تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1815579579
مهمترين سازمانهاى صهيونيستی منطقهاى
واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: سازمان جهانى صهيونيستى درسطح بين المللى گسترش زيادى دارد. در زير، نگاهى گذرا به مهم ترين سازمان هاى منطقه اى و نقش هركدام به ترتيب الفبا مى افكنيم . مهم ترين سازمان هاى منطقه اى سازمان جهانى صهيونيستى درسطح بين المللى گسترش زيادى دارد. در زير، نگاهى گذرا به مهم ترين سازمان هاى منطقه اى و نقش هركدام به ترتيب الفبا مى افكنيم . الف ) آفريقاى جنوبى اتحاديه صهيونيستى آفريقاى جنوبى در سال 1898 تشكيل شد. عمده فعاليت هاى يهود اين كشور به صورت كمك مالى بود و تنها عده كمى از آنان به اسراييل مهاجرت كردند. ب ) آلمان دراين كشور سازمان هاى صهيونيستى پيش از هرتزل به وجود آمدند و در كنگره ى اول صهيونيستى حدود چهل تن به نمايندگى از اين سازمان ها شركت نمودند. در سال 1897 با وجود مخالفت شديد اتحاديه خاخام هاى آلمان ، ((اتحاديه هاى صهيونيست هاى آلمان )) تشكيل شد. در زمان هرتزل ، اتريش كانون رهبرى صهيونيستى بود ولى با مرگ او اين كانون در دوره ى رياست ((ولفسون )) (1911 - 1905) و ((اوتو واربورگ )) (1920 - 1911) بر سازمان صهيونيستى به آلمان انتقال يافت . سازمان صهيونيست هاى آلمان در طول جنگ جهانى اول نقشى محورى ايفا كرد و پس از پايان جنگ طى عمليات معروف به ((هعفراه )) در سال 1934 معادل حدود شش ميليون پوند از دارايى هاى يهود آلمان را به صورت كالا و تجهيزات به فلسطين انتقال داد. از اوايل دهه سى ام و به قدرت رسيدن نازى ها، روند مهاجرت يهود آلمان به فلسطين سير صعودى يافت . به دنبال تاسيس اسراييل فعاليت صهيونيست هاى آلمان به جمع آورى كمك ها و ارتباطات عمومى از طريق ((اتحاديه متحدان صهيونيستى )) كه پس از جنگ جهانى دوم مجددا تشكيل شد، منحصر گشت . ج ) آمريكاى لاتين با رشد اقليت هاى يهودى در اين قاره ، صهيونيزم نيز گسترش يافت و در دهه چهل بر ميزان فعاليت آن افزوده شد و پس از تشكيل اسراييل سراسر قاره رافراگرفت . اما به طور كلى فعاليت صهيونيست ها در آمريكاى لاتين نسبتا محدود بود و يهودى هاى اين قاره تمايل زيادى به ادغام با مردم آن جا داشتند. د) اتريش وين از ديرباز يكى از مراكز صهيونيزم بود، زيرا جمعيت زيادى از يهوديان در اين شهر زندگى مى كردند. پيش از هرتزل افرادى با انديشه هاى صهيونيستى در وين اقامت داشتند و اصطلاح ((صهيونيزم )) توسط ((ناشان بيرنباوم )) در اين شهر ابداع شد. در دوره رياست هرتزل بر سازمان جهانى صهيونيستى ، وين مركز اين سازمان بود و اين شهر مركز مهاجرت غيرقانونى يهود بود. پس از جنگ جهانى اول شمار يهوديان و ميزان فعاليت هاى صهيونيستى در وين كاهش يافت ، با اين حال در دهه ى هفتاد يكى از مراكز عبور مهاجران يهودى شوروى سابق به اسراييل در آن داير گرديد. ه) استراليا و نيوزيلند فعاليت صهيونيست ها در اين بخش از جهان با تاخير شروع شد و نخستين