کهکشان راه شیری

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: راه شيري، راهي است شيري رنگ که از بدو وجود انسان در اين سياره خاکي، مايه بهت و تحيرش بوده است.

اين راه سپيد رنگ که در افسانه هاي باستان به دليل وارونه شدن دلوي پر از شير بر پهنه آسمان بدين رنگ در آمده در واقع جزيي از کهکشاني مي باشد که منظومه ما در آن واقع شده است. امروزه شايد نور مزاحم چراغهاي شهرها نمي گذارد اين راه سپيد زيبا حتي ديده شود اما کافي است به جايي دورتر از اين نورهاي کاذب برويد تا با چشم خود گوشهاي از کهکشان محل زندگيتان را ببينيد.

به گزارش واحد خبر مرکز مطالعات و پژوهش هاي فلکي ـ نجومي به نقل از سايت "isna.ir" ، يکي از منجمان آماتور مرکز نجوم اديب اصفهان در خصوص راه شيري گفت: در اساطير يوناني، راه شيري از چکيدن قطرهاي از شيري که هرکول در کودکي و در آغوش مادر مي نوشيده، به وجود آمده است.

عمران مرادي در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در اصفهان اظهار داشت: در باورهاي ايراني اسلامي نيز از اين نوار به راه مکه ياد شده است به اين جهت که در فصل تابستان که قسمت پرنور تر آن در آسمان ديده ميشود جهت گيري آن به سوي قبله ميباشد.

وي با اشاره به ابعاد عظيم کهکشان افزود: اگر فرض کنيم، خورشيد به اندازه نقطه اي کوچک شود و ما آن را در مرکز کاغذي بگذاريم منظومه شمسي ما که شامل خورشيد و هشت سياره مي باشد دايره اي خواهد شد به شعاع 5 متر به مرکز اين نقطه که در واقع خورشيد تنها ستاره منظومه شمسي است. يعني اينکه خورشيد هم ستاره اي است مثل ساير ستاره هايي که ما شبها در آسمان مي بينيم، اما به دليل اينکه اين ستارگان بسيار از ما دور هستند آنها را به شکل نقاط نوراني کوچکي مي بينيم که البته تمام اين ستارگان به کهکشان راه شيري تعلق دارند.

اين پژوهشگر مرکز نجوم اديب اصفهان تصريح کرد: حال اگر بخواهيم نزديک ترين ستاره به منظومه شمسي را تحت قياسي که گفته شد مشخص کنيم بايد نقطه بعدي که به عنوان ستاره مورد نظر در خارج از اين دايره است را در 20 کيلومتري اين دايره قرار دهيم حالا چند نقطه، 20 کيلومتر به 20 کيلومتر بايد بگذاريم تا کهکشان راه شيري را بسازد؟ حداقل 200 ميليارد نقطه به عنوان 200 ميليارد ستاره نياز است و به طور کلي مي توان گفت هر کهکشاني در عالم حداقل داراي 100 ميليارد ستاره است.

وي ادامه داد: در اينجاست که براي بيان فاصله ها چاره اي نداريم جز اينکه از واحد خاصي به نام سال نوري استفاده کنيم يعني مسافتي که نور در يک سال طي مي کند. مثلا اگر بخواهيم يک مسافت 1000 کيلومتري را با سرعت نور بپيماييم تنها يک سيصدم ثانيه طول خواهد کشيد و حال اگر بخواهيم با همين سرعت نور (که البته رسيدن به اين سرعت براي انسان غير ممکن است) از يک سر کهکشان به سر ديگر کهکشان راه شيري برويم 100 هزار سال طول خواهد کشيد.

اين پژوهشگر نجوم با اشاره به جايگاه ما در کهکشان راه شيري افزود: کهکشان را ه شيري يک کهکشان مارپيچي است و منظومه شمسي ما در يکي از بازوهاي اين کهکشان يعني تقريبا در حاشيه هاي کهکشان موسوم به بازوي جبار قرار گرفته است.

وي گفت: ما در شبها و در محيطي تاريک مي توانيم قسمتهايي از کهکشان را ببينيم که به صورت ابري سپيد يا شيري رنگ آسمان سياه بالاي سرمان را مزين کرده است، اما نکته بسيار جالبي وجود دارد و آن اينکه راه شيري زمستان با راه شيري تابستان متفاوت است!

مرادي افزود: در واقع مي توان گفت راه شيري در زمستان از راه شيري در تابستان کم فروغ تر و ديدن آن مشکل تر است همچنين خوشه هاي زيباي ستارهيي که به صورت لکه هاي کوچک ابر مانند و با چشم غير مسلح قابل ديدن هستند در نواحي جنوبي راه شيري و در صورت هاي فلکي قوس و عقربند، اما در زمستان به صورت منظمي در طول اين مسير پراکنده اند.

وي خاطر نشان کرد: ديگر اينکه در راه شيري تابستان، غبارهاي ميان ستاره يي که مانع رسيدن نور ستارگان دور دست مي شوند نيز خودنماترهسند.

اين پژوهشگر مرکز نجوم اديب اصفهان با اشاره به دليل اين تفاوت گفت: دليل اصلي تفاوت ميان را ه شيري در تابستان و زمستان اين است که کره زمين ما درون منظومه شمسي است که اين منظومه هم خود جزيي از کهکشان راه شيري مي باشد، اما در شبهاي تابستان قسمت شب کره زمين به طرف مرکز کهکشان راه شيري است و به همين دليل راه شيري را بسيار انبوه تر و درخشان تر مي بينيم چرا که مرکز کهکشان از انبوهي از ستارگان تشکيل شده است؛ اما در زمستان برعکس تابستان، قسمت شب زمين به سمت بازوهاي کهکشان راه شيري هستند که ديگر از آن تراکم ستاره اي خبري نيست و به همين دليل کم فروغ تر خواهد بود. پس در واقع در شبهاي زمستان مي توانيم بازوهاي کهکشان را و در تابستان مرکز کهکشان را ببينيم.

مرادي در پاسخ به پرسش خبرنگار ايسنا در خصوص زمان مناسب براي رصد راه شيري در اين شبها اظهار داشت: در شبهاي اوايل بهمن ماه شما مي توانيد راه شيري را حدود ساعت 9 تا 10 شب بالاي سر خود در آسمان رويت کنيد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 242]