جشنواره هاي بدون دستاورد!

واضح آرشیو وب فارسی:کيهان: جشنواره هاي بدون دستاورد!
در سالهاي اخير و از دولت اصلاحات تا دولت اصولگرايي چهار جشنواره به اصطلاح ملي به بهانه پوشش فرهنگي، هنري، اقتصادي- اشتغالي، فني و تخصصي براي دو محصول استراتژيك زرشك و زعفران قاينات كه نه طلا و ياقوت بودن آنها كه عطر و عصاره قدسي آن دو شهره جهاني است در نگين سبز كوير شرق كشور «قاين» برگزار شد.
جشنواره هايي كه در شروع آنها، اهداف متعددي از احياي روش هاي نوين كشاورزي، توسعه، اشتغال، فرآوري، ايجاد مراكز علمي و رشته هاي دانشگاهي در كنار ايستگاههاي تحقيقاتي و مدرسه در مزرعه و مقابله با خشكسالي رديف مي شد، به اعتقاد شهروندان قايني دستاوردي براي كشاورزان و باغداران خسته از نزديك 10سال مبارزه با خشكسالي به همراه نداشت و حمايت علمي و عملي از دو محصول بومي و ملي ايراني صورت نگرفت.
با گذشت چندين سال از برگزاري جشنواره هاي طلاي سرخ كه بايستي توان ملي، تخصص ملي و اعتبار ملي در خدمت اين دو محصول بومي و استراتژيك داراي رتبه جهاني قرار مي گرفت متأسفانه بايد گفت هنوز دبيرخانه اولي، ايستگاه تحقيقاتي اولين و دومين جشنواره، رشته هاي دانشگاهي، فرآوري، اصلاح سيستم آبياري، بيمه كشاورزي و ضرورت حمايت از كشاورزان و باغداران، در حداقل حفظ وضعيت موجود، در نخستين گام هاست و اقدامي علمي و عملي را نمي توان مشاهده نمود و امروز علي رغم برگزاري چهارمين جشنواره ملي، شاهد كاهش 30تني توليد زعفران در پايتخت زعفران جهان هستيم.
مانور غير كارشناسي دست اندركاران جشنواره هاي دولتي قاينات بر روي افزايش قيمت محصول زرشك و زعفران، در حقيقت غفلتي بود از اولين «زعفران» تا چهارمين «زرشك» در ناديده گرفتن وضعيت اقتصاد جهاني، تورم و دلال بازي و افزايش مصرف و كاهش چشمگير توليدات كشاورزي در اين منطقه كويري كه به لحاظ بهره گيري سنتي از قنوات و منابع آب زيرزميني بشدت تحت تأثير كاهش نزولات آسماني است.
معجزه ديگر جشنواره هاي مشق گونه و تكراري قاينات بخش هاي فيلم و عكس آن بود كه به جز شركت كنندگان در سالن اجرا كسي از اجرا و چگونگي تأثير و نقش آن، باخبر نشد و فيلم هاي بسيار محدود ازنظر كميت و كيفيت و آلبوم نمايشگاهي عكس هاي غيرحرفه اي و ضعيف از جهت انديشه هنري نتوانست از سالن هاي چند نفره نمايش و داوري به جمع هنرمندان و مجامع هنري و نشريه هاي تخصصي فيلم و عكس راه پيدا كند و با نقش آفريني خود بخشي از آلام و رنج كشاورزان و باغداران سنتي دشت هاي قاينات و جلوه هاي مختصري از نگارگري و زيبايي آفريني نگارگر هستي را به نمايش گذارد و همگان را به سپاس و شكرگزاري خداوند از اينهمه زيبايي و نعمت بهشتي فراخواند.
همچنين در برگزاري شتابزده چهارمين جشنواره ملي قاينات كه اين بار فقط با 72 اثر در سه بخش مقاله، فيلم و عكس، جشنوره ملي ياقوت سرخ لقب گرفت نكات برجسته اي از دادن فراخوان برگزاري همايش در حدود اوايل شهريور ماه يعني 47روز مانده به زمان برگزاري جشنواره و در زمان تعطيلي مراكز دانشگاهي، ارائه مقالات ضعيف علمي و بي نظمي در تنوع فراخوان از طرف مجامع، شركت ها و تجار محلي بود كه ماهيت غيرعلمي و تخصصي جشنواره و صرفاً جشن بودن آن را هويدا مي ساخت وجود داشت كه ملي بودن آن را از ديد هر كارشناسي زير سؤال مي برد.
نكته جالب ديگر عدم حضور ميهمانان خارجي، هنرمندان ملي و وزرا در جشنواره بود كه در مصاحبه ها و برنامه هاي دبيرخانه جشنواره در قبل از برگزاري جشنواره اعلام مي شد ولي در زمان برگزاري، غير از چند تن از نمايندگان مجلس شوراي اسلامي هيچ شخصيت ملي در جشنواره حضور نيافت و اگرچه بسياري از مديران كل استان در مراسم افتتاحيه حضور داشتند اما همزماني شوراي اداري استان در روز اختتاميه در شهرستان باعث شد هيچ كدام از مديران كل در اختتاميه حضور نداشته باشند.
دانشگاه آزاد اسلامي نيز كه يكي از اركان اصلي برگزاري جشنواره ملي ياقوت سرخ بود و همايش زرشك و زعفران را در جوف نخستين جشنواره ملي ياقوت سرخ اجرا مي كرد و عمده مقالات علمي را از آن اساتيد خود مي دانست با احساس نامهرباني در برگزاري جشنواره، برآشفت و با معرفي باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه و اهداء تنديس هيئت امنا به نماينده قاينات، تريبون اختتاميه را بدست گرفت و كشاورزان نمونه و برندگان دو بخش فيلم و عكس را به فراموشي سپرد و چهره نگران و معترض دبير جشنواره را نيز اعتنا نكرد و بدين شكل قدرت نمايي آشكار شد و رنج و اميد كشاورزان و توجه به توليد ملي دو محصول استراتژيك به فراموشي رفت.
در اين ميان نگاه عميق و دقيق رياست محترم جمهوري اسلامي در معرفي زيبايي ها و سختي هاي طبيعي و انساني منطقه و ارائه راهكارهاي فني و عملي در ايجاد رشته هاي دانشگاهي- ايستگاههاي تحقيقاتي و ايجاد دبيرخانه دائمي زعفران در قاين و احترام و توجه به كشاورزان مؤمن قايني در سه پيام كتبي و شفاهي جشنواره هاي قاينات، عمده دستاوردهاي سه جشنواره پاياني است كه بايد از تأخير و تعديل آنها پرسيده شود و حمايت هاي فني و تخصصي كشاورزان و باغداران سرعت و شدت گيرد تا پس از قريب هشت سال برنامه ريزي و برگزاري چهار جشنواره ملي در خاستگاه پرورش و توليد زرشك و زعفران، ترس ورود افغانستان به بازار زعفران دنيا، افزايش فاصله رقابت با چين و ژاپن، بسته بندي اسپانيا و نيز چگونگي فرآوري و استفاده از زرشك در صنايع غذايي و دارويي از دل كشاورزان و باغداران قايني خارج شود.
محمدرضا فرخي
خبرنگاركيهان در قاين
چهارشنبه 22 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: کيهان]

[مشاهده در: www.kayhannews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 289]