیه نهایی این اجلاس به خواسته خود رسید. البته سفرهای دیگر این حسن را داشته که در حاشیه اجلاس ها، دیدارهایی با مقامات دیگر کشورها داشته باشند. پیش بینی شما از دست آوردهای سفر آتی رئیس جمهور به نیویورک چیست؟معتقدم که مانند سابق خواهد بود؛ بروی افکار عمومی غرب بعید است تاثیر خارق العاده ای داشته باشد مگر اینکه آقای احمدی نژاد یک تغییر تاکتیکی دهند و آن اینکه به جای تمرکر روی رسانه های عمده غربی و امریکایی به بیشتر سراغ رسانه های کوچک، منتقدین، اقلیت ها بروند. شبکه های بزرگ امریکایی هرگز با ایران مثبت نمی شوند. آنها منافع مشترکی با حاکمیت امریکا دارند. به نظر می رسد اگر احمدی نژاد با رسانه های اسپانیایی محلی یا امریکای لاتین یا رسانه های آسیایی، آفریقایی به مصاحبه بنشیند تاثیرگذاری بیشتری خواهد داشت. حواشی سفرهای سالیان گذشته رئیس جمهور به نیویورک کم نبود، امسال این حواشی از دید شما آیا بیش از گذشته خواهد بود یا کمتر ؟به نظر نمی رسد که حواشی تند تر از گذشته باشد. ایرانیان ضد جمهوری اسلامی و ضد ایران در داخل امریکا به هر شکلی کار خود را می کنند. حتی برخی امریکا را به تحریم ها و تنش بیشتر تشویق می کنند. اصولا نباید به ایرانیان نزدیک به حاکمیت امریکا اعتماد کنیم چرا که آنها برای اثبات وفاداری خود به آمریکا در عمل نسبت به ایران تندتر هستند. از ایرانیانی که از دولت امریکا بودجه می گیرند نیز نباید انتظار داشته باشیم. اگر رئیس جمهور با هنرمندی بتواند با اقلیت ها و معارضین و مخالفین حاکمیت امریکا مانند سیاه پوستان، چپ گراها، لاتین ها مستقیما ارتباط برقرار کرده و همچنین توجه بیشتری به رسانه های غیر امریکایی و اروپایی داشته باشد، اثرگذاری بیشتری را شاهد خواهیم بود. نباید چندان نگران حاشیه ها بود. فکر می کنید آیا شرایط این سفر با سفرهای پیشین با توجه به دست آوردهای هسته ای و نظامی ایران متفاوت است؟اینکه ایران برای سوخت نیروگاه اتمی و راکتور آزمایشی تهران جهت تولید دارو، غنی سازی را ادامه می دهد، موفقیت بزرگی است. راه اندازی نیروگاه بوشهر و همچنین رونمایی از سلاح های جدید ایرانی، کشورمان را در موقعیت متفاوتی قرار داده است اما اینکه امریکا در شرایط فعلی آمادگی داشته باشند که خود را با این واقعیت تطبیق دهد، بعید است. ایران باید صبر زیادی داشته باشد. اگر ایران صبر پیشه کند بالاخره امریکا مجبور است با ایران کنار آید اما اگر عجله کند، امریکا دچار سوء برداشت می شود و بر عکس مشکل پیچیده تر می شود. هر سال در زمان حضور آقای احمدی نژاد در نیویورک تحولات مختلفی در ایران و جهان در حال رخ داد بود اما آیا سخنان ایشان در مجمع عمومی ارتباط مستقیمی با این تحولات داشت و چه انتظاری از سخنرانی امسال ایشان در مجمع عمومی سازمان ملل می رود؟مهمترین اقدامی که آقای احمدی نژاد باید انجام دهد مقتدرانه حرف زدن در امریکاست. در عین حال باید تکرار کنند که ما اهل منطق و گفت و گو هستیم و از منافع و حقوق خود عقب نشینی نخواهیم کرد. به طرف های غربی باید تفهیم کرد که زمان به نفع آنها نیست و آنها بیشتر به ایران نیاز دارند. آنها در کل خاورمیانه با بحران مواجه هستند و وضعیت اقتصادی خوبی ندارند. رقبایشان مانند چین و هند و برزیل رو به رشد هستند. مقتدرانه سخن گفتن در افکار عمومی جهان تاثیر گذار است و تفهیم این نکته که ایران آماده است در صورت تغییر رفتار امریکا در شرایط مساوی به گفت و گو بنشیند نیز اهمیت دارد. اما دادن هرگونه امتیاز حتی به عنوان حسن نیت به غرب می تواند دردسر ساز باشد چرا که آنها حسن نیت را نشانه ضعف میدانند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 537]
-
گوناگون
پربازدیدترینها