اتحاديه صهيونيستى در سال 1907 در ملبورن و اتحاديه بعدى به نام اتحاديه غرب استراليا در سال 1908 تشكيل گرديد. از دهه ى شصت سازمان صهيونيستى در استراليا به منظور شركت در اين جنگ ها داوطلبانه عازم اسراييل شدند. و) انگلستان در اواخر قرن 19، جنبش هاى صهيونيستى (يهودى و غيريهودى ) در انگلستان پديد آمدند و خواستار مهاجرت يهود به فلسطين شدند و از همان ابتدا جنبش ((دوستداران صهيون )) در اين كشور فعال بود. در اوايل سال 1899 ((اتحاديه صهيونيست هاى انگليس )) تشكيل شد و در همين سال بود كه هرتزل ((صندوق اسكان يهود)) را به عنوان يك شركت انگليسى به ثبت رساند. در سال 1900 كنگره ى چهارم در لندن برگزار شد و اغلب صهيونيست هاى انگليس از ((طرح اوگاندا))ى هرتزل حمايت كردند، بنابراين با انشعاب ((اسراييل زانگويل )) در سال 1905 و اقدام او به تاسيس سازمان منطقه اى يهودى (the jewish territorial organization) ضربه اى سختى به سازمان جهانى صهيونيستى وارد آمد. در سال 1904 وايزمن در انگلستان نقل مكان كرد و شمارى از فعالان صهيونيست را دور خود جمع كرد. او در سال 1917 به رياست كنفدراسيون صهيونيست هاى انگليسى برگزيده شد و در كنگره ى لندن (1920) رييس سازمان جهانى صهيونيستى شد. جنگ جهانى اول و بيانيه بالفور چشم اندازهاى جديدى به روى وايزمن ، سوكولوف و چيلينوف ، سه فعال صهيونيستى گشود و از اين رهگذر در سال 1920 توانستند به رهبرى سازمان دست يابند و با انتقال فعالان ديگرى مانند ((احد هاآم ))، ((ژاپوتينسكى )) و ديگران به لندن در دوران جنگ و حمايت سه تن از شخصيت هاى برجسته ى يهودى انگليس به نام هاى ((هربرت ساموئيل )) (1963 - 1870)، ((لرد ليونيل روچيلد)) و ((خاخام ژوزف هيرمان هيرتس )) (1946 - 1872)، اين رهبرى قدرت و شوكت بيشترى يافت . با اين حال عده اى از يهوديان به رهبرى اتحاديه انگلو - جوييش (anglo - jewish) به مخالفت با صهيونيزم پرداختند. اهميت انگلستان براى صهيونيست ها نه به خاطر فعاليت يهود آن بلكه به دليل سياست حكومت اين كشور بود كه به مدت سى سال ، همراهى با طرح هاى صهيونيستى را برگزيد. با اين وجود فعالان صهيونيست در انگليس نقش بسيار مهمى در اين زمينه ايفا كرده و توانستند طرح صهيونيستى را به سياست انگليس در خاورميانه ارتباط دهند. در سال 1929 فعالان صهيونيستى به آژانس فراگير يهود پيوستند و در سال 1944 طرح بالتيمور را مبنى بر ايجاد يك دولت يهودى در فلسطين در چارچوب كومنولث انگلستان پذيرفتند. بعد از جنگ جهانى دوم انگليس موقعيت جهانى خود را به نفع ايالات متحده از دست داده و نفوذش در طررح صهيونيستى نيز از بين رفت . با اين حال فعاليت صهيونيست ها در انگليس ادامه يافت و در جريان جنگ 1967، علاوه بر كمك هاى سخاوتمندانه ى يهود اين كشور به اسراييل ، 2000 تن از آنان داوطلبانه دراين جنگ شركت نمودند. ز) ايالات متحده آمريكا پس از اسراييل ، سازمان صهيونيستى آمريكا بزرگ ترين و مهم ترين جايگاه را در سازمان صهيونيستى (و آژانس يهود) دارا مى باشد. صهيونيست هاى آمريكا در يك شهر با تلاش مستمر، حكومت هاى مختلف ايالات متحده را همواره وادار به حمايت و پشتيبانى از طرح صهيونيستى (ايجاد به اصطلاح وطن ملى يهود در فلسطين ) كردند و اين حمايت تا تشكيل اسراييل ادامه يافت و از آن پس نيز به بهانه ى حفظ امنيت ملى ايالات متحده ، اين كشور را ترغيب به تاكيد بر بقاى اسراييل كرده و مى كنند. يهودى هايى كه در دهه ى هشتاد قرن نوزده به آمريكا مهاجرت كردند، انديشه هاى جمعيت ((دوستداران صهيون )) را با خود به آن كشور بردند و در چندين شهر جمعيت هاى مختلفى ايجاد نمودند. در سال 1890 يهودى ها در شهرهاى نيويورك ، شيكاگو، بالتيمور، ملواكى ، هوستن ، فيلادلفيا و كليفلاند جمعيت داشتند. در سال 1898 ((ريچارد گوتهيل )) (1936 - 1862) پس از شركت در كنگره ى اول صهيونيستى ، مردم را به يك گردهمايى درنيويورك دعوت كرد و در همان جا تاسيس ((اتحاديه صهيونيستى آمريكا)) (federation of american zioniste) به رياست گوتهيل و دبير كلى ستيون وايز (1949 - 1874) اعلام گرديد. اين اتحاديه با مخالفت محافل مختلف يهودى رو به رو شد و در نتيجه گوتهيل در سال 1904 همچنين جاكوب دى هاس (1937 - 1872) دبير كل وقت اتحاديه ، كناره گيرى كردند و به جاى آنان هارى فريدنفالد (1950 - 1864) و يهودا ماگنز (1948 - 1877) به ترتيب به عنوان رييس و دبير اتحاديه برگزيده شدند. بحرانى كه گريبانگير سازمان صهيونيستى در اروپا در جريان جنگ جهانى اول شد، سبب گرديد كه فدراسيون صهيونيست هاى آمريكا (در كنار صهيونيست هاى انگليس ) هدايت فعاليت هاى صهيونيستى را در دست گيرد. از اين رو ((كميته ى موقت امور عمومى صهيونيستى )) به رياست لويس براندايس در آمريكا تشكيل شد و در سال 1917 ((سازمان صهيونيستى آمريكا)) كه نقش مهمى در ورود ايالات متحده به جنگ و به تبع آن صدور بيانيه بالفور داشت ، تاسيس گرديد. پس از جنگ ، براندايس از فلسطين ديدار كرد تا زمينه را براى پيشبرد اسكان يهود در اين سرزمين با بهره گيرى از سرمايه هاى فردى (كه طرح خود او بود) مساعدتر كند. سازمان مزبور در تشكيل ((كميته ى نمايندگان صهيونيست )) در سال 1918 به رياست وايزمن شركت كرد. براندايس در سال 1921 سازمان را ترك كرد و با هوادارانش شركت اقتصادى فلسطين )) را تاسيس نمود. اهميت سازمان صهيونيستى آمريكا باعث شد كه سازمان جهانى به رهبرى وايزمن تصميم به ايجاد صندوق تاسيسى در آمريكا بگيرد. در سال 1924 سازمان هاى يهودى جمع آورى كمك در آمريكا با يكديگر متحد شدند و ((نداى متحد فلسطين )) را به وجود آوردند. اقليت يهودى در آمريكا به دليل جمعيت زياد و امكانات عظيم مالى نقش تعيين كننده اى در توسعه ى آژانس يهود ايفا كرد و با تلاش هاى لويس مارشال ثروتمند يهودى غيرصهيونيست كه به نفع وايزمن و بر ضد براندايس وارد عمل شده بود و همكارى وايزمن و چند تن ديگر از صهيونيست ها، آژانس فراگير يهودى در سال 1929 بنيان گذارى شد. با آغاز جنگ جهانى دوم در سال 1939، سازمان صهيونيستى آمريكا ((كميته ى اضطرارى صهيونيستى آمريكا)) را به رياست ستيون وايزو آباهيلل سيلفر (1963 - 1893) تشكيل داد و اين كميته نقش به سزايى در برگزارى كنگره ى بالتيمور در سال 1942 و تهيه دستور كار كنگره و به دنبال آن حلب حمايت آمريكا از طرح صهيونيستى داشت . كميته ى مزبور در تامين مستلزمات سياسى و مادى ايجاد دولت اسراييل ، در مهاجرت غيرقانونى يهودى ها، خريد و قاچاق سلاح و جذب داوطلبان براى پيوستن به تشكيلات شبه نظامى هاگانا، فعالانه شركت كرد. پس از تشكيل اسراييل ، حمايت يهوديان آمريكا از سازمان صهيونيستى آمريكا بيش تر شد و تنها گروه كوچكى از آنان همچنان بر مخالفت با صهيونيزم باقى ماندند. گروه مزبور ((شوراى يهودى آمريكا)) را به رياست ((المير برگر)) تشكيل داد. حمايت يهود آمريكا از اسراييل اشكال گوناگونى دارد و شامل جمع آورى انواع كمك ها به ارزش ميلياردها دلار، پوشش سياسى تجاوزات اسراييل به ملت فلسطين و امت عرب ، كمك هاى مالى وتسليحاتى دولت آمريكا و پشتيبانى تبليغاتى و رسانه اى . در سال 1940 سازمان هاى جمع آورى كمك براى اسراييل با يكديگر متحد و ((نداى متحد يهودى )) را تشكيل دادند. اتحاديه هاى مختلف يهودى آمريكا همگى در جمع آورى كمك براى اسراييل فعاليت مى كنند، با اين حال در زمينه ى نقش صهيونيزم پس از تاسيس اسراييل ، مركزيت اسراييل در زندگى يهود خرج ، لزوم مهاجرت و سكونت در اسراييل و سرانجام مفهوم ((تبعيدگاه )) با يكديگر اختلاف نظر دارند. صهيونيست هاى آمريكا براى خود نقش حلقه ى اتصال را بين اسراييل و آمريكا قائل بودند اما حكومت هاى اسراييل به درجات متفاوت با اين امر مخالفت كردند و از آنان خواستند كه نقش ابزار تحقق هدف هاى اسراييل درآمريكا را ايفا كنند. صهونيست هاى آمريكا به منظور حفظ منافع خود مدعى بودند كه در به اصطلاح تبعيدگاه ، نيستند و در آمريكا با امنيت زندگى مى كنند و در نتيجه نبايد تابع و مطيع اراده ى حكومت اسراييل باشند و گفتند كه به عنوان يك اقليت يهودى ماندن آنان در آمريكا، بايد به همان اندازه كه از بقا و پيشرفت اسراييل پشتيبانى مى شود، مورد حمايت و تاييد قرار گيرد. از آن جا كه در اين كشور خواهند ماند، صهيونيزم ضامن حفظ هويت يهودى آنها و جلوگيرى از ادغام اقليت هاى يهودى در جوامع خودخواهد بود و اين كار از طريق تاكيد بر نشر فرهنگ يهود و آموزش وگسترش زبان عبرى و برقرارى ارتباط قوى با اسراييل و تثبيت مركزيت آن در زندگى روزمره عموم يهود ميسر مى شود، كه اين امر در اسراييل به صورت يك قانون (مصوب سال 1952) درآمد و بعدها در ((منشور)) منعقد در سال 1954 ميان اسراييل وسازمان جهانى صهيونيستى (و آژانس يهود) مورد تاييد قرار گرفت . ح ) ايتاليا به دليل شمار اندك يهود و گرايش آنان به ادغام با بقيه مردم ، فعاليت صهيونيزم در ايتاليا همواره محدود بوده است . ط) بلغارستان اتحاديه صهيونيستى در اين كشور در سال 1898 تشكيل يافت و شمارى از اعضايش در همان سال هاى اوليه به فلسطين مهاجرت كردند. در جريان جنگ جهانى دوم اتحاديه مذكور در زمينه ى مهاجرت غيرقانونى يهود فعال بود و حدود چهل هزار يهودى را مهاجرت داد كه اغلب راهى فلسطين شدند. اين فعاليت اتحاديه در سال 1949 متوقف شد. ى ) چكسلواكى پيش از هرتزل چندين جمعيت صهيونيستى در اين كشور پديد آمدند و خيلى زود گروهى از يهوديان اين كشور به فلسطين مهاجرت كرده و در روستاهاى تعاونى استقرار يافتند. در اين كشور سه كنگره ى صهيونيستى تشكيل شد و در جنگ جهانى دوم به صورت گذرگاهى براى مهاجرت غيرقانونى و قاچاق اسلحه درآمد، (چيزى است كه با انعقاد آن معامله بزرگ با اسراييل در آوريل 1948، به اوج خود رسيد). ك ) روسيه جنبش دوستداران صهيون در سال 1882 در روسيه پديد آمد و از آن جا به جاهاى ديگر گسترش يافت . به دنبال كنگره ى پازل (1897)، صهيونيزم در ميان يهود روسيه به طور گسترده رخنه كرد. در كنگره ى اول ، يهودى هاى روسيه يك سوم نمايندگان (66 تن از 97 تن ) را تشكيل دادند، كه عده اى از آنها نقش محورى و اساسى در سازمان داشتند از جمله : مئوتزكين ، شابيرا، مندلشتراوم ، تيومكن ، اوشكين ، وايزمن ، سوكولوف ، ليفين و غيره . در روسيه ((صهيونيزم منطقه اى )) نتوانست ريشه دار شود ولى ((صهيونيزم كارگرى )) در همان جا تبلور يافت . در كنگره ى سال 1906 صهيونيست هاى روسيه ، ((برنامه ى تلفيقى )) مطرح شد و گردانندگان اصلى عمليات انتقال يهود به فلسطين از جمله بن گوريون ، بن تسفى ، كتسنلسون ، شبرنتساك و ديگران همگى از يهود روسيه بودند. با حاكميت رژيم كمونيستى محدوديت هايى عليه فعاليت صهيونيست ها در اين كشور اعمال گرديد اما مهاجرت يهود به اسراييل - هرچند به صورت ناپيوسته - ادامه يافت و در دهه هاى هشتاد و نود (قرن بيستم ) درها به روى مهاجرت گسترده ى آنان گشوده شد. روسيه همواره مددرسان انسانى و فكرى صهيونيزم و حركت انتقال يهود به فلسطين بوده است . ل ) رومانى در رومانى نخستين گروه هاى صهيونيستى در سال 1873 تشكيل شدند و در سال 1882 دو شهرك يهودى نشين ((روش بينا)) يا جاعونه و ((زخرون يعقوف )) يا زمارين به وسيله اين گروه ها احداث شدند. پس از كنگره ى پازل و اعلاميه بالفور، صهيونيزم در ميان يهود رومانى گسترش يافت و سازمان صهيونيستى اين كشور در دهه ى سى ام دست اندر كار مهاجرت غيرقانونى يهود بودند و از زمان تاسيس اسراييل بيش از صد هزار يهودى رومانى به اين دولت مهاجرت كردند. م ) فرانسه صهيونيست ها فعاليت خود را در فرانسه از اوايل نيمه ى دوم قرن نوزده آغاز كردند. جمعيت ((اليانس )) در سال 1860 تاسيس شد و شبكه اى از مدارس ابتدايى و فنى - حرفه اى از جمله مدرسه ى كشاورزى ((مكفى )) اسراييل (1870) به وسيله ى همين جمعيت ايجاد گرديد. ((موزس هس )) (1875 - 1812) كتاب خود ((رم و قدس )) را كه در آن دعوت به احياى قوميت يهود كرد، در پاريس نوشت و ((ادموند جيمز دى روچيلد)) (1934 - 1845) ثروتمند يهودى در همين شهر به انتقال يهود به فلسطين مبادرت كرد. هرتزل در پاريس به صهيونيزم روى