واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: گزينه بهتر براى تيم ملى واليبال
روزى كه زوران گاييچ روى صندلى هاى سالن واليبال مجموعه ورزشى آزادى تهران تكيه داده بود تا پس از تماشاى يكى از بازى هاى ليگ برتر ايران براى نخستين بار با مسئولان فدراسيون كشورمان مذاكرات رودررو را انجام دهد كمتر كسى فكر مى كرد اين مربى بزرگ و نامدار صربستانى هدايت تيم ملى ايران را بر عهده بگيرد اما چندى بعد اين اتفاق رخ داد. سرمربى سابق روسيه با سر و صداى زياد آمد.
با حرف و حديث هاى فراوان و البته شرايطى تازه در ورزش ايران. گاييچ برنامه اى چهار ساله تنظيم كرد. قهرمانى در بازى هاى آسيايى ۲۰۱۰ گوانگ ژو و رسيدن به المپيك ۲۰۱۲ لندن اهداف مهم فدراسيون بودند كه او بايد آنها را برآورده مى كرد. گاييچ تغييرات عجيب و غريبى در تركيب تيم ملى ايجاد كرد. روى نيمكت تيم هم تحولاتى صورت داد. او بارها تأكيد كرد كه تا سال ۲۰۰۹ نتيجه نخواهد گرفت و نبايد انتظارش را داشت.
به نوشته ايران، در عمل هم چنين شد. ولى منتقدان بر او تاختند. فدراسيون ابتدا از سرمربى منتخب خود دفاع كرد اما سرانجام اسير فشار گروهى شد و با وجود اينكه در ابتداى قرارداد، شرط گاييچ را مبنى بر همكارى همزمان با يك تيم باشگاهى را پذيرفته بود ولى پس از بازى هاى زير گروه المپيك پكن به گاييچ اولتيماتوم داد كه بايد به صورت تمام وقت در اختيار فدراسيون باشد. اين شرط مورد پذيرش گاييچ واقع نشد و اينچنين بود كه داستان مربى نامدار واليبال جهان با تيم ايران نيمه كاره رها شد.
داورزنى رئيس فدراسيون واليبال آن روزها وعده استخدام يك مربى همطراز با گاييچ يا حتى بزرگتر از او را پس از بازى هاى المپيك داد. ما هها از آن ادعا مى گذرد. در اين فواصل نام هاى بزرگى مثل خوليو ولاسكو، پائولو مونتالى و رائول لوزانو نيز مطرح شدند اما هيچ يك از اين اسامى بزرگ به تهران نيامدند.
تيم ملى با حسين معدنى دستيار سابق گاييچ و سرمربى موقت و جوان خود به بازى هاى كنفدراسيون آسيا رفت و در حالى كه همه تيم ها با جوان هاى خود در اين تورنمنت نه چندان معتبر حضور يافتند قهرمان شد. اين اتفاق سرپوش خوبى شد براى ضعف در به كارگيرى يك جانشين بزرگ براى گاييچ. موضوع انتخاب يك سرمربى نامدار واليبال جهان براى تيم كشورمان مشمول گذشت زمان شد و حالا ديگر كسى اين ماجرا را پى نمى گيرد. در چنين شرايطى تكليف طرح هاى طولانى مدت فدراسيون چيست.
پاسخ جالب
رئيس فدراسيون واليبال در اين باره پاسخ جالب توجهى دارد. داورزنى مى گويد: «مربيان درجه يك جهان تمايلى به حضور تمام وقت در ايران ندارند چون كه تيم كشورمان در ليگ جهانى حضور ندارد و مربيان مطرح جهان نمى توانند از اين عرصه خارج بشوند.»
رئيس فدراسيون واليبال كه كسب رتبه نخست مسابقات Cup Avc در تايلند را متر و معيار خوبى براى سنجش توانايى هاى كادر فنى جوان تيم ملى مى داند، مى افزايد: «ما با حسين معدنى در كاپ آسيا نتيجه گرفتيم. پس مى توانيم با وى به تكرار موفقيت حتى از نوع دستيابى به سهميه جهانى هم فكر كنيم. ما رقابت هاى انتخابى جام جهانى را داريم و از وى برنامه خواسته ايم. البته اگر مربى خارجى به عنوان مشاور كمك كند هم بهتر خواهد شد.
داورزنى كه بلندپروازى هاى زيادى داشت و علاوه بر گزينش يك مربى بزرگ، حضور در ليگ جهانى واليبال را هم در سر داشت حالا قصد دارد با دستيار سابق گاييچ به اهدافش برسد. رئيس فدراسيون واليبال مى داند كه سازمان تربيت بدنى براى بازيهاى گوانگ ژو روى كسب مدال توسط واليبال حساب باز كرده است با اين حساب آيا كادر فنى فعلى مى تواند خواسته ها را برآورده سازد يا باز هم بايد يك مربى مطرح و به روز واليبال جهان را جست وجو كرد.
بدون ضمانت
واضح است هيچ تضمينى وجود ندارد كه كدام طيف از مربيان مى توانند اهداف از پيش تعيين شده را در دسترس قرار دهند ولى مى توان با بررسى هاى لازم شرايط را طورى فراهم كرد كه بتوان به مقصود نزديك تر شد.
به نظر مى رسد در اين اوضاع و احوال كارشناسان و مربيان واليبال كشور مى توانند با نظريات و طرح هايشان به كمك فدراسيون بشتابند. باى محمد دوجى سرمربى تيم پاديسان گنبد كه چندين ماه در كنار گاييچ به عنوان مربى تيم ملى فعاليت كرده بود معتقد است كه فدراسيون بايد مربيان را براى درازمدت به كار گيرد و حتى مربيان بزرگ خارجى هم در كوتاه مدت كارى را پيش نمى برند.