آورد همچنين ماكس نوردو در آن اقامت داشت . در سال 1901 سازمان ((ويتسو)) و ((اتحاديه صهيونيست هاى فرانسه )) كه اكثريت اعضايش را مهاجران يهودى اروپاى شرقى تشكيل مى دادند، تاسيس شدند. در سال 1929 عده اى از اعضاى ويتسو به نمايندگى از اين سازمان به آژانس يهود پيوستند ولى شمار اندكى از يهود فرانسه به اسراييل مهاجرت نمودند. ن ) كانادا در سال 1898 ((اگودات تسيون )) در شهر مونترئال و در سال 1899 ((اتحاديه جمعيت هاى صهيونيستى )) تشكيل شدند و پس از صدور بيانيه بالفور، صهيونيست ها در كانادا فعال گرديدند. در سال 1919 شاخه سازمان ((هداسا)) در كانادا افتتاح شد و در سال 1920 صندوق تاسيسى فعاليت خود را در اين كشور آغاز كرد و در سال 1966 سازمان صهيونيستى هاى متحد كانادا و يكى از اتحاديه هاى موجود شكل گرفت . در كانادا صهيونيست ها در امر جمع آورى كمك به اسراييل و فروش اوراق قرضه اش فعال هستند، همچنين چندين مسئله را اداره و طرح هاى مختلفى را در اين دولت اجرا مى كنند اما ميزان مهاجرت به آن جا ناچيز است . س ) لهستان در لهستان پيدايش صهيونيزم به قبل از هرتزل بر مى گردد زيرا پس از روسيه ، بزرگترين اقليت يهودى اروپا در اين كشور زندگى مى كرد. از اين رو مورد توجه شديد سران صهيونيزم و ازجمله هرتزل به منظور دفع خطر گرايش هاى ارتدوكسى يهوديت از يك سو و رويارويى با ادغام گرايى در ميان جوامع يهودى از سوى ديگر قرار گرفت . سازمان صهيونيستى در لهستان به علت كثرت احزاب نتوانست به يكپارچگى دست يابد. با اين حال اين كشور پيشتاز مهاجرت صهيونيستى به فلسطين بود و يهوديانى كه از آن مهاجرت كردند ترجيح دادند كه در فلسطين باقى بمانند و عموما در امر مهاجرت و اسكان يهوديان مهاجر، در فلسطين نقش مهمى ايفا كردند. در دوران جنگ جهانى دوم ، يا تشكل هاى صهيونيستى لهستان فعالانه در امر مهاجرت غيرقانونى شركت كردند اما پس از پايان جنگ ، رژيم كمونيستى اين كشور از ادامه فعاليت صهيونيست ها جلوگيرى نمود. ع ) مجارستان تا سال 1929 جنبش صهيونيستى در مجارستان قدرت چندانى نداشت ولى از آن سال به بعد فعاليت صهيونيست ها در اين كشور شدت گرفت . در اوايل جنگ جهانى دوم ، ((رودولف كاستنر)) (1957-1906) مذاكراتى با ((ايخمان )) فرمانده ى نازى ها به منظور مبادله ى اسراى يهودى با خودروهاى نظامى انجام داد. هنوز نيز يهوديان زيادى در اين كشور زندگى مى كنند و تنها عده اندكى از آنان به اسراييل مهاجرت نموده اند. ف ) هلند اتحاديه صهيونيستى در هلند در سال 1899 تاسيس شد. پس از برگزارى كنگره ى هشتم (1907) در لاهه و انتقال مركز صندوق ملى يهود به اين كشور بر ميزان فعاليت صهيونيست ها در اين كشور افزوده شد و در جنگ جهانى اول با كمك پناهندگانى از بلژيك و در جنگ جهانى دوم و با ورود شمارى از پناهندگان آلمانى ، صهيونيست ها باز هم فعال تر شدند و حدود چهار هزار يهودى به فلسطين مهاجرت كردند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 383]
-
گوناگون
پربازدیدترینها