اين مربى توضيح مى دهد:«گاييچ يكى از سه مربى برتر دنيا بود. من با او كار كردم. واقعاً مربى ايده آلى بود / قرار بود چهار سال در تيم ايران كار كند ولى به او فرصت ندادند چون همان ابتداى كار نتيجه نگرفت. شرايط او هم به نوعى خوب نبود چون كه با مقطعى تمرين كردن نمى توان خيلى وضعيت را تغيير داد.»
مربى خوب گنبدى در بخش ديگرى از حرفهايش با نگرانى درخصوص تيم ملى صحبت مى كند و مى گويد:شايد تيم با اين كادر در كوتاه مدت موفق شود ولى براى مسابقاتى مثل جهانى يا المپيك بايد يك برنامه بلندمدت و اصولى داشته باشيم. به نظر من كادر فنى بايدكلاً تيم را عوض كند و روى نوجوانها يا جوانها سرمايه گذارى كند كه البته چنين چيزى را شاهد نيستيم. براى همين است كه مى گويم بعيد است موفق شويم.
جواد محتشميان ديگر كارشناس برجسته واليبال ايران هم تقريباً چنين عقيده اى دارد و تأكيد مى كند در صورتى كه كادر فنى كنونى نيز بخواهد روى همين بازيكنان كنونى حساب باز كندو تغييراتى اعمال نكند نتيجه نخواهد گرفت. محتشميان با بيان اين كه رقابت هاى جام كنفدراسيونها نمى تواند معيار خوبى براى سنجش عملكرد معدنى و ديگر همكارانش باشد به نوعى عنوان مى كند كه مى توان به اين كادر جوان نيز اعتماد كرد چرا كه در پشت پرده
مهرانپور، مربى با سابقه كشورمان به معدنى كمك كرده است. وى همچنين با اشاره به يك نكته جالب توجه مى گويد:چون تيم هاى نوجوانها و جوانها نتيجه گرفته اند جامعه فكر مى كند كه بايد تيم ملى هم همانطور عمل كند كه بايد اين تفكر را تغيير داد. از طرفى ديگر ما هم بايد مثل چين، ژاپن و كره فكر كنيم. آنها با اينكه افت كرده اند ولى همه توانشان را براى هدف نهايى خود كه همان المپيك است به كار مى گيرند. به هر حال بايد اين موضوع را فراموش نكنيم كه كادر فنى بايد به روز باشد. ضمن اينكه معدنى اگر بخواهد بگويد فلانى را قبول ندارم و از اين تفكرات داشته باشد هرگز موفق نخواهد شد.
شكاف عميق
ابراهيم وطن پرست مربى باسابقه اروميه اى ها در اين باره البته نظرى متفاوت دارد و بر اين باور است نداشتن يك مربى بزرگ اروپايى شكاف عميقى بين واليبال ايران و دنيا ايجاد مى كند و ارتباط ما با آنها را بسيار كم مى كند. اين مربى مى گويد: «مربيان ما خوب هستند.
معدنى سال ها در تيم ملى هم بازى كرد ولى فكر مى كنيد تا بازيهاى گوانگ ژو يا جام جهانى ما چقدر مى توانيم با سطح اول واليبال جهان ارتباط داشته باشيم مربيان مطرح دنيا حتى اگر اثرگذار نباشند باز هم عامل پيوند ما با سطح اول دنيا خواهند بود. اين مربى در بخش ديگرى از اظهاراتش مى افزايد: «بايد واقع بين باشيم. اگر قهرمانى در بازيهاى Cup Avc را يك موفقيت بدانيم بايد آن را به حساب گاييچ بگذاريم كه به نام معدنى تمام شد. در تمام اين سالها كه پارك، كياچ و گاييچ آمدند فاصله اى بين مربيان مطرح ايجاد نشده بود ولى الآن نياز به يك مربى مطرح داريم تا روند خودمان را ادامه بدهيم.»
اما ناصر شهنازى سرمربى سابق تيم نوجوانان ايران به صراحت اعلام مى كند كه تيم ملى نياز به يك مربى مطرح خارجى دارد تا به اهدافش برسد. اين مربى با تجربه مى گويد: «مربيگرى اين نيست كه فقط بازى كرده باشيم. تيم ملى هم محل آزمون وخطا نيست چون كه مردم نتيجه مى خواهند.
مربيگرى هم مثل بازيگرى مراحلى دارد و بايد سلسله مراتب طى شود اما آيا الآن روى نيمكت تيم ملى چنين چيزى وجود دارد آيا به لحاظ تجربى كمبود نداريم شهنازى ادامه مى دهد: «نبايد به بازيهاى كنفدراسيون آسيا دل ببنديم چون كه حريفان با جوانهايشان آمده بودند. در ضمن بعد از المپيك معمولاً تيم ها به نفرات اصلى استراحت مى دهند.
من فكر مى كنم يك مربى برنامه ريز نفرات مى خواهيم كه بتواند براى هر سه رده تمرينات و ساختار يكسانى داشته باشد تا وقتى يك بازيكن به رده ديگرى رفت ديگر تمرين تكنيكى انجام ندهد و فقط روى تاكتيك ها كار كند. به عقيده من بايد فدراسيون چنين كارى را مدنظر قرار بدهد.»
البته با وجود اين اظهارات متفاوت كارشناسان نمى توان به وضوح از برترى مربيان خارجى بر داخلى يا برعكس سخن گفت كما اينكه زوران گاييچ در كوتاه مدت موفق نبود ولى مى توان با درنظر گرفتن پيشنهادها و راهكارهاى كارشناسان تصميم هاى بهتر و منطقى ترى اتخاذ كرد.
چهارشنبه 6 آذر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 